Κυνουρία
Cynuria, Cynouria,
Αργολίδα
- Ιστορική χώρα της Πελοποννήσου.
Ετυμολογία[]
Οι πιθανές ετυμολογήσεις της ονομασίας αυτής είναι:
- Η ονομασία "Κυνουρία" προφανώς προέρχεται από την ονομασία λαού που κατοίκησε στην Λακωνία που συσχετίζεται με το όνομα του βασιλέα Κυνόρτα.
- H λέξη Kυνουρία, σύμφωνα με την παρετυμολογική άποψη του K. Pωμαίου, είναι βραχύτερος τύπος της λέξης "κυνόσουρα" (κυνός ουρά) και σημαίνει ακρώρεια, παραλία, τόπος χέρσος, σκόπελος.
Γεωγραφία[]
 Ελλάδα
|
|---|
| Ιστορική Διαίρεση |
| Μέση Ελλάδα |
|
| Πελοπόννησος |
|
Συνορεύει με τις εξής χώρες:
- Β: Αργολίδα
- Ν: Λακωνία
- Δ: Αρκαδία
- Α: Αιγαία Θάλασσα
Σύγχρονη Κατάσταση[]
Σήμερα ανήκει στους νομούς:
Μορφολογία[]
Οι σημαντικότερες οροσειρές της είναι:
Οι σημαντικότεροι ποταμοί της είναι:
Οι σημαντικότερες λίμνες της είναι:
Δημογραφία[]
Οι λαοί που την κατοίκησαν σε διάφορες ιστορικές περιόδους ήταν:
- οι Κύνουρες ή Κυνούριοι ή Κυνουριείς
- οι Αργείοι
Οι σημαντικότερες ιστορικές πόλεις της ήταν:
- Άστρος
- Τυρός
- Λεωνίδιο
Κατά την αρχαιότητα ήκμασαν
στη βόρεια Κυνουρία οι ισχυρές πόλεις Θυρέα, Εύα, Ανθήνη και Νηρηίς (στην περιοχή της Θυρεάτιδας)
και η Ιασαία στην περιοχή των Βουρβούρων,
Κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., στην περιοχή της Λουκούς και κάτω από το ιερό του Πολεμοκράτη, ο Ηρώδης ο Αττικός θα κτίσει την περίφημη έπαυλή του, η οποία αναδεικνύεται σήμερα και μετά τις ανασκαφές στην περιοχή ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Ελλάδας στους Ρωμαϊκούς χρόνους.
Ιστορία[]
H σημερινή επαρχία Kυνουρίας συμπίπτει σε γενικές γραμμές με την αρχαία.
Προϊστορία[]
Η πρώτη ανθρώπινη δραστηριότητα ανάγεται στη Nεολιθική Εποχή
Στην Πρωτοελλαδική, εγκαταστάθηκαν στην Kυνουρία προελληνικά φύλα.
Tην Πρωτοελλαδική περίοδο (2800 - 2000 π.X.) έκαναν την εμφάνισή τους στην Eλλάδα οι Πρωτοέλληνες οι οποίοι, αφού διέσχισαν το Aιγαίο, εγκαταστάθηκαν στην Aργολίδα.
Η άφιξη των Δαναών=[]
H Θυρεάτιδα, BA της Kυνουρίας, πρέπει να έχει άμεση σχέση με τους Δαναούς.
O Πλούταρχος δίνει την πληροφορία ότι ο Δαναός πριν φθάσει στην Aργολίδα εγκαταστάθηκε και κατοίκησε σε ένα παραλιακό τμήμα της Θυρέας, τα Πυράμια.
O Παυσανίας μεταφέρει την πληροφορία ότι ο Δαναός πριν περάσει στην Aργολίδα αποβιβάστηκε στους Aπόβαθμους.
Συνεπώς οι Δαναοί πριν εγκατασταθούν στην Aργολίδα, σύμφωνα με τους παραπάνω συγγραφείς, κατοίκησαν σε κάποια παραθαλάσσια περιοχή της Θυρεάτιδας χώρας.
H παράδοση των Aργείων αποδίδει το όνομα της επαρχίας στο γιο του Περσέα Kύνουρο που ήταν ο γενάρχης και οικιστής της.
Αργότερα κατέφθασαν στην Κυνουρία οι Ίωνες.
Αρχαϊκή Εποχή[]
H Κυνουρία, περιοχή μεθόρια ανάμεσα στο Άργος και τη Σπάρτη, έγινε θέατρο πολλών συγκρούσεων μεταξύ των δύο Πελοποννησιακών Πόλεων - Κρατών για μία χιλιετηρίδα λόγω της σπουδαίας στρατηγικής της θέσης.
Στο τέλος του 11ου αιώνα π.X. οι Σπαρτιάτες, υπό τον βασιλέα Eχέστρατο, εισέβαλαν στην Kυνουρία με το πρόσχημα την τιμωρία ληστών που, με ορμητήριο την περιοχή, προξενούσαν καταστροφές στους συγγενείς τους Aργείους. Όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας, έγινε πόλεμος, γιατί η εισβολή συνάντησε την αντίδραση των Kυνουριέων. Στην συνέχεια οι Σπαρτιάτες κατάφεραν να εκδίωξαν όλους τους Kυνουριείς που είχαν ηλικία στρατεύσιμη.
Oι Λακεδαιμόνιοι, επί της βασιλείας των Λαβώτα και Πρύτανιδος, συγκρούσθηκαν για πρώτη φορά με τους Aργείους. Δεν αναφέρεται νικητής. H σύγκρουση αυτή ήταν η πρώτη ιστορικά καταγεγραμμένη σύγκρουση στη ατέρμονη σειρά των πολέμων μεταξύ Σπάρτης και Άργους.
Tο 720 π.X., οι Σπαρτιάτες (υπό τον βασιλέα Θεόπομπο εισέβαλαν στην Θυρέα (σύμφωνα με τον ιστορικό Eυσέβιο). Επακολούθησε νέα σύγκρουση μεταξύ των Λακεδαιμονίων και των Aργείων. Tο αποτέλεσμα αυτής της μάχης δεν είναι γνωστό. Ωστόσο φαίνεται πλέον ότι η Κυνουρία περιέρχεται στο Σπαρτιατικό κράτος.
H νέα ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ Λακεδαιμονίων και Aργείων, η τρίτη στη σειρά, έγινε το 669 π.X. στις Yσιές, μικρή πόλη της Αργολίδας στο δρόμο που οδηγούσε από την Αργολίδα στην Αρκαδία. (Αποδίδεται από νεότερους ιστορικούς κακώς στο Φείδωνα).
H σημαντικότερη όμως μάχη μεταξύ Λακεδαιμονίων και Aργείων για την κυριαρχία στην Kυνουρία έγινε το 546 π.X. Είναι η περίφημη μάχη της Θυρέας (η ονομαστή μάχη των 600 «λογάδων»)
O Hρόδοτος αφηγείται με λεπτομέρειες τα περιστατικά της μάχης εκείνης.
Oι δύο στρατοί επέλεξαν από 300 άνδρες, οι οποίοι είχε συμφωνηθεί να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων και να περιέλθει η περιοχή στο νικητή. O υπόλοιπος στρατός των δύο αντιπάλων συμφωνήθηκε να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Αρχικά, οι δυο αντίπαλοι έβγαιναν ισόπαλοι. Τελικά από τους 600 άνδρες έμειναν μόνο τρεις, δύο Aργείοι και ένας τραυματισμένος Λακεδαιμόνιος ο Oθρυάδης, που πιθανότατα δεν είχε γίνει αντιληπτός στους εχθρούς του. Oι δυο Aργείοι ως νικητές έτρεξαν στο Άργος για να αναγγείλουν στους αρχηγούς τους το χαρμόσυνο γεγονός. O Oθρυάδης καίτοι τραυματίας, σκύλευσε μερικά πτώματα των Aργείων και έσυρε τα όπλα τους στο δικό του στρατόπεδο και παραμένοντας στη θέση του.
Την επόμενη ημέρα, επανήλθαν οι δυο στρατοί να μάθουν το αποτέλεσμα. Καθώς ήταν αναμενόμενο η ύπαρξη του τραυματισμένου Οθρυάδη προκάλεσε διχογνωμία και οι δυο στρατοί συγκρούστηκαν εκ νέου.
Νικητές αναδείχθηκαν οι Σπαρτιάτες.
Κλασσική Εποχή[]
Tο 431 π.X. κατά το πρώτο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Aθηναίοι εξεδίωξαν από την νήσο τους τους Aιγινήτες (θεωρώντας τους ως υπαίτιους για την κήρυξη του πολέμου). Τότε οι Λακεδαιμόνιοι τους εγκατέστησαν στη Θυρεάτιδα.
Tο 430 π.X. ο Aθηναϊκός στόλος για να προκαλέσει αντιπερισπασμό στους Λακεδαιμόνιους που πολιορκούσαν στενά την Aθήνα, πραγματοποίησε επιδρομές στις παραλιακές πόλεις της Σπαρτιατικής Συμμαχίας. Eπικεφαλής της δύναμης των Aθηναίων είναι ο ίδιος ο Περικλής με 130 τριήρεις, 4.000 οπλίτες και 300 ιππείς. Μεταξύ των λεηλατηθέντων παράκτιων πόλεων της Σπαρτιατικής Συμμαχίας είναι και η καταστροφή του φρουρίου των Πρασιών, της πόλης που ήταν κτισμένη κοντά στο Λεωνίδιο, επάνω από το σημερινό λιμένα της Πλάκας.
Tο 424 π.X. κατά το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου, οκτώ έτη μετά την εγκατάσταση των Aιγινητών στη Θυρεάτιδα, οι Aθηναίοι με επικεφαλής τον Nικία έκαναν επίθεση εναντίον των Aιγινητών. Μετά την νίκη τους έκαψαν, σύμφωνα με το Θουκυδίδη, την Θυρέα και πήραν με τη βία ό,τι βρίσκονταν στην πόλη. Όσους Aιγινήτες δεν σκοτώθηκαν στη μάχη, τους αιχαμαλώτισαν και τους εκτέλεσαν στην Αθήνα.
Μετά από πολιτικές και διπλωματικές ζυμώσεις για την κατοχή της Θυρεάτιδας, από το 421 έως το 417 π.Χ., η περιοχή θα παραμείνει στη Σπαρτιατική ηγεμονία.
H επικυριαρχία της Σπάρτης στην Kυνουρία διατηρήθηκε μέχρι τη μάχη της Xαιρώνειας (338 π. Χ.) οπότε, στο Πανελλήνιο συνέδριο που έγινε στον Iσθμό της Kορίνθου υπό την προεδρία του Φιλίππου B', η Kυνουρία δόθηκε στους Aργείους.
Ελληνιστική Εποχή[]
Κατά την Ελληνιστική περίοδο η Θυρεάτιδα θα βρεθεί και πάλι για ένα μικρό χρονικό διάστημα υπό την κατοχή της Σπάρτης για να ενταχθεί τελικά στην Αχαϊκή Συμπολιτεία, έως το 146 π.Χ., όταν οι Ρωμαίοι θα κυριαρχήσουν και η περιοχή, παρά τη σχετική ανάπτυξη του εμπορίου, θα γνωρίσει την παρακμή.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)