Κόρινθος
- Ιστορική πόλη της Πελοποννήσου.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Κόρινθος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Ιστορία[]
Προϊστορία[]
Η αρχαία Κόρινθος κατοικήθηκε από την Νεολιθική Εποχή (5000-3000 π.Χ.). Η λατρεία του Μελικέρτου στον Ισθμό της Κορίνθου έχει προφανή σχέση με τη λατρεία του φοινικικού Μελκάρθ. Το όνομά του, που διασώθηκε αναπλάθοντάς το στα ελληνικά αποδεικνύει την εγκατάσταση Φοινίκων στην Κόρινθο.[1]
Μυκηναϊκή Εποχή[]
Κατά την Χαλκοκρατία αναφέρεται σε πολυάριθμους αρχαίους μύθους, όπως στο μύθο του Σίσυφου, στο μύθο του Βελλερεφόντη, στο μύθο του Ιάσονα και της Μήδειας κ.α.
Θεωρείται πολύ πιθανόν, καθώς με προσεκτικότερη εξέταση προκύπτει ότι το μεγαλύτερο μέρος του "Βασιλικού Καταλόγου" της Σικυώνας να αποτελεί "Βασιλικό Κατάλογο" της Κορίνθου καθώς και ότι η Κόρινθος αποκαλούταν αρχικά "Σικυώνα".
Η εξήγηση είναι ότι οι αρχέγονοι Σικυώνιοι εκδιώχθηκαν από την αρχική πόλη τους (δηλ. την Κόρινθο, που μάλλον θα αποκαλείτο τότε "Σικυών") και εγκαταστάθηκαν στην (νέα) Σικυώνα (την γνωστή Σικυώνα της Μετα-Μυκηναϊκής Εποχής στην Δυτική Κορινθία) όπου και μετέφεραν και το όνομα και τις παραδόσεις τους. Είναι εντελώς απίθανο κατά β' ήμισυ της 2ης χιλιετίας π.Χ., η περιθωριακή Σικυώνα να διέθετε μεγάλους ηγεμόνες ενώ η βασίλισσα του Ισθμού, Κόρινθος να ήταν στην αφάνεια.
Άλλωστε αυτό επιβεβαιώνεται σε αναφορά του ιστορικού Εφόρου που διασώζεται στην "Περίοδο" του Ψευδο-Σκύμνου.
Η σειρά διαδοχής της βασιλείας στην Κόρινθο, είναι η εξής:
- Αιήτης, γιος του Ηλίου και της Αντιόπης (θεωρείται σύγχρονος του Κάδμου και συνεργάτης του στην εισβολή του στην Βοιωτία).
- Επωπεύς, υιος του Αλωέως, αδελφού του Αιήτου.
- Μαραθών, υιος του Επωπέως.
- Κρέων, υιος του Λυκαίθου, Προσέφερε την κόρη του Γλαύκη ή Κρέουσα στον Ιάσονα (Απλδ. Α' 9, 28) Αυτός εδέχθη εγκαταλείποντας την Μήδεια και αυτή για να εκδικηθεί, απέστειλε στην Γλαύκη κάποιο μαγικό πέπλο ως δώρο, η οποία όταν το φόρεσε αναφλέχθηκε και κάηκε. Ο Κρέων έτρεξε να βοηθήσει την κόρη του και βρήκε όμοιο θάνατο (Ευριπ. Μήδ. 1121-1221).
- Κόρινθος, υιος του Μαραθώνος.
- Σίσυφος, υιος του Αιόλου και της Εναρέτης. Καταδικάστηκε να ανεβάζει ένα μεγάλο λίθο προς την κορυφή ενός λόφου στον Ίδη, αλλά προς το τέλος του γλιστρούσε από τα χέρια και κυλούσε προς τα κάτω, επειδή πληροφόρησε τον Ασωπό ότι ο Ζεύς είχε απαγάγει την κόρη του, αλλά και γενικά πρόδιδε στους ανθρώπους άρρητα των θεών.
- Γλαύκος, γιος του Σισύφου και της Μερόπης (θυγατρός του Άτλαντος). Κατασπαράχθηκε από τους ίππους του, στις Ποτνιές της Βοιωτίας.
- Βελλερεφόντης (πρώην Ιππόνοος), γιος του Γλαύκου και της Ευρυμέδης).
- Ορνυτίων, γιος του Σισύφου και της Μερόπης, αδελφός του Γλαύκου.
- Θόας, γιος του Ορνυτίωνος.
- Δημοφών, γιος του Θόαντος.
- Προπόδας, γιος του Δημοφώντος.
Ο Όμηρος στον κατάλογο των Νεών αναφέρει την Κόρινθο να συμμετέχει στον Τρωικό Πόλεμο κάτω από την ηγεσία του Αγαμέμνονα βασιλέα των Μυκηνών[2].
Μετά την κάθοδο των Δωριέων εγκαταστάθηκαν στην Κόρινθο Δωριείς εκτοπίζοντας τους παλαιότερους πληθυσμούς, κυρίως ιωνικής καταγωγής ανατολικότερα. Με την εγκατάσταση των Δωριέων καθιερώθηκε και το πολίτευμα της αριστοκρατίας στην Κόρινθο, όπου κυβερνούσε πλέον μία αριστοκρατική τάξη Δωριέων, οι Βακχιάδες.
Δωριείς βασιλείς :
- Αλήτης, γιος του Ιππότου (του Φύλαντος, του Αντιόχου, του Ηρακλέους).
- Προύμνις (ή Πρύμνις).
Γεωμετρική Εποχή[]
- Βάκχις (ή Βάκκις): γιος του Πρύμνιδος, α΄ βασιλεύς των Βακχιαδών.
- Αγέλας.
- Τελέστης, γιος του Αριστοδήμου, τελευταίος Βακχιάδης βασιλεύς.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Το 747 π.Χ., η βασιλεία έλαβε τέλος στην Κόρινθο και περισσότεροι από διακόσιοι αριστοκράτες, από την ονομαστή Δωρική οικογένεια των Βακχιαδών, απόγονοι του Ηρακλή, ανήλθαν στην εξουσία της πόλης και την κυβέρνησαν επί δύο αιώνες, εκλέγοντας ανά έτος το Συμβούλιο, ένα πρύτανη και έναν πολέμαρχο.
Κύψελος (657 - 627 π.Χ.)[]
Το 657 π.Χ., ο πολέμαρχος Κύψελος, βοηθούμενος από ένα χρησμό των Δελφών, κατέλαβε την εξουσία και κυβέρνησε την πόλη επί τρείς δεκαετίες. Οι εξόριστοι Βακχιάδες έφυγαν άλλοι στην Κέρκυρα και άλλοι στην Σπάρτη και Ετρουρία.
Ως φόρο τιμής προς στους Δελφούς, έκτισε ένα θησαυροφυλάκιο εκεί.
Ο Κύψελος ήταν γιος της Λάβδα και του Αιτίωνα από την Γονούσα, μία κώμη της Σικυώνας
Η μητέρα του ανήκε στη οικογένεια των Βακχιαδών, αλλά επειδή ήταν χωλή κανένας από αυτούς δεν την ήθελε. Τελικά συζεύχθηκε έναν απλό πολίτη, αν και αυτό απαγορευόταν στους Βακχιάδες.
Όταν το γεγονός έγινε γνωστό, το μαντείο των Δελφών με αρκετούς χρησμούς προειδοποίησε την πτώση των Βακχιαδών και την εξορία τους από τα τέκνα της Λάβδας.
Αργότερα οι Βακχιάδες φοβούμενοι τους χρησμούς προσπάθησαν να σκοτώσουν το νεογέννητο τέκνο της, αλλά η μητέρα του το έκρυψε σε μία κυψέλη (σεντούκι). Από αυτό το γεγονός έλαβε το όνομα, Κύψελος.
Οι απόγονοι του έκαναν δωρεά στην Ολυμπία, μία κυψέλη από ξύλο βελανιδιάς, διακοσμημένη με εικόνες και παραστάσεις μυθολογικές και σκαλισμένες με χρυσό και ελεφαντοστούν.
Αυτό το χρυσό κύπελλο αφιερώθηκε από τους απογόνους του Κύψελου στην Ολυμπία με την επιγραφή : "Οι Κυψελίδες αφιερώνουν αυτό από την Ηράκλεια".
Ο Κύψελος, ήταν ο πρώτος τύραννος της Κορίνθου και κυβέρνησε την πόλη ευνοώντας τις κατώτερες τάξεις και φερόμενος σκληρά προς τους αριστοκράτες. Κατά την διάρκεια της αρχής του, η πόλη ανέπτυξε το εμπόριο και ίδρυσε νέες αποικίες.
Περίανδρος (627 - 585 π.Χ.)[]
Ο γιος του Κύψελου, Περίανδρος που τον διαδέχθηκε, αύξησε ακόμη περισσότερο την δύναμη της Κορίνθου.
Κυβέρνησε αυταρχικά, περισσότερο από τέσσερεις δεκαετίες.
Μείωσε τον αριθμό των δούλων. Υποστήριξε τις τέχνες, κατασκεύασε διάφορα κτίρια και προσκάλεσε ποιητές, και γνωστούς συγγραφείς όπως ο Αρίων, Αίσωπος και πολλούς από τους διανοούμενους της εποχής. Για όλα αυτά και για τα λεγόμενα του, τον ονόμασαν έναν από τους Επτά Σοφούς.
Ο Περίανδρος ήταν ο πρώτος που προσπάθησε να διανοίξει διώρυγα στον Ισθμό, αλλά το μαντείο των Δελφών με χρησμό του τον απέτρεψε. Η πραγματική αιτία όμως, ίσως ήταν ότι εκείνη την εποχή δεν είχαν τις τεχνικές δυνατότητες για ένα τέτοιο έργο.
Άντ' αυτού, ο Περίανδρος κατασκεύασε την δίολκο, ένα πλακόστρωτο δρόμο, στον οποίο τα πλοία διέλκονταν με τροχοφόρο όχημα από το ανατολικό λιμένα των Κεχρεεών του Σαρωνικού κόλπου, στο δυτικό λιμένα Λεχαίο, του Κορινθιακού κόλπου.
Ο Περίανδρος φόνευσε την γυναίκα του Μελίσσα, κόρη του τυράννου της Επιδαύρου Προκλή, ακούγοντας τις συκοφαντίες των παλλακίδων του, τις οποίες αργότερα έκαψε ζωντανές όταν ανακάλυψε την αλήθεια.
Είχε δύο γιους από την γυναίκα του και ο θάνατος της έκανε τον νεώτερο γιο του, Λυκόφρονα, να απομακρυνθεί από τον πατέρα του, και έφυγε για την Κέρκυρα.
Προς το τέλος της ζωής του ο Περίανδρος προσπάθησε να φέρει πίσω τον γιο του, αλλά δεν τα κατάφερε.
Ο Λυκόφρων δέχθηκε να επιστρέψει στην Κόρινθο, μόνον όταν ο πατέρας του υποσχέθηκε ότι θα έπαιρνε την θέση του στην Κέρκυρα.
Όταν όμως αυτό έγινε γνωστό, οι Κερκυραίοι σκότωσαν τον Λυκόφρονα. Ο Περίανδρος για να εκδικηθεί τον θάνατο του γιου του, θανάτωσε 50 Κερκυραίους και έστειλε 300 νέους στην Λυδία για να γίνουν ευνούχοι, αλλά στη Σάμο οι κάτοικοι τους έδωσαν άσυλο στο ναό της Αρτέμιδος.
Θανάτωσε επίσης πολλούς εξέχοντες πολίτες όταν δεν συμφώνησαν μαζί του στο πόλεμο εναντίον της Σικυώνος, στον οποίο είχε ως σύμμαχο τον Θρασύβουλο της Μιλήτου.
Ο Περίανδρος ίδρυσε νέες αποικίες ανάμεσα στις οποίες την Ναυκρατίδα της Αιγύπτου.
Ο επιθετικός του χαρακτήρας έφερε οικονομική άνθηση στην Κόρινθο.
Ο ανιψιός του Ψαμμήτιχος που τον διαδέχθηκε, του οποίου το όνομα είχε δοθεί προς τιμήν του δεύτερου ομώνυμου φαραώ της Αιγύπτου, δολοφονήθηκε από τους αριστοκράτες τρία έτη αργότερα, με την βοήθεια της Σπάρτης (582 π.Χ.). Κατά την διάρκεια της εξουσίας του ίδρυσε νέες αποικίες, στην Ποτίδαια της Χαλκιδικής και την Επίδαμνο και Απολλωνία, βορείως της Κέρκυρας. .
Η Κόρινθος, μετά την τυραννίδα κυβερνήθηκε από αριστοκράτες που εξέλεγαν Συμβούλιο αποτελούμενο από ογδόντα μέλη. Ανέπτυξαν δε καλές σχέσεις με όλες τις άλλες πόλεις και έγιναν μέλος της Πελοποννησιακής συμμαχίας.
Επί έναν αιώνα η Κόρινθος ευημερούσε και είχε φιλικές σχέσεις με την μελλοντική ανταγωνίστρια της Αθήνα.
Κλασσική Εποχή[]
Περσικοί Πόλεμοι[]
Κατά την διάρκεια της Περσικής εισβολής στην Ελλάδα, η Κόρινθος εξελέγη ως το κέντρο της Ελληνικής Συμμαχίας και πήρε μέρος στην μάχη της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) με σαράντα πλοία υπό την αρχηγία του Αδείμαντου.
Έλαβε επίσης μέρος στην μάχη των Πλαταιών (479 π.Χ.) με πέντε χιλιάδες οπλίτες, καθώς επίσης και στην ναυμαχία της Μυκάλης, όπου πολέμησαν γενναία και ήλθαν δεύτερη στο βραβείο τιμής μετά τους Αθηναίους.
Πεντηκονταετία[]
Όταν οι Κορίνθιοι και οι σύμμαχοι τους εισέβαλλαν στα Μέγαρα το 458 π.Χ., ξέροντας ότι οι Αθηναϊκές δυνάμεις βρισκόταν στην Αίγινα, ο έξοχος Αθηναίος στρατηγός, Μυρωνίδης, συγκέντρωσε ένα στρατό από νέους και ηλικιωμένους άνδρες και ξεκίνησε να βοηθήσει τους Μεγαρείς.
Στην αναποφάσιστη μάχη εναντίον των Κορινθίων, οι οποίοι αργότερα έφυγαν, οι Αθηναίοι έστησαν τρόπαιο. Αποδοκιμασμένος, από τον λαό της Κορίνθου, ο Κορινθιακός στρατός επέστρεψε στα Μέγαρα μετά από δώδεκα ημέρες και άρχισαν να στήνουν ένα τρόπαιο.
Όταν οι Αθηναίοι τους αντιλήφθηκαν, εξήλθαν από τα τείχη των Μεγάρων και τους σκότωσαν, καθώς και άλλες δυνάμεις που ήλθαν να τους βοηθήσουν.
Μετά τους Περσικούς Πολέμους η Κόρινθος ευημερούσε περισσότερο από κάθε άλλη πόλη, αλλά η επέκταση της Αθήνας υπό την αρχηγία του Περικλή, διέκοψε τις καλές σχέσεις μεταξύ τους.
Πελοποννησιακός Πόλεμος[]
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα όταν οι Αθηναίοι απαίτησαν από την αποικία της Κορίνθου Ποτίδαια να κρημνίσει το τείχος της και να εκδιώξει τους Κορίνθιους.
Η Κόρινθος έστειλε εσπευσμένα δύο χιλιάδες οπλίτες υπό την αρχηγία του Αρισταίου, ο οποίος συνελήφθη από τους Αθηναίους, εστάλη στην Αθήνα και εκτελέσθηκε. Αυτό το γεγονός ήταν η αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου, στον οποίο η Κόρινθος δεν είχε και μεγάλη επιτυχία.
Το 429 π.Χ., η Κόρινθος ηττήθηκε από τους Αθηναίους. Ο Αθηναίος ναύαρχος Φορμίων με 20 μόνο πλοία, κατέστρεψε 47 Κορινθιακά πλοία.
Το 421 π.Χ., η Σπάρτη και η Αθήνα υπέγραψαν συμφωνία αλλά η Κόρινθος αρνήθηκε γιατί δεν υπήρχε αναφορά για την επιστροφή των αποικιών της, Ανακτόριου και Σόλλιου, οι οποίες είχαν καταληφθεί από τους Αθηναίους.
Το 415 π.Χ., οι Αθηναίοι έστειλαν μεγάλη δύναμη εναντίον της Κορινθιακής αποικίας των Συρακουσών.
Η Κόρινθος έστειλε σχεδόν όλη την ναυτική και στρατιωτική δύναμη για να τους βοηθήσουν.
Ο Αρίστων, ένας Κορίνθιος ναυτικός, ο καλύτερος καπετάνιος μεταξύ τους, πρότεινε το τέχνασμα που έπεισε τους Αθηναίους ότι η μάχη τελείωσε και έτσι έδωσε την ευκαιρία στον Συρακούσιο στόλο να επιτεθεί και να νικήσουν.
Κορινθιακός Πόλεμος[]
Όταν ο Πελοποννησιακός πόλεμος τελείωσε, οι δημοκρατικοί πήραν την εξουσία στην Κόρινθο και έκλεισαν συμμαχία με το Άργος, τις Θήβες και με τον πρώην εχθρό τους Αθήνα, εναντίον της Σπάρτης.
Οι ολιγαρχικοί προσπάθησαν να ανατρέψουν τους δημοκρατικούς, αλλά η συνωμοσία αποκαλύφθηκε. Οι δημοκρατικοί αποφάσισαν έτσι να σκοτώσουν τους ολιγαρχικούς σε μία πανήγυρη η οποία λάμβανε μέρος τον μήνα Φεβρουάριο, πιθανόν προς τιμήν της Αρτέμιδος, το έτος 393 π.Χ. Όταν η αγορά ήταν ασφυκτικά γεμάτη, δολοφόνησαν τα καθορισμένα άτομα.
Οι γιοι των ολιγαρχικών σώθηκαν επειδή βρίσκονταν έξω από τα τείχη της πόλης.
Οι ολιγαρχικοί ζήτησαν την βοήθεια του Σπαρτιατικού στρατού, ο οποίος ήταν στην Σικυώνα, μια πόλη 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Κορίνθου.
Οι Σπαρτιάτες και οι Σικυώνιοι εισήλθαν στα μακρά τείχη του Λέχαιου και έσκαψαν χαρακώματα. Η μάχη εναντίον των δημοκρατικών Κορινθίων, Αργείων και Αθηναίων υπό την αρχηγία του Ιφικράτη ακολούθησε και τελείωσε με την σφαγή των δημοκρατικών, αν και οι Σπαρτιάτες δεν μπόρεσαν να καταλάβουν την πόλη.
Αργότερα οι Κορίνθιοι συμμάχησαν και πάλι με τους Σπαρτιάτες, κάτω από ολιγαρχική εξουσία και ευημέρησαν.
Μακεδονική Εποχή[]
Η Κόρινθος δεν έλαβε μέρος στον πόλεμο εναντίον του Φιλίππου της Μακεδονίας. Στην Κόρινθο ο Μέγας Αλέξανδρος συνάντησε τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη.
Το 197 π.Χ., οι Μακεδόνες νικήθηκαν στις Κυνός Κεφαλές της Θεσσαλίας από τους Ρωμαίους.
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Το 146 π.Χ., μετά από μακρά διαφωνία με τους Ρωμαίους, ο Μόμμιος λεηλάτησε και κατέστρεψε ολοσχερώς την πόλη, δίνοντας στην Σικυώνα το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής της. Όλοι οι άνδρες φονεύθηκαν ενώ οι γυναίκες και τα παιδιά εξανδραποδίσθηκαν. Επί εκατό και πλέον έτη η πόλη δεν ανοικοδομήθηκε.
Το 44 π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας επανέκτισε την πόλη και έφερε Ιταλούς για να την κατοικήσουν.
Το 51 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε την Κόρινθο, παραμένοντας για δύο σχεδόν έτη.
Πόλεις Κορινθίας[]
Η αρχαία Κορινθιακή χώρα χωριζόταν στη ένθεν και έξωθεν του Ισθμού χώρα.
Στο ενδο-Πελοποννησιακό τμήμα υπήρχαν :
- η Κόρινθος
- η Τενέα ,
- η Σολυγεία ,
- οι Ασαί
- ο Μαυσός ,
- η Πέτρα
- το Ολύμπιον .
Επίσης υπήρχαν οι λιμένες,
- το Λέχαιον και
- οι Κεχρεαί καθώς και
- ο μικρότερος Σχοινούς
Επίσης προς το μέρος του Σαρωνικού
- ο Πειραιός, ένας μικρότερος λιμένας
- ο όρμος του Ρείτου .
Στο τμήμα αυτό υπάγονταν και ο Ισθμός, ο οποίος στην Αρχαιότητα ήταν καλυμμένος με ιερά, βωμούς, αγάλματα και επαύλεις.
Στο Εξω-Πελοποννησιακό τμήμα υπάγονταν:
- η Κρομμυωνία
- η Κρομμυών (σημ. Άγιοι Θεόδωροι)
- ο Σιδούς ,
- και η Κορινθιακή Περαία:
- η Οινόη ,
- το Πείραιον ,
- το Ηραίον και
- οι Θέρμαι (σημ. Λουτράκι) .
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)