Λασιών
Lasion, Λασιώνας
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Λασιών" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Ίδρυση[]
Ο χρόνος ίδρυσής της είναι άγνωστος.
Τοποθεσία[]
Η ακριβής θέση της είναι:
Ιστορία[]
Κατοικήθηκε αρχικά από Αρκάδες λόγω της θέσης της και αργότερα περιήλθε στην Ηλεία κατά την κάθοδο των Ηρακλειδών.
Ο Λασιών δεν μνημονεύεται στις μυθολογικές παραδόσεις, ούτε από τους προϊστορικούς ποιητές.
ο Νόννος, ο μεταγενέστερος ποιητής των Διονυσιακών (ΙΓ 288)αναφέρει ότι: :«Αρισταίος ο υιός Φοίβου και Κυρήνης ο ακολουθήσας τον Διόνυσον εν τη κατά των Ινδών εκστρατεία ως ηγεμών των Αρκάδων έλαβε μεθ'εαυτού στρατιώτας και εκ Λασιώνος».
Αυτό πιστοποιεί ότι η πόλις υπήρχε επί Νόννου.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Το 748 π.Χ. ο Φείφων, βασιλέας του Άργους, κυρίευσε τον Λασιώνα και μετέφερε το θησαυροφυλάκιο του για ασφάλεια στο φρούριο.
Κλασσική Εποχή[]
Το 402 - 400 π.Χ. κατά τον Ηλειοσπαρτιατικό πόλεμο οι Ηλείοι παραχωρούν τον Λασιώνα και τις άλλες πόλεις της Ακρώρειας στον βασιλέα Άγιδα της Σπάρτης και αυτός με την σειρά του τις παραχωρεί στους συμμάχους του Αρκάδες.
Ο μεταγενέστερος Διόδωρος (20μ.χ.) διαφωνεί προς τον Ξενοφώντα και τον Παυσανία θεωρώντας ότι στον πόλεμο ήταν ο άλλος βασιλιάς της Σπάρτης, Παυσανίας (όχι ο Άγις) ο οποίος με 4000 στρατιώτες έρχεται δια μέσου της Ψωφίδας (Τριπόταμα - Δίβρη) ή από την Θέλπουσα (Τουμπίτση). Καταλαμβάνει με έφοδο τον Λασιώνα και τις άλλες πόλεις της Ακρώρειας Θραιστόν, Ευπάγιον και Οπούντα και κατεβαίνει και κυριεύει την Ηλιακή Πύλο.
Ωστόσο, το 400 π.Χ. ο Λασιώνας ανακτά την ελευθερία του.
Το 395 - 387 π.Χ. οι Λασιώνιοι, οι Ακρώριοι, οι Ηλείοι και οι Τριφύλιοι συμμαχούν με τους Λακεδαιμόνιους κατά των Θηβαίων και λαμβάνουν μέρος στην μάχη της Κορίνθου με 3000 άνδρες το 394 π.Χ. (Ξεν. Ελλ. IV,2,16).
Το 370 προσχωρεί στην Αρκαδική Ομοσπονδία.
To 365 τον Λασιώνα καταλαμβάνουν οι Ηλείοι τοποθετώντας ολιγαρχική κυβέρνηση και έρχονται σε ρήξη με τους Αρκάδες (Ηλειοαρκαδικός πόλεμος, καθόσον οι Ηλείοι δεν εισήλθαν στην Θηβαϊκή συμμαχία), οι οποίοι ορμώμενοι από την Ψωφίδα εισβάλλουν στην Ακρώρεια και κυριεύουν όλες τις πόλεις της εκτός του Θραυστού.
Κυριεύεται όμως λίγο μετά και πάλι από τους Ηλείους, που διακηρύσσοντας τα δικαιώματα που είχαν στην Ακρώρεια, επιτίθενται αιφνιδίως και ανακαταλαμβάνουν τον Λασιώνα και την Ακρώρεια.
Μετά από σκληρές μάχες επικρατούν οι Αρκάδες που κυριεύουν την Ακρώρεια εκτός του Θραυστού, φθάνουν μέχρι την Ολυμπία και την Ηλειακή Πύλο, τους λεηλατούν και φεύγουν (Ξεν. Ελλ.VII,4,12).
Το 364 π.Χ. εκστρατεύουν πάλι οι Αρκάδες κατά των Ηλείων, που μετά από πολλές μάχες συνθηκολογούν. Ο Λασιώνας και η Ακρώρεια τίθενται υπό Αρκαδική κυριαρχία.
Το 245 π.Χ. η Ήλιδα, σύμμαχος των Αιτωλών και των Μακεδόνων, πολεμά κατά των Αχαιών και των Αρκάδων και ανακτά τον Λασιώνα και την Ψωφίδα.
Κατά τον Ηλειοσπαρτιατικό πόλεμο επαναστατεί μαζί με τις άλλες πόλεις της Ακρώρειας και αυτονομείται.
Στον πόλεμο μεταξύ του βασιλέα της Σπάρτης Κλεομένους και των Αχαιών το 226 π.Χ., οι Ηλείοι σύμμαχοι των Σπαρτιατών ανακτούν τον Λασιώνα, που είχαν καταλάβει οι Αρκάδες και διώχνουν τους Αχαιούς από την Ακρώρεια και την Ψωφίδα.
Οι πόλεις της Ακρώρειας δέχονται συνεχώς επιθέσεις και λεηλασίες, άλλοτε από τους Ηλείους και άλλοτε από τους Αχαιούς και τους Αρκάδες.
Ο Λασιών, μια από τις σημαντικές πόλεις της Ήλιδας, έστελνε Ελλανοδίκη γυναίκα στα Ηραία (αγώνας δρόμων γυναικών), που διοργάνωναν στην Ολυμπία, η Ήλιδα με την Πισάτιδα από κοινού (8+8 Ελλανόδικες επιτροπές). Οι αγώνες γινόνταν κάθε 5 έτη. Οι γυναίκες Ελλανοδίκες ύφαιναν πέπλο, με το οποίο ενέδυαν το άγαλμα της Ήρας. Αυτό κράτησε μέχρι το 170 π.Χ.
Ελληνιστική Εποχή[]
Πολλά δεινά υπέστη η Ηλεία κατά τον Διασυμμαχικό Πόλεμο (220 - 217 π.Χ.), κατά τον οποίον πολέμησαν οι Αιτωλοί με συμμάχους τους Ηλείους και τους Λακεδαιμονίους κατά των Αχαιών με τους συμμάχους τους, Ηπειρώτες, Ακαρνάνες, Θεσσαλούς και Μακεδόνες (υπό τον Φίλιππο E'), πατέρα του Περσέα.
Ο Φίλιππος Ε' από παράκληση των συμμάχων του, με 6000 άνδρες διέρχεται δια μέσω της Ψωφίδας (219-218 π.χ.) καταλαμβάνει την πόλη Στράτον και το Λασιώνα της Ακρώρειας που είχαν εγκαταλείψει οι Ηλείοι, προξενώντας μεγάλες καταστροφές. Παραχώρησαν το Λασιώνα και την Ψωφίδα στους Αχαιούς και την πόλη Στράτον στους Αρκάδες. Η θέση της πόλης Στράτος κοντά στον Λασιώνα δεν έχει εξακριβωθεί.
Ενώ ο Φίλιππος ετοιμαζόταν για ειρήνη με τους Αιτωλούς, επέστρεψε το 217, από το Αίγιο στο Λασιώνα και διαμέσω του Λεοντίου Τριταίας και της Ακρώρειας, κατέλαβε «...τον εν τοις περιπίοις Πύργον» φρούριο, δυτικά του Λασιώνα στην κατωφέρεια της Πηνείας. Μετά επέστρεψε στο Πάνορμο της Αχαΐας και υπέγραψε ειρήνη που τερμάτισε τον Διασυμμαχικό Πόλεμο (Πολύβ.V.102).
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Κατά τα έτη 211 -205 π.Χ. οι Αιτωλοί και οι Ηλείοι συμμαχούν με τους Ρωμαίους με αποτέλεσμα να επικρατήσουν οι τελευταίοι (μετά από πολλές μάχες) εκμεταλλευόμενοι τη διχόνοια των Ελλήνων.
Το 191 π.Χ. ο Λασιώνας εντάσσεται ως ανεξάρτητο μέλος στην Αχαϊκή συμπολιτεία μαζί με την Ψωφίδα και τις Τριφυλικές πόλεις.
Το 146 - 145 π.Χ. υποτάσσεται η Πελοπόννησος στους Ρωμαίους του στρατηγού Μομμίου. Φαίνεται, όμως, ότι δεν λεηλατήθηκε ο Λασιών από τον Μόμμιο.
Οι Ρωμαίοι επιβάλλουν φόρους και τους επιτρέπουν νααυτοδιοικούνται και να εποπτεύονται από τον στρατηγό της Μακεδονίας αρχικά και αργότερα από τον ανθύπατο της Αχαΐας και της Κορίνθου. Εδώ αρχίζει και η ανοικοδόμηση του Λασιώνα.
Επί Αυγούστου (31π.χ.-14μ.χ.) έχουν την αυτονομία τους χάριν της Ολυμπίας και επί Νέρωνος (64-75π.χ.) είναι ελεύθεροι διότι ανακηρύσσουν αυτόν Ολυμπιονίκη σε όλα τα αγωνίσματα.
Πολλά αγάλματα από την Ηλεία και τον Λασιώνα μεταφέρονται στη Ρώμη. Φαίνεται όμως ότι επί των χρόνων του Δίωνος του Χρυσοστόμου περί το 100 μ.Χ. η ορεινή της Ολυμπίας περιοχή είναι σχεδόν ακατοίκητη.
Η Ηλεία την Ρωμαϊκή Εποχή εξακολουθεί να ευημερεί. Λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων συρρέουν σε όλη την περιοχή άνθρωποι από όλη τη γνωστή Δύση (αθλητές και θεατές) μεταφέροντας πλούτο.
Ο δεύτερος αιώνας είναι εποχή ευημερίας και ακμής για όλη την Ελλάδα χάριν του Ιερού της Ολυμπίας. Οι Ρωμαίοι ευεργετούν τις Ηλειακές πόλεις και το Λασιώνα με πλουσιοπάροχες δωρεές.
Όμως, οι Γότθοι επιδρομείς το 267 μ.Χ. δηώνουν όλη την Ηλεία.
Ο τρίτος αιώνας είναι περίοδος συμφορών και παρακμής. Με την εισβολή του Δέκιου με τους Γότθους (251 μ.Χ.) έρχεται συγχρόνως και ο τρομερός λοιμός.
Βυζαντινή Εποχή[]
Με το θάνατο του Μ. Θεοδοσίου και το διαχωρισμό της αυτοκρατορίας το 396 μ.Χ., ο ηγεμόνας των Γότθων Αλάριχος, ανενόχλητος, εισβάλλει από την Θεσσαλία και στην συνέχεια στην Πελοπόννησο, καταστρέφοντας και λεηλατώντας τα πάντα. Εγκαθίσταται εκεί και μετατρέπει σε κέντρο των επιχειρήσεων του το οροπέδιο της Φολόης.
Τότε ο Στηλίχων εξορμά από την Ιταλία (την άνοιξη του 397 μ.Χ). και αποβιβάζεται στο Λέχαιο. Στην συνέχεια περικυκλώνει το οροπέδιο, αιφνιδιάζοντας τους Γότθους. Πολλοί φονεύονται και οι υπόλοιποι, μαζί με τον Αλάριχο, αναγκάζονται να καταφύγουν στο δάσος, σε σπηλιές και σε ξηροπόταμους.
Ο Αλάριχος διαμελίζει το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία και καταστρέφει ανεπανόρθωτα τις πόλεις της Ακρώρειας, το Λασιώνα, τον Οπούντα και την Ψωφίδα.
Η σύγκλητος της Κωνσταντινούπολης χαρακτηρίζει την κίνηση του Στηλίχωνα προδοσία, ο δε Αλάριχος κατορθώνει να φύγει από τον Κορινθιακό Κόλπο στην Ήπειρο και από εκεί το 401 μ.Χ. στη Δύση.
Ο Θεοδόσιος Β' (408-450) προ της υφιστάμενης εξαθλίωσης της περιοχής, αναγκάζεται να την απαλλάξει από τους φόρους. Ο ίδιος αργότερα με το διάταγμα της 13ης Νοεμβρίου 426 μ.Χ. επιβάλλει να κλείσουν όσοι αρχαίοι ναοί ήταν ακόμη σε λειτουργία.
Η περιοχή γνωρίζει νέες καταστροφές από τους Βανδάλους.
Η Καταστροφή[]
Η ολική καταστροφή έρχεται τον 6ο αιώνα (522 μ.Χ.) με το μεγάλο σεισμό που συγκλονίζει την Ηλεία και την Αχαΐα.
Όσα μνημεία σώζονταν, καταρρέουν, ενώ τότε φαίνεται ότι καταρρέει και ο ναός του Δία της Ολυμπίας.
Επιπλέον, μεγάλες μετακινήσεις και κατολισθήσεις χωμάτινων όγκων μετατοπίζουν τις κοίτες των ποταμών και γενικά προξενούν μεγάλες μεταβολές στη διαμόρφωση του εδάφους, ακόμη και των ακτών, κλείνοντας έτσι την ιστορική διαδρομή των πόλεων της Ακρώρειας.
Όσοι από τους κατοίκους σώθηκαν έκτισαν τα σημερινά χωρία.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Αρκαδία
- Αρκάδες
- Ηγεμόνες Αρκαδίας
- Όρη Αρκαδίας
- Ποταμοί Αρκαδίας
- Λίμνες Αρκαδίας
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)