Λουδοβίκος Α'
Louis I, Ludovicus
- Δούκας της Ανδεγαβίας.
- Διάρκεια βασιλείας (από /έως): 1356 - 1360
- Θάνατος: -
Ετυμολογία[]
Η λέξη Λουδοβίκος έχει αρχαιο-γερμανική προέλευση. Προέρχεται από την λέξη "Hlodwig". Είναι σύνθεση των λέξεων "hlod" (= fame) και "wig" (= war), οπότε σημαίνει "διάσημος μαχητής".
Ονομασία[]
Πρότυπο:Rulers /Andecavia
- Λατινικά: Ludovicus, Aloysius
- Αγγλικά: Lewis
- Γερμανικά : Ludwig
- Γαλλικά: Luis
- Ισπανικά: Luis
- Πορτογαλικά: Luís
- Ιταλικά: Lodovico, Luigi
- Ρωσικά: ?
- Αραβικά: ?
- Ουαλλικά: Llewelyn or Llewellyn
- Ουγγρικά: Lajos
Καταγωγή[]
- Ανήκει στον Οίκο των -.
- Πατέρας: -
- Μητέρα: -
- Σύζυγος: Μαρία του Μπλουά (1360) (πέθανε το 1404)
- Τέκνα: -
- Λουδοβίκος Β'
- Κάρολος (1380 - 1404) πρίγκηπας του Τάραντα
Βιογραφία (προ της ανόδου)[]
Τα σημαντικότερα βιογραφικά στοιχεία του, πριν την άνοδό του στον θρόνο, είναι:
Ο Λουδοβίκος Α' του Ανζού (1339 - 1384) ήταν δεύτερος γιός του βασιλέα της Γαλλίας Γαλλία |Ιωάννη Β' και της Βόννης του Λουξεμβούργου .
Κόμης του Ανζού (1356 - 1360), του Μαίν (1356 - 1384), της Τουρραίνης (1370 - 1384), βασιλέας της Νεάπολης, της Ιερουσαλήμ και κόμης της Προβηγκίας (1382 - 1384).
Ήταν παρών στην μάχη του Πουατιέ (1356) στο τάγμα που ήταν υπο τις διαταγές του μεγάλου του αδελφού Καρόλου του Δελφίνου.
Ηττήθηκαν συντριπτικά και όλη η ομάδα κατόρθωσε να δραπετεύσει στα μέσα της σύγκρουσης. Μετά την ταπείνωση τους το μόνο θετικό είναι οτι κατάφεραν να αποφύγουν την αιχμαλωσία κάτι που ο πατέρας του βασιλέας Ιωάννης Β' και ο μικρός αδελφός του Φίλιππος δεν κατάφεραν να το κάνουν και συνελήφθησαν απο τον Μαύρο Πρίγκηπα. Η εξαγορά της ελευθερίας του και οι ειρηνικές συνθήκες με την Αγγλία κατοχυρώθησαν στην Συνθήκη της Βρετάνης (1360).
Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις της συνθήκης ήταν και η αποστολή 40 υψηλών προσώπων ως αντικαταστατών στην ομηρία του πατέρα του βασιλέα Ιωάννη Β'. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ήταν και ο ίδιος.
Η Γαλλία βρισκόταν σε τραγική οικονομική κατάσταση και δέν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Παρέμεινε στην εξορία περίπου 6 μήνες. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του με τον Άγγλο βασιλέα Εδουάρδο Γ', και όταν είδε οτι απέτυχαν αποφάσισε να δραπετεύσει.
Μετά την επιστροφή του στην Γαλλία βρήκε τον πατέρα του δυσαρεστημένο στην απόφαση του αυτή που τελικά αποφάσισε ο ίδιος (ο πατέρας του), για να αποκαταστήσει την τιμή του, να επανέλθει οικοιοθελώς στην εξορία.
Αντιβασιλέας του μικρού του ανηψιού βασιλέα Καρόλου ΣΤ' (1380 - 1382).
Είχε υποδειχθεί ως διάδοχος στον θρόνο της Νεάπολης απο την ίδια την βασίλισσα Ιωάννα Β'. Η Ιωάννα είχε κάνει την συγκεκριμένη επιλογή γιατί ήταν άτεκνος, και δεν θα ήταν κλειστή η διαδοχή του. Αλλά η ανατροπή της Ιωάννας και ο φόνος της απο τον εξάδελφο της Κάρολο δούκα του Δυρραχίου ματαίωσαν τα σχέδια του σχετικά με την διαδοχή της Ιωάννας στον θρόνο της Νεάπολης.
Βιογραφία (μετά την άνοδο)[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια της βασιλείας του, είναι:
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)