Μέντωρ
Mentor, Μέντορας
- Μισθηγέτης στρατηγός της Περσικής Αυτοκρατορίας.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Μέντωρ" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Γενεαλογία[]
- Οίκος:
- Πατέρας: "Θυμώνδας" ο Πρεσβύτερος (= ανώνυμος Ρόδιος, το όνομά του συνάγεται από τον έγγονό του)
- Μητέρα:
- Σύζυγος: Βαρσίνη, ( = θυγατέρα Αρτάβαζου)
- Αδελφός: Μέμνων, ανώνυμη "Θυμωνδίς" (συζεύχθηκε Αρτάβαζο
- Τέκνα:
- Θυμώνδας ο Νεώτερος
- ανώνυμη "Μεντορίς", συζεύχθηκε Νέαρχο (324 π.Χ.), στους γάμους των Σούσων
Βιογραφία[]
Τα σπουδαιότερα γεγονότα του βίου του είναι:
Ο Μέντωρ ήταν μισθηγέτης στρατηγός που καταγόταν από τη Ρόδο. Έγινε διάσημος για τις επιτυχίες του ως μισθηγέτης του Πέρση βασιλέα Αρταξέρξου Γ' Ώχου (359 - 338 π.Χ)..
Δράση στην Φρυγία[]
Ο Μέντωρ είχε έναν αδελφό, το Μέμνονα και μια αδελφή, της οποίας το όνομα δεν είναι γνωστό. Η αδελφή του αυτή συζεύχθηκε τον Αρτάβαζο Β', το σατράπη της Φρυγίας. [1] [2]
Ο Μέντωρ και ο Μέμνων ήταν στο πλευρό του Αρτάβαζου Β' όταν αποστάτησε (356 π.Χ.) κατά του Πέρση βασιλέα Αρταξέρξη Γ' Ώχου . Όμως, ο Αρτάβαζος διέθετε μικρές δυνάμεις. Για το λόγο αυτό, προσέλαβε τον Αθηναίο στρατηγό Χάρητα, που ήταν επικεφαλής ολόκληρου του Αθηναϊκού στόλου και μαζί κατάφεραν να νικήσουν το στρατό των άλλων σατραπών που κινήθηκαν εναντίον του (355 π.Χ.).
Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, ο Αρτάβαζος Β' αντάμειψε πλουσιοπάροχα τους Αθηναίους οι οποίοι, όμως, μετά από Περσική πίεση, απέσυραν τον Χάρητα (μέσα του 355 π.Χ.).[3]
Στη συνέχεια συμμάχησε με τους Θηβαίους (354 π.Χ.), οι οποίοι απέστειλαν 5.000 στρατιώτες υπό το στρατηγό Παμμένη. Η συμβολή των Θηβαίων απέφερε άλλες δυο μεγάλες νίκες κατά των άλλων σατραπών (353 π.Χ.). [4]
Τελικά όμως, η αποστασία απέτυχε. Έτσι, ο Αρτάβαζος Β' και ο Μέμνων αποχώρησαν από την Ασία και κατέφυγαν στην Μακεδονία, στην αυλή του βασιλέα Φιλίππου Β΄ (τέλη 353 π.Χ.). Ο Μέντωρ, δεν φαίνεται να τους ακολούθησε και μετέβη στην Αίγυπτο.
Δράση στην Φοινίκη[]
Η αποστασία του Αρταβάζου δεν ήταν η τελευταία φορά που ο Μέντωρ έπληξε τα συμφέροντα του βασιλέα Αρταξέρξη. Ο Μέντωρ στάλθηκε από τους Αιγυπτίους, επικεφαλής στρατηγός 4.000 μισθοφόρων Ελλήνων, για να βοηθήσουν την εξέγερση της Σιδώνας στη Φοινίκη (345 - 344 π.Χ.).
Οι μισθοφόροι του Μέντορος από κοινού με τον στρατό του βασιλέα Σιδώνας, του Τέννου Β', κατάφεραν να εκδιώξουν από την Φοινίκη τον στρατό του σατράπη της Συρίας, Βέλεσυος Β' και του σατράπη της Κιλικίας, Μαζαίου (345 π.Χ.). [5]
Όταν, όμως, κατέφθασε ο ίδιος ο Αρταξέρξης ο Ώχος (344 π.Χ.), επικεφαλής μεγάλης στρατιάς, η κατάσταση άλλαξε. Ο Τέννης Β' προτίμησε να εκκινήσει διαπραγματεύσεις. Αφού ενημέρωσε το Μέντορα για το σχέδιο του, τον άφησε διοικητή της Σιδώνας και μετέβη σε συνάντηση του βασιλέα. Όταν ο Αρταξέρξης βρέθηκε εντός των τειχών, διέταξε το θάνατο του Τέννου. Οι ίδιοι οι Σιδώνιοι αυτοπυρπόλησαν την πόλη τους. [6]
Δράση στην Αίγυπτο[]
Ο Μέντωρ, όχι μόνο απέφυγε τη μοίρα του Τέννου, αλλά επέτυχε να έρθει σε συμφωνία τον Πέρση βασιλέα και να ενταχθεί στον Περσικό στρατό.
Έτσι, συμμετείχε στην εκστρατεία του (Δεκ. 343 - Απρ. 341 π.Χ.) κατά του φαραώ Νεκτανεβὼ Β'.
Μετά την κατάληψη της Σιδώνας, ο Αρταξέρξης χώρισε το στρατό του σε τρία μέρη. Καθένα από αυτά είχε έναν Έλληνα και έναν Πέρση επικεφαλής. Ο Μέντωρ παρέμεινε επικεφαλής των μισθοφόρων που είχε και εντάχθηκε στο τμήμα υπό τον Βαγώα, έναν έμπιστο του Αρταξέρξη. [7]
Ο Μέντωρ, που γνώριζε ότι οι πόλεις φρουρούνταν από Αιγύπτιους αλλά και Έλληνες, κατάφερε την παράδοση πολλών πόλεων, ακολουθώντας το εξής σχέδιο. Σε κάθε πόλη ανάγγελλε ότι, όποιοι παραδίδονταν δίχως μάχη θα αντιμετωπίζονταν με επιείκεια, αλλά όσοι κατακτούνταν με τη βία θα είχαν την ίδια μοίρα με τους πολίτες της Σιδώνας. Αυτό προκάλεσε ιδιαίτερες έριδες μεταξύ των Ελλήνων και των Αιγυπτίων. [8]
Στην πόλη Βούβαστο μάλιστα, οι Αιγύπτιοι έκαναν συμφωνία με το Βαγώα μυστικά από τους Έλληνες. Οι Έλληνες πάλι βρίσκονταν σε μυστική συνεννόηση με το Μέντορα, ο οποίος τους παρακίνησε να επιτεθούν στους Αιγύπτιους μόλις εισέλθει στην πόλη ο Βαγώας. Έτσι και έγινε και ο Βαγώας βρέθηκε αιχμάλωτος των Ελλήνων. Ο Μέντωρ εξασφάλισε την απελευθέρωση του Βαγώα και οι δυο τους αντάλλαξαν όρκους ότι μελλοντικά θα συνεννοούνται πριν αναλάβουν δράση. [9]
Σύντομα ο φαραώ Νεκτανεβὼ αποθαρρύνθηκε από τις διαδοχικές παραδόσεις των πόλεων, οπότε εγκατέλειψε την Μέμφιδα στην οποία είχε οχυρωθεί και έφυγε για την Αιθιοπία. Μετά από αυτό στην Αίγυπτο ορίστηκε σατράπης ο Φερενδάτης. [10]
Δράση στην Μυσία[]
Μετά την συμβολή του στην εκστρατεία κατά των Αιγυπτίων, ο βασιλέας Αρταξέρξης αντάμειψε πλούσια το Μέντορα. Τον διόρισε διοικητή των παραλίων της Ασίας και στρατηγό αυτοκράτορα στον πόλεμο κατά των αποστατών. Τότε επέτυχε να πείσει τον Αρταξέρξη να αποδώσει χάρη στον αδελφό του, Μέμνονα και τον Αρτάβαζο, που παλαιότερα είχαν συμμετάσχει σε αποστασία. Όταν αυτοί επέστρεψαν στην Μ.Ασία, μεσολάβησε επίσης ώστε και οι ανιψιοί του από τον Αρτάβαζο να λάβουν σημαντικές θέσεις στο Περσικό στρατό.
Η πρώτη του εκστρατεία (πιθανότατα έαρ 340 π.Χ) ήταν κατά του Ερμείου, τυράννου του Αταρνέα, που είχε καταφέρει να κυριεύσει πολλές πόλεις και οχυρά. Ο Μέντωρ άρχισε διαπραγματεύσεις του υποσχέθηκε ότι θα εξασφάλιζε τη βασιλική συγχώρεση. Όμως, όταν ο Ερμείας πείσθηκε και δέχθηκε συνάντηση, τον συνέλαβε. Έγραψε μάλιστα επιστολές προς όλες τις πόλεις που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του Ερμεία, στις οποίες έλεγε ότι υπήρξε συμβιβασμός με το βασιλέα. Οι κάτοικοι πίστευσαν και παρέδωσαν τις πόλεις τους, επειδή οι επιστολές ήταν σφραγισμένες με το δακτυλίδιο του Ερμεία.
Ομοίως, κατέλυσε και άλλα ημιανεξάρτητα κρατίδια, είτε με τεχνάσματα, είτε με τη βία, που είχαν συσταθεί στα Δυτική Μικρά Ασία.
Απέθανε (μάλλον το 336 π.Χ) μετά τετραετή παραμονή στο αξίωμα αυτό και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Μέμνων
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 52
- ↑ Δημοσθένη «Κατά Αριστοκράτους», § 157
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 22
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 34
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 42
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 45
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 47
- ↑ Διοδώρου Σικελίωτου, «Ιστορική Βιβλιοθήκη» - Βιβλίο ΙΣΤ΄, 49
- ↑ Διοδώρου Σικελιώτου «Ιστορική Βιβλιοθήκη», Βιβλίο ΙΣΤ', 50
- ↑ Διοδώρου Σικελιώτου «Ιστορική Βιβλιοθήκη», Βιβλίο ΙΣΤ', 51
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- "Ιστορία Ελληνικού Έθνους". Εκδοτική Αθηνών, 1974.
- "Ιστορία της Aρχαίας Ελλάδας". Russell Meiggs & John Bury. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1998.
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)