Μαγνητικόν Μονόπολον
- Είναι μία υποθετική Φυσική Οντότητα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Μονόπολο" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "πόλος".
Εισαγωγή[]
Η σύγχρονη αντίληψη για τον μαγνητισμό έχει ως αρχή ότι όλα τα μαγνητικά φαινόμενα προκύπτουν στην πραγματικότητα από σχετικιστικά φαινόμενα που προκύπτουν από σχετική κίνηση μεταξύ του παρατηρητή και των φορτισμένων σωματιδίων.
Εφόσον κάθε είδους μαγνητισμός προκύπτει από κινούμενα φορτία, όλοι οι μαγνήτες είναι στην πραγματικότητα ηλεκτρομαγνήτες.
Ακόμη και τα άτομα έχουν ένα μικρό πεδίο. Στο πλανητικό μοντέλο του ατόμου, τα ηλεκτρόνια περιστρέφονται περί τον πυρήνα και ως εκ τούτου υπάρχει αλλαγή στην κατεύθυνση της κίνησης τους που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μαγνητικού πεδίου. Οι μόνιμοι μαγνήτες έχουν ορατά μαγνητικά πεδία γιατί τα άτομα (και τα μόρια) είναι διευθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε τα μικρά ατομικά πεδία τους να ευθυγραμμίζονται και να ενισχύονται.
Σε αυτό το μοντέλο, η έλλειψη απομονωμένου πόλου προκύπτει ως εξής: η κοπή ενός ραβδοειδούς μαγνήτη στη μέση δεν έχει επίδραση στη διευθέτηση των μορίων και έχει ως αποτέλεσμα δύο ράβδους με την ίδια διευθέτηση, καθώς επίσης και το ίδιο πεδίο. Αυτό επίσης εξηγεί την αιτία που η θέρμανση ή το απλό χτύπημα ενός μαγνήτη κατασκευασμένου από ένα μαλακό υλικό θα τον απομαγνητίσει, καθώς τα μόρια εσωτερικά θα ανακατανεμηθούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις.
Εφόσον όλα τα γνωστά είδη των μαγνητικών φαινομένων περιλαμβάνουν την κίνηση των ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων (και εφόσον καμία θεωρία δεν καθορίζει επακριβώς τι είναι "πόλος"), ένα μαγνητικό μονόπολο δεν μπορεί να υπάρξει απομονωμένο στη Φύση, δεν υπήρξε ποτέ και δε θα μπορούσε να υπάρξει.
Σε αντίθεση με την πειραματική εμπειρία, κάποια μοντέλα της θεωρητικής Φυσικής προβλέπουν την ύπαρξη των μαγνητικών μονοπόλων.
Ο Dirac παρατήρησε το 1931 ότι επειδή ο Ηλεκτρισμός και ο Μαγνητισμός παρουσιάζουν μια ορισμένη συμμετρία, ακριβώς όπως και η Κβαντική Ηλεκτροδυναμική προβλέπει την ύπαρξη θετικών ή αρνητικών ηλεκτρικών φορτίων χωρίς την ύπαρξη του αντιθέτου φορτίο, απομονωμένοι βόρειοι ή νότιοι μαγνητικοί πόλοι θα μπορούσαν να παρατηρηθούν.
Πρακτικά, όμως, παρόλο που φορτισμένα σωματίδια όπως πρωτόνια ή ηλεκτρόνια μπορούν εύκολα να απομονωθούν, μαγνητικοί βόρειοι ή νότιοι πόλοι δε βρέθηκαν ποτέ απομονωμένοι. Χρησιμοποιώντας τη κβαντική θεωρία ο Dirac έδειξε ότι αν όντως τα μαγνητικά μονόπολα υπάρχουν, τότε θα μπορούσε να εξηγηθεί γιατί τα παρατηρούμενα στοιχειώδη σωματίδια έχουν φορτία που είναι ακέραια πολλαπλάσια του φορτίου του ηλεκτρονίου.
Στη σύγχρονη θεωρία των στοιχειωδών σωματιδίων, η κβάντωση του φορτίου θεωρείται ως μια ταυτόχρονη αποτυχία του μη αβελιανού προτύπου συμμετρίας.
Μονόπολα που έχουν προβλεφθεί σε συγκεκριμένες μεγάλες ενοποιητικές θεωρίες διαφέρουν από αυτά που αρχικά θεώρησε ο Dirac.
Αυτά το μονόπολα, σε αντίθεση με τα στοιχειώδη σωματίδια, είναι σολιτόνια, δηλαδή συγκεντρωμένα ενεργειακά πακέτα.
Αν όντως υπάρχουν, έρχονται σε αντιπαράθεση με τις κοσμολογικές παρατηρήσεις.
Μια λύση στο πρόβλημα των μονοπόλων στην Κοσμολογία είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας ενδιαφέρουσας σύγχρονης σύλληψης, της κοσμικής διαστολής.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Ομώνυμο άρθρο στην Astronomia
- physics4u.gr
- [ ]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)