Μαντείον
Το μαντείο ήταν ο τόπος που, κατά την αρχαιότητα, πιστευόταν ότι επικοινωνούσε ο άνθρωπος με το Θεό. Ο άνθρωπος εξέφραζε τη θέλησή του με το χρησμό και ο Θεός αποδοκίμαζε ή επιδοκίμαζε τις πράξεις του παρελθόντος ή έδινε συμβουλές για ένα μελλοντικό γεγονός.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Μαντείο" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Εισαγωγή[]
Τα κυριότερα μαντεία της αρχαίας Ελλάδας ήταν αφιερωμένα στο Δία ή τον Απόλλωνα.
Δωδωναίο Μαντείο[]
Το παλαιότερο ελληνικό μαντείο ήταν του Δία στη Δωδώνη της Ηπείρου.
Αμμώνιο Μαντείο[]
Σπουδαίο επίσης μαντείο για τους Έλληνες ήταν του Άμμωνα Δία στη Λιβύη. Εδώ ταξίδευαν σπουδαία δημόσια πρόσωπα και ιδιώτες για να το συμβουλευτούν.
Δελφικό Μαντείο[]
Όλα τα μαντεία του Δία όμως τα ξεπερνούσε το μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Ήταν γνωστό από τους ομηρικούς χρόνους και στα τέλη του 6ου αιώνα κατακλύζονταν από προσφορές Ελλήνων και ξένων.
Τους χρησμούς τους έδινε η ιέρεια Πυθία.
Άλλα Μαντεία[]
Άλλα μαντεία του Απόλλωνα ήταν:
- στα Δίδυμα της Μιλήτου,
- στην Κλάρο,
- στα Πάταρα της Λυκίας,
- στο Σπόδιο των Θηβών κ.ά.
Παρακμή[]
Σε όλη την αρχαιότητα τα μαντεία επηρέαζαν το λαό στην καθημερινή του ζωή και τις πόλεις στις ιστορικές τους τύχες. Τον 7ο αιώνα υπήρχαν περίπου 100 μαντεία. Στα τέλη του 5ου αιώνα όμως, με τα διδάγματα των σοφιστών και την ορθολογιστική κριτική, το κύρος των μαντείων άρχισε να κλονίζεται. Ο Θουκυδίδης πίστευε ότι η μαντική οφείλεται στην αμάθεια. Και πραγματικά, μετά τον 4ο π.Χ. αιώνα, τα μαντεία θα ακολουθήσουν την τύχη του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)