Science Wiki
Register
Advertisement

Μεσαιωνική Ιστορική Εποχή

Middle Ages


Century-01-goog

Χρόνος (Time) Χρονική Περίοδος (Time Period)

Παρόν Παρελθόν Μέλλον
Μεγάλη Έκρηξη ( Big Bang ) Κοσμολογική Περίοδος Κοσμολογική Εποχή
Υπεραίωνας (Supereon) Γεωλογικός Αιώνας (Eon) Υποαίωνας (Era) Γεωλογική Περίοδος (Period) Γεωλογική Εποχή (Epoch) Γεωλογική Υποεποχή (Age)
Ιστορική Περίοδος Προϊστορική Περίοδος Αρχαία Περίοδος Μεσαιωνική Περίοδος Νεώτερη Περίοδος Σύγχρονη Περίοδος
Χιλιετία (Millennium) Αιών, Εκατονταετία (Century) Δεκαετία (Decade) Έτος (Year) Εποχή (season) Μήν (Month) Ημερονύκτιο Ημέρα (Day) Νύκτα (Night) Ώρα (Hour) Λεπτό (Minute) Δευτερόλεπτο (Second)
Κοσμολογική Χρονολογική Κλίμακα Γεωλογική Χρονολογική Κλίμακα

Uniformity-01-goog

Μεσαιωνική Εποχή

Medieval-drainage-01-goog

Αποχετευτικό Σύστημα
Μεσαιωνική Εποχή

- Μία Χρονική Περίοδος.

- Ακριβέστερα είναι μία υποδιαίρεση του Χρόνου (με βάση την χρονική εξέλιξη στη Γη).

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Μεσαιωνική" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη αιώνας.

Εισαγωγή[]

Μεσαίωνας ονομάζεται η χρονική περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας που διαδέχεται την περίοδο της Αρχαιότητας και τελειώνει με την περίοδο της Αναγέννησης.

Διήρκεσε περίπου 1000 έτη, από την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους (476 μ.Χ.) και το θάνατο του Ιουστινιανού Α' (565 μ.Χ.), του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα που διαπνεόταν από το όραμα της αναβίωσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της παγκόσμιας κυριαρχίας της, ως και την εποχή της κατάληψης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους (1453 μ.Χ.) και την ανακάλυψη της Αμερικής(1492 μ.Χ.) από τον Κολόμβο.

Ανάλυση[]

Ο Μεσαίωνας έμεινε γνωστός ως η περίοδος των Σκοτεινών Αιώνων, καθώς σημειώνεται μεγάλη καθυστέρηση στις τέχνες, την επιστήμη και τα γράμματα. Επηρεασμένοι από τη σύγκριση με την περίοδο της Αναγέννησης και της έντονης καλλιέργειας των ανθρωπιστικών επιστημών, οι ιστορικοί, κυρίως της εποχής του Διαφωτισμού, χαρακτήρισαν το Μεσαίωνα περίοδο θρησκευτικού φανατισμού και οπισθοδρόμησης, μη λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι η κατάλυση του Βυζαντίου από τους Τούρκους επέτρεψε τη μετακίνηση των διανοούμενων της Κων/πολης στις πόλεις της Ιταλίας με αποτέλεσμα την Ιταλική Αναγέννηση.

Κατά το Μεσαίωνα, οπωσδήποτε η επιρροή της εκκλησίας στην κοινωνική και προσωπική ζωή των ανθρώπων μεγιστοποιείται, ωστόσο οι θρησκευτικοί άρχοντες μένουν πάντοτε υποτελείς της κοσμικής εξουσίας.

Στο ελληνόφωνο ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο αυτοκράτορας είναι και ο ηγέτης της θρησκείας, ενώ μετά το 800 μ.Χ. και ο Καρλομάγνος προσεταιρίστηκε αυτή την εξουσία, αναγνωρίζοντας όμως το πρωτείο του Πάπα με αντίτιμο την προσωνυμία του "Αυτοκράτορα των Ρωμαίων".

Την περίοδο του Μεσαίωνα, η Βυζαντινή παιδεία στηρίζεται κατά κόρον στα Αρχαιοελληνικά ιδεώδη,με σχολές όπως των Αθηνών (φιλοσοφία), Έφεσος (ιατρική) και φυσικά της Κων/πολης.

Το Δυτικό τμήμα της Αυτοκρατορίας, την περίοδο αυτή είχε σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και δεν την απασχολούσε σοβαρά η μόρφωση των υπηκόων.

Ο Μεσαίωνας είχε χαρακτήρα θεοκρατικό, αλλά ταυτόχρονα παρατηρούνται ζυμώσεις, που οδήγησαν στη δημιουργία των νεότερων εθνικών σχηματισμών και ιδεολογιών.

Τα γεγονότα που σημάδεψαν αυτήν την περίοδο ήταν η άνοδος της δύναμης της παπικής εκκλησίας στη δυτική Ευρώπη, η διατήρηση για περίπου 1000 έτη του ανατολικού μέρους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η άνοδος και η κυριαρχία του Ισλαμισμού στον χώρο της Μέσης Ανατολής, η δημιουργία των προγόνων των σημερινών κρατών, καθώς και οι Σταυροφορίες, που απετέλεσαν σφοδρή πάλη μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Πρώιμος Μεσαίωνας[]

Καθώς η πολιτική δύναμη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μειωνόταν συνεχώς στην Δυτική Ευρώπη μετά τον 3ο αιώνα μ.Χ., οι περιοχές της Δυτικής Ευρώπης άρχισαν να κατοικούνται από φυλές λαών που πρωτοεμφανίζονταν στο προσκήνιο:

Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνέχιζε να υπάρχει. Οι κάτοικοι της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας θεωρούσαν εαυτούς συνεχιστές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής ιδέας. Άλλωστε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος είχε μεταφέρει το 330 την πρωτεύουσα από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη.

Η περίοδος αυτή, που χαρακτηρίσθηκε από συχνές μετακινήσεις φυλετικών ομάδων, ονομάστηκε Εποχή Μετακινήσεων.

Η πρότερη Ρωμαική Ειρήνη (Pax Romana), με τις ευεργετικές της συνέπειες για ασφαλές εμπόριο και ακμάζουσα βιοτεχνία, το σύστημα ενιαίας εκπαίδευσης και πολιτιστικής παραγωγής, άρχισε να παρακμάζει στο τέλος του 5ου αιώνα, όταν εντάθηκαν οι εισβολές γερμανικών και άλλων λαών στα εδάφη της αυτοκρατορίας.

Έτσι κατέστη τελείως ανασφαλές να μετακινούνται αγαθά και εμπορεύματα σε μακρινές περιοχές. Μεγάλες βιοτεχνίες που εξαρτώνταν στο εμπόριο, όπως η βιoτεχνία κεραμικών, εξαφανίστηκαν (για παράδειγμα στη Βρετανία).

Οι ισλαμικές επιδρομές του 7ου και 8ου αιώνα, οπότε κατακτήθηκαν η Σικελία, η Βόρεια Αφρική, η Αίγυπτος, η Ισπανία και η Πορτογαλία, έκαναν το θαλάσσιο εμπόριο επίσης αβέβαιο.

Μια νέα τάξη[]

Θεωρήθηκε επί μακρόν ότι οι μεταναστεύσεις βαρβαρικών λαών, απλά έφεραν το τέλος στη περίλαμπρη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι σύγχρονοι ιστορικοί αναγνωρίζουν ότι αυτό παρουσιάζει μια ελλιπή εικόνα μιας μεγάλης μεταναστευτικής κίνησης. Λαοί, όπως οι Γότθοι, οι Ούνοι, οι Κέλτες, οι Φράγκοι κ.α., υπήρξαν μερικές φορές σύμμαχοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, άλλοτε κατακτούσαν αυτοκρατορικά εδάφη, άλλοτε, ωστόσο, οικειώνονταν το ρωμαϊκό πολιτισμό.

Σταδιακά, όμως, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κυρίως το δυτικό τμήμα της, μειωνόταν εδαφικά και έχανε την αίγλη που κάποτε είχε. Επιπλέον, η επικράτηση του Χριστιανισμού, ακόμη και στους λαούς-εισβολείς, μετάλλαξε το θρησκευτικό χαρακτήρα της ειδωλολατρικής αυτοκρατορίας.

Από τον 5ο ως τον 8ο αιώνα νέα τάξη δημιουργήθηκε στις κατακτημένες περιοχές του δυτικού μέρους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ο ρόλος του Χριστιανισμού[]

Η Καθολική Εκκλησία ασκούσε κατά τον Μεσαίωνα καταλυτική επιρροή σε θέματα κουλτούρας και πολιτισμού. Διατήρησε την σύνδεση με τη Λατινική γλώσσα, την τέχνη της γραφής και είχε μια κεντρική διοίκηση που παρακολουθούσε ένα δίκτυο επίσκοπων. Κάποιες περιοχές που κατοικούνταν από Καθολικούς κατακτήθηκαν από Άρειες φυλές και αυτό δημιούργησε προστριβές έντονες μεταξύ Άρειων αρχηγών και Καθολικού κλήρου. ο Clovis ο 1oς των Φράγκων αποτελεί ένα ευρέως γνωστό παράδειγμα βαρβάρου βασιλιά που επέλεξε τον καθολικισμό αντί του αρειανσμού. Η επιλογή αυτή ένα καθοριστικό σημείο για τις Φράγκικες φυλές της Γαλατίας. Την περίοδο εκείνη επίσης οι επίσκοποι διαδραμάτιζαν πολύ σημαντικό ρόλο στη διακυβέρνηση εξαιτίας της δύναμής που τους έδινε το γεγονός ότι ήξεραν γραφή και ανάγνωση. Πάντως υπήρχαν στην Ευρώπη πολλοί λαοί που δεν είχαν κανένα δεσμό ούτε με τη Ρωμαικη κληρονομιά ούτε με τον χριστιανισμό. Πολεμικές φυλές όπως οι Αβάροι ή οι Βίκινγκς μπορούσαν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στις κοινωνίες της Ευρώπης που τώρα αναπτύσσοταν.

Τα πρώιμα χρόνια της μεσαιωνικής περιόδου παρουσιάστηκε στη δύση μία τάση μοναχισμού. Και παρόλο που η τάση αυτή της απομόνωσης από τα εγκόσμια και της προσήλωσης στην πνευματική ανάταση παρατηρείται από άτομα διαφόρων πολιτισμικών προτιμήσεων, οι ρίζες του ευρωπαϊκού μοναχισμού ξεκινάνε από τις ερήμους της Αιγύπτου και της Συρίας. Τον 4ο αιώνα μ.Χ. ο Άγιος Παχόμιος πρωτοπόρησε με τη δημιουργία κοινοβίων, τύπος μοναχισμού όπου η πνευματική ανάταση έρχεται μέσα από την ομαδική συμβίωση μιας ομάδας αποκομμένης από την υπόλοιπη κοινωνία. Τα ιδανικά του μοναχισμού εξαπλώθηκαν κατά τη διάρκεια του 5ου και 6ου αιώνα από την Αίγυπτο στην δυτική Ευρώπη μέσα από αγιογραφική λογοτεχνία όπως πχ την αγιογραφία του Αγ. Αντωνίου.

Ο Άγιος Βενέδικτος έγραψε τον 6ο αιώνα τον κανονισμό του δυτικού μοναχισμού, καταγράφοντας τις διοικητικές και πνευματικές ευθύνες που έχει μια κοινότητα μοναχών που δρα κάτω από την καθοδήγηση ενός ηγούμενου. Ο κανονισμός αυτός έγινε γρήγορα αποδεκτός και σιγά σιγά τέτοιες κοινότητες μοναχών αντικατέστησαν τα κοινόβια. Μοναχοί και μοναστήρια είχαν βαθιά επίδραση στην θρησκευτική και πολιτική ζωή του Μεσαίωνα και σε πολλές περιπτώσεις δρούσαν ως φύλακες της γης πλουσίων οικογενειών, ως κέντρα προπαγάνδας και στήριξης της βασιλείας σε νεοκατακτακτηθείσες περιοχές, ως κέντρα προσυλητισμού και αποστολών. Επίσης ήταν προπύργια μόρφωσης και εκπαίδευσης.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]

  • [ ]
  • [ ]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement