Μετανθρώπισις
Transhumanity , Tranhumanism,
Posthumanism, Posthumanity
Συνάρτηση delta
Ο Μετάνθρωπος ως ένα ακόμη μετεξελικτικό στάδιο του ανθρώπινου είδους
- Ένα Υπερβατικό Φαινόμενο.
- Αποτελεί το κεντρικό δόγμα της φιλοσοφικής-θεολογικής θεωρίας του Μετανθρωπισμού.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Μετανθρώπιση" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "άνθρωπος".
Είδη Μετανθρώπισης[]
Διακρίνουμε δύο είδη μετανθρώπισης:
- την Τεχνητή Μετανθρώπιση
Αυτή αναφέρεται στην σταδιακή αντικατάσταση των οργάνων και μελών του ανθρώπινου σώματος με τεχνητά. Στηρίζεται στην γιγαντιαία μελλοντική ανάπτυξη της Επιστήμης και Τεχνολογίας.
- την Φυσική Μετανθρώπιση
Αυτή αναφέρεται στην ανθρώπινη μετάβαση σε επόμενο εξελικτικό στάδιο. Γίνεται με μία υπερβατική διαδικασία που ονομάζεται μετέκδυση.
Χαρακτηριστικά Μετανθρώπων[]
Μετάνθρωπος
Οι μετάνθρωποι:
- "Καλλιεργούν" ένα Αστρικό Σύστημα (ακριβέστερα πλανήτες και δορυφόρους που περιφέρονται, στην γενική περίπτωση, γύρω από τον αστέρα) όπως ακριβώς ένας γεωργός καλλιεργεί το χωράφι του ή ένας άνθρωπος της πόλης κτίζει και επιπλώνει αντίστοιχα το σπίτι του.
- Αποτελούνται από ακτινοβολία (φως) και όχι ύλη και
- Τρέφονται με φως (ποικίλων συχνοτήτων) από τους αστέρες των πλανητικών συστημάτων.
- Αποτελούν την μετεξέλιξη των Γηίνων ανθρώπων.
Είναι άνθρωποι (με την ευρύτερη έννοια του όρου) και ακριβέστερα βρίσκονται στο τρίτο στάδιο μετεξέλιξης. (Δηλαδή, αν θεωρήσουμε ότι το έμβρυο αποτελεί το πρώτο στάδιο της ανθρώπινης ζωής τότε ο συνήθης άνθρωπος βρίσκεται απλά στο δεύτερο στάδιο. Μετά την μετάβαση ( = θάνατο) προκύπτει ο μετάνθρωπος".
Θάνατος και μεταμόρφωση[]
Βιολογική Έκδυση. Η αναλογία με την Μετανθρώπιση είναι έκδηλη
Καλλιτεχνική αναπαράσταση Μετανθρώπου.
Το βιολογικό φαινόμενο της μεταμόρφωσης συμβαίνει σε μερικά είδη οργανισμών όπως έντομα και αμφίβια.
Ακριβώς, όπως η μεταμόρφωση (έκδυση) του εντόμου περιλαμβάνει αρχικά ιστόλυση (δηλ. απόρριψη ορισμένων παλαιών οργάνων) και μετά ιστογένεση (δημιουργία νέων οργάνων), μορφογένεση και αλλαγή του τρόπου (αλλά και του περιβάλλοντος) διαβίωσης έτσι συμβαίνει και με τον άνθρωπο.
- Πρώτα ο άνθρωπος διέρχεται το εμβρυϊκό στάδιο όπου το περιβάλλον του είναι ο αμνιακός σάκκος. Όσο τα οργανικά συστήματα του εμβρύου είναι ατελή αυτό είναι αναγκασμένο να παραμένει μέσα στον αμνιακό σάκκο τόσο για την διατροφή όσο και για την προστασία του.
- Στην συνέχεια εισέρχεται στο υλικό ανθρώπινο στάδιο όπου το περιβάλλον του είναι ο περιορισμένος χώρος του πλανήτη Γη (ή γενικότερα το Ηλιακό Σύστημα). Το υλικό σώμα του ανθρώπου έχει επίσης διττό (δηλ. δεσμευτικό-προστατευτικό) σκοπό. Αφ' ενός επηρεάζεται από την βαρύτητα και έτσι εμποδίζεται η διαφυγή του από το Ηλιακό Σύστημα (όπου θα κινδυνεύσει ενδεχομένως να καταστραφεί το "εσωτερικό" του) και αφ' ετέρου αποτελεί μέσο διατροφής (αλλά και άντλησης πληροφοριών) για την "ψυχή" του η οποία δεν έχει ακόμη αποκτήσει την δυνατότητα διατροφής από το φως του Ήλιου (ή άλλου αστέρα).
- Τέλος, επεέρχεται η μετέκδυση δηλ. όταν οι πνευματικές του λειτουργίες (και οι εμπειρίες) ολοκληρωθούν, ο άνθρωπος απορρίπτει όλο το υλικό του περίβλημα (ή αλλιώς το υλικό του σώμα, ή βιοσώμα) (όπως περίπου τα φίδια το δέρμα τους) και περνά στο μετανθρωπικό στάδιο όπου το περιβάλλον του είναι πλέον ολόκληρος ο Τοπικός Γαλαξίας, ο Milky Way (ή ακριβέστερα ένα μέρος του).
Το παράδειγμα του Γυρίνου[]
Ως παράδειγμα αυτής της διαδικασίας θα μπορούσε να αναφερθεί ο γυρίνος (που ζει στην θάλασσα) και αντιστοιχεί στον συνήθη άνθρωπο και ο βάτραχος (που ζει στην ξηρά) και αντιστοιχεί στον μετάνθρωπο.
Το παράδειγμα του κοτόπουλου[]
Κάθε μετάβαση είναι επίπονη σωματικά και γίνεται περισσότερο επώδυνη όταν συνοδεύεται από το φόβο του αγνώστου. Ένα παράδειγμα θα μπορούσε αναλογικά να είναι ο "φόβος" και η "αγωνία" (αν μπορούσε βέβαια να νοιώσει αυτά τα συναισθήματα με την ανθρώπινη έννοια) του κοτόπουλου πριν την διάτρηση του κελύφους του αυγού όταν έχει καταναλώσει όλο το λευκό εσωτερικό του και βρίσκεται σε ένα στενό χώρο χωρίς τροφή και λίγο οξυγόνο. Κάπως έτσι εγκλωβισμένη νοιώθει και η "ψυχή" του ανθρώπου (ή ακριβέστερα ο ίδιος ο άνθρωπος) όταν αντιμετωπίζει τον θάνατο μέσα σε ένα ασθενές υλικό σώμα.
Ψυχή και Υλικό Σώμα[]
Ενθέωση-Μετανθρώπιση
Το υλικό σώμα ή βιόσωμα ενός ανθρώπου δεν είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Πρόκειται απλά για το περίβλημα της εσωτερικής ενεργειακών οντοτήτων που είναι γνωστά ως
Αυτές, κατά την διάρκεια της υλικής ανθρώπινης ζωής, "εντυπώνουν" πληροφορίες και μορφοποιούνται. (Αυτό συμβαίνει ακόμη και στους παράφρονες όπου για βιολογικούς λόγους δεν υπάρχει αρμονική επικοινωνία "ψυχής" και σώματος).
Όταν έρθει η στιγμή της ωρίμανσης (όπως στο παράδειγμα με την κάμπια που μετεξελίσσεται σε πεταλούδα) τότε εξέρχονται.
Το βιοσώμα απεκδύεται δηλ. απορρίπτεται και υφίσταται ολική ιστόλυση (και όχι μερική όπως συμβαίνει στις υλικές μεταμορφώσεις π.χ. των εντόμων και των αμφιβίων). Σε κάθε φυσική μεταβολή διατηρείται κάποια φυσική ποσότητα (physical quantity) (όπως μάζα, ενέργεια, ορμή, στροφορμή κ.α.). Περίπου αντίστοιχα, στην αναφερόμενη μεταβολή - μεταμόρφωση, η διατηρούμενη οντότητα είναι η "προσωπικότητα".
Ηλικία Μετανθρώπων[]
Εκτιμάται ότι είναι γύρω στα 10.000 - 20.000 έτη περίπου καθώς οι αποστάσεις στο Γαλαξία είναι τεράστιες ( π.χ. η απόσταση Γης - Ωρίωνος (όπου βρίσκεται και η αντίστοιχη, ας πούμε, δική μας Washington) είναι περίπου 1.500 έτη φωτός) ενώ και η "καλλιέργεια" πλανητών είναι υπόθεση πολύ χρονοβόρα.
Εκτιμάται επίσης ότι κινούνται περίπου με την ταχύτητα του φωτός (που είναι περίπου 300.000 km/sec).
Ο ρόλος του Πλανήτη Γη[]
Μετάνθρωπος
Η Γη και γενικότερα το Ηλιακό Σύστημα είναι Κέντρο Παραγωγής ( = Γέννησης ) και Εκπαίδευσης "μετανθρώπων". Ο Χώρος του έχει υποστεί ειδικές "ρυθμίσεις" (π.χ. στον αριθμό των εκδηλουμένων διαστάσεων, την καμπυλότητα, την μετρική κ.α.) για την καλύτερη προστασία του από εξωτερικούς παράγοντες.
Αυτές οι ρυθμίσεις είναι αντίστοιχες με αυτές που έγιναν στην μητέρα που φέρει το έμβρυό της σε σχετικά προστατευμένο μέρος του σώματός της (ή αντίστοιχα για άλλους οργανισμούς σε προστατευμένο τόπο εκτός του σώματός τους) μέχρι αυτό να αποκτήσει τις ικανότητες να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες ένταξης του στην κοινωνία.
Χαρακτηριστικά Μετανθρώπων[]
Έχουν την τέλεια εμφάνιση αλλά σε μία μή-υλική κοινωνία η εξωτερική μορφή δεν μετράει. Όσο για την ευφυΐα αυτή διαφέρει από άτομο σε άτομο. Άλλωστε υπάρχουν τόσο βλάκες όσο και τρελλοί μεταξύ τους. Τεράστιες είναι οι διαφορές μεταξύ τους στο γνωστικό επίπεδο.
Αναλογικά όπως υπάρχουν δάσκαλοι που γνωρίζουν λιγότερα από τους μαθητές τους και παιδιά που γνωρίζουν περισσότερα (σε κάποιους τομείς από ωρισμένους ενήλικες) έτσι υπάρχουν και "μετάνθρωποι" που γνωρίζουν λιγότερα από ανθρώπους (σε κάποιους τομείς πάντοτε).
Γενικά όμως ότι ο κάθε μετάνθρωπος γνωρίζει αρκετά καλά το "επάγγελμά" (δηλ. την κύρια ενασχόλησή του). Τέλος όσον αφορά την ευτυχία αυτή αλληλοδιαδέχεται την δυστυχία, ίδια και απαράλλαχτα όπως και στην ανθρώπινη κοινωνία.
Μετανθρωπική Κοινωνία[]
Μετανθρωπική Πόλη
Καλλιτεχνική αναπαράσταση Μετανθρώπου
Η πολυπλοκότητα της μετανθρωπικής κοινωνίας είναι ασύλληπττη. Θα ήταν (με αρκετή δόση υπερβολής βέβαια) όπως να προσπαθούσε να εξηγήσει κανείς σε ένα έμβρυο τον κόσμο των ανθρώπων ή αν θέλουμε ένα άλλο αρκετά "μετριοπαθές" αυτή την φορά παράδειγμα, να προσπαθούσε να εξηγήσει κανείς σε ένα Βουσμάνο την χρηματιστηριακή αγορά της Ν. Υόρκης.
Λίγο μετά την γέννησή του κάθε μετάνθρωπος γίνεται μέλος μιας "δωδεκάδας" (έξι άνδρες και έξι γυναίκες) (το αντίστοιχο της ανθρώπινης οικογένειας). Κάθε "δωδεκάδα" αναλαμβάνει ένα Αστρικό Σύστημα.
Ο σκοπός του μετάνθρωπου είναι να "κτίσει και να επιπλώσει" την οικία του (π.χ. να "επενδύσει" με πανίδα και χλωρίδα τους πλανήτες του, να ρυθμίσει το κλίμα τους, ακόμη και τις τροχιές τους κ.α.).
Στην ευρύτερη μετανθρωπική κοινωνία κάθε μέλος αναλαμβάνει ένα συγκεκριμένο τομέα (όπως περίπου οι υπουργοί σε μία κυβέρνηση ενός κράτους). Εδώ χρειάζεται η φαντασία καθώς και η εμπειρία που αποκτήθηκε από το δεύτερο στάδιο (δηλ. από την ζωή στη Γη).
Γενικά δεν χρειάζονται ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις. Ωστόσω υπάρχουν και οι λεπτομέρειες που απαιτούν ειδικές τεχνικές και επιστημονικές πληροφορίες. Η αναλογία των "μετανθρώπων" που έχουν επιστημονικές γνώσεις είναι σχετικά μικρότερη από αυτή της κοινωνίας των ανθρώπων. Πολλοί, ειδικά οι αρχαιότεροι αγνοούν και τα στοιχειώδη. Μερικοί προσπαθούν να βελτιώσουν τις γνώσεις τους, οι περισσότεροι όχι. Όπως, ακριβώς, γίνεται με τους υπαλλήλους που γίνονται διευθυντές σε μια εταιρεία. Λίγοι είναι αυτοί που συνεχίζουν να προσπαθούν, οι περισσότεροι χαλαρώνουν. Η ελπίδα καλυτέρευσης των πραγμάτων εναποτίθεται στις νέες γενεές. Οι νεότεροι κατέχουν μεν περισσότερη επιστημονική γνώση αλλά συνήθως έχουν ήσσονα αξιώματα (δηλ. βρίσκονται χαμηλά στην ιεραρχία).
Όλα, δηλ. ότι χρειάζεται κανείς στην μετανθωπική ζωή και την δουλειά του (πχ. την καλλιέργεια" πλανητών ), υπάρχουν έτοιμα και αγοράζονται με χρήμα από τα αντίστοιχα καταστήματα. Οι διαφωνίες μέσα στην "δωδεκάδα" (αλλά και στην μετανθρωπική κοινωνία) είναι συχνές.
Η αμφισβήτηση από διάφορα άτομα των διαδικασιών αλλά και γενικότερα του συνόλου της κοινωνίας είναι πολύ συνηθισμένη όπως ακριβώς συμβαίνει και στην ανθρώπινη κοινωνία.
Κάποιοι αποχωρούν από τις δωδεκάδες και ή προσλαμβάνονται αλλού ή περνούν στο περιθώριο ή ακόμη και στην παρανομία. Γίνονται κλοπές κάθε είδους. Οι εγκληματίες και οι παράνομοι αφθονούν παντού. Παρ' όλα αυτά, η γενική εντύπωση που αποκομίζει κανείς, βλέποντας τα πράγματα σφαιρικά (και όχι διεξοδικά), είναι ότι όλα (ή σχεδόν όλα) λειτουργούν στην εντέλεια.
Ουσιαστικά η ανθρώπινη κοινωνία είναι μία μικρογραφία της μετανθρωπικής κοινωνίας. Παράδειγμα ένα σχολείο όπου η κοινωνία των μαθητών αποτελεί μια μικρογραφική αποτύπωση της κοινωνίας των ενηλίκων.
Η καλύτερη αντιστοίχιση για περισσότερη κατανόηση είναι εκείνη μεταξύ Κλασσικής και Στατιστικής Μηχανικής. Έτσι
- σε ένα σύστημα σχετικά λίγων "αναγνωρίσιμων" σωματιδίων (που αντιστοιχούν στους συνήθεις ανθρώπους) ισχύουν οι νόμοι της Κλασσικής Μηχανικής ενώ
- σε ένα σύστημα σχετικά πολλών "μη-αναγνωρίσιμων" σωματιδίων (που αντιστοιχούν στους μετανθρώπους) ισχύουν επιπλέον και οι νόμοι της Στατιστικής Μηχανικής.
Ίσως ένα ακόμη καλύτερο παράδειγμα που θα δείχνει την μεγάλη διαφορά πολυπλοκότητας των δύο κοινωνιών θα ήταν η αντιστοίχιση της ανθρώπινης κοινωνίας με ένα κλασσικό ντεντερμινιστικό σύνολο ενώ την μετανθρωπικής με ένα φρακταλικό σύνολο.
Ο ρόλος του Θεού[]
Μετάνθρωπος και Θεός
Ο Θεός κατασκεύασε ένα εντροπικό Σύμπαν και ανέθεσε στους αντι-εντροπικούς έμβιους οργανισμούς (παράγωγα του DNA) την οργάνωσή του. Η Δημιουργία όμως συνεχίζεται. Ουσιαστικό ρόλο παίζουν οι μετάνθρωποι, που παίρνουν αρκετές αρμοδιότητες για να μετατρέψουν τους άγριους και πρωτόγονους πλανήτες και δορυφόρους σε "παραδείσους".
Πολλά Αστρικά Συστήματα όμως, εξ αιτίας λανθασμένων χειρισμών, καταλήγουν σε "κολάσεις" ή ακόμη και καταρρέουν. Όλα γίνονται βιαστικά. Η αναξιοκρατία στην ανάθεση των πλανητών (δηλ. η ένταξη στις δωδεκάδες κάθε μετανθρώπου ικανού ή μη) προφανώς οφείλεται στην μεγάλη ζήτηση.
Δημιουργούνται συνεχώς νέοι αστέρες και πλανήτες. Το μετανθρώπινο δυναμικό προφανώς δεν επαρκούν και ίσως έτσι εξηγούνται οι υπερπληθυσμιακές πιέσεις που ασκούνται στη Γη.
Ίσως σκεφθεί κανείς ότι δεν είναι δυνατόν ένας "Θεός-Δημιουργός" να μην προέβλεψε την αριθμητική δυσαρμονία ανθρώπων - αστέρων. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ούτε ο ρυθμιστής-δημιουργός του Τοπικού Γαλαξία (Milky Way) είναι ο πραγματικός τελικός Υπέρτατος Θεός. Είναι δηλαδή ένας Υπόθεος. Απλά, ανταγωνίζεται και αυτός τους άλλους Υπόθεους που είναι δημιουργοί (ή ρυθμιστές) των άλλων Γαλαξιών. Προφανώς, η ίδια διαδικασία να επαναλαμβάνεται με τα Σμήνη Γαλαξιών καθώς και με τα ενδεχόμενα Πολλαπλά Σύμπαντα. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι γίνεται στην μεγαλύτερες Κοσμικές Κλίμακες. Ο Κόσμος ως συνολικό κατασκεύασμα του "Ενός Θεού" είναι εντελώς απρόβλεπτος. Εκεί που νομίζεις ότι ανακάλυψες κάποια συμμετρία του (δηλ. επαναλαβανόμενη διαδικασία του) σε κάποιο τμήμα του, ξαφνικά εμφανίζεται νέο περιστατικό που προκαλεί την ρήξη της.
Παράδειγμα Μυρμηκοφωλιάς[]
Εδώ πλέον πρέπει να αναφερθεί το παράδειγμα της μυρμηκοφωλιάς. Ένας υλικός άνθρωπος πλησιάζει και με το πόδι του προκαλεί την καταστροφή της. Στην περίπτωση που τα μυρμήγκια διέθεταν το απαιτούμενο Νευρικό Σύστημα, πιθανότατα θα ταύτιζαν (ίσως όχι όλα αλλά πάντως αρκετά από αυτά) τον άνθρωπο αυτό με τον Θεό - Δημιουργό τους, που αποφάσισε να τα τιμωρήσει. Ποιός άλλος θα είχε αυτήν την δύναμη;
Παράδειγμα Χρυσόψαρου[]
Για το χρυσόψαρο στο ενυδρείο όλο το Σύμπαν είναι το υγρό περιεχόμενό του καθώς και ο θολός ασαφής περίγυρος. Πόσο κουτή θα ήταν κάθε κοσμοθεωρία που θα μπορούσε να αναπτύξει με τον ατελή εγκεφαλό του;
Παράδειγμα Ρωσικής κούκλας[]
Όλα ομοιάζουν με τις ρωσικές κούκλες. Όσο ψάχνεις στο εσωτερικό της κάθε μίας τόσο μία νέα εμφανίζεται. Ίσως είναι πολύ πρόωρο, ίσως και ανόητο, να ψάχνει κανείς, μέσα από τον ελάχιστο μικρόκοσμό του, τον Υπέρχωρο Θεό.
Αίτιο Κοσμικής Δημιουργίας[]
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για τις προθέσεις του Κοσμικού Δημιουργού.
- Μία αισιόδοξη "καλή" θεωρία είναι ότι η Δημιουργία είναι το μοναδικό έργο του "Ενός Θεού" που ανέλαβε, αναγκαστικά, ως απόρροια της ύπαρξής του (δηλ. δεχόμαστε την ισοδυναμία, που είναι έμφυτη στους οργανισμούς DNA, υπάρχω = δημιουργώ).
Κατά την θεώρηση αυτή ο Ενας Θεός προκειμένου να διαμορφώσει και να οργανώσει το δημιούργημά του, σε κάθε σημείο του και σε κάθε χρονική στιγμή, "εγχύθηκε" (όλος ή ένα μέρος του) μέσα σε αυτό και αναλύθηκε (όπως περίπου ένα διάνυσμα) σε συνιστώσες οι οποίες προφανώς δεν είναι άλλες από τους ανθρώπους οι οποίοι, μετά από πολλές μετατροπές και μεταμορφώσεις που θα υποστούν στα διάφορα στάδια της Δημιουργίας, θα ενωθούν τελικά (μετά το τέλος της Δημιουργίας του Κόσμου) συνθέτοντας την συνισταμένη τους που θα είναι προφανώς και πάλι ο Ενας Θεός.
Στην περίπτωση αυτή ο Θεός νοιάζεται τους ανθρώπους και τους "αγαπά" και άρα και οι άνθρωποι έχουν κάθε λόγο να αγωνιστούν, από την εκάστοτε θέση τους, για την διεκπεραίωση του μεγαλουργήματος που αυτός πραγματοποιεί.
- Στον αντίποδά αυτής βρίσκεται η απαισιόδοξη "κακή" θεωρία. Κατ' αυτήν η Κοσμική Δημιουργία δεν είναι τίποτα άλλο από το ένα και μοναδικό παιγνίδι του "Ενός Θεού" που εκτελεί, επίσης αναγκαστικά, προς διασκεδάση της μονοτονίας (ή αλλοιώς πλήξης) του (δηλ. δεχόμαστε την ισοδυναμία (που είναι έμφυτη στους αναπτυγμένους οργανισμούς DNA) πλήττω = έχω την τάση να διασκεδάσω).
Κατά την θεώρηση αυτή ο ίδιος ο Ένας Θεός δεν συμμετέχει ενεργά και οι άνθρωποι αποτελούν απλά τα όργανά του, αναλώσιμα πιόνια που θα θυσιαστούν βαθμιαία στα διάφορα στάδια της Δημιουργίας και που τελικά (μετά το τέλος της Δημιουργίας του Κόσμου) θα εξαφανιστούν. Ίσως ακόμη και συμμετέχει αλλά σε παρόμοιο ρόλο με αυτόν του Οδυσσέα του οποίου οι σύντροφοι (οι άνθρωποι στην προκειμένη περίπτωση) χάνονται διαδοχικά κατά την διάρκεια του ταξιδιού.
Επομένως στην περίπτωση αυτή, αδιαφορεί για τους ανθρώπους, δεν τους "αγαπά" και άρα ο άνθρωπος δεν έχει κανένα λόγο να αγωνιστεί, από την οποιαδήποτε θέση, για να μπορέσει αυτός να δει το "game over" στην "οθόνη" του (ή αλλοιώς να φθάσει στην Ιθάκη του).
Ποια θα είναι η επιλογή του καθενός; Δεν είναι απαραίτητο να υιοθετήσησει μία από τις δύο εκδοχές. Μεταξύ του λευκού και του μέλανος (= μαύρου) υπάρχουν οι απειράριθμες αποχρώσεις του φαιού.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- μετέκδυση, Αναφύωση
- μετανθρωπισμός
- Μετουσίωση
- Απογνωσισμός (Θεωρία Απεγνωσμένου Θεού)
- Μετανθρωπική Αποκάλυψη
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Space of Possible Modes of Being
- Transhuman World Culture Informark
- World Transhumanist Association
- Transhumanist Social Network
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)