Μετεωρολογία
- Η επιστήμη που μελετά τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Μετεωρολογία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "μετέωρο".
Στην αρχαιότητα η λέξη μετεωρολογία σήμαινε τη συζήτηση, για ουράνια σώματα ή τη συζήτηση για ακατανόητα, περιττά πράγματα.
Εισαγωγή[]
Η μετεωρολογία δεν περιορίζεται μόνο στη μελέτη της φυσικοχημικής γενικά υφής και της δυναμικής της ατμόσφαιρας, αλλά συγχρόνως εξετάζει τις επιδράσεις της ατμόσφαιρας επάνω στην επιφάνεια του εδάφους, τους ωκεανούς και το Ζωικό Βασίλειο γενικά.
Ιστορία[]
Όπως συμβαίνει στις περισσότερες επιστήμες, οι αρχές της μετεωρολογίας χάνονται στα βάθη των αιώνων. Τα μετεωρολογικά φαινόμενα προκάλεσαν την προσοχή και του πρωτόγονου ακόμη ανθρώπου, για χιλιάδες όμως έτη οι παρατηρήσεις του ήταν τυχαίες, δεν καταγράφονταν, για αυτό και ταχύτατα λησμονούνταν.
Η πρώτη επιστημονική κίνηση για την παρατήρηση κι ερμηνεία διάφορων μετεωρολογικών φαινομένων, σημειώθηκε κατά τον Ε' αιώνα π.Χ. στην Ελλάδα, όπου, με συστηματική παρακολούθηση των καιρικών στοιχείων, οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι κι αστρονόμοι κατόρθωσαν να ερμηνεύσουν διάφορα φαινόμενα της ατμόσφαιρας, όπως συμπεραίνεται από τα σχετικά συγγράμματα του Ιπποκράτη, του Αριστοτέλη, του Θεόφραστου κ.ά. και να προχωρήσουν μέχρι και τη στατιστική πρόγνωση του καιρού, με τη σύνταξη ημερολόγιων, που ήταν γνωστά ως παραπήγματα.
Από την εποχή εκείνη μέχρι την εποχή που επινοήθηκε το θερμότερο και το βαρόμετρο (αρχές και μέσα του 17ου αι. μ.Χ.), καμιά ουσιαστική πρόοδος δε σημειώθηκε στη μετεωρολογία. Την επινόηση των οργάνων αυτών που αποτέλεσε έναν απ' τους πλέον σημαντικούς σταθμούς στην εξέλιξη αυτής της επιστήμης, ακολούθησε η κατασκευή πολλών άλλων, που η χρησιμοποίησή τους στις μετεωρολογικές παρατηρήσεις καιρικών στοιχείων και μάλιστα του ανέμου, έδωσαν αφορμή σε πάρα πολλές έρευνες κι ανακαλύψεις κατά τους 18ο και 19ο αιώνες.
Ο σημαντικός ίσως σταθμός στην ιστορία της μετεωρολογίας ήταν η από τον Brandes (1820) χάραξη των πρώτων συνοπτικών χαρτών καιρού, που μ' αυτούς έγινε φανερή η ύπαρξη κι η φύση των συστημάτων πίεσης (υφέσεων, αντικυκλώνων).
Μετεωρολογικές Υπηρεσίες[]
Την 14 Νοεμβρίου 1854, ιδρύθηκε η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της Γαλλίας, μετά από εισήγηση του τότε διευθυντή του αστεροσκοπείου του Παρισιού Λε Βερριέ. Κατά την ίδια εποχή ιδρύθηκαν μετεωρολογικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ, απ' τον Εspy, στην Αγγλία απ' το Fitz Ray, στην Ολλανδία από τον Roy Bugs Balld και με την πάροδο του χρόνου και σ' άλλα κράτη.
Κατά την ίδρυση των πρώτων μετεωρολογικών υπηρεσιών έγιναν και τα διεθνή μετεωρολογικά συνέδρια της Βιέννης (1873), της Ρώμης (1879), του Μονάχου (1891) και του Παρισιού (1896), όπου καθορίστηκε η συνεργασία των διάφορων μετεωρολογικών υπηρεσιών και γενικά καθετί που ήταν απαραίτητο για την καθημερινή σύνταξη των συνοπτικών χαρτών, απαραίτητων για την ανάλυση και την πρόγνωση των καιρικών καταστάσεων.
Συμβολή των άλλων Επιστημών[]
Ταυτόχρονα, οι μαθηματικοί και οι φυσικοί της εποχής εκείνης, προσπαθούσαν να διεισδύσουν και να εξηγήσουν τη δυναμική των υφέσεων κι άλλων ατμοσφαιρικών διατάξεων όπως και τις θερμοδυναμικές λειτουργίες της ατμόσφαιρας. Σχετικές με τα θέματα αυτά ήταν οι μελέτες των Χέλμολτζ, Φον Μπέζολντ, Χερτζ που οι εργασίες τους αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους στο οικοδόμημα της θεωρητικής μετεωρολογίας. Μεγάλη πρόοδος σημειώθηκε στη μετεωρολογία με την επινόηση οργάνων και μεθόδων έρευνας της ελεύθερης ατμόσφαιρας και μάλιστα των ραδιοβολίδων (1925), που με τη χρησιμοποίησή τους έγινε δυνατή η χάραξη χαρτών καιρού σε διάφορα ύψη.
Μπορούμε να πούμε ότι η επινόηση κι η χρησιμοποίηση της ραδιοβολίδας αποτέλεσε έναν απ' τους πιο σημαντικούς σταθμούς στην ανάπτυξη της μετεωρολογίας.
Σύγχρονη Εικόνα[]
Τεράστια τέλος υπήρξε η πρόοδος στην έρευνα της ανώτερης ατμόσφαιρας κατά τα τελευταία χρόνια, χάρη στους πυραύλους και τους τεχνητούς δορυφόρους (ας σημειωθεί ότι από τις πληροφορίες των δορυφόρων Τίρος, Κόσμος και Ηχώ, τρία κέντρα, στην Ουάσιγκτον, Μόσχα και στο Ν. ημισφαίριο, καταστρώνουν και διανέμουν τους χάρτες καιρού 3 μόλις ώρες μετά τη λήψη των φωτογραφιών). Η μετεωρολογία σήμερα υπεισέρχεται σε πάρα πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, για αυτό και δημιουργήθηκαν διάφοροι κλάδοι για την εξυπηρέτησή τους. Έτσι, ενώ προηγούμενα αυτή η επιστήμη χωριζόταν σε δύο μόνο κλάδους,
- τη δυναμική μετεωρολογία, που αναζητεί κυρίως τους γενικούς νόμους της κίνησης της ατμόσφαιρας, τον τρόπο σχηματισμού και μετάδοση των θυελλών και των κυκλώνων και
- στην κλιματολογία ή στατική μετεωρολογία, που εξετάζει τα διάφορα μετεωρολογικά στοιχεία κάθε τόπου, τις σχέσεις τους μεταξύ τους, την επίδραση του γεωγραφικού και τοπογραφικού παράγοντα και την επίδρασή τους στα φυτά, τα ζώα και την υγεία των ανθρώπων, σήμερα ο αριθμός αυτός είναι σχετικά μεγάλος.
Ταξινομία[]
Μεταξύ των νέων αυτών κλάδων σπουδαιότεροι είναι:
- η δυναμική μετεωρολογία,
- η συνοπτική,
- η περιγραφική, η Φυσική,
- η εφαρμοσμένη, η αερολογία,
- η αερονομία,
- η αεροναυτική, ναυτική και γεωργική,
- η υδρομετεωρολογία,
- η ραδιομετεωρολογία,
- η μικρομετεωρολογία,
- η μεσομετεωρολογία και
- η μακρομετεωρολογία.
Θέματα - Τομείς[]
- Κλάδοι της Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας.
- Η Ατμόσφαιρα και η σύνθεσή της.
- Καιρός και κλίμα.
- Ο Ήλιος και η ακτινοβολία του.
- Θερμοδυναμική και υδροστατική της ατμόσφαιρας.
- Υδατώδη ατμοσφαιρικά αποβλήματα.
- Ατμοσφαιρική Πίεση.
- Πλανητική κατανομή της πίεσης.
- Άνεμοι, αέριες μάζες και μέτωπα.
- Ύφεση
- Αντικυκλώνας.
- Στοιχεία ανάλυσης και πρόγνωσης καιρού.
- Παράγοντες που επηρεάζουν και διαμορφώνουν το κλίμα.
- Κλιματολογικά στοιχεία.
- Άνεμος.
- Κυκλώνας
- Γενική κυκλοφορία της Ατμόσφαιρας.
- Υετός ή βροχή.
- Χιόνα ή χιόνι.
- Δρόσος ή δροσιά
- Εξάτμιση.
- Πάχνη.
- Νέφος ή σςύννεφο
- Ατμοσφαιρική Υγρασία.
- Ηλιακή Ακτινοβολία.
- Αέριες Μάζες και Μέτωπα.
- Διαταραχές οι οποίες οφείλονται σε μεγάλη ατμοσφαιρική αστάθεια.
- Χάρτης καιρού.
- Ταξινόμηση τοπικών, περιφερειακών και πλανητικών κλιμάτων. *Κλιματικές ζώνες.
- Μεγάλης κλίμακας παράγοντες που ελέγχουν το κλίμα. *Κλιματικές μεταβολές και κλιματικοί κύκλοι.
- Περιγραφή και στοιχεία χημείας της ατμόσφαιρας. *Ακτινοβολίες και ατμόσφαιρα.
- Θερμοδυναμική και ευστάθεια της ατμόσφαιρας.
- Φυσική των νεφών.
- Ηλεκτρισμός και οπτική της ατμόσφαιρας.
- Μέθοδοι και όργανα μέτρησης των φυσικών παραμέτρων της ατμόσφαιρας.
- Θερμοδυναμική του ξηρού και υγρού αέρα.
- Υδροστατική και κατακόρυφη ισορροπία.
- Βασικές εξισώσεις κίνησης και εφαρμογές σε ειδικούς τύπους ροής.
- Κυκλοφορία και στροβιλισμός.
- Κυκλογένεση.
- Μεταβολή καθ' ύψος της θέσης και της έντασης των συστημάτων πίεσης.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)