Μιθριδάτης ΣΤ' ο Ευπάτωρ, ο Μέγας
Mithridates, Mithradates, Μιθραδάτης
- Ένας βασιλέας του Ασιατικού Πόντου.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Ρωμαϊκή Εποχή, 2ος Αιώνας π.Χ., 1ος Αιώνας π.Χ..
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Ετυμολογικά, το όνομα "Μιθριδάτης" συνδέεται με το όνομα "Μίθρας"
Γενεαλογία[]
- Οίκος: Μιθριδατίδες.
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Διαδέχθηκε το 120 π.Χ. τον πατέρα του.
Είναι ο σημαντικότερος βασιλέας του Πόντου. O Ευπάτωρ παρουσιαζόταν ως καταγόμενος από τον Αλέξανδρο, Κύρο και Σέλευκο Νικάτωρα, ενώ στα νομίσματα απεικονιζόταν με την μορφή του Μέγα Αλέξανδρου.
Υπήρξε μια προικισμένη προσωπικότητα που προσπάθησε να εκφράσει την ύστατη Ελληνική αντίσταση στο Ρωμαϊκό επεκτατισμό.
Ο ίδιος, προβάλλοντας τον εαυτό του ως τον υπέρμαχο του Ελληνισμού και του απελευθερωτή των Ελλήνων από το Ρωμαϊκό ζυγό, υποκίνησε την κοινωνική εξέγερση των Ελληνικών πόλεων που βρισκόταν υπό ρωμαϊκή κατοχή.
Ο T. Reinach στο έργο του “Mithridate Eupator, roi de Pont” (1890) τον περιγράφει ως άνθρωπο μεγάλου ηθικού αναστήματος και γενναίο πολεμιστή.
Οι πρώτες του επιτυχημένες εκστρατείες ήταν στην Κολχίδα και στην Ταυρική Χερσόνησο (σημ. Κριμαία), τις οποίες προσάρτησε στο κράτος του.
Μετά από τις πρώτες του επιτυχίες, ο Ευπάτορας αποφάσισε να εκδιώξει τους Ρωμαίους από τη Μικρά Ασία. Ήδη, οι Ρωμαίοι εκμεταλλευόμενοι την πολυδιάσπαση του ελληνικού κόσμου της ελληνιστικής εποχής σε αντιμαχόμενα βασίλεια και δημοκρατίες, κατάφεραν να κυριαρχήσουν αρχικά στη Μεγάλη Ελλάδα, να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την κυρίως Ελλάδα στην Βαλκανική Χερσόνησο και να επεκταθούν και στη Μικρασιατική Χερσόνησο.
Προσπαθώντας ο Ευπάτορας να αποτρέψει τις εξελίξεις αυτές, κήρυξε το 88 π.Χ. τον πόλεμο κατά των Ρωμαίων. Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις της δυτικής Μικράς Ασίας συμμάχησαν μαζί του. Επίσης, πλήθος πόλεων στη Νότια Βαλκανική, όπως η Αθήνα, συνετάχθηκαν με τον Μιθριδάτη ελπίζοντας στην απελευθέρωση τους.
Το 88 π.Χ. ο Μιθριδάτης οργάνωσε τη μεγάλη σφαγή των Ρωμαίων και Ιταλών εμπόρων στη Μικρά Ασία. Πιθανολογείται ότι κατά τη σφαγή που ονομάσθηκε «Εσπερινός της Εφέσου» εξοντώθηκαν περίπου 80.000 άτομα.
Επικεφαλής των ρωμαϊκών στρατευμάτων ανέλαβε ο Σύλλας. Μέχρι την άνοιξη του 87 π.Χ. το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας επανακατατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Αξιοσημείωτη υπήρξε η άμυνα της Αθήνας και του Πειραιά το 86 π.Χ. Ο Σύλλας δεν δίστασε να καταστρέψει τους πλατάνους που βρίσκονταν στην Ακαδημία του Πλάτωνα, ούτε να κόψει τα δέντρα του Άλσους του Απόλλωνα Λυκείου προκειμένου να κατασκευάσει πολιορκητικές μηχανές. Η άλωση της Αθήνας χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανείς βαρβαρότητες κατά του πληθυσμού, ενώ στον Πειραιά καταστράφηκαν οι λιμενικές εγκαταστάσεις, όπως οι Νεώσοικοι.
Το ίδιο έτος ο Σύλλας νίκησε τα στρατεύματα του Πόντου και των συμμάχων τους σε δύο μάχες στη Βοιωτία.
Ο 1ος Μιθριδατικός Πόλεμος τελείωσε το 85 π.Χ. με τη συνθήκη που συνήφθη στη Δάρδανο του Ελλησπόντου. Ο Μιθριδάτης υποχρεώθηκε να γίνει φόρου υποτελής στη Ρώμη, να παραδώσει το στόλο του και να πληρώσει μεγάλη πολεμική αποζημίωση.
Το 83 π.Χ. ο Σύλλας επέστρεψε στην Ιταλία με άφθονα λάφυρα. Μεταξύ των λαφύρων συμπεριλαμβανόταν η φημισμένη Βιβλιοθήκη του Απελλίκοντος, πολλά έργα τέχνης, ακόμα και δωρικοί κίονες για να χρησιμοποιηθούν στο ναό του Καπιτωλίου Διός.
Ο 2ος Μιθριδατικός Πόλεμος άρχισε το 83 π.Χ. όταν οι Ρωμαίοι εισέβαλλαν αιφνιδιαστικά στον Πόντο. Ο πόλεμος αυτός έληξε με την απώθηση των Ρωμαίων και τη νίκη του Ευπάτορα.
Οι εχθροπραξίες γενικεύτηκαν από το 74 π.Χ. οπότε και άρχισε ο 3ος Μιθριδατικός πόλεμος. Αρχικά τα Ποντιακά στρατεύματα νίκησαν τους Ρωμαίους στη Χαλκηδόνα, απέναντι από το Βυζάντιο. Στη συνέχεια ο Μιθριδάτης ηττήθηκε από τον Λούκουλλο έξω από την Κύζικο. Υπέστη ακόμα δύο ήττες. Το τελικό πλήγμα θα το δώσει ο Πομπήιος. Σημαντική βοήθεια στους Ρωμαίους είχαν προσφέρει και οι Πάρθοι.
Ο Μιθριδάτης κατέφυγε στο Παντικάπαιο της Ταυρικής. Από εκεί άρχισε να σχεδιάζει εισβολή στην Ιταλία μέσω του Δούναβη. Έχει όμως εγκαταλειφθεί και από τον Τιγράνη, τον τελευταίο του σύμμαχο, ο οποίος συνθηκολόγησε με τους Ρωμαίους και αποσύρθηκε στο βασίλειό του της Αρμενίας.
Η εξέγερση των στρατευμάτων του με επικεφαλής τον γιο του Φαρνάκη Β θα θέσει τέρμα στις επιδιώξεις του. Αδυνατώντας να αυτοκτονήσει λόγω του ότι είχε εθίσει τον εαυτό του στα δηλητήρια - Μιθριδατισμός, θα διατάξει έναν Γαλάτη μισθοφόρο να τον θανατώσει. Το σώμα του στάλθηκε στον Πομπήιο, ο οποίος το έθαψε στο βασιλικό νεκροταφείο της Σινώπης.
Οι μελετητές του αναφέρουν:
- «Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Μιθριδάτης ήταν ένα ηγεμόνας εκπληκτικής ενεργητικότητας και αποφασιστικότητας ή ότι διέθετε αξιόλογες πολιτικές ικανότητες. Ήταν όμως άτυχος, επειδή είχε να αντιμετωπίσει την αναδυόμενη πανίσχυρη Ρώμη και επειδή ο Ελληνιστικός Κόσμος βρισκόταν στο τελικό στάδιο της κατάρρευσής του.»
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Ασιατικός Πόντος
- Ηγεμόνες Ασιατικού Πόντου
- Ιστορικές Πόλεις Ασιατικού Πόντου
- Καππαδοκία
- Ηγεμόνες Καππαδοκίας
- Ιστορικές Πόλεις Καππαδοκίας
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)