Μοίραι
Οι τρείς Μοίρες
- Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Ετυμολογία[]
Οι τρείς Μοίρες
Οι τρείς Μοίρες
Οι τρείς Μοίρες. Σουρρεαλιστική Αναπαράσταση.
Η μέγιστη Μοίρα, η αμείλικτη Ειμαρμένη, σκληρή ως άρκτος, τοποτηρήτρια της Κοσμικής Νομοτέλειας.
Η ονομασία " Μοίρα" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "μέρος ".
Ο όρος Μοίρες, προέρχεται από τήν λέξη μοίρα, που σημαίνει το μέρος, το μερίδιο. Εννοείται το μερίδιο από τα αγαθά της ζωής, που αντιστοιχεί στον κάθε άνθρωπο.
Εισαγωγή[]
Ονομασία θεοτήτων της αρχαίας Ελλάδας, που η ύπαρξή τους ήταν άρρηκτα δεμένη με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι τρεις Μοίρες ήταν αυτές που όταν εγεννάτο ο νέος άνθρωπος, όριζαν τη διάρκεια της ζωής του. Αυτές δηλαδή αποφάσιζαν αν το νεογέννητο θα περάσει καλή ζωή, ευχάριστη, άνετη, εύκολη ή αν θα αντιμετώπιζε στενοχώριες, δυσκολίες κλπ.
Καθόριζαν δηλαδή το πεπρωμένο. Ανωτέρα των Μοιρών ήτο η Ειμαρμένη, που απεφάσιζε την τύχη ανθρώπων και θεών.
Η έννοια της Μοίρας υπάρχει στους αρχαίους Έλληνες από την πρώιμη Αρχαιότητα.
Ο Όμηρος αναφέρει την μοίρα ως πεπρωμένο. Την καταγράφει ως αφηρημένη έννοια που εκδηλούται ως συμβολική έκφραση (π.χ. "ου γαρ πω τοι μοίρα θανείν" = "δεν είναι ακόμη πεπρωμένον να αποθάνης" (Ιλιάδος Η 52)).
Ωστόσο αναφέρει δύο όψεις της. Αυτές είναι:
- Η Αίσα. Αυτή επιμερίζει την τύχη (δηλ. τα αγαθά) στους ανθρώπους.
- Η Κηρ. Αυτή επιφέρει τον βίαιο θάνατο των ανθρώπων, όπως στον πόλεμο, στη θάλασσα κλπ.
Ως θεότητες οι Μοίρες αναφέρονται πρώτα από τον Ησίοδο.
- Η Κλωθώ, η πρεσβυτέρα των Μοιρών, επέβλεπε την γέννηση και την νεότητα. Κρατούσε ηλακάτη (ρόκα) και έκλωθε (δηλ. ξετύλιγε) το νήμα της ζωής, καθώς ο άνθρωπος ενηλικιωνόταν.
- Η Άτροπος, η νεότερη των Μοιρών, επόπτευε το γήρας και τον θάνατο του ανθρώπου. Κρατούσε ψαλίδα και την κατάλληλη στιγμή έκοβε το "νήμα της ζωής" του.
Τα διατασσόμενα από τας Μοίρας δεν επεδέχοντο αλλοίωση. Εν τούτοις υπάρχουν μερικές μετατροπές αυτών, όπως η επιστροφή ανθρώπων από τον Άδη εις την ζωήν (π.χ. Άδμητος).
Σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν θυγατέρες του Δία και της Θέμιδος, έφοροι και κύριες της ζωής των ανθρώπων. Όμως δεν ήταν αυτόνομες αλλά υπήκουαν στις αποφάσεις του Δία (έτσι εκλήθη ο Ζευς και Μοιραγέτης).
Άλλοι μύθοι, όμως, έθεταν αυτές υπό την εξουσία του Άδη (Πλούτωνα) οπότε διέμενον στον Κάτω Κόσμο. Στην περίπτωση συτή, θεωρούνταν ως θυγατέρες της Νύκτας οπότε ήταν δύστροπες και σκληρές και δεν υπολόγιζαν παρακλήσεις και εξευμενισμούς.
Ωστόσο η πλέον αποδεκτή παράδοση τις τοποθετεί στον Όλυμπον σε ρόλο γραμματέων του Δία, όπου έγραφαν τας αποφάσεις περί της τύχης εκάστου ανθρώπου.
Άλλαι παραδόσεις τις φέρουν να κατοικούν σε μία κοιλάδα του Παρνασσού ή σε ένα υψηλό σπήλαιο από όπου έβλεπαν όλα τα τεκτενόμενα στη Γη.
Λατρεία[]
Παριστάνονταν ως γυναίκες με καλυμμένες τις κεφαλές με λευκά καλύμματα, εφόρουν λευκά ενδύματα, με πορφυρά άκρα.
Κάθονταν σε θρόνο και έφεραν μεταξύ των γονάτων τα εργαλεία τους και έκλωθαν το νήμα άδοντας.
Σε μερικές αναπαραστάσεις έφεραν διάδημα στην κεφαλή ή στέφανο από νάρκισσο.
Ανάγλυφοι παραστάσεις αυτών εστόλιζαν τα αετώματα ναών (όπως του Παρθενώνα). Επίσης, αγάλματά των κοσμούσαν τους βωμούς.
Λαογραφία[]
Η νεότερη λαϊκή παράδοση αναφέρεται στις Μοίρες, χωρίς να τους δίνει ιδιαίτερα ονόματα και χωρίς να τις θεωρεί θεότητες. Αντίθετα, η γνώμη για αυτές, στους νεότερους χρόνους, δεν είναι αρκετά ευνοϊκή. Πιστεύεται ότι είναι "ξωτικά", με τη μορφή ηλικιωμένων γυναικών, που παρακολουθούν κάθε γέννηση και ραίνουν το νεογνό με τα αγαθά της ζωής.
Σκανδιναβική Θρησκεία[]
Οι τρείς Νόρνες είναι:
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)