Science Wiki
Advertisement

Μουσική

music


Melody-01-goog

Μουσική
Μουσική Κλίμακα
Μελωδία
Αρμονία
Μουσικά Όργανα

Music-dodecagon-01-goog

Δωδεκάγωνο
Μουσική

Orchestration-01-goog

Ενορχήστρωση
Μουσική

Melody-02-goog

Μουσική
Μελωδία
Αρμονία

Melody-03-goog

Μουσική
Μελωδία
Αρμονία

Gods-Muses-goog

Ευτέρπη
Η Mούσα της Μουσικής.

Music-sound-waves-01-goog

Μουσική
Μουσική Κλίμακα

Quitarist-01-goog

Μουσική

- Μία Τέχνη.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Μουσική" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Μούσες".

Η λέξη στην αρχαία ελληνική σήμαινε γενικά κάθε τέχνη που βρίσκεται κάτω από την προστασία των Μουσών εκτός από τις εικαστικές τέχνες και την Αρχιτεκτονική, που απευθύνονται μόνο στην όραση.

Μερικές φορές η λέξη είχε και τη σημερινή σημασία που όμως τότε αποδινόταν με τη λέξη "αρμονική".

Εισαγωγή[]

Κατηγορίες
της Τέχνης








Σήμερα στα νέα ελληνικά μουσική είναι η τέχνη, που με μοναδικό υλικό της τον ήχο έχει σαν σκοπό της να εκφράσει ιδέες και αισθήματα (απόλυτη μουσική), να ενισχύσει τη δύναμη του λόγου (εκκλησιαστική, θεατρική μουσική), τη ρύθμιση της κίνησης (μουσική χορού) ή να αποδώσει εικόνες, φαινόμενα και έννοιες διάφορων αναγνωσμάτων (προγραμματιστική μουσική).

Η μουσική είναι μια από τις τέχνες με την οποία οι άνθρωποι εκφράζουν τα αισθήματά τους και συνδέουν τις χαρές και τις λύπες τους με αυτή.

Ιστορία[]

Αρχαία Εποχή[]

Από διάφορα όργανα που έχουν βρεθεί φαίνεται πως η μουσική ήταν αναπτυγμένη στην Κίνα, την Ινδία, την Αίγυπτο, την Ασσυρία και τη Βαβυλωνία από τους αρχαιότατους χρόνους. Στην αρχαία Ελλάδα η μουσική συνδέεται ακόμη με τη μυθολογία.

Θεός της μουσικής ήταν ο Απόλλων που δίδαξε και στους ανθρώπους τη λύρα, ενώ ο Διόνυσος τους δίδαξε τον αυλό και ο Πάνας τη σύριγγα και τον πλαγίαυλο (φλάουτο). Στην αρχή η μουσική τους, όπως και σε όλους τους πρωτόγονους λαούς, ξεκίνησε ως μέσο εξάσκησης μαγικών και θεραπευτικών δυνάμεων και μετά χρησιμοποιήθηκε για να εξυμνήσει τους θεούς και τους ήρωες.

Αργότερα συνδέθηκε θαυμάσια με τον ποιητικό λόγο, τη μιμική και το χορό.

Όσο προόδευε ο λαός, η μουσική χρησιμοποιήθηκε για να εκφράσει δυνατά συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις στις δημόσιες γιορτές και στην ιδιωτική ζωή. Προσαρμόστηκε στο λυρικό στίχο και ενίσχυσε τη δύναμη του δραματικού λόγου. Η μουσική στην αρχαία Ελλάδα καλλιεργήθηκε ακόμη και ως άσμα στις τελετές του Υμέναιου, στον τρύγο και στον θερισμό.

Τη σπουδαιότητα της μουσικής ως μέσου για την ικανοποίηση μιας εσωτερικής ανάγκης και την επίδρασή της στην ψυχική και διανοητική ανάπτυξη του ανθρώπου εκφράζουν πολλοί αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς στα έργα τους.

Μεσαιωνική Εποχή[]

Με την επικράτηση του Χριστιανισμού στο Βυζάντιο δημιουργήθηκε μια νέα μορφή μουσικής τέχνης, η Βυζαντινή Μουσική.

Η βυζαντινή μουσική περιορίστηκε βασικά στην εκκλησιαστική μουσική, γιατί από τότε δεν έχουμε ούτε βυζαντινά δημοτικά τραγούδια. Η ανάπτυξη της βυζαντινής μουσικής αρχίζει με την ίδρυση του βυζαντινού κράτους και συνεχίζεται και μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Την προώθησαν ο Εφραίμ ο Σύρος, ο Μ. Αθανάσιος, ο Μ. Βασίλειος και πολλοί άλλοι υμνογράφοι που ήταν συγχρόνως και μελοποιοί των ύμνων, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, ο Ανδρέας της Κρήτης, ο Κοσμάς ο Μελωδός και κυρίως ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Σπουδαίοι υμνωδοί ήταν ο Φώτιος, η Κασσιανή, ο Μιχαήλ Ψελλός κ.ά. Οι μελωδίες της βυζαντινής μουσικής ανήκουν σε 4 βασικούς ήχους: πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και στους πλάγιους αυτών των ήχων πλάγιο πρώτο, πλάγιο δεύτερο κλπ.

Επίδραση της βυζαντινής μουσικής βρίσκουμε στη μουσική των λαών που προσηλυτίστηκαν στο χριστιανισμό από το Βυζάντιο και στη μουσική της Δυτικής Εκκλησίας και κυρίως στο Αμβροσιανό λεγόμενο μέλος. Το Αμβροσιανό μέλος στηρίζεται στην ελληνορωμαϊκή μουσική και θεωρείται η γέφυρα που ενώνει τη μουσική της Ανατολής και της Δύσης απ' όπου ξεκίνησε η ευρωπαϊκή λεγόμενη μουσική.

Η μουσική της Δύσης από τον 9ο αιώνα αρχίζει να γίνεται πολυφωνική, δηλ. να άδεται από πολλές φωνές και να παίζεται από πολλά όργανα με διαφορετική μουσική το καθένα. Το μεγαλύτερο δημιούργημα των μουσουργών του Μεσαίωνα είναι η αντίστιξη, η τεχνική της πολυφωνίας. Τότε δημιουργήθηκε ο κανόνας, η φούγκα και άλλα είδη. Μέχρι την εποχή αυτή η μουσική ήταν κυρίως εκκλησιαστική. Το 13ο αι. εμφανίστηκαν στη Δύση οι ραψωδοί ή τροβαδούροι, που περιοδεύουν στις βασιλικές αυλές και άδουν με τη συνοδεία οργάνων άσματα που αναφέρονται κυρίως στον έρωτα, αλλά και σε άλλα θέματα. Έτσι άρχισε να καλλιεργείται η κοσμική μουσική ξεχωριστά από την εκκλησιαστική.

Αναγεννησιακή Εποχή[]

Οι μουσικοί που ανάπτυξαν την αντίστιξη ήταν κυρίως από τη Φλάνδρα, ενώ στην Ιταλία εμφανίστηκε ο μεγάλος μουσικός Παλεστρίνα (1525-1594) που δίνει νέο τύπο εκκλησιαστικής μουσικής και γράφει και κοσμική μουσική. Η εξέλιξη των μουσικών οργάνων σημειώνει αλματώδη πρόοδο. Η σχολή της Ρώμης δίνει ένα νέο είδος, το "ορατόριο" , με χαρακτήρα δραματικό, επικό και λυρικό.

Παράλληλα στις αυλές των βασιλέων εμφανίζονται τα χοροδράματα στα οποία κάτω από τους ήχους της μουσικής αποδίδονται με μιμικές κινήσεις διάφορες υποθέσεις, μύθοι κλπ.

Από την Τοσκάνη ξεκίνησε η δημιουργία του μελοδράματος, από την αγάπη για την αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού δράματος με τη μουσική απαγγελία, τη χορωδία και τους χορούς.

Και η Ιταλία κρατάει τα σκήπτρα και επηρεάζει όλη τη Δυτική Ευρώπη με το μελόδραμά της. Από το 16ο αι. και μετά αρχίζουν οι πρώτες προσπάθειες για δημιουργία καθαρά οργανικής μουσικής χωρίς κίνηση και λόγο. Και προχωρούμε στις παραμονές της κλασικής περιόδου, όπου το έργο του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ λέγει την τελευταία λέξη στην αντίστιξη με τρόπο μεγαλειώδη. Ταυτόχρονα η εξέλιξη και η τελειοποίηση των οργάνων ανοίγει το δρόμο για την ιλιγγιώδη ανάπτυξη της μουσικής.

Νεότερη Εποχή[]

Το 18ο και 19ο αι. μεσουρανούν ο Γκλουκ, οι περίφημοι κλασσικοί Χάιντν, Μότσαρτ, Μπετόβεν και αργότερα οι ρομαντικοί μουσικοί Βέμπερ, Μπερλιόζ, Σούμαν, Σούμπερτ, Μέντελσον, Σοπέν, Λιστ Βάγκνερ, Μπραμς κ.ά. που δίνουν μια ξεχωριστή και λαμπρή άνθηση στην τέχνη της μουσικής. Έτσι αναπτύσσεται το είδος της απόλυτης μουσικής με διάφορα είδη (σονάτα, συμφωνία), ενώ η Γαλλία και η Ιταλία παραμένουν ακόμη στο μελόδραμα (Ροσσίνι, Μπελίνι) και φτάνουμε στους δυο μεγάλους εκπροσώπους της όπερας, τον Ιταλό Βέρντι και το Γερμανό Βάγκνερ.

Σε λίγο αναπτύχθηκε μια νέα κίνηση στη μουσική, μια στροφή δηλ. της έντεχνης μουσικής σε εθνικά πλαίσια στα λαϊκά τραγούδια κάθε λαού. Έτσι δημιουργούνται πολλές εθνικές σχολές: η ρωσική, η νορβηγική, η ισπανική, η ουγγρική κ.ά. Αργότερα εμφανίστηκαν στη μουσική διάφορα ρεύματα και τάσεις που παρουσιάστηκαν και στις άλλες τέχνες.

Σύγχρονη Εποχή[]

Με την τελειοποίηση των μέσων επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους η μουσική κάθε λαού γίνεται γνωστή και στα πιο μακρινά κράτη και έτσι έχουμε αλληλοεπιδράσεις στη μουσική των λαών της κάθε ηπείρου.

Ελληνική Μουσική[]

Στη χώρα μας η νεοελληνική μουσική αρχίζει με τη την Δημοτική Μουσική. Αυτή αναδύθηκε κάτω από την τουρκική τυραννία και εκφράζει τα συναισθήματα, τις ελπίδες, τους αγώνες και τους πόθους του λαού.

Μετά την απελευθέρωση η Ελληνική Μουσική ακολούθησε το ρυθμό της εξέλιξης της Ελλάδας και δέχθηκε τις επιδράσεις της Ευρώπης. Οι επιδράσεις αυτές τις περισσότερες φορές αφομοιώθηκαν δημιουργικά και οι εγχώριοι μουσικοσυνθέτες έδωσαν μεγάλα έργα έντεχνης ελληνικής μουσικής.

Ο Ν. Μάντζαρος (ο συνθέτης της μουσικής του Εθνικού Ύμνου), ο Καρρέρ, ο Σαμαράς, ο Καλομοίρης, ο Ριάδης, ο Βάρβογλης, ο Πετρίδης, ο Μητρόπουλος, ο Σκαλκώτας, ο Σακελλαρίδης, ο Ξένος, ο Παλλάντιος, και οι νεότεροι Θεοδωράκης, Χατζιδάκης ήταν μεταξύ των διακεκριμένων Ελλήνων μουσικοσυνθετών.

Μουσικά όργανα[]

Τα μουσικά όργανα δεν είναι απλώς τεχνικά συστήματα και διατάξεις για τη δημιουργία ήχου. Πολύ περισσότερο, τα μουσικά όργανα είναι αναντικατάστατα μέσα για μαγεία και λατρεία, για τέχνη και ψυχαγωγία, για παιδεία και επικοινωνία. Είναι φορείς αξιών και πολιτιστικών μηνυμάτων, είναι μάρτυρες της τεχνικής και της πολιτισμικής προόδου.

Κάθε λαός έχει αναπτύξει μεγάλο αριθμό μουσικών οργάνων, από απλά έγχορδα που θυμίζουν το κυνηγετικό τόξο, μέχρι πολύπλοκες άρπες με πεντάλ, από θαλάσσια κοχύλια μέχρι σαξόφωνα με ένα πλήθος από κλειδιά, μοχλούς και τάπες, από απλά ταμ-ταμ μέχρι σύνθετα τύμπανα, κόνγκας και γκρανκάσες.

Μερικά όργανα αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν στη διάρκεια μερικών αιώνων, στα πλαίσια της χρήσης τους στη συμφωνική ορχήστρα και ονομάζονται ορχηστρικά.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Κίνδυνοι Χρήσης

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement