Science Wiki
Advertisement

Μύρσιλος Β' ο Ανορθωτής

Mursili, Muršili II


Rulers-Hatti-Mursili-01-goog

Μύρσιλος Β' (Mursili II)

Hittite-King-goog

Υστερο-Χετταϊκή Εποχή
Ηγεμόνες Υστερο-Χετταϊκής Εποχής
14ος Αιώνας π.Χ.
13ος Αιώνας π.Χ.

Όνομα: Μύρσιλος
Ηγεμονικά Ονόματα

Χετταϊκή Αυτοκρατορία (Hatti)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Αυτοκρατορίας

Δαρδανία (Arzawa) (Χετταϊκή Λυδία))
Ηγεμόνες Ασιατικής Δαρδανίας
Τρωάδα (Wilusa)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Τρωάδας
Μυσία (Sehha Land)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Μυσίας
Φρυγία (Mira)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Φρυγίας
Κιλικία (Kizzuwatna) (Κισσία)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Κιλικίας
Ελυμαΐδα (Elam)
Ηγεμόνες Ελυμαΐδας
Βαβυλωνία
Ηγεμόνες Βαβυλωνίας
Ασσυρία
Ηγεμόνες Ασσυρίας
Χετταϊκή Συρία
Ηγεμόνες Χετταϊκής Συρίας
Μυκηναϊκή Αργολίδα
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Αργολίδας
Μυκηναϊκή Κρήτη
Ηγεμόνες Μυκηναϊκής Κρήτης
Ουραρτία (Urartu)
Ηγεμόνες Ουραρτίας
Μιταννία (Mitanni)
Ηγεμόνες Μιταννίας
Αιγυπτιακή Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας
Χατταίοι
Λούβιοι
Αμορραίοι
Αραμαίοι
Χαναναίοι

- Ένας αυτοκράτορας της Χετταϊκής Αυτοκρατορίας (1321 - 1295 π.Χ.).

- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Υστερο-Χετταϊκή Εποχή, 14ος Αιώνας π.Χ., 13ος Αιώνας π.Χ..

- Γέννηση:

- Θάνατος:

Ετυμολογία[]

Ikl Ηγεμόνες Ikl
της Χαττίας
Αυτοκράτορες


Pithana
Αρχές 18 αιώνα
Piyusti
?
Anitta
τέλη 18ου αιώνα
ο Πρεσβύτερος
Tudhaliya Ia
c. 1700
PU-LUGAL-ma
?
o Μέγας
Labarna
1680 - 1650
ο Κατακτητής
Hattusili I
και ως "Labarna II"
1650 – 1620
Mursili I
1620 – 1590
Hantili I
1590 – 1560
Zidanta I
1560 – 1550
Ammuna
1550 – 1530
Huzziya I
1530–1525
Telepinu
1525–1500
  • Αλλύβαμνος
Alluwamna
?1500 - ?1380
Hantili II
?1480 - ?1460
Zidanta II
?1460 - ?1440
Huzziya II
?1440 - ?1420


ο Άδοξος
Muwatalli I
?
Tudhalia I
?1420 - ?1400
Hattusili II
?1400 - ?1390
ο Ισχυρός
Tudhalia II
1400 – 1380
ο Άτυχος
Arnuwanda I
1380 – ?1365
ο Μικρός
Tudhalia III
?1365 – 1344
ο Μέγας
Suppiluliuma I
1344 - 1322
Mattiwaza
?
Arnuwanda II
1322 - 1321
  • Μύρσιλος Β'
ο Κατακτητής
Mursili II
1321 – 1295
ο Ένδοξος
Muwatalli II
1295 - 1271
ο Ασθενής
Mursili III
1271 – 1264
ο Ειρηνικός
Hattusili III
1264 – 1239
ο Κατακτητής
Tudhalia III
1239 – 1209
  • Κόρυνθος
Kurunta
?
Arnuwanda III
1209 – 1205
ο Μικρός
Suppiluliuma II
1205 - ?1200

Το όνομα "Μυρσίλος" είναι εξελληνισμός του Χετταϊκού ονόματος "Mursili".

Γενεαλογία[]

- Οίκος:

- Πατέρας: Ιππόλυτος Α' (Suppiluliuma I) ο Μέγας

- Αδελφός: Αρνάβανδος Β' (Arnuwanda II) ο Ατυχής

- Μητέρα:

- Σύζυγοι:

  • Γασσυλάβεια (Gassulawiya)
  • Τανυέπεια (Tanuhepa)

- Τέκνα:

Βιογραφία[]

- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:

Η δύσκολη περίοδος[]

Maps-Hittite-Empire-01-goog

Χετταϊκή Αυτοκρατορία.

Οι συνθήκες υπό τις οποίες ανέβηκε στον θρόνο ο νεαρός αυτοκράτορας ήταν τραγικές. Μετά τους αλλεπάλληλους θανάτους, του πατέρα του Ιππόλυτου Α' και του αδελφού του Αρνάβανδου Β', από τον ενσκήψαντα λοιμό, η κατάσταση για την Χετταϊκή Αυτοκρατορία ήταν κυριολεκτικά κρίσιμη.

Ο λοιμός θα αποδεκάτισε τον πληθυσμό στην Καππαδοκία, την βασική πηγή εξουσίας των Χετταίων ενώ παράλληλα θα ήταν η αφορμή για την μαζική άρνηση πληρωμής φόρων από τα περιφερειακά υποτελή βασίλεια.

Η σύγκρουση με τους Ασκάνιους (Kaska)[]

Η αμεσότερη πάντως απειλή ήταν η εισβολή των Ασκανίων (Kaska ή Gasga) (που κατοικούσαν στα ανατολικά του ποταμού Άλυος (πιθανότατα στην Ανατολική Παφλαγονία) που λεηλατούσαν την Βόρεια Καππαδοκία, δηλ. την κεντρική περιοχή της αυτοκρατορίας. Μετά διετή σκληρό αγώνα οι σκληροτράχηλες φυλές τους αναγκάσθηκαν να υποταχθούν (1321 - 1320). Ταυτόχρονα, η Χετταϊκή επικυριαρχία επιβλήθηκε και στην Παλακίσσα (Palhuissa) (ίσως στην Δυτική Παφλαγονία).

Κατά το 2ο έτος της βασιλείας του Muršili, η Ασσυρία επιτέθηκε στον Karkemiš και προχώρησε έως την Κάτω Χώρα (= Λυκαονία).

Ο Muršili πολέμησε με τον Šarri-Kušuḫ ενάντια στην Arzawa. Επιπλέον, ο Muršili επιτέθηκε στο Kaskäer στην Tipiya, το οποίο είχε παραλείψει τις υποχρεωτικές αποστολές στρατευμάτων. Η πόλη Katḫaidwa καταστράφηκε από αυτόν, οπότε μετακόμισε ξανά στην Ḫattuša. Πρώην υπήκοοι του Muršili, της Pazzanna και της Nunnuta, τώρα επαναστάτησαν στην Išupitta. Ο Μέγας Βασιλιάς έκανε άλλη μια εκστρατεία προς τα βόρεια, καταδιώκοντας τους δύο επαναστάτες. Εδώ λεηλάτησε και έκαψε την Palḫwišša και έστειλε κατακτημένα σιτηρά στην πρωτεύουσα. Ο Pazzanna και ο Nunnuta κατέφυγαν στο Kammama. Ο Muršili ζήτησε την έκδοσή τους και απείλησε την πόλη με καταστροφή. Ως αποτέλεσμα, η Pazzanna και η Nunnuta σκοτώθηκαν και ο Kammamma υποτάχθηκε. Ο Muršili ξεχειμώνιασε στην Ankuwa .

Η Χετταϊκή προώθηση στην Φρυγία[]

Η επιτυχία αυτή αναπτέρωσε το ηθικό της Χετταϊκής ηγεσίας που αποφάσισε να προχωρήσει περισσότερο.

Έτσι, την επόμενη άνοιξη (1319) ο Μύρσιλος Β' συγκέντρωσε στρατό στην Ankuwa και εξεστράτευσε στα δυτικά κατά των χωρών της Κεντρικής Μικράς Ασίας, Ατταρίμμη (Attarimma), Αβάρνασσα (Huwarsanassa), και Σάρανδος (Suruda) (ίσως αυτές βρισκόταν στην Ανατολική Φρυγία, στα δυτικά του Άλυος ποταμού). (Προφανώς πρόκειται περί χωρών που απέσεισαν την Χετταϊκή επικυριαρχία μόλις ανήλθε στον θρόνο ο νεαρός αυτοκράτορας και αρνήθηκαν την καταβολή φόρων υποτέλειας.). Ο Χετταϊκός στρατός προέλασε και οι ηγεμόνες τους αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και να καταφύγουν στην Αρσαβία. Αποφασισμένος ο Μύρσιλος να επιβληθεί ολοκληρωτικά ζήτησε από τον Άγαστο (Uhhaziti), βασιλέα της Αρσαβίας την έκδοσή τους.

Αν η αίτηση αυτή γινόταν πρίν από μία πενταετία σίγουρα η Αρσαβία θα έσπευε να συμμορφωθεί άμεσα. Αλλά στην παρούσα στιγμή, που η Χετταϊκή εξασθένιση είχε γίνει αισθητή σε όλη την Μικρά Ασία, το αίτημα αυτό όταν έφθασε στην Αρσαβιακή αυλή, προκάλεσε γέλωτες.

Ο Αρσάβιος βασιλέας όχι μόνον αρνήθηκε αλλά έστειλε στον Χετταίο ηγέτη μία υπεροπτική απάντηση στην οποία τον αποκαλούσε "παιδίο". Ο υπεροπτικός αυτός χαρακτηρισμός θεωρήθηκε (και βέβαια ήταν) βαρύτατη προσβολή για την αυλή της Άττοσας (Hattusa). Ποτέ στο παρελθόν μικρασιατικός ηγεμόνας δεν τόλμησε να χαρακτηρίσει έτσι Χετταίο αυτοκράτορα.

Είσαι παιδίο! Έχεις άγνοια των πραγμάτων και δεν μου προκαλείς φόβο. Η χώρα σου είναι τώρα ερειπωμένη και το πεζικό και τα άρματά σου είναι λίγα. Συγκριτικά με το πεζικό σου, έχω πολλούς πεζούς και πολύ περισσότερα άρματα. Ο πατέρας σου είχε πολύ στρατό. Εσύ όμως είσαι, απλά, παιδίο, και δεν μπορείς συγκριθείς με αυτόν.

Ο Αρσάβιος ηγεμόνας αντέδρασε άμεσα. Συμμάχησε με τον Μανδάρχανδο (Manapa-Tarhunta), βασιλέα της Ζαγρίας (Sehha River Land) (πιθανώς, της χώρας περί τον ποταμό Σαγγάριο). Και οι δύο μάλλον έσπευσαν (στην Φρυγία?) με ιππικό για να ανακόψουν την Χετταϊκή προέλαση. Ο Μύρσιλος αναγκάσθηκε να υποχωρήσει στην Καππαδοκία.

Η μεγάλη εκστρατεία στην Δύση[]

Maps-Hittite-Empire-03-goog

Χετταϊκή Αυτοκρατορία.

[H εκστρατεία αυτή είναι καλά τεκμηριωμένη από τα λεγόμενα "Ten Year Annals", του ίδιου του αυτοκράτορα Μύρσιλου].

Ο Μύρσιλος δεν έμεινε αδρανής. Αποφάσισε να να δώσει μία ηχηρή απάντηση στην Αρσαβική πρόκληση. Μία εκστρατεία στην δυτική Μικρά Ασία ήταν απαραίτητη. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως, για ένα τέτοιο εγχείρημα, ήταν η νομιμοφροσύνη των αδελφών του, σατραπών της Συρίας. Πιθανόν, να επωφελούνταν από την απουσία του στην Δύση γαι να προβάλλουν τα δικαιώματά τους στον Χετταϊκό θρόνο (καθώς ήσαν και μεγαλύτεροι στην ηλικία). Ωστόσο, αυτοί όχι μόνον παρέμειναν πιστοί αλλά και συνεργάσθηκαν.

Αλλά και ο αντίπαλός του δεν έμεινε αργός. Προβλέποντας ότι ο πόλεμος με τους Χετταίους θα ήταν αποφασιστικής σημασίας, προχώρησε σε συμμαχία με τους Αχαιούς Κρήτες (Ahhiyawa) παρακάπτοντας τις μέχρι τότε διαφορές τους και αναγκάζοντας την Μίλητο (Millawanda) να περάσει στην επιρροή τους (πόλη που προφανώς εποφθαλμιούσαν από καιρό αλλά αυτή αντιστεκόταν, στηριζόμενη προφανώς στην Χετταϊκή αλλά και Αρσαβική υποστήριξη).

Την επόμενη άνοιξη (1318) ο Μύρσιλος τέθηκε επικεφαλής μίας ισχυρής στρατιάς που οργάνωσε στην Καππαδοκία. Η πορεία που ακολούθησε είναι αρκετά ασαφής. Πιθανόν διέβη τον ποταμό Άλυ (ίσως από τον νότιο ρού του) και βάδισε νότια, προς στην Λυκαονία. Εκεί, καθώς διέσχισε το όρος Lawusa (ίσως κάποιο όρος-τμήμα της οροσειράς του Ταύρου) και προσέγγισε τον ποταμό Sehiriya (ίσως τον Καλύκανδρο]) σημειώθηκε στον ουρανό ένα αστρονομικό φαινόμενο.

Ένας κομήτης διέγραψε μία φωτεινή τροχιά και κατευθύνθηκε στα δυτικά όπου εξαφανίστηκε. Ο Μύρσιλος δεν έχασε την ευκαιρία. Το γεγονός θεωρήθηκε ως ουράνιο πλήγμα κατά της Εφέσου (Apasa), πρωτεύουσας της Αρσαβίας, προσφορά του Χετταίου θεού Τάρκωνα. Προφανώς το ηθικό του στρατού τονώθηκε: ο πόλεμος ήταν ιερός. (Το όλο σκηνικό θυμίζει το «εν τούτω νίκα» του Μ. Κωνσταντίνου).

Στην συνέχεια ο Χετταϊκός στρατός βάδισε παράλληλα στον ποταμό και στρατοπέδευσε στην πόλη Σάλλαπα (Sallapa) (πιθανόν να είναι η μεταγενέστερη Δέρβη της Λυκαονίας). Εκεί κατέφθασε και ο αδελφός του Σάρρακος (Sarri-Kusuh), πρίγκηπας-έπαρχος της Καρχέμιδας (Kargamis, Carchemish) με δυνάμεις από την Βόρεια Συρία.

Στην Aura (ίσως στα μεταγενέστερα Ίσαυρα της Ισαυρίας) κατέφθασε και ο Μάσκυλος (Mashuiluwa), βασιλέας της Μιλυάδας (Mira) και ενημέρωσε τον αυτοκράτορα ότι ο μεγάλος αντίπαλός του, ο Άγαστος (Uhhaziti) έμεινε ανάπηρος (ίσως από κάποιο ατύχημα). Ο Μύρσιλος μετέφρασε και διέδωσε την είδηση ότι ο θεόσταλτος κομήτης είχε πληγώσει τον εχθρό του.

Η αναπηρία του διάσημου βασιλέα Άγαστου, ήταν βαρύ πλήγμα για τον αντι-χετταϊκό συνασπισμό. Ο Μύρσιλος αποφάσισε να ειβάλλει στην Αρσαβία άμεσα. Ακολουθώντας, πιθανώς, την διαδρομή μέσω Ικονίου και Φιλομηλίου, διέσχισε την «ζώνη των πολλών λιμνών» και εισήλθε στην νοτιοανατολική πλευρά της Φρυγίας. Εκεί έφθασε στις πηγές του ποταμού Μαιάνδρου (Astarpa), η πεδιάδα του οποίου θα τον οδηγούσε κατευθείαν στην καρδιά του Αρσαβικού κράτους, δηλ. την Έφεσο (Apasa).

Ο Αρσαβικός στρατός υπό τον Πήγαμο (Piyama-Kurunda), γιό του ανάπηρου πλέον βασιλέα Άγαστου (Uhhaziti), αφού κατά την διάρκεια της εκστρατείας έδρασε στην Μυρία (Mira), όπου κατέστρεψε μία πόλη της, την Impa, και εξεδίωξε τον βασιλέα της Μάσκυλο (Mashuiluwa), στράφηκε, στην συνέχεια, στα νότια με σκοπό να αναχαιτίσει την εχθρική εισβολή.

Οι δύο αντίπαλοι συναντήθηκαν στην Walma (άγνωστη θέση, πιθανώς η "Απάμεια Κιβωτός" της Κλασσικής Εποχής), πλησίον των πηγών του ποταμού Μαιάνδρου (Astarpa) (ενδεχομένως οι Αρσάβιοι είχαν ενισχυθεί με Αχαϊκή δύναμη). Στην επισυναφθείσα μάχη οι Χετταίοι ενίκησαν κατά κράτος τους αντιπάλους τους. Ίσως μετά την νίκη αυτή (το πρίν φαίνεται απίθανο), ο Μύρσιλος απέκοψε μία στρατιωτική δύναμη και την απέστειλε υπό τους στρατηγούς Γύλλο (Gullas) και Μάλαστο (Malazitis) κατά της Μιλήτου (Milawata) προφανώς διαμέσου του παραλιακού δρόμου, γύρω από την Καρία.

Η πτώση της Αρσαβίας[]

Maps-Hittite-Empire-02-goog

Χετταϊκή Αυτοκρατορία σε ακμή.

Η αναγγελία της ήττας, στην Έφεσο (Apasa), την πρωτεύουσα της Αρσαβίας, θα προκάλεσε απερίγραπτο πανικό. Όλοι αντιλαμβανόταν ότι η εκδίκηση του Μύρσιλου θα ήταν τρομερή. Κάθε απόφαση για άμυνα στα τείχη της πόλης εγκαταλείφθηκε. Καθώς το κύριο μέρος του Χετταϊκού στρατού εισερχόταν στην Λυδία, οι έντρομοι κάτοικοι της Αρσάβιας πρωτεύουσας άρχισαν να την εγκαταλείπουν ομαδικά.

Προφανώς οι εύποροι (μαζί με τον Άγαστο (Uhhaziti) και την οικογένεια του) διέφυγαν στις απέναντι νήσους. Οι υπόλοιποι σχημάτισαν δύο ρεύματα:

  • Το ένα κατευθύνθηκε βόρεια, προς την Purandas (πιθανότατα είναι οι μεταγενέστερες Ερυθρές στην Ερυθραϊκή χερσόνησο), με απώτερο σκοπό να διεκπεραιωθούν στην νήσο Χίο και
  • το άλλο προχώρησε νότια, προς το όρος Arinnandas (πιθανότατα είναι τα όρη Θώραξ και Πρίηων, της οροσειράς του Πακτύη, κλάδου της οροσειράς της Μεσωγίδας) στην χερσόνησο της Μυκάλης, με απώτερο σκοπό να διεκπεραιωθούν στην νήσο Σάμο.

Ο Χετταϊκός στρατός έφθασε στην Έφεσο (Apasa) που την κατέλαβε αμαχητί. Η λεηλάτησή της από τους εξαγριωμένους Χετταίους θα μπορούσε να παραβληθεί μόνον με την καταστροφή της Μιλήτου (493 π.Χ.) από τους Πέρσες και την καταστροφής της Σμύρνης (1922 μ.Χ.) από τους Τούρκους.

Ο Στράβων διέσωσε την πολύτιμη αρχαία πληροφορία (βιβλίο 14, 4):

"Σμύρνα δην Αμαζών η κατασχούσα την Έφεσο" (δηλ. Σμύρνη ονομαζόταν η Αμαζόνα που κυρίευσε την Έφεσο)

Προφανώς, το όνομα "Σμύρνα" είναι παραφθορά του ονόματος "Μύρινα" το οποίο με την σειρά του παραπέμπει στον Μύρσιλο. (Εδώ η ταύτιση των Χετταίων με τις Αμαζόνες είναι διάφανη).

Ακολουθώντας τους φυγάδες, ο Μύρσιλος προχώρησε πρώτα προς την χερσόνησο της Μυκάλης. Εκεί απέκλεισε τους φυγάδες επάνω στο όρος, και αφού απέκοψε την τροφοδοσία τους, τους ανάγκασε να παραδοθούν (φθινόπωρο 1316).

Στην συνέχεια, αφού διαχείμασε στην πεδιάδα του Μαιάνδρου, στράφηκε την επόμενη άνοιξη (1317) κατά της Purandas, στην Ερυθραϊκή χερσόνησο. Εκεί, η άμυνα είχε οργανωθεί από τον Ταπλάνυλο (Tapalazunauli), τον δεύτερο γιο του Uhhaziti. Οι Χετταίοι πολιόρκησαν την πόλη που τελικά υπέκυψε. Ο Ταπλάνυλος όμως διέφυγε.

Απαγοητευμένος από τις εξελίξεις ο βασιλέας των Αχαιών (Ahhiyawa) ζήτησε ειρήνη και, πιθανώς ως αντάλλαγμα, παρέδωσε τον Πήγαμο (Piyama-Kurunda) στους Χετταίους.

Στην συνέχεια ο Μύρσιλος βάδισε κατά της Ζαγρίας (Sehha River Land) (πιθανώς, της χώρας περί τον ποταμό Σαγγάριο) όπου ο βασιλέας της Μανδάρχανδος (Manapa-Tarhunta), που είχε προσχωρήσει στην Αρσαβική συμμαχία, ζήτησε πανικόβλητος έλεος.

Ο Μύρσιλος (αν και διακατεχόταν από αρνητικά συναισθήματα) αποδέχθηκε τελικά την υποταγή του.

Έγιναν έγιναν μερικές ακόμη ρυθμίσεις όπως:

  • η Μιλυάδα (Mira) επαυξημένη με την Κυβελία (Kuwaliya) που δόθηκαν στον πιστό σύμμαχο Μάσκυλο (Maskhuiluwa) και
  • η Καβαλλία (Hapalla) (ίσως η Ν.Α. Φρυγία όπου είναι οι πόλεις Σειβλία και Απολλωνία) που δόθηκε στον Ταργάσυλο (Targasnalli),

Στην συνέχεια ο Μύρσιλος αναχώρησε από την Δυτική Μικρά Ασία και επέστρεψε θριαμβευτής στην έδρα του στην Καππαδοκία οδηγώντας μαζί του χιλιάδες αιχμαλώτους (που πιθανά κόσμησαν τον θρίαμβό του Χετταίου αυτοκράτορα).

Αναλυτική Περιγραφή[]

1η-2η βασιλικό έτος[]

«Πριν καθίσω στον θρόνο του πατέρα μου, όλες οι γειτονικές εχθρικές χώρες έγιναν εχθρικές απέναντί ​​μου. Όταν ο πατέρας μου έγινε Θεός (δηλαδή πέθανε), ο αδελφός μου ο Αρνουβάντα κάθισε στο θρόνο, αλλά μετά από αυτό αρρώστησε. [...] Αλλά όταν ο Αρνουβάντα, ο αδελφός μου, έγινε Θεός, όλες οι εχθρικές χώρες που δεν είχαν γίνει ακόμη εχθρικές άρχισαν επίσης να γίνονται εχθρικές [...] και [...] είπε έτσι: «[.. .] Αλλά αυτός που κάθεται τώρα στον θρόνο του πατέρα του είναι ακόμη νέος, και δεν θα κρατήσει τη γη των Χάτι και τα σύνορα της γης Χάτι!».

– Χρονικά του Muršili II. Οι kaska επιτέθηκαν στη χώρα του Ḫatti το 1ο έτος της βασιλείας του Muršili. Ο Ḫannutti, που στάλθηκε εναντίον τους στην Išupitta, είχε πεθάνει στο δρόμο για εκεί. Ο Muršili εκείνη την εποχή γιόρταζε φεστιβάλ προς τιμήν της θεάς του ήλιου της Arinna, που ο πατέρας του είχε χάσει. Στη συνέχεια μετακινήθηκε βόρεια, κατέστρεψε τις πόλεις των Κασκαίων Χαλίλα και Ντουντούσκα και επέστρεψε στη Χάτουσα. Τώρα οι Kaškäer από την Išupitta αρνήθηκαν να βοηθήσουν με όπλα, κάτι που ήταν υποχρεωμένοι. Κατά το 2ο έτος της βασιλείας του Muršili, η Ασσυρία επιτέθηκε στον Karkemiš και προχώρησε στην Κάτω Γη. Ο Muršili πολέμησε με τον Šarri-Kušuḫ ενάντια στην Arzawa. Επιπλέον, ο Muršili επιτέθηκε στο Kaskäer στην Tipiya, το οποίο είχε παραλείψει τις υποχρεωτικές αποστολές στρατευμάτων. Η πόλη Katḫaidwa καταστράφηκε από αυτόν, οπότε μετακόμισε ξανά στην Ḫattuša. Πρώην υπήκοοι του Muršili, της Pazzanna και της Nunnuta, τώρα επαναστάτησαν στην Išupitta. Ο Μέγας Βασιλιάς έκανε άλλη μια εκστρατεία προς τα βόρεια, καταδιώκοντας τους δύο επαναστάτες. Εδώ λεηλάτησε και έκαψε την Palḫwišša και έστειλε κατακτημένα σιτηρά στην πρωτεύουσα. Η Pazzanna και η Nunnuta κατέφυγαν στο Kammama. Ο Muršili ζήτησε την έκδοσή τους και απείλησε την πόλη με καταστροφή. Ως αποτέλεσμα, η Pazzanna και η Nunnuta σκοτώθηκαν και ο Kammamma υποτάχθηκε. Ο Muršili ξεχειμώνιασε στην Ankuwa.

3ο–4ο έτος βασιλείας[]

Ο Muršili και ο Šarri-Kušuh κατέκτησαν την Ḫuwaššanašša και μια άλλη πόλη της οποίας το όνομα δεν είναι γνωστό.

Ωστόσο, οι κάτοικοι αυτών των πόλεων κατέφυγαν στην Arzawa στα δυτικά.

Οι Αρζάβιοι είχε εκδιώξει τον διάδοχο του θρόνου Mašḫuiluwa , ο οποίος έγινε δεκτός στην Ḫattuša, υπό τον πατέρα του Muršili. Ο Šuppiluliuma του είχε δώσει την κόρη του Muwatti για γάμο και μια υπόσχεση ότι θα ξαναπιάσει την Arzawa για λογαριασμό του.

Ο Muršili φαίνεται ότι σκόπευε να εκπληρώσει αυτή την υπόσχεση. Ο Mašḫuiluwa κυβέρνησε αυτή τη στιγμή μόνο περίπου το ήμισυ της περιοχής Mira - Kuwaliya . Ο Muršili απαίτησε τον Uḫḫaziti από τον βασιλέα του, αδελφός του Mašḫuiluwa, την παράδοση των φυγάδων, την οποία αρνήθηκε. Συμμάχησε με τη Millawanda , τον Ḫapalla , τον Wiluša , το άλλο μισό της Mira και την Kuwaliya, και με τον Manapa-Tarḫunta, ο οποίος εν τω μεταξύ κυβέρνησε τη χώρα Šeḫa . Ο Gulla και ο Μαλαζίτι οδήγησαν έναν στρατό των Χετταίων εναντίον της Μιλουβάντα και τον νίκησαν. Στη συνέχεια επέστρεψαν στην Ḫattuša και ο Uḫḫaziti επιτέθηκε στην Impaya που κυβερνούσε ο Mašḫuiluwa, αλλά μια κατοχή απέτυχε, οπότε πολέμησε τον Ḫapanuwa.

Εν τω μεταξύ, η Palḫwišša ξανακτίστηκε από τον Pišuru και κάηκε ξανά από τον Muršili. Μια επιδρομή των Kaska στην Kuzaštarina απαντήθηκε με την ανακατάληψη της ίδιας και την κατάληψη της Anziḫiša από τον Muršili.

Με τους Kaskaeans να ηττήθηκαν προσωρινά με αυτόν τον τρόπο, ο Muršili πήρε μέρος στον πόλεμο εναντίον της Arzawa . Όταν έφτασε στο όρος Lawaša με τον στρατό του, συνέβη ένας οιωνός :

"Ο πανίσχυρος θεός του καιρού , κύριέ μου, έδειξε τη θεϊκή του δύναμη και εκσφενδόνισε έναν κεραυνό. Όλα τα στρατεύματά μου είδαν τον κεραυνό. Όλη η γη της Arzawa είδε τον κεραυνό. Ο κεραυνός πέρασε (εμάς) και χτύπησε τη χώρα τηςArzawa. Uḫḫazitis στην Apaša κτυπήθηκε στα γόνατα του Uḫḫaziti και τον έκανε ανάπηρο." (Χρονικά του Muršili §17)

Στη Šallapa, Muršili ενώθηκε με τον Šarri-Kušuḫ, ο οποίος έφερε υποστήριξη από τον Karkemiš, στην Aura συνάντησε τον Mašḫuiluwa. Ο υιος του Uhḫḫziti, Piyama-Kurunta , ηττήθηκε κοντά στη Walma στον ποταμό Aštarpa και κατέφυγε στην Apaša, όπου διέμενε επίσης ο Uḫḫaziti. Από εκεί οι δυο τους κατέφυγαν στην Aḫḫiyawa . Ο Uḫḫaziti πέθανε τον επόμενο χρόνο.

Ο Muršili νίκησε άλλους φυγάδες μετά από μια πολιορκία στο όρος Arinnanda επειδή δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα άρματά του εκεί. Λέγεται ότι έφερε 15.500 κρατούμενους στη Hattuša από αυτό το μέρος. Αφού η πόλη Puranda αρνήθηκε να παραδοθεί, πέρασε το χειμώνα στην Aštarpa και γιόρτασε ένα φεστιβάλ.

Το επόμενο έτος, ο Muršili πολιόρκησε τους πρόσφυγες στην Puranda, των οποίων η παροχή ύδατος διακόπηκε. Την άνοιξη, ο υιος του Uḫḫaziti ήταν ο Tapalazunauli επέστρεψε στην πόλη αυτή από την εξορία. Αφού κατακτήθηκε επίσης η Purounda και ο Μουρσίλι συνέλαβε 65.000 αιχμαλώτους (ο αριθμός δεν είναι σίγουρος), ο Tapalazunauli έφυγε με τα παιδιά του και άλλους, οπότε ο Μέγας Βασιλιάς τους καταδίωξε. Οι Χετταίοι κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν τα παιδιά του, ενώ ο Ταπαλαζουναούλι δραπέτευσε στην Aḫḫiyawa. Ο Muršili ζήτησε από τον βασιλιά της Aḫḫiyawa να τον παραδώσει και πέτυχε. Ο Tapalazunauli μεταφέρθηκε στο Ḫatti .

Ο Muršili τώρα βάδισε στη γη του ποταμού Šeḫa για να κάνει πόλεμο στη Manapa-Tarḫunta. Έγραψε ένα γράμμα ζητώντας έλεος, αλλά ο Muršili τον αγνόησε. Μόνο όταν ο Manapa-Tarḫunta του έστειλε τη γριά μητέρα του και άλλες γριές για να τον δεχτεί ο Mursili ως υποτελές, ο τελευταίος υποχώρησε.

Ενσωμάτωσε τις κατακτημένες χώρες. Στη Μίρα, ο Mašḫuiluwa, ο οποίος ασκούσε ένα είδος επικυριαρχίας στους άλλους υποτελείς, έγινε ηγεμόνας. Ο Ḫapalla πήγε στο Targašnalli και ο Manapa-Tarḫunta πήρε τη γη στις Šeḫa και Appawiya . Υπέγραψε επίσης συμβόλαιο με τον Alakšandu από τη Wiluša. Στρατεύματα τοποθετήθηκαν στην Χάπαλλα.

Υπολογίζεται ότι ο Muršili επανεγκατέστησε 100.000 ανθρώπους στα πρώτα χρόνια της κυβέρνησής του, οι οποίοι πιθανότατα βρίσκονταν - ως αποτέλεσμα της πανούκλας - αραιοκατοικημένες περιοχές ή ενσωματώθηκαν στον στρατό. Η καρδιά των Χετταίων ειδικότερα χρειαζόταν ανθρώπους καθώς η πανούκλα δεν είχε ακόμη υποχωρήσει.

5ο-6ο έτος βασιλείας[]

Ο Μουρσίλι κινήθηκε ξανά εναντίον των Kaska, οι οποίοι είχαν καταλάβει την Ασαρπάγια και έτσι έκλεισαν το δρόμο προς την Πάλα . Αυτή η γη κατακτήθηκε και ο Μέγας Βασιλιάς έμεινε προσωρινά στο Šamuḫa .

Η γη της Arawanna , την οποία ο Muršili κατηγόρησε ότι έκανε επιδρομή στην Kiššiya, κατακτήθηκε επίσης. Και πάλι πήρε πολλούς αιχμαλώτους.

Το επόμενο έτος, ο Muršili νίκησε τους Kaska στη Ziḫarriya και στο Tarikarimu, οι οποίοι έκαναν επιδρομές από την εποχή του πατέρα του, και εκτόπισε τον πληθυσμό.

7ο έτος[]

Ο Muršili πολέμησε τον Piḫḫuniya, τον πρώτο και τελευταίο γνωστό βασιλιά των Kaska. Αυτό είχε ενώσει διάφορες Κασκαϊκές φυλές και επιτέθηκε στην Κάτω Χώρα και στην πόλη Ištitina. Σε επιστολή του, ο Μουρσίλι ζήτησε την απόσυρση του Piḫḫuniya, την οποία αρνήθηκε. Ως εκ τούτου, ο Mursili τον έδιωξε από την Κάτω Γη και έκαψε πόλεις στην Tipiya, οπότε ο Piḫḫuniya υποτάχθηκε. Ο Muršili πήγε στην Κάτω Γη και ανοικοδόμησε μερικές πόλεις που καταστράφηκαν από τους Kaskaeans , συμπεριλαμβανομένης της Ištitina .

Ο Μέγας Βασιλιάς ζήτησε τότε από τον ηγεμόνα της Azzi-Ḫajaša, Anniya, την παράδοση κάποιων ανθρώπων που είχαν καταφύγει σε αυτόν υπό τον πατέρα του και επιτέθηκε στη χώρα του Azzi-Ḫajaša μετά την άρνηση της Anniya.

Στην περιοχή Kinza ( Kadesch ) εξέσπασε μια εξέγερση που προφανώς υποστηρίχθηκε από την Αίγυπτο, στην οποία πιθανότατα προσχώρησε και η Tette von Nuḫašše (πιθανώς η εξέγερση έλαβε χώρα μόλις τον 9ο χρόνο). Οι Αιγύπτιοι εκμεταλλεύτηκαν αυτή την κατάσταση και μετακινήθηκαν στην περιοχή της κρίσης. Ο Muršili μπόρεσε να αποκρούσει την αιγυπτιακή επίθεση σε μια μάχη στο Karkemiš, έτσι ώστε η βόρεια Συρία να παραμείνει υπό τον έλεγχο των Χετταίων.

Ο Šarri-Kušuḫ νίκησε έναν εχθρό που πιθανώς σχετίζεται με τον Nuḫašše εκείνη το έτος .

Ενώ ο Muršili διεξήγαγε εκστρατείες στο βορρά, ο Tette, ένας βασιλιάς του Nuḫašše, προσπάθησε να αποτινάξει την κυριαρχία των Χετταίων. Βρήκε βοήθεια από την EN-urta της Barga , ενώ ο Abi-radda της Barga υποστήριξε τους Χετταίους. Οι Αιγύπτιοι μπορεί επίσης να επενέβησαν για λογαριασμό του Nuḫašše, αλλά ηττήθηκαν. Λόγω των στρατιωτικών του δεσμών, ο Muršili κτύπησε τον αδελφό της Tette, Šummittara, ένα πραξικόπημα εναντίον του, το οποίο θα πρέπει να συνδεθεί με την αναγνώρισή του ως βασιλιά του Nuḫašše. Ο Summittara συμφώνησε και έριξε τον αδελφό του στη φυλακή. Οι υπόλοιποι αντάρτες ηττήθηκαν. Ωστόσο, καθώς ο Tette δεν είχε μεταφερθεί στην Ḫattuša, όπως θα συνέβαινε συνήθως, καθαίρεσε τον Summittara μετά την αποχώρηση των Χετταίων και συνέχισε την εξέγερση. Ο στρατηγός Kantuzzili στάλθηκε προς βοήθεια του αντιβασιλέα του Karkemiš, αδελφού του Muršili, Šarri-Kušuḫ, για να καταστείλει την εξέγερση. Ωστόσο, ο βασιλέας της Ουγκαρίτ αρνήθηκε να τον υποστηρίξει

8ο βασιλικό έτος[]

Ο Muršili κινήθηκε εναντίον της συνοριακής πόλης Ura, για αυτό οι κάτοικοι του Azzi του πρόσφεραν την απελευθέρωση των καταζητούμενων. Στη συνέχεια έκανε επανειλημμένα την ίδια πρόταση στην Anniya. Ωστόσο, αρνήθηκε ξανά.

Εν τω μεταξύ, ο Ḫutupiyama, ο κυβερνήτης της Pala, βρισκόταν σε πόλεμο με την πόλη Wašumana. Ο Mursili έστειλε τον Nuwanza να τον υποστηρίξει και ο τελευταίος έκαψε τη Wašumana. Ο Muršili ταξίδευσε τώρα στην Kizzuwatna, αφήνοντας τις βόρειες επιχειρήσεις στη Nuwanza, ωθώντας τον Azzi να καταστρέψει την πόλη Ištitina και να πολιορκήσει την Kannuwara.

9η-11η έτος βασιλείας[]

Το 9ο έτος της βασιλείας του, ο Niqmepa διαδέχθηκε τον θρόνο του Ugarit. Το πιο εντυπωσιακό πολιτικά έγγραφό του είναι η ανανέωση της συνθήκης ειρήνης με τον Muršili, η οποία συνέχισε να εγγυάται την κυριαρχία του Ḫatti στην Ουγκαρίτ. Την ίδιο έτος πέθανε η πρώτη του σύζυγος, παρά το κάλεσμα της θεότητας του κάτω κόσμου Lelwani. Ο Mursili κατηγόρησε τη θετή του μητέρα Tawananna , τρίτη σύζυγο του Šuppiluliuma I και συνέχισε δικαιωματικά ως Μεγάλη Βασίλισσα ακόμη και μετά το θάνατο του τελευταίου (Tawananna) ότι τη σκότωσε με μαγεία και συμβουλεύτηκε τους χρησμούς. Επιβεβαίωσαν την κατηγορία και δήλωσαν ότι οι θεοί θα ενέκριναν αν τους σκότωνε. Η Tawananna δικάστηκε για αυτό, μαζί με την υποτιθέμενη υπερβολή και άλλες κατηγορίες της, και κρίθηκε ένοχη, κατηγορήθηκε και εξορίστηκε. Σε κάθε περίπτωση, ο Muršili συζεύχθηκε επιπλέον την Danuḫepa. Αν και μόνο η Gaššulawiya είναι γνωστή ως σύζυγος του Muršili εκτός από αυτή, μετά την ανακάλυψη μιας σταυροσφραγίδας είναι αμφίβολο εάν η Gaššulawiya ήταν πράγματι η σύζυγος αυτή που απέθανε το 9ο έτος, επειδή σε αυτή την εντύπωση της φώκιας φέρει τον τίτλο Μεγάλη Βασίλισσα. Ως εκ τούτου, θεωρείται πιθανό ότι ο Muršilis συζεύχθηκε τρεις φορές και το όνομα της πρώτης του συζύγου δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί. Σε αυτή την περίπτωση, μετά το θάνατό τους, ο Muršili θα είχε συζευχθεί πρώτα την Gaššulawiya και αργότερα την Danuḫepa.

12ο έτος βασιλείας[]

Ο Muršili ίσως έκανε μια συνθήκη με το Haremheb και δέχθηκε τον εγγονό του Aziru, Duppi-Teššup ως υποτελή βασιλέα του Amurru.

Ο άτεκνος Mašḫuiluwa, ο οποίος είχε υιοθετήσει τον ανιψιό του Kubanta-kurunta, προσπάθησε να πείσει την πόλη Pitašša να ενταχθεί, αλλά δεν τα κατάφερε. Από τη Šallapa, ο Muršili πρότεινε έναν φιλικό διακανονισμό, αλλά ο Mašḫuiluwa κατέφυγε στη χώρα του Maša. Ο Muršili το κατέστρεψε και, κατόπιν αιτήματος, έλαβε τον Mašhuiluwa από αυτό. Ο τελευταίος έγινε ηγεμόνας μιας πόλης στον ποταμό Šiyanta. Ο Muršili είπε τα εξής στον Kubanta-kurunta:

"Δεν ξέρεις, Kubanta-kurunta, ότι αν κάποιος διαπράξει ένα έγκλημα εξέγερσης στη χώρα του Χάτι, ο γιος κάθε πατέρα που διαπράττει ένα έγκλημα είναι επίσης εγκληματίας; Και ότι του παίρνουν την οικία του πατέρα του και είτε κάποιος άλλος την δίνει ή την παίρνει για τον Μέγα Βασιλέα; Τώρα επειδή ο πατέρας σου Mašḫuiluwa διέπραξε ένα έγκλημα και επειδή εσύ, Kubanta-kurunta, είσαι ο υιος του Mašḫuiluwa, αν και δεν ήσουν σε καμία περίπτωση εγκληματίας, δεν θα έβαζα την οικία του πατέρα σου και τη χώρα σου να τα πάρουν από εσένα και να το δώσουν σε κάποιον άλλο; Θα μπορούσα να είχα κάνει κάποιον άλλον άρχοντα της χώρας!"


Παρόλα αυτά, ο Kubanta-kurunta έγινε αντιβασιλέας στη Μίρα. Ο Muršili πιθανώς κινήθηκε εναντίον των Kaska αρκετές φορές, αλλά δεν μπόρεσε τελικά να τους υποτάξει.

Καθαίρεσε τη Μεγάλη Βασίλισσα Tawananna, μια Βαβυλωνιακή πριγκίπισσα της οποίας το όνομα δεν είναι καλά τεκμηριωμένο, καθώς υπέγραψε τον τίτλο της μόνο σε σφραγίδες. Υπήρξε συν-αντιβασιλέας σε δύο μεγάλους βασιλιάδες και, σύμφωνα με τον Mursili, επιδόθηκε σε έναν υπερβολικό τρόπο ζωής. Ο Μουρσίλι την κατηγόρησε ότι παρενοχλούσε τη νύφη της, τρομοκρατούσε τον πληθυσμό και λεηλατούσε την περιουσία του ναού. Ο Muršili τόνισε ότι παρά τους ισχυρισμούς αυτούς, δεν είχε συμπεριφερθεί άσχημα απέναντί ​​της και δεν είχε περιορίσει τις εξουσίες της.

13-19 έτη[]

Τα γεγονότα κατά τα έτη 13 έως 18 της βασιλείας του Muršili είναι άγνωστα.

Το 19ο έτος, τα χρονικά αναφέρουν ότι ο Muršili κινητοποίησε νέα στρατεύματα και εισέβαλε στη χώρα Taggašta, επειδή επιτέθηκε στις χώρες Šadduppa, Karaḫna και Marišta.

Επιπλέον, οι κάτοικοι της Taggašta λέγεται ότι έλαβαν ενισχύσεις και ο Muršili λέγεται ότι είχε προειδοποιηθεί για μια ενέδρα από έναν οιωνό στο δρόμο προς την Taggašta. Το κείμενο τελειώνει με τις λέξεις: «Όταν το άκουσα αυτό, περίμενα».

Τελευταία έτη[]

Τα χρονικά των τελευταίων ετών της βασιλείας του Muršili δεν έχουν ακόμη βρεθεί.

Ο Muršili απέθανε γύρω στο 1290 π.Χ. Τον διαδέχθηκε ο υιος του Muwattalli και αργότερα ο μικρότερος Ḫattušili. Ο Muršili είχε έναν άλλο υιο που ονομαζόταν Ḫalpa-šulupi, ο οποίος μπορεί να ήταν ο διοικητής των αρμάτων.

Ομιλία του Muršili[]

Ο Muršili είχε πρόβλημα ομιλίας, μάλλον τραυλούσε. Ο Muršili πιθανώς το απέδωσε στον τρόμο. Ίσως ήταν η πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο εγκεφαλικό επεισόδιο

«Τότε ξέσπασε μια καταιγίδα, μακριά ο θεός του καιρού βρόντηξε τρομερά. Και με έπιασε ένας τρόμος. Τότε η λέξη στο στόμα μου έγινε λίγη και η λέξη προέκυψε κάπως διστακτικά...» (από το Lehmann)

Οι προσευχές της πανούκλας του Muršili[]

Η βασιλεία του Muršili σημαδεύτηκε από την αδυσώπητη πανούκλα. Δεν είναι βέβαιο για ποια ασθένεια επρόκειτο, αφού τότε οι επιδημίες αναφέρονταν γενικά με τον ίδιο όρο (που στη σύγχρονη μετάφραση ονομάζεται πανούκλα). Ο Muršili προσπάθησε να προσδιορίσει τον λόγο για το ύπαρξη της πανώλης μέσω αιτημάτων χρησμού.

Αίτημα Oracle[]

Και καθώς η γη πεθαίνει, θυμήθηκα την υπόθεση του Tutḫalija, του αγοριού, του γιου του Tutḫalija, που δολοφονήθηκε από τον Suppiluliuma… Ήρθατε, εσείς, θεοί, κύριοι μου, και αυτό το θέμα του Tuthalija των νεότερων εκδικήσεων εσύ τώρα μετά.

Ο Muršili έκανε προσφορές και ήλπιζε να τελειώσει η πανούκλα. Επειδή οι προσευχές και οι θυσίες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, ακολούθησε η επόμενη έρευνα χρησμού.

2ο Αίτημα Oracle[]

Άφησες μια πανώλη στη Χατιλάνδη στην εποχή του πατέρα και του αδελφού μου. Αυτό είναι τώρα το 20ο έτος, αλλά ο θάνατος δεν έχει εξαληφθεί ακόμη από τη Hattiland. Όσον αφορά την πανώλη, έκανα τις τελετές για τον Ευφράτη αντικείμενο αυτού του αιτήματος χρησμού.

Ως πιθανή αιτία της πανώλους, ο Muršili θεώρησε την επίθεση εκδίκησης του πατέρα του Suppiluliuma I στο αιγυπτιακό υποτελές κράτος Amqa, που ακολούθησε τη δολοφονία του υιου του Zannanza.

Επιπτώσεις των προσευχών της πανούκλας[]

Για πολλά έτη ο Muršili παρακαλεί τους θεούς στις προσευχές του, αλλά φαίνεται να καταλαβαίνει όλο και λιγότερο γιατί αυτή η τιμωρία πρέπει να είναι τόσο αυστηρή, επειδή κατά τη γνώμη του μια τιμωρία πρέπει να είναι δίκαιη.

Θεοί μου, κύριοι, έτσι είναι: αμαρτάνει κανείς. Και ο πατέρας μου επίσης αμάρτησε και παραβίασε τον λόγο του Θεού του Καιρού, κύριέ μου. αλλά δεν αμάρτησα σε τίποτα... Και επειδή εξομολογήθηκα την αμαρτία του πατέρα μου... η πανούκλα να φύγει ξανά από την χώρα Hatti.

Οι προσευχές για την πανώλη του Muršili, συγκρίσιμες με το Βιβλίο του Ιώβ, είναι προφανώς μέρος της παγκόσμιας λογοτεχνίας και δείχνουν μια εκπληκτικά σύγχρονη άποψη για τη σχέση μεταξύ ενοχής και τιμωρίας.

Πηγές[]

Οι πιο σημαντικές πηγές για την κυβέρνηση Muršili είναι τα χρονικά της κυβέρνησής του (δεκαετής (CTH #61.I)· εκτεταμένα χρονικά (CTH #61.II)), τα οποία φυσικά αντιπροσωπεύουν την επίσημη άποψη των πραγμάτων. Τα έτη 1-7, 9-12 και το έτος 19 της βασιλείας του παραδίδονται σχετικά κείμενα, ενώ τα έτη 7-9 που παραδόθηκαν ελλιπή και τα έτη 13-18 και το τέλος της βασιλείας του δεν παραδίδονται. Το γλωσσικό επίπεδο των χρονικών είναι περιεκτικό με παραθέσεις και ευθύ λόγο κατά τόπους, αλλά και εν μέρει αποτελείται από καθαρές αλληλουχίες γεγονότων, υψηλό σε σύγκριση με τα χρονικά άλλων μεγάλων βασιλέων

Άλλες πηγές είναι:

  • Συμβόλαιο με τον Duppi-Teššup of Amurru (CTH #62)
  • Σύμβαση σχετικά με την Barga (CTH #63.a)
  • Συμφωνία με τον Duppi-Tešub του Amurru (CTH #63.b: Ακκαδική και Χεττιτική έκδοση)
  • Διατάγματα που επιβεβαιώνουν τον Niqmaddu της Ουγκαρίτ στα σύνορά του (CTH #64: Ακκαδικά)
  • διάταγμα που ρυθμίζει μια σύγκρουση μεταξύ Ugarit και Šiyannu (CTH #65: Ακκαδικά)
  • Συμβόλαιο με τον Niqmaddu της Ουγκαρίτ (CTH #66: Ακκαδική)
  • Συνθήκη με τον Targašnalli της Ḫapalla (CTH #67)
  • Συμβόλαιο με την Kubanta-Kurunta της Mira and Kuwaliya (CTH #68)
  • Συνθήκη με τη Manapa-Tarḫunta της Χώρας του ποταμού Šeḫa (CTH #69)
  • Κείμενο για την υπόθεση Tawananna (CTH #70)
  • Κείμενο για την υπόθεση της ιέρειας "Μητέρα του Θεού" (CTH #71) (μετάφραση από τα αγγλικά)

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Mursili, γράφηκαν χρονικά σχετικά με τη βασιλεία και τις εκστρατείες του πατέρα του (επίσης υπό τον Tudhaliya II).

Έκλειψη[]

Στις αρχές του 10ου έτους της βασιλείας του, ο Muršili II αναφέρει μια έκλειψη του ηλίου. Θεωρήθηκε

  • ολική έκλειψη Ηλίου στις 8 Ιανουαρίου 1340 π.Χ. ή
  • μια δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου στις 13 Μαρτίου 1334 π.Χ.
  • καθώς και στις 14 Ιουνίου 1312 ή στις 13 Απριλίου 1308 π.Χ. [
  • Στην έρευνα, η ημερομηνία είναι 14 Ιουνίου 1312 π.Χ. (ολική έκλειψη ηλίου, καθαρά ορατή πάνω από τη βόρεια Ανατολία το απόγευμα)
  • εν μέρει επίσης η ημερομηνία 13 Απριλίου 1308 π.Χ. (μερική, η οποία όμως παρατηρήθηκε στην Ανατολία με την ανατολή του ηλίου)

Σχέσεις με Τροία[]

On a letter dated around 1310-1280 BC by king Manapa-Tarhunda of "Seha river land" (Ζαγρία) to a not specified Hittite King (more likely Mursili II about 1318-1290 BC) Wilusa and the surrounding areas are mentioned because the mercenary called Piyamaradu had depose the governor of Wilusa Kukkunni (Κύκνος) and he is also moving to attack the island of Lazpas (Λέσβος) but the Hittite army moved in the area defeating the mercenary.

In this letter Wilusa is described as a city located up to north of the land under Manapa-Tarhunda control, thus in the Troad area.

Ο Μύρσιλος απέθανε ( 1295 π.Χ. ) ίσως πριν προλάβει να αντιληφθεί την μεγάλη ναυτική δύναμη που άρχισε να αναπτύσσεται στην Κρήτη
που βασίλευε πλέον ο Μίνως Β' ο Μέγας (ίσως 1295 - 1240 π.Χ.) στον οποίον στηριζόταν ο Piyama-Radu για τις διεκδικήσεις του.

Παράλληλη Βασιλεία Αιγύπτου[]

  • Αίγυς (Ay, Kheper-kheperu-re, Φοίνιξ) (1323 - 1319 π.Χ.)
  • Ώρος (Horemheb, Djeser-kheperu-re) 1319 - 1292 π.Χ.)

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

  • Trevor Bryce, "The Kingdom of the Hittites, Oxford (1999).
  • Drews, R., 1993, The End of the Bronze Age
  • James, Peter, 1995, The Sunken Kingdom. Jonathan Cape, London. Introduction.
  • Gurney, O. R., 1991, The Hittites
  • Lowell, Ian Russell, Annals of Mursili - years 1 to 8
  • Macqueen, J.G., 1996, The Hittites
  • Catalog of Hittite Texts

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement