Νύμφες
Νύμφες . Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Νύμφες . Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Νύμφες . Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Νύμφες . Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Νύμφες . Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Νύμφες . Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας.
Είναι Θεότητες της Ολυμπιακής Θρησκείας
Ετυμολογία[]
Η ονομασία " Νύμφη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Εισαγωγή[]
Σύμφωνα με την Ολυμπιακή Θρησκεία οι αναφερόμενες Νύμφες ήταν γυναικείες ιδεατές μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν μέσα στην άγρια Φύση, περιδιάβαιναν τα όρη, συνοδεύοντας την Άρτεμη και παίζοντας μαζί της.
Ήταν όλες τους πανέμορφες, ωστόσο η Άρτεμη ήταν ωραιότερη. Τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με τον Πάνα στις πεδιάδες και στις πλαγιές, αλλά συνηθέστερα στις πηγές των οποίων και αποτελούσαν στη πραγματικότητα την αλληγορική εκπροσώπησή τους.
Υμνούσαν με γλυκιές φωνές, τους Ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα τον Πάνα, τον Ερμή. Μαζί τους χόρευε και η Αφροδίτη, καθώς και οι Χάριτες, όπως αναφέρει ο Όμηρος, στο όρος Ίδη, στην Τροία. Συχνά το χορό τους τον καθοδηγεί ο ίδιος ο θεός |Απόλλωνας. Οι Νύμφες κατατάσσονταν γενικά μεταξύ θεών και θνητών, ως ημίθεες. Τρέφονταν με αμβροσία.
Γενικά, επικρατούσε η αντίληψη πως ήταν θυγατέρες του Δία.
Πολλές ήταν κόρες ποταμών:
- του Ωκεανού,
- του Αχελώου,
- των τοπικών ποταμών ενός τόπου.
Έτσι, π.χ. ο ποταμός Πηνειός ήταν ο πατέρας των Νυμφών της Θεσσαλίας και ο ποταμός Ξάνθος ήταν ο γεννήτορας των Νυμφών αντίστοιχα της Τροίας. Πολύ συχνά ελάμβαναν ως συζύγους τοπικούς ήρωες όπως η νύμφη Σπάρτη, που ήταν κόρη του ποταμού Ευρώτα.
Υπήρχαν επίσης οι Μελίες και είχαν γεννηθεί από τις σταγόνες του αίματος του Ουρανού, που έπεσαν στη Γη, όταν ο Κρόνος, ο γιος του, τον ευνούχισε.
Πολλές θεωρούταν πνεύματα των γλυκέων υδάτων, δηλ. ποταμών, λιμνών, πηγών. Μέσω λοιπόν της ζωογόνας δύναμης του ύδατος οι Νύμφες εξαπλώθηκαν στα όρη και στα δάση και συνδέθηκαν με τη βλάστηση.
Ταξινόμηση[]
Οι Νύμφες ταξινομούνται σε τρείς κατηγορίες:
- 1) Ναϊάδες, δηλαδή Νύμφες των ποταμών, των πηγών και των κρηνών και είναι οι πιο γνωστές,
- 2) Ορεστιάδες, που κατοικούσαν στα όρη όπου υπάρχουν πηγές και
- 3) Δρυάδες ή Αμαδρυάδες, δηλαδή Νύμφες των δένδρων και των πεδιάδων και ταυτίζονταν με τις Μελίες.
Οι Ναϊάδες κατοικούσαν μέσα σε σπήλαια, που βρίσκονταν κοντά σε ύδωρ ή μέσα σ' αυτό, κάτω από την επιφάνεια των ποταμών. Μέσα στις σπηλιές τους απολάμβαναν τις χαρές του έρωτα με τον Ερμή ή τους Σειληνούς.
Ερωτικές περιπέτειες των Νυμφών[]
Για τις Ναϊάδες, ιδιαίτερα, υπάρχουν πολλοί μύθοι, που αφορούν τις ερωτικές τους περιπέτειες.
Αναφέρεται ότι ο Ύλας, σύντροφος του Ηρακλή, πλησίασε σε μια πηγή, για να γεμίσει την υδρία του. Εκεί συνήθιζαν να συγκεντρώνονται οι Νύμφες και να τραγουδούν ύμνους στην Άρτεμη. Μια απο αυτές, η Εφυδάτια, που κατοικούσε μέσα στην πηγή, σήκωσε το κεφάλι της και τον αντίκρισε. Θαμπώθηκε από τη ευμορφία του και τον ερωτεύτηκε. Εκείνος, σκυμμένος είχε βουτήξει την υδρία του μέσα στο νερό, χωρίς να υποπτεύεται πως κάποιος τον παρακολουθεί με προσοχή. Η Νύμφη θέλησε ν' αρπάξει την ευκαιρία και να τον φιλήσει· τον αγκάλιασε από το λαιμό και τον τράβηξε μαζί της στο βυθό. Οι σύντροφοί του έψαξαν να τον βρουν, μα δεν μπορούσαν με κανένα τρόπο να εξηγήσουν την εξαφάνισή του.
Πολύ γνωστές επίσης ήταν οι ιστορίες των ερώτων των Νυμφών με βοσκούς, που συνήθως έβοσκαν τα πρόβατά τους στις όχθες των ποταμών. Έπειτα οι Νύμφες έφερναν στον κόσμο γιους θνητούς, αλλά σοφούς και γενναίους.
Εξ' ίσου ονομαστές ήταν οι ιστορίες για τους έρωτες του Απόλλωνα με Νύμφες και ιδιαίτερα η ιστορία της Δάφνης. Ο θεός την πολιορκούσε με μεγάλη επιμονή, χωρίς επιτυχία. Μόλις του δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία, άρχισε να την κυνηγάει. Τη στιγμή που ήταν έτοιμος να την αρπάξει, η Δάφνη παρακάλεσε απεγνωσμένα τη μάνα της, τη Γαία, να τη βοηθήσει. Τότε, πραγματικά, άνοιξε το έδαφος και κατάπιε τη Δάφνη, ενώ στη θέση της φύτρωσε ένα φυτό που πήρε το όνομά της.
Διάσημος επίσης μύθος αφορά τον έρωτα της Σαλμακίδας για τον Ερμαφρόδιτο
Μια άλλη Νύμφη, η Ωκυρρόη, κόρη ενός ποταμού της Σάμου, επιχείρησε να φύγει με μια λέμβο από το νησί, για να γλιτώσει από τα χέρια του θεού. Μάταια όμως προσπαθούσε, γιατί ο Απόλλωνας μεταμόρφωσε το βαρκάρη που τη μετέφερε σε ψάρι και τη βάρκα της σε βράχο.
Σχέση των Νυμφών με τους Θεούς[]
Σύμφωνα με την παράδοση, οι Νύμφες ήταν γνωστές τροφοί πολλών και σημαντικών θεών ή ηρώων· ήταν δηλαδή εκείνες που αναλάμβαναν την ανατροφή τους, όταν βρίσκονταν σε πολύ μικρή ηλικία. Τους θήλαζαν και αποτελούσαν τις αντικαταστάτριες των μητέρων τους. Πρώτα πρώτα, ο ίδιος ο Δίας ανατράφηκε απ' αυτές στην Κρήτη. Ακολουθούν η Ήρα, η Περσεφόνη, ο Ερμής, ο Πάνας και ο Διόνυσος. Από τότε οι Νύμφες αποτελούν μέλη του Διονυσιακού θιάσου, μαζί με τους Σατύρους.
Ακόμη, η θεά Αφροδίτη είχε εμπιστευθεί τον Αινεία, το γιο της, στις Νύμφες του τρωικού βουνού Ίδη. Στις Ναϊάδες απέδιδαν διάφορες ιδιότητες: έλεγαν πως μπορούσαν να κάνουν τα νερά μιας πηγής ιαματικά, γι' αυτό και συχνά πρόσφεραν οι θνητοί θυσίες προς τιμή τους. Οι πιο ονομαστές περιπτώσεις Ναϊάδων με παρόμοιες ικανότητες βρίσκονταν στην Πελοπόννησο και τη Σικελία· εκεί, στις θερμές πηγές της Ιμέρας, έλεγαν ότι πήγαινε ο Ηρακλής για ν' ανανεωθεί η δύναμή του.
Πίστευαν ακόμη πως οι Ναϊάδες είχαν ιατρικές θεραπευτικές ικανότητες, κυρίως λόγω της σχέσης τους με τον Απόλλωνα, καθώς και το χάρισμα να προφητεύουν τα μελλούμενα. Για την ακρίβεια, επικρατούσε η αντίληψη πως ήξεραν να ερμηνεύουν τη θέληση της ανώτερης θεότητας· η Ερατώ τις επιθυμίες του Πάνα ή η Δάφνη αυτές της Γαίας. Στο σπήλαιο Σφραγίδιο του βουνού Κιθαιρώνας υπήρχε μαντείο των Νυμφών, ενώ πολλοί θνητοί, προικισμένοι με μαντικές ικανότητες, έλεγαν πως τις ικανότητές τους τις είχαν λάβει από κείνες. Επίσης, θεωρούνταν μητέρες πολλών σοφών θνητών, μάντεων και γιατρών, όπως η Χαρικλώ του Τειρεσία, η Φιλύρα του Χείρωνα και η Κορωνίδα, μάνα του Ασκληπιού. Οι Νύμφες λατρεύονταν σε πολλά μέρη σ' όλη την Ελλάδα, δεν υπήρχαν όμως ναοί αφιερωμένοι σ' αυτές. Οι θυσίες προς τιμή τους γίνονταν κοντά σε πηγές ή μέσα σε σπηλιές. Ο Οδυσσέας και οι κάτοικοι της Ιθάκης τις τιμούσαν με εκατόμβη, δηλαδή θυσία εκατό βοδιών. Συχνή ήταν και η ύπαρξη των βωμών τους μέσα σε ιερά άλλων θεών. Όμως οι Νύμφες δεν είχαν δράση πάντοτε ευεργετική για τους θνητούς κι υπήρχαν φορές που προκαλούσαν μεγάλο κακό. Αν, για παράδειγμα, τύχαινε να δει κανείς μια Νύμφη την ώρα που έκανε το λουτρό της μέσα στην πηγή, έχανε τα λογικά του. Ήταν, όμως, και γενικότερα ικανές να προκαλέσουν σύγχυση του νου στους θνητούς και να τους κάνουν τρελούς. Οι άνθρωποι που καταλαμβάνονταν από έκσταση κι ενθουσιασμό, έφευγαν από τα σπίτια τους και πήγαιναν στα βουνά, όπου κρύβονταν μέσα σε σπηλιές.
Λαογραφία[]
Οι Νύμφες έχουν επιζήσει στη σύγχρονη λαϊκή παράδοση. Μετατράπηκαν στις γνωστές μας νεράιδες, που ζουν στα βουνά, στις νεραϊδοσπηλιές και τις νεραϊδόβρυσες. Θεωρείται πάντοτε επικίνδυνο να τις συναντήσει κανείς, αφού υπάρχουν ακόμη οι μύθοι για τους "νεραϊδοπαρμένους", όπως ήταν ο Ύλας στην αρχαιότητα. Μόνο οι σαββατογεννημένοι και "αλαφροΐσκιωτοι" μπορούν να τις αντιλαμβάνονται και να τις βλέπουν να χορεύουν.Τελειώνοντας, αξίζει να τονίσουμε για μια φορά ακόμη το ότι οι Νύμφες λατρεύονταν ως στοιχεία των πηγών και των ποταμών, δηλαδή γενικότερα του νερού. Η σημασία του νερού ως δύναμη ζωής και γονιμότητας είναι μεγάλη και ζωτική σε μια μεσογειακή χώρα, όπως είναι η Ελλάδα. Το νερό είναι πηγή ζωής και βοηθά την ανάπτυξη και αναζωογονεί κάθε ζωντανό οργανισμό. Γι' αυτό και η αντίληψη για τις Νύμφες διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο: έφθασαν να τις θεωρούν πνεύματα της βλάστησης, θέλοντας έτσι να συμβολίσουν γενικότερα την οργιαστική δύναμη της φύσης. Κι όπως το νερό τρέφει τα πάντα, έτσι και οι Νύμφες θεωρούνταν τροφοί των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων.
Κατάλογος Νυμφών[]
Αγνώ, Αδράστεια, Αίγλη, Αίξ, Ακακαλίς, Αλκινόη, Αλεξιρρόη, Αμάλθεια, Αναξιβία, Ανθρακία, Ανθηδών, Άργη, Αργιόπη, Αργυρά, Αρέθουσα, Αρκαδία, Αρχιρρόη, Ασία, Αστυόχη, Άωρα, Βαλτή, Βάτεια, Βιθυνίς, Βιστονίς, Βολίνα, Βρεττία, Βρίσα, Βυγολίς, Γαλάτεια, Γαραμαντίς, δαυλίς, Δάφνη, Δηιόπεια, Δία, Δίκτη, Διοπάτρια, Διόπεια, Δρυάς, Δρυμώ, Δρυόπη, Δωδώνη, Δωρίππη, Εθημέρα, Ειδοθέα, Ελίκη, Ερατώ, Έρκυνα, Εσπερίς, Ευνίκη, Ευνόστα, Ευρυδίκη, Ευρύτη, Αφυδατία, Εχεναίς, Ηγητορία, Ηγνατία, Ηχώ, Θαλία, Θάλπουσα, Θειώσα, Θέμις, Θηραμένη, Θίσβη, Θοώσα, Ιδαία, Ίδη, Ιθώμη, Ιμαλία, Ιόπη, Ιοφώσα, Ίππα, Ίσσα, Ιφθίμη, Καβειρώ, Καλαθαία, Καλλιστώ, Κάλβη, Κασσωτίς, Κασταλία, Κίρρα, Κλαία, Κλείς, Κλεοδώρα, Κλεοχάρεια, Κλέουσα, Κλονία, Κλυμένη, Κλυτία, Κνωσσία, Κορωνίς, Κραταιίς, Κυάνη, Κυδίππη, Κυλήνη, Κυμοδάκεια, Κυμοπόλεια, Κυνόσουρα, Κυρήνη, Κωρυκεία, Λαοθόη, Λιγέα, Λιλαία, Λιμνατία, Λωτίς, Μαλίς, Μελανίππη, Μελία, Μενδηίς, Μίδεια, Μυρτώεσσα, Νέδα, Νίκαια, Νομία, Οινηίς, Οινόη, Ολβία, Ορθρυίς, Ορνέα, Ορφνή, Ορσηίς, Παρειά, Πασιθέα, Πασιφάη, Πεισιδίκη, Περίβοια, Περιστερά, Πίτυς, Πλωτώ, Πολυξώ, Πραξιδίκη, Ρήνη, Σαγγαρίτις, Σαλμακίς, Σινόη, Σταφυλή, Σύμη, Συλλίς, Σύριγξ, Τιθωρέα, Τριτωνίς, Υάλη, Ύβρις, Φάσις, Φερωνία, Φιγαλία, Φιλία, Φιλονόμη, Φιλύρα, Φρίξα, Χαρικλώ, Χελώνη, Χησιάς, Χρονοφύλη, Χρύση, Ψαλάκανθα, Ώρα.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)