Αστρονόμος
- Έλληνας φιλόσοφος και αστρονόμος και μαθηματικός.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Κλασσική Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση: 396 π.Χ.
- Θάνατος: 314 π.Χ.
Ετυμολογία[]
Το όνομα "[[]]" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "[[]]".
Γενεαλογία[]
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα γεγονότα του βίου του είναι:
Ο Ξενοκράτης (περ. 396-314 π.Χ.) καταγόταν από τη Χαλκηδόνα, της Ασιατικής ακτής του Βοσπόρου.
Το όνομα του πατέρα του, Αγαθήνωρ (ή Αγαθάνωρ).
Από νεαρή ηλικία ο Ξενοκράτης παρακολούθησε («ήκουσεν») τα μαθήματα του Πλάτωνα και συνόδεψε τον δάσκαλό του στη Σικελία.
Όμως δεν ήταν εύστροφος («την φύσιν νωθρός») γεγονός που αναφέρεται ότι είχε παρατηρήσει και ο ίδιος ο Πλάτων, συγκρίνοντάς τον με τον Αριστοτέλη. (πιθανόν, όμως, αυτό αποτελούσε φήμη των ανταγωνιστών του)
Κατά τα άλλα, ο Ξενοφάνης ήταν «σεμνός και αεί σκυθρωπός».
Τον περισσότερο καιρό έμεινε στην Ακαδημία, όπως και άλλοι μαθητές του Πλάτωνα.
Στην Ακαδημία του Πλάτωνα υπήρχαν διαμερίσματα για ύπνο, αλλά και για φαγητό. Οι μαθητές δεν πλήρωναν δίδακτρα. Ωστόσο, επειδή οι γονείς των μαθητών ανήκαν στα εύπορα στρώματα των πολιτών, η Ακαδημία εισέπραττε πολλές και γενναίες δωρεές, με τις οποίες κάλυπτε τα λειτουργικά της έξοδα. «Οι πλούσιοι, από καιρού εις καιρόν κληροδοτούσαν με τις διαθήκες τους στα μέλη της σχολής τα μέσα να διάγουν βίον φιλοσοφικής ανέσεως» (Σουΐδα).
Κάποτε η Φρύνη (η ευειδής και διάσημη εταίρα, που το γυμνό της σώμα χρησιμοποίησε ως πρότυπο ο πλάστης Πραξιτέλης για να πλάσει το άγαλμα της Αφροδίτης της Κνίδου) θέλησε να βάλει σε πειρασμό («εθελήσαι πειράσαι») τον Ξενοκράτη. Πήγε λοιπόν στην οικία του Ξενοκράτη, λέγοντας ότι κάποιοι δήθεν την κυνηγούν. Αυτός, από ανθρώπινη καλοσύνη, τη δέχθηκε, και επειδή είχε μόνο μία κλίνη, της επέτρεψε να κοιμηθούν μαζί. Όμως αρνήθηκε, από εγκράτεια, την συνουσία και έτσι η Φρύνη έφυγε άπρακτη («άπρακτον αναστήναι»). Σε όσους είχαν την περιέργεια να μαθουν τι απέγινε, απάντησε ότι δεν έρχεται από έναν άντρα, αλλά από έναν ανδριάντα («ουκ απ’ ανδρός, αλλ’ απ’ ανδριάντος»)!
Ο Ξενοκράτης ήταν και πολύ αξιόπιστος. Μόνο σε αυτόν οι Αθηναίοι επέτρεπαν να καταθέτει στα δικαστήρια χωρίς να ορκίζεται («ανώμοτον μαρτυρείν»). Όταν κάποτε ο Μ. Αλέξανδρος του έστειλε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αυτός κράτησε τρεις χιλιάδες αττικές δραχμές και τα υπόλοιπα τα επέστρεψε, λέγοντας εκείνος χρειάζεται περισσότερα γιατί διατρέφει περισσότερο κόσμο («πλείονας τρέφοντι»). Όταν στην αυλή του τύραννου Διονυσίου τιμήθηκε με χρυσό στέφανο, ως έπαθλο οινοποσίας στις εορτές οίνου, αυτός μόλις εξήλθε, κατέθεσε το στέφανο στο άγαλμα του Ερμή, όπως συνήθιζε να καταθέτει και τους στεφάνους από άνθη.
Σε εκείνον τον μαθητή που ήθελε να παρακολουθήσει τα μαθήματά του, χωρίς προηγουμένως να έχει μάθει ούτε μουσική ούτε γεωμετρία ούτε αστρονομία, του είπε: «Φύγε, γιατί δεν έχεις τον τρόπο να αντιληφθείς την Φιλοσοφία» («λαβάς γαρ ουκ έχεις φιλοσοφίας»).
Όταν ο τύραννος Διονύσιος απείλησε τον Πλάτωνα ότι θα του κόψει την κεφαλή, ο Ξενοκράτης, που ήταν παρών και συνόδευε τον Αθηναίο σοφό, είπε στον τύραννο: «Κανείς δεν θα αγγίξει την κεφαλή του Πλάτωνα, προτού κοπεί αυτή εδώ», δείχνοντας την δική του.
Κάποτε πωλήθηκε ως δούλος, επειδή δεν είχε να πληρώσει το «μετοίκιον» ( «μετοίκιον» ήταν ο ετήσιος φόρος των δώδεκα αττικών δραχμών που πλήρωναν οι μέτοικοι, δηλ. οι ξένοι που ήσαν εγκατεστημένοι κι εργάζονταν στην Αθήνα. Στην απογραφή τού 309 π.Χ. οι μέτοικοι στην Αθήνα έφταναν τις 45.000).
Ο άνθρωπος που τον αγόρασε ως δούλο ήταν ο Δημήτριος ο Φαληρεύς, ο οποίος απελευθέρωσε τον Ξενοκράτη και, παράλληλα, έδωσε στους Αθηναίους το οφειλόμενο μετοίκιο.
Επί 25 έτη ο Ξενοκράτης διεύθυνε την σχολή του Πλάτωνα (την Ακαδημία).
Γέρος πλέον, 82 ετών, πέθανε μια νύκτα, σκοντάφτοντας σε μια χάλκινη λεκάνη.
Ο Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, εκτός από φιλοσοφικές πραγματείες, έγραψε και ποιήματα (σύνολο: 224.239 στίχοι).
Εργογραφία[]
Οι σημαντικότερες συνεισφορές του στην Αστρονομία είναι:
Το συγγραφικό του έργο έχει απωλεσθεί:
- Περί φύσεως (6 βιβλία),
- Περί σοφίας (6 βιβλία),
- Περί Ιδεών,
- Περί πλούτου,
- Περί εγκρατείας,
- Περί ωφελίμου,
- Περί ελευθερίας,
- Περί θανάτου,
- περί φιλίας,
- Περί ευδαιμονίας,
- Περί μνήμης,
- Περί του ψεύδους,
- Περί φρονήσεως,
- Περί σωφροσύνης,
- Περί δυνάμεως νόμου,
- Περί πολιτείας,
- Περί οσιότητος,
- Περί ειμαρμένης,
- Περί παθών,
- Περί ομονοίας,
- Περί δικαιοσύνης,
- Περί αρετής,
- Περί ηδονής,
- Περί ανδρείας,
- Περί θεών,
- Περί ψυχής,
- Περί επιστήμης,
- Περί επιστημοσύνης,
- Περί φιλοσοφίας,
- Περί του αγαθού,
- Περί αριθμών,
- Περί τέχνης, κ.ά.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)