Οικουμένη
- Ένας γεωγραφικός όρος.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Οικουμένη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Οίκος".
Εισαγωγή[]
Οι αρχαίοι Έλληνες με τον όρο "Οικουμένη" αποκαλούσαν το γνωστό σε αυτούς τμήμα της Γης, που είχε κέντρο τους Δελφούς της Ελλάδας και απλωνόταν στη Νότια, Κεντρική, ΝΑ Ευρώπη, Κασπία Θάλασσα, Μικρά Ασία, Περσία, Αραβία, Ινδία, Βόρεια Αφρική κ.α.
Οι Ρωμαίοι ονόμαζαν Οικουμένη την επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Χάρτες της Οικουμένης συνέταξαν (σύμφωνα με σχολιαστή Διονυσίου του Περιηγητή), κατά σειρά:
Ανάλυση[]
Σύμφωνα με το "Βιβλίον Ιστορικής" «Ιωάννου του Τζέτζου ("περί του Ηώου Ωκεανού", 530 - 630)
Ο Κρόνιος Ωκεανός αναφέρεται από τον Διονύσιο τον Περιηγητή επεξηγηματικά ως "παγωμένη θάλασσα" (Διον. 32) Επίσης αναφέρεται η Αδριατική Θάλασσα ως "Κρονία αλς" από τον Απολλώνιο Ρόδιο (Αργοναυτικά Ε 509).
Ιδιαίτερη αναφορά υπάρχει στον Ιωάννη Τζέρζη που διασώζει, με ποιητικό λόγο, την Γεωγραφία της Οικουμένης που καθόρισε ο Στράτων ο Λαμψακηνός (ο επιλεγόμενος και "φυσικός")
Ήδη οι Σουμέριοι, από την 3η χιλιετία π.Χ. είχαν υποθέσει ότι η Οικουμένη περιβάλλεται από έναν Ωκεανό, όμως δεν είχαν αποδείξεις. Τελικά φαίνεται ότι ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ. η αντίληψη αυτή παγιώθηκε.
- "Ωκεανός τοις ποιηταίς, ρητόρσι, φιλοσόφοις
- ιστορικοίς τε συν αυτοίς καί τοις γεωγραφούσι.
Οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι και οι Ασσύριοι πίστευαν ότι υπάρχουν και αλμυρές θάλασσες αλλά και γλυκέος ύδατος.
Ήδη όμως από τον 4ο αιώνα π.Χ. έγινε γνωστό ότι όλες οι θάλασσες είναι αλμυρές και γλυκείες είναι μόνον οι λίμνες και οι ποταμοί.
- "Τοις μεν δοκεί τις θάλασσα γλυκεία δεν υπάρχειν
- ήτις και θάλασσα εκτός καλείται παρ'εκείνοις
- ως νήσον περικλείουσαν την Οικουμένην πάσαν
- και πάσας τα θαλάσσας δε τας παρ'ημάς γεννώσα.
- Άλλοις δοκεί δε ποταμός κυκλών την Οικουμένην.
- Μόνος ο Πτολεμαίος δε κυκλούν ου λέγει πάσαν
- είναι δε και ακύκλωτον τι μέρος προς τον Νότον
- Εκ τούτου πάντες λέγουσιν Ωκεανού, ον έφην
- θαλάσσας, λίμνας, ποταμούς, φρέατα, σύμπαν ύδωρ,
- εις Οικουμένην την ημών εισβάλλειν τε και ρέειν
- Εκ του Ζεφύρου και Δυσμών εν στόμα γαρ εκρέον
- ποιείν την πάσαν θάλασσαν ην καθ'ημάς ακούεις
- Ισπανικήν, Ιβηρικήν κλπ κλπ κλπ"
- Εκ του Ζεφύρου και Δυσμών εν στόμα
- το εκ Γαδείρων τας ημών πάσας ποιείν θαλάσσας
- Άλλο δε ωκεάνειον εκ μέρους του Βορείου
- ρεύσαν εντός εποίησεν θάλασσαν Υρκανίαν
- Δύο δε πάλιν στόματα εκ Μεσημβρίας άλλα
- θαλάσσας ανεστόμωσαν Περσών και Ερυθραίαν
- "Τους έξωθεν δέ μέρεσιν άλλας τάς κλήσεις φέρει (ο Ωκεανός):
- (Δ) Εσπέριος αύτίκα γάρ ωκεανός καλείται
- καί πέλαγος Ατλαντικόν το μέρος το προς Δύσιν,
- (Β) "Το προς Βορράν δέ Κρόνιον καί πεπηγός, νεκρόν τε
- (Α) Ήώος δε ωκεανός και πέλαγος Ηώον
- το προς το μέρος των Ινδών και προς βολάς Ηλίου
- (Ν) Το προς την Μεσημβρίαν δε και μέρη τα προς Νότον
- και Περσικός Ωκεανός και Ερυθραίος άμα
- Αράβιος καλείται δε και Αιθιόπων Πόντος"
Περί το 240 π.Χ. ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος ιδρύει ουσιαστικά την επιστήμη της Γεωγραφίας και επινοεί το σύστημα των γεωγραφικών παραλλήλων.
Διατυπώνει επιπλέον την υπόθεση, ότι είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ταξίδιο κατά μήκος ενός γεωγραφικού παραλλήλου στο οποίο εκκινώντας κάποιος από την Ιβηρία και διαπλέοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό να να καταλήξει στην Ινδία. Ο Στράβων που διέσωσε την θεωρία αυτή, προσέθεσε, ότι στο ταξίδιο αυτό, ίσως να ανακαλυφθούν και νέα άγνωστα τμήματα ξηράς.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Οικουμενικότητα
- Γη
- Κρόνιος Ωκεανός, Πράσος Ωκεανός, Εσπέριος Ωκεανός, Εώος Ωκεανός
- Ωκεανός Ποταμός
- Παλαιός Κόσμος, Νέος Κόσμος
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Ιωάννου Τζέρτζου "Ιστορικής" - "Περί του Ηώου Ωκεανού"
- [ ]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)