Science Wiki
Advertisement

Ουλίτις

Gingivitis





Είναι μία ασθένεια του ανθρώπινου οργανισμού.


Ετυμολογία[]

Το όνομα " Ουλίτιδα" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "ούλο ".


Εισαγωγή[]

Ikl Ασθένειες Ikl
& Συμπτώματα
Illness-goog
Α
Β


Γ
Δ
Ε


Η


Θ
Ι


Κ


Λ


Μ


Ν


Ο


Π


Ρ


Σ


Τ


Υ


Φ


Χ


Ψ


Η ουλίτιδα είναι παθολογική κατάσταση των ούλων που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και αιμορραγία.

Προκαλείται λόγω της αμυντικής δράσης του οργανισμού κατά των τοξινών που παράγουν τα βακτήρια που εδρεύουν στη Στοματική Κοιλότητα.

Έχει ως αποτέλεσμα κακοσμία της αναπνοής και χαλαρότερη στήριξη των οδόντων από τα ούλα.


Παθολογία[]

Δύο είναι οι κύριες νόσοι (ασθένειες) των οδόντων και των ούλων του στόματος.

Η οδοντική τερηδόνα και η ουλίτιδα.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, το κυριότερο αίτιο που τις προκαλεί είναι η "Οδοντική Μικροβιακή Πλάκα" (Ο.Μ.Π.).


Αιτιολογία[]

Η ουλίτιδα είναι μια παθολογική κατάσταση (φλεγμονή) κατά την οποία τα ούλα είναι διογκωμένα (πρησμένα), εξέρυθρα (κόκκινα) και συνήθως αιμορραγούν (ματώνουν), είτε αυτόματα, είτε στη διάρκεια του βουρτσίσματος.

Το αίτιο που την προκαλεί, είναι η Ο.Μ.Π. που έχει πλέον μετατραπεί σε τρυγία (πέτρα). Αυτή, βρισκόμενη γύρω από τον αυχένα των οδόντων, πάνω ή κάτω από τα ούλα, αφ' ενός τα ερεθίζει, αφ' ετέρου επιτρέπει τη δράση των παθογόνων μικροβίων του στόματος. Το επακόλουθο της είανι ότι η στήριξη των οδόντων βαθμιαία εξασθενεί, διότι η πέτρα απομακρύνει τα ούλα από αυτό, απογυμνώνει και αφήνει ακάλυπτη τη ρίζα του και τελικά το οστό της γνάθου (σιαγόνας) που στήριζε τους οδόντες καταστρέφεται.

Η βλάβη οφείλεται σε μικροβιακή προσβολή όταν κάτω από την επιφάνεια αυτής της πλάκας (εναπόθεσης) αφεθούν να δράσουν ανενόχλητοι διάφοροι παθογόνοι μικροοργανισμοί, αλλά και μόνο στην παρουσία της (της πλάκας), που είναι ιδιαιτέρως ερεθίζουσα για τα ούλα (περιοδοντικοί ιστοί) που περιβάλλουν τους οδόντες.

Οδοντική μικροβιακή πλάκα (Ο.Μ.Π.)[]

Οδοντική μικροβιακή πλάκα ονομάζεται το κιτρινόχροο ή σκουρόχρωμο επίχρισμα το οποίο σχηματίζεται στην επιφάνεια των οδόντων και περισσότερο γύρω ή και κάτω από τα ούλα, και που σε αυτό επικάθονται όλα τα υπολείμματα της τροφής, μετά από τα γεύματα.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι ο σχηματισμός της Ο.Μ.Π. ξεκινά λίγα μόλις λεπτά από την ολοκλήρωση του βουρτσίσματος των οδόντων και είναι φυσικά αδύνατο να τον εμποδίσουμε. Όμως, με το τακτικό βούρτσισμα, η Ο.Μ.Π. απομακρύνεται έγκαιρα, πριν δηλαδή γίνει επικίνδυνη.

Αυτό συμβαίνει όταν η πλάκα μετατραπεί σε τρυγία (πέτρα), δηλαδή μία ενασβεστιωμένη (σκληρή) πλέον εναπόθεση που δεν μπορεί να απομακρυνθεί με την οδοντόβουρτσα, αλλά μόνο με τη βοήθεια του οδοντιάτρου.

Όταν το στόμα παραμείνει αβούρτσιστο για 2-3 ημέρες η κατάσταση είναι ακριβώς αυτή: Στις οδοντικές επιφάνειες κυριαρχεί η τρυγία, ενώ νέα στρώματα πλάκας συνεχίζουν να εναποτίθενται πάνω της.


Συμπτωματολογία[]

Οι οδόντες αρχίζουν να αποκτούν μεγαλύτερη κινητικότητα από τη φυσιολογική και στο τέλος απορρίπτονται (με εξαγωγή), συχνά χωρίς το ίδιο να παρουσιάζει καμία βλάβη στην επιφάνειά του. Από τις συνεχείς απώλειες των οδόντων στο στόμα, δημιουργούνται κενά που θα αποκατασταθούν με πολύ κόπο, προσπάθεια από τον οδοντίατρο και φυσικά με σημαντικό χρηματικό κόστος.

Αν η κατάσταση αφεθεί επέρχονται δυσάρεστα επακόλουθα, όπως διαταραχές της σύγκλεισης (του τρόπου δηλαδή που αρθρώνουν οι άνω και κάτω οδόντες), της ομιλίας, στομαχικές ενοχλήσεις από την πλημμελή μάσηση των τροφών, αισθητικά προβλήματα και επιπτώσεις στην ψυχολογία του ασθενή, ο οποίος επηρεάζεται στην προσωπική, την επαγγελματική και την κοινωνική του ζωή από την άσχημη εικόνα του στόματός του. Όλα αυτά βέβαια, θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί, εάν από την νεανική ηλικία να βουρτσίζονται οι οδόντες σωστά και σε τακτική, καθημερινή βάση.


Αντιμετώπιση[]

Το «κλειδί» για την πρόληψη της νόσου είναι το σωστό βούρτσισμα, δηλαδή η έγκαιρη και επιτυχημένη απομάκρυνση όλων των υπολειμμάτων τροφής από τις οδοντικές επιφάνειες, μετά το κάθε γεύμα και ο έλεγχος της Ο.Μ.Π. η οποία συνεχώς σχηματίζεται. Οι κινήσεις μας κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος δεν θα πρέπει να είναι βιαστικές ούτε βίαιες, ενώ κεφαλαιώδους σημασίας είναι η σωστή επιλογή οδοντόβουρτσας. Η τελευταία, πρέπει να διαθέτει όσο το δυνατό μικρότερη κεφαλή (πλάτος του τμήματος που περιέχει τις τρίχες.

Το βούρτσισμα εκτός από τη συνεισφορά του στην υγεία οδόντων και ούλων, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ατομικής μας υγιεινής.

Τοποθετούμε την οδοντόβουρτσα πάνω στην οδοντική επιφάνεια με τρόπο ώστε να αισθανόμαστε ότι οι επάνω τρίχες φθάνουν μεταξύ ούλων και οδόντων, ενώ οι υπόλοιπες καλύπτουν τον οδόντα. Όχι τελείως κάθετα, αλλά με μία κλίση προς τα ούλα. Οι κινήσεις του βουρτσίσματος θα πρέπει να είναι απαλές, παλινδρομικές και να περιορίζονται σε δύο (ή το πολύ τρία) δόντια. Με αυτό τον τρόπο βουρτσίζουμε όλες τις επιφάνειες των οδόντων, μέσα-έξω, εμπρός-πίσω, αλλά εκείνες των πίσω δοντιών, τις μασητικές, αυτές δηλαδή που ομοιάζουν με οπές και σχισμές.

Ένα επιπλέον μέσο προστασίας είναι το "οδοντιατρικό νήμα", όπως και τα διάφορα υγρά ("στοματοπλύματα") που κυκλοφορούν στο εμπόριο, κυρίως τα φθοριούχα. Σημαντικό είναι να αποφεύγεται η χρήση τους στα παιδιά έως την ηλικία των 6 ετών, καθώς υπάρχει κίνδυνος κατάποσης.

Το βούρτσισμα θα πρέπει να γίνεται μετά από κάθε γεύμα, οπωσδήποτε δηλαδή μεσημέρι και βράδυ (μετά το δείπνο) αλλά και το πρωί, έπειτα από τη λήψη του πρωινού για απομάκρυνση της Ο.Μ.Π., δροσερή αναπνοή και ευχάριστη αίσθηση όλη τη μέρα.

Καλό είναι όταν μπορούμε να βουρτσίζουμε και τη ράχη της γλώσσας μας, στην οποία συγκεντρώνονται τεράστιες ποσότητες μικροοργανισμών, που προκαλούν έντονη δυσοσμία.

  • Oulis CJ, Raadal M, Martens l. Guidelines on the use of fluoride in children: an EAPD policy document. EJPD 2000;1(1):7-12


Διατροφικές συνήθειες[]

Το κάπνισμα και η κατανάλωση καφέ χρωματίζουν τις οδοντικές επιφάνειες, ειδικά όταν δεν έχει απομακρυνθεί από αυτές η πέτρα, με μια διαδικασία που λέμε «καθαρισμό» (αποτρύγωση) και γίνεται μόνο στο οδοντιατρείο.

Η νικοτίνη και η καφεΐνη που περιέχουν προσδίδουν αντιαισθητικότητα στους οδόντες, ενώ μπορούν να προκληθούν περιοδοντίτιδα (προχωρημένη δηλαδή ουλίτιδα) αλλά και στοματίτιδα.


Εσωτερική Αρθρογραφία[]


Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement