Περδίκκας Α' ο Πρεσβύτερος
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
Ηγεμόνες Αρχαϊκής Εποχής
7ος Αιώνας π.Χ.
Όνομα: Περδίκκας
Ηγεμονικά Ονόματα
Μακεδονία
Ηγεμόνες Μακεδονίας
Αργεάδες
Αντιπατρίδες
Αντιγονίδες
Μακεδονική Αυτοκρατορία
Στρατιωτικοί Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Έπαρχοι Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Ηγεμόνες Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
Αθήνα
Ηγεμόνες Αθήνας
Στρατιωτικοί Αθήνας
Πολιτικοί Αθήνας
Αττική
Ηγεμόνες Αττικής
Σπάρτη
Ηγεμόνες Σπάρτης
Στρατιωτικοί Σπάρτης
Πολιτικοί Σπάρτης
Λακωνία
Ηγεμόνες Λακωνίας
Θήβα
Ηγεμόνες Θήβας
Στρατιωτικοί Θήβας
Βοιωτία
Ηγεμόνες Βοιωτίας
Άργος
Ηγεμόνες Άργους
Στρατιωτικοί Άργους
Αργολίδα
Ηγεμόνες Αργολίδας
Κόρινθος
Ηγεμόνες Κορίνθου
Στρατιωτικοί Κορίνθου
Κορινθία
Ηγεμόνες Κορινθίας
Φωκίδα
Ηγεμόνες Φωκίδας
Στρατιωτικοί Φωκίδας
Ήπειρος
Ηγεμόνες Ηπείρου
Ιλλυρία
Ηγεμόνες Ιλλυρίας
Θράκη
Ηγεμόνες Θράκης
Περσική Αυτοκρατορία
Ηγεμόνες Περσικής Αυτοκρατορίας
Έπαρχοι Περσικής Αυτοκρατορίας
Στρατιωτικοί Περσικής Αυτοκρατορίας
Πρίγκιπες Περσικής Αυτοκρατορίας
Ρώμη
Ηγεμόνες Ρώμης
Στρατιωτικοί Ρώμης
Πολιτικοί Ρώμης
- Ένας βασιλέας της Μακεδονίας (693 - 652 π.Χ.).
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Αρχαϊκή Εποχή, 7ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
 Ηγεμόνες
|
|---|
| της Μακεδονίας
|
| Αργεάδες |
|
Το όνομα "Περδίκκας" ενδέχεται να συνδέεται με την λέξη "Δάρδανοι"
Γενεαλογία[]
- Σύζυγος: Κλεοπάτρα Α' η Πρεσβύτερη
- Αδελφοί:
- Τέκνα: Αργαίος Α' ο Πρεσβύτερος
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Υπήρξε ο ιδρυτής του κράτους και του βασιλικού οίκου των Αργεαδών.
Μυθολογική Αναφορά[]
Σύμφωνα με τα Ιστορικά του Ηροδότου, 8.137-139,
- «Από το Άργος έφθασαν στους Ιλλυριούς τρείς αδελφοί, απόγονοι των Τημενιδών, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας. Και, αφού διήλθαν από τους Ιλλυριούς στην Άνω Μακεδονία, έφθασαν στην Λεβαία».
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας, εξορίσθηκαν από το Άργος και κατέφυγαν πρώτα στην Ιλλυρία και μετά στην πόλη Λεβαία της Λυγκηστίδας, όπου βιοπορίζονταν φροντίζοντας τα ζώα του τοπικού ηγεμόνα.
Όταν συνέβη ένα γεγονός θεωρηθέν ως θεϊκό σημείο, ο τοπικός ηγεμόνας θορυβημένος τους διέταξε να εγκαταλείψουν την χώρα του.
Εκείνοι ζήτησαν τους δεδουλευμένους μισθούς τους και ο ηγεμόνας, προφανώς, «τυφλωμένος από τους θεούς» τους έδειξε τις ακτίνες του Ηλίου, που εισερχόταν από την καπνοδόχο του ανακτόρου, λέγοντάς τους «Να ο μισθός, που σας αξίζει».
Οι δύο μεγαλύτεροι έμειναν έκπληκτοι, αλλά ο μικρότερος Περδίκκας που είχε μάχαιρα, την έβγαλε και λέγοντας «Βασιλέα, δεχόμαστε την προσφορά αυτή», "συγκέντρωσε" κόβοντας τις ηλιακτίδες και τις "τοποθέτησε" στο χιτώνα του.
Αφού έφυγαν οι τρείς αδελφοί, ο ηγεμόνας τους καταδίωξε θεωρώντας ότι ο νεαρός Περδίκκας είχε παραλάβει το "Θεϊκό σημείο ισχύος" που "ανοήτως" ο ίδιος του προσέφερε.
Όμως εκείνοι, επωφελούμενοι από πλημμύρα τοπικού ποταμού Βήρου που ανέκοψε την καταδίωξή τους, από τους ιππείς του ηγεμόνα, διέφυγαν.
Στην συνέχεια, διήλθαν από τους «κήπους του Μίδα» και με ορμητήριο το όρος Βέρμιο κατέλαβαν την γειτονική περιοχή (μάλλον υπονοείται η δυτική Πιερία).
Παραδίδεται και ο μύθος ότι ο Περδίκκας ακολούθησε άγριες αίγες και στο σημείο, που αυτές στάθμευσαν, έκτισε την πρωτεύουσά του ονομάζοντάς την Αιγές.
Το οικόσημο του βασιλικού Οίκου δεν ήταν γνωστό, μέχρι την ανακάλυψη του τάφων στην περιοχή της σύγχρονης Βεργίνας που αποδίδεται στον Φίλιππο Β'.
Τότε διαπιστώθηκε ότι ο λεγόμενος «Ήλιος των Αιγών», παραπέμπει άμεσα στα κείμενα αυτά του Ηρόδοτου και τη συλλογή των ηλιακτίδων από τον Περδίκκα Α', τον φερόμενο ως οικήτορα της δυναστείας. [1]
Ιστορικός Εξορθολογισμός[]
Τα ιστορικά στοιχεία που είναι δυνατόν να εκμαιεύσουμε από τον Ηροδότειο μύθο συμπληρώνοντας τα κενά με αναγκαίες εικασίες είναι: Όταν απέθανε ο βασιλέας Κοίνος της Μακεδονίας, ανέβηκε στον θρόνο ο πρωτότοκος υιός του Τυρίμμας.
Τότε οι τρείς νεότεροι αδελφοί, διέφυγαν (φοβούμενοι ενδεχόμενη θανάτωσή τους) ή εξορίσθηκαν στην Ιλλυρία.
Οι Ιλλυρικές φυλές παρείχαν άσυλο, με προθυμία, σε Μακεδόνες πρίγκιπες καθόσον αυτοί αποτελούσαν και πηγή πληροφόρησης της κατάστασης της πατρίδας τους που τους διευκόλυνε σε επιδρομές που συχνά επιχειρούσαν στις πλούσιες πεδιάδες του "Νότου".
Από την άλλη πλευρά οι πρίγκιπες των Μακεδονικών περιοχών προτιμούσαν την Ιλλυρία καθώς πέραν της εξασφαλισμένης φιλοξενίας από τις επιτόπιες φυλές παρείχε και αγορά μισθοφόρων που ήταν απαραίτητοι σε πλούσιους και φιλόδοξους πρίγκιπες για να ανακαταλάβουν θρόνους και αξιώματα.
Αφού λοιπόν οι τρείς πρίγκιπες συγκέντρωσαν μία κάποια στρατιωτική δύναμη βάδισαν νότια και έφθασαν στην Λυγκηστίδα που αποτελούσε ανέκαθεν καλό ορμητήριο για την εισβολή στην Κάτω Μακεδονία από τα Β.Δ.
Εκεί, αφού συγκέντρωσαν μεγαλύτερη δύναμη (έτσι μπορεί να εξηγηθεί η συγκέντρωση των ηλιακτίδων του μύθου) εισέβαλαν στην δυτική Πιερία.
Ο μικρός Θρακικός στρατός του τοπικού Θράκα ηγεμόνα, Τυρίμμα δεν επέτυχε να ανακόψει την πορεία τους.
Οι τρείς αδελφοί κυρίευσαν την Πιερία, ο Περδίκκας κατέλαβε τον θρόνο και οι υπόλοιποι δύο πιθανώς τα εξής:
Μετά την ενθρόνισή του ο Περδίκκας άρχισε την αναδιοργάνωση του Μακεδονικού κράτους.
Όρισε ως πρωτεύουσά του τις Αιγές (στα σύνορα Ημαθίας- Πιερίας) και μάλλον επέκτεινε την ισχύ του σε τοπικά μικρά φύλα.
Την δραστηριότητά του ανέκοψε η μεγάλη εισβολή των Ιλλυριών (μάλλον Ταυλαντίων).
1ος Μακεδονο-Ιλλυρικός Πόλεμος[]
Οι Ιλλυριοί θεωρώντας, ίσως, καλή ευκαιρία την εισβολή στην Μακεδονία, μετά την δυναστική αλλαγή, πραγματοποίησαν την πρώτη ιστορική καταγεγραμμένη επιδρομή τους (691 π.Χ.).
Φαίνεται, όμως, ότι ο Περδίκκας επέτυχε να τους εξαναγκάσει να υποχωρήσουν αυξάνοντας εντυπωσιακά το κύρος του.
Η Ιλλυρική επιδρομή, προφανώς, ενίσχυσε το γόητρο της μοναρχίας των Αιγών, καθώς συσπείρωσε πολλούς γειτονικούς ηγεμονίσκους που αναζήτησαν ασπίδα προστασίας από την Ιλλυρική λαίλαπα, στην Μακεδονική προστατευτική ομπρέλλα.
Ίσως, η κυριαρχία του Μακεδόνα βασιλέα κάλυψε τότε όλη την Ημαθία και την Πιερία.
Μακεδονικές Κατακτήσεις[]
Στην εποχή του Περδίκκου Α' αποδίδονται οι Μακεδονικές κατακτήσεις (690 - 670 π.Χ.) που εδραίωσαν για πρώτη φορά το Μακεδονικό κράτος.
- της Πιερίας (που μετά την εκκένωσή της από τους Μάγνητες (πριν το 1200 π.Χ.) κατοικούσε από το Θρακικό φύλο των Πιέρων)
- της Βοττιαίας (όπου οι Βοττιαίοι την είχαν αποσπάσει από τους προγενέστερους Παίονες) και
- της Αλμωπίας
Οι Πίερες ωθήθηκαν ανατολικά και κατοίκησαν στην Πιερίδα στα νότια του Παγγαίου
Οι Βοττιαίοι ωθήθηκαν επίσης ανατολικά και κατοίκησαν στην Βοττική στην Χαλκιδική.
Οι Άλμωπες ίσως αναμίχθηκαν με τους συγγενείς τους στην Ελιμεία ή ωθήθηκαν προς τα νοτιότερα της Βαλκανικής.
Στις περιοχές τους εγκαταστάθηκαν Μακεδόνες άποικοι που εκμακεδόνισαν ταχέως και τον εναπομείναντα πληθυσμό.
Ληλάντιος Πόλεμος[]
Πιθανότατα, στην εποχή του έγινε ο πόλεμος αυτός (665 - 655 π.Χ.).
Αναφέρεται ότι ο Περδίκκας κυρίευσε την Πύδνα (ενδεχομένως φιλο-Χαλκίδεια).
Πιθανόν, αυτό το επέτυχε με την βοήθεια των Ερετριέων της Μεθώνης εφόσον την εποχή αυτή μάλλον ο Μακεδονικός στρατός αδυνατούσε να καταλάβει οχυρωμένες πόλεις.
Ελληνικός Αποικισμός[]
Την ίδια εποχή (περί το 655 π.Χ.) η Άνδρος (σύμμαχός ή υποτελής της Ερέτρειας που πιθανότατα υπέστη δηώσεις και καταστροφές στον Ληλάντιο Πόλεμο) ίδρυσε τέσσερεις αποικίες στην ανατολική πλευρά της Χαλκιδικής:
Προφανέστατα, ήταν Ερετριείς που μετά την ήττα της πόλης τους κατέφυγαν προσωρινά στην Άνδρο και μετά το τέλος του Πολέμου αποίκησαν την Χαλκιδική.
Παράλληλα και η Χαλκίαδα έστειλε νέους αποίκους στις δικές της αποικίες.
Διαδοχή[]
Μετά τον θάνατό του ανήλθε στο θρόνο ο υιός του Αργαίος Α' ο Πρεσβύτερος
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορία Του Ελληνικού Έθνους (National Geographic) Τόμος 1 σελ 178
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
| Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)