Περδίκκας Γ' ο Φιλόσοφος
- Ένας βασιλέας της Μακεδονίας (365 - 359 π.Χ).
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Κλασσική Εποχή, 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Ηγεμόνες
|
---|
της Μακεδονίας
|
Αργεάδες |
|
Το όνομα "Περδίκκας" ενδέχεται να συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "Δάρδανοι"
Γενεαλογία[]
- Πατέρας: Αμύντας Γ' ο Επιφανής
- Μητέρα: Ευρυδίκη η Συνωμότις
- Αδελφοί:
- Αλέξανδρος Β' ο Αελλαίος (= Θυελλώδης)
- Φίλιππος Β' ο Μέγας
- Αρχέλαος ο Ατυχής
- Αρριδαίος ο Νεώτερος
- Μενέλαος ο Νεώτερος
- Σύζυγος:
- Τέκνα: Αμύντας Δ' ο Παίς
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Ο Περδίκκας Γ' ήταν βασιλέας της Μακεδονίας από το 365 έως το 359 π.Χ. και διαδέχθηκε τον αδελφό του Αλέξανδρο Β'.
Δευτερότοκος υιός του Αμύντα Γ' και της Ευρυδίκης της Δολοπλόκου και μεγαλύτερος αδελφός του Φιλίππου Β'.
Όταν ήταν ανήλικος ακόμη, ο αδελφός του φονεύθηκε από τον Πτολεμαίο Α' τον Αλωρίτη ο οποίος ανέλαβε τον θρόνο ως αντιβασιλέας.
Το 365, ο Περδίκκας φόνευσε τον Πτολεμαίο και ανέλαβε τον θρόνο προσωπικά[1][2].
Θεωρείται πολύ πιθανόν ότι το ίδιο έτος υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει εισβολή των Δαρδανίων του Βαρδύλιος ώστε να αναγκασθεί στην πληρωμή φόρου. Ο στρατός του συνετρίβη. Οι Ιλλυριοί συνέλαβαν αρκετούς αιχμαλώτους που τους εκτέλεσαν. (Περιγραφή αυτής της μάχης διασώζει ο ιστορικός Πολύαινος)
Αμέσως, με την ανάρρησή του ο Περδίκκας διατράνωσε την προσήλωσή του στην Θηβαϊκή ηγεμονία και η Θήβα απελευθέρωσε τον Φίλιππο (και ίσως και άλλους ομήρους) σε ένδειξη καλής θέλησης προς τον νέο ηγεμόνα.
Ταυτόχρονα, άρχισε τις εξαγωγές Μακεδονικής ξυλείας στην Θήβα με σκοπό την κατασκευή του Θηβαϊκού στόλου (η οποία ξυλεία πιθανόν πληρωνόταν με την Περσική χρηματοδότηση στην Θήβα) (365 - 364)
Μόνον αφού απογοητεύθηκε όταν διαπίστωσε ότι ο Βοιωτικός στόλος (που κατέπλευσε στο Αιγαίο την άνοιξη του 364) δεν προσέγγισε τα Μακεδονικά παράλια και βεβαιώθηκε ότι οι Θηβαίοι δεν θα εμφανίζονταν στο Βόρειο Αιγαίο, εγκατέλειψε την Θηβαϊκή συμμαχία και προσέγγισε την Αθήνα (θέρος 384)
Πιθανόν τότε Αθήνα και Μακεδονία συμφώνησαν να δράσουν από κοινού κατά της Χαλκιδικής Ομοσπονδίας, κοινού τους εχθρού.
Ταυτόχρονα, συμμάχησε με διάφορα κράτη της "Άνω Μακεδονίας" (ιδιαίτερα με την Πελαγονία)
Έτσι, συμμετείχε στις επιχειρήσεις του Αθηναϊκού στόλου (υπό τον Τιμόθεο) που έφθασε στην Χαλκιδική με σκοπό να περιορίσει την ισχύ της Χαλκιδικής Ομοσπονδίας της ισχυρής Ολύνθου.
Με την σύμπραξή του οι Αθηναίοι κατέλαβαν την Ποτίδαια (θέρος του 364) και αργότερα την Τορώνη (ίσως φθινόπωρο 364) Στις επιχειρήσεις αυτές πρέπει το Μακεδονικό ιππικό να αντιμετώπισε με επιτυχία το Ολυνθιακό.
Προ των μεγάλων απωλειών τους στην Χαλκιδική, οι Ολύνθιοι προφανώς απέσυραν τότε την φρουρά τους από την Αμφίπολη.
Τότε, το θέρος του 363 π.Χ. ο Τιμόθεος με το μεγαλύτερο τμήμα του στόλου του κατευθύνθηκε ανατολικά προς Ελλήσποντο, ενώ απέστειλε χερσαία Αθηναϊκή δύναμη κατά της Αμφίπολης (υπό τον Αμφίμαχο). Όμως, αυτή η επιχείρηση απέτυχε πλήρως.
Μετά την συντριβή του Αμφιμάχου στην Αμφίπολη (θέρος του 363 π.Χ) ο Περδίκκας αναθάρρησε και θεώρησε ότι έφθασε ο χρόνος να απαλλαγεί από την οδυνηρή Αθηναϊκή ηγεμονία.
Στο μεταξύ η Αθήνα απέστειλε νέα ναυτική δύναμη υπό τον Καλλισθένη για να αποκλείσει την Αμφίπολη (θέρος 363 π.Χ.)
Όμως, το επόμενο έτος (362 π.Χ.) οι Αθηναίοι επέστρεψαν δριμύτεροι. Εισέβαλαν στην Μεκεδονική χώρα (υπό τον Καλλισθένη) συντρίβοντας την στρατιωτική του δύναμη.
Οι δύο σημαντικές πόλεις της παραλιακής Πιερίας, Πύδνα και Μεθώνη, (που ανήκαν στο Μακεδονικό κράτος) πολιορκήθηκαν, παραδόθηκαν και ενσωματώθηκαν στην 2η Αθηναϊκή Συμμαχία (θέρος - φθινόπωρο 362).
Έτσι και πάλι, ο Περδίκκας και εξαναγκάσθηκε να δεχθεί την είσοδό του στην Αθηναϊκή σφαίρα επιρροής. Και πάλι, όμως, για μικρό διάστημα.
Στο μεταξύ, εργάστηκε για να βελτιώσει την διοίκηση και τα οικονομικά του κράτους του.
Το 360 π.Χ. όχι μόνο έφυγε από την συμμαχία αλλά απέστειλε και μόνιμη υποστηρικτική δύναμη στην Αμφίπολη για να βοηθήσει την πόλη κατά της Αθηναϊκής πολιορκίας του Τιμόθεου.
Η νέα ήττα των Αθηναίων στην Αμφίπολη διάνοιγε νέες αισιόδοξες προοπτικές για το Μακεδονικό κράτος. Όμως, νέος κίνδυνος εμφανίσθηκε στα βόρεια σύνορά του (7ος Ιλλυρο-Μακεδονικός Πόλεμος).
Αδυνατώντας να σταματήσει τις καταστροφικές Ιλλυρικές επιδρομές στην Μακεδονία, υποχρεώθηκε σε δεύτερη αποφασιστική μάχη (φανατίζοντας τον στρατό του ότι δήθεν οι Ιλλυριοί εκτέλεσαν τους αιχμαλώτους της πρώτης μάχης), κατά την οποία έχασε το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του (3.000 νεκροί) και την ζωή του (ίσως θέρος 359 π.Χ.)[3].
Τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο υιός του Αμύντας Δ' ενώ ήταν ακόμη νήπιο.
Την βασιλεία, όμως, άσκησε ως αντιβασιλέας αρχικά και βασιλέας τελικά, ο θείος του Φίλιππος Β'.
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology Περδίκκας Γ'
- ↑ Ιστορική Βιβλιοθήκη ΙΕ', Διόδωρος Σικελιώτης
- ↑ Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, Ηλίας Κ. Σβέρκος - Η Μακεδονία των κλασσικών και ελληνιστικών χρόνων
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Ιστορία των Ελλήνων, Λεξικό του αρχαίου κόσμου - Εκδ. Δομή Α.Ε.
- Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου - National Geografic τόμος 6
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)