Πρωταστέρας
- Αστέρας ειδικού τύπου.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Πρωταστέρας" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "αστέρας".
Εισαγωγή[]
Το πρώτο άστρο που έλαμψε μέσα στο σκοτεινό, νεογέννητο Σύμπαν ήταν ένας νάνος 100 φορές μικρότερος από τον Ήλιο, ο οποίος όμως διογκώθηκε απότομα και έγινε ένας υπέρλαμπρος, αλλά βραχύβιος γίγαντας, δείχνει η εντυπωσιακή προσομοίωση που παρουσίασαν Αμερικανοί και Ιάπωνες ερευνητές.
«Οι πρώτοι αστέρες ήταν πολύ διαφορετικοί από άστρα όπως ο Ήλιος» δήλωσε ο Lars Hernquist of Harvard University (Massachusetts), καθηγητής Αστρονομίας στο Χάρβαρντ και ένας από τους συγγραφείς της δημοσίευσης στο περιοδικό Science.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από τη Μεγάλη Έκρηξη πριν από 13,7 δισεκατομμύρια έτη. «Τα μόνα στοιχεία που υπήρχαν τότε ήταν υδρογόνο και ήλιο και κάποια ίχνη λιθίου» εξηγεί ο Hernquist.
Το υλικό αυτό ήταν γενικά ομοιόμορφα κατανεμημένο, ωστόσο σε ορισμένες περιοχές υπήρχαν μικρές διακυμάνσεις πυκνότητας που οδήγησαν στη συσσώρευση του αερίου σε «πρωτοαστέρες», κάτι ως σπέρματα άστρων.
Όταν αυτοί οι πρωτοαστέρες έφτασαν μια κρίσιμη μάζα, περίπου 300 εκατομμύρια έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος, το υδρογόνο και το ήλιο στο εσωτερικό τους άρχισαν να υφίστανται Πυρηνική Σύντηξη και εξέπεμψαν το πρώτο φως.
Το υπολογιστικό μοντέλο των ερευνητών δείχνει ότι το πρώτο άστρο άρχισε να λάμπει ενώ η μάζα του ακόμα δεν υπερέβαινε το 1% της μάζας του Ήλιου. Συνέχισε όμως να συγκεντρώνει υλικό και μέσα σε 10.000 έτη (σχεδόν ακαριαία σε κοσμική κλίμακα) είχε διογκωθεί σε έναν γίγαντα 100 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο.
Και ενώ ένα άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο μπορεί να ζήσει περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια έτη, οι πρώτοι αστέρες του Σύμπαντος έλαμπαν για περίπου 1 εκατομμύριο έτη πριν σβήσουν οριστικά. Κανένα από αυτά τα άστρα δεν υπάρχει πλέον για να παρατηρηθεί από τηλεσκόπια.
Παρόλα αυτά, «βλέπουμε σήμερα άστρα στον Γαλαξία μας που έχουν ιδιότητες πολύ διαφορετικές από αυτές του Ήλιου, και είναι πιθανό να πρόκειται για αστέρες δεύτερης γενεάς».
Αν και οι αστέρες πρώτης γενεάς έχουν πλέον εξαφανισθεί, η κληρονομιά τους παραμένει. Στο εσωτερικό τους, το ήλιο και το υδρογόνο μεταστοιχειώθηκαν και δημιούργησαν όλα τα βαρύτερα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα, από τον άνθρακα και το οξυγόνο μέχρι το ουράνιο. Τα υλικά αυτά εκτινάχθηκαν στο Διάστημα μετά την κατάρρευση των αρχέγονων άστρων και διασκορπίστηκαν στο Σύμπαν για να δημιουργήσουν άλλα ουράνια σώματα.
«Η αφθονία των στοιχείων αυξήθηκε στο Σύμπαν καθώς οι αστέρες συσσωρεύονταν, και ο σχηματισμός και η καταστροφή των άστρων συνεχίζει να διασκορπίζει αυτά τα στοιχεία ακόμη μακρύτερα στο Σύμπαν» αναφέρει ο Hernquist.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Ομώνυμο άρθρο στην Astronomia
- in.gr/
- [ ]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)