Σέλγη
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σέλγη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Σελγοί" και Σαγαλασσός.
Ίδρυση[]
Άγνωστος ο χρόνος ίδρυσής της.
Ταυτίζεται με το χωρίο Altınkaya Köyü (παλαιότερη ονομασία Zerk), στην κοιλάδα του ποταμού Ευρυμέδοντα.
Ο οικισμός αυτός είναι κτισμένος σε υψόμετρο 1.000 μ., σε απρόσιτη θέση, στα δυτικά της Σαγαλασσού
Γεωγραφία[]
Η ακριβής θέση της είναι:
Ιστορία[]
Πόλη της Μικράς Ασίας, στην Πισιδία.
Ήταν κτισμένη στις υπώρειες του Ταύρου, ανατολικά του ποταμού Ευρυμέδοντα.
Σύμφωνα με την παράδοση, είχε κτισθεί από τον Κάλχαντα ή από Λακεδαιμόνιους αποίκους.
Κλασσική Εποχή[]
Ο Στράβων αναφέρει ότι οι κάτοικοί της ήταν υπερήφανοι για την ανεξαρτησία τους, το άριστο πολίτευμά τους και την ευφορία της γης τους.
Έχουν βρεθεί εκεί αργυροί στατήρες του 4ου αι. π.Χ., με επιγραφή στην παμφυλική διάλεκτο, συμμαχικά νομίσματα με την επιγραφή «Σέλγεων Λακεδαιμονίων ομόνοια», καθώς και νομίσματα της Ρωμαϊκής Εποχής.
Η περιοχή στην οποία βρισκόταν η πόλη ήταν εξαιρετικά γόνιμη, παράγοντας αφθονία ελαίου και οίνου, αλλά η πρόσβαση στην ίδια την πόλη ήταν δύσκολη, καθώς ήταν περικυκλωμένη από βάραθρα και χείμαρρους που ρέουν προς τον Ευρυμέδοντα και τον Κέστρο (σήμερα Ακσού), και απαιτώντας γέφυρες για πρόσβαση.
Ως συνέπεια των εξαιρετικών νόμων και πολιτικών θεσμών, η Σέλγη ανήλθε ως η πιο πολυπληθής και ισχυρή πόλη της Πισιδίας, και υπήρξε καιρός που μπορούσε να στείλει στη μάχη στρατό 20.000 ανδρών.
Λόγω αυτών των συνθηκών και την τιμή των κατοίκων της, που για αυτήν θεωρούνταν ισάξιοι συγγενείς των Σπαρτιατών, οι Σελγιείς δεν υποτάχθησαν ποτέ σε ξένη δύναμη, αλλά διατήρησαν ανεξαρτησία τους.
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος διέσχισε την Πισιδία το 333 π.Χ., η Σέλγη έστειλε πρεσβεία και απέσπασε την εύνοια και τη φιλία του. Εκείνη την εποχή ήταν σε πόλεμο με την Τερμησσό.
Ελληνιστική Εποχή[]
Την περίοδο που ο Αχαιός είχε γίνει κύριος της Δυτικής Ασίας, η Σέλγη ήταν σε πόλεμο με την Πεδνηλισσό, την οποία πόλη πολιορκούσε, και ο Αχαιός με πρόσκληση της τελευταίας έστειλε μεγάλη δύναμη εναντίον της Σέλγης το 218 π.Χ.
Μετά από μακρόχρονη και σθεναρή πολιορκία, οι Σελγιείς, αφού προδόθηκαν και αδυνατώντας να αντισταθούν πλέον, έστειλαν αντιπροσωπία για να ζητήσει ειρήνη, η οποία τους παραχωρήθηκε με τους εξής όρους: άμεση πληρωμή 400 ταλάντων, επιστροφή αιχμαλώτων της Πεδνηλισσού, και επιπλέον 300 τάλαντα σε μελλοντικό χρόνο.
Μετά από αυτήν την περίοδο δεν έχουμε λεπτομέρειες για την ιστορία της Σέλγης για μεγάλο διάστημα.
Την αναφέρει πάντως ο Πτολεμαίος.
Βυζαντινή Εποχή[]
Τον 5ο αιώνα μ.Χ. ο Ζώσιμος την αποκαλεί μικρή πόλη, αλλά ήταν ακόμα αρκετά ισχυρή για να απωθήσει ένα σώμα Γότθων.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι ο Πλίνιος δεν αναφέρει την Σέλγη, καθώς γνωρίζουμε από τα νομίσματά της ότι τον καιρό του Αδριανού ήταν ακόμα ευημερούσα πόλη.
Αναφέρεται και τον Ιεροκλή.
Εκτός από τον οίνο και το έλαιο, η περιοχή κοντά στη Σέλγη ήταν πλούσια σε ξυλεία, και μια ποικιλία δέντρων, μεταξύ των οποίων ο στόρακας, που ήταν πολύτιμα για το άρωμά τους.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)