Σέλευκος Β \Συρία

Σέλευκος Β' ο Καλλίνικος

Seleucus

Maps-Asia-Minor-BC-240-goog — Μικρά Ασία
Ελληνιστική Συρία
Ελληνιστική Εποχή
Σελευκίδες

- Ένας βασιλέας της Συρίας (246 - 225 π.Χ.).

- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Ελληνιστική Εποχή, 3ος Αιώνας π.Χ.

- Γέννηση:

- Θάνατος:

Ετυμολογία[]

Ηγεμόνες

της Συρίας

Βασιλείς

Αντίγονος

- ο Μονόφθαλμος 
  306 - 301 π.Χ.

Δημήτριος αΑ'

- ο Πολιορκητής 
  306 - 301 π.Χ.

Σέλευκος Α'

- ο Νικάνωρ 
  301 - 281 π.Χ.

Αντίοχος Α'

-  ο Σωτήρ 
  281 - 261 π.Χ.

Αντίοχος Β'

- ο Θεός 
  261 - 246 π.Χ.

Πτολεμαίος Α'

- ο Ευεργέτης 
  246 - 241 π.Χ.

Σέλευκος Β'

- ο Καλλίνικος 
  246 - 225 π.Χ.

Αντίοχος Βα'

- ο Ιέραξ

Αντίοχος Ββ'

- ο Παίς

Σέλευκος Γ'

- ο Κεραυνός 
  225 - 223 π.Χ.

Αντίοχος Γ'

- ο Μέγας
  223 - 187 π.Χ.

Σέλευκος Δ'

- ο Φιλοπάτωρ 
  188 - 175 π.Χ.

Αντίοχος Γα'

- ο Αφανής 
  176 - 170 π.Χ.

Αντίοχος Δ'

- ο Επιφανής 
  175 - 164 π.Χ.

Αντίοχος Ε'

- ο Ευπάτωρ 
  165 - 162 π.Χ.

Τίμαρχος

- ο σφετεριστής
  163 - 160 π.Χ.

Δημήτριος Α'

- ο Σωτήρ 
  162 - 150 π.Χ.

Αλέξανδρος Α'

- ο Βάλας 
  151 - 145 π.Χ.

Πτολεμαίος Β'

- ο Φιλομήτωρ 
  148 - 145 π.Χ.

Δημήτριος Β'

- ο Νικάτωρ 
  145 - 140 π.Χ.
  129 - 127 π.Χ.

Αντίοχος ΣΤ'

- ο Διόνυσος 
  144 - 142 π.Χ.

Τρύφων

- Διότιμος 
  142 - 137 π.Χ.

Αντίοχος Ζ'

- ο Σιδήτης 
  138 - 129 π.Χ.

Κλεοπάτρα Α'

- η Θεά
  126, 125 - 121 π.Χ.

Αλέξανδρος Β'

- ο Ζαβίνας
  128 - 123 π.Χ.

Σέλευκος Ε'

- ο Φιλομήτωρ
  125 - 125 π.Χ.

Αντίοχος Η'

- ο Γρυπός
  125 - 96 π.Χ.

Αντίοχος Θ'

- ο Κυζικηνός
  113 - 95 π.Χ.

Σέλευκος ΣΤ'

- ο Επιφανής
 95 - 95 π.Χ.

Δημήτριος Γ'

- ο Εύκαιρος 
  95 - 88 π.Χ.

Αντίοχος Ι'

- ο Ευσεβής
  95 - 92 π.Χ.

Αντίοχος ΙΑ'

- ο Φιλάδελφος
  94 - 94 π.Χ.

Φίλιππος Α'

- ο Φιλάδελφος
  94 - 83 π.Χ.

Αντίοχος ΙΒ'

- ο Βάκχος
- ο Διόνυσος
  88 - 84 π.Χ.

Αρέτας

- ο Φιλέλλην 
  85 - 72 π.Χ.

Τιγράνης

- ο Μέγας 
  83 - 69 π.Χ.

Σέλευκος Ζ'

- ο Κυβιοσάκτης 
- ο Φιλομήτωρ
  83 - 69 π.Χ.

Αντίοχος ΙΓ'

- ο Ασιατικός 
  69 - 67 π.Χ. 
  65 - 63 π.Χ.

Φίλιππος Β'

- ο Φιλορρωμαίος 
  67 - 65  π.Χ.

Προσάρτηση στην Ρώμη

  65 π.Χ.

Η ονομασία "Σέλευκος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".

Γενεαλογία[]

- Οίκος: Σελευκίδες.

- Πατέρας: Αντίοχος Β' ο Θεός

- Μητέρα: Λαοδίκη Α' η Μεγαλοπρεπής

- Σύζυγος: Λαοδίκη Β' η Άσημη

- Τέκνα:

Αντιοχίς
Σέλευκος Γ' ο Κεραυνός
Αντίοχος Γ' ο Μέγας
ανώνυμη θυγατέρα, σύζυγος Ξέρξη Περσίδας

Βιογραφία[]

Ο πατέρας του, ο Αντίοχος, έκανε συνθήκη ειρήνης με τον Πτολεμαίο Β' τον Φιλάδελφο το 253 π.Χ., θέτοντας τέρμα στον Δεύτερο Συριακό Πόλεμο.

Ο Αιγύπτιος βασιλέας αναγνώρισε τις κτήσεις που είχε κερδίσει ο Αντίοχος στη δύση. Ανάμεσα στους όρους της συμφωνίας ήταν όμως, να απομακρύνει ο Αντίοχος τη σύζυγό του Λαοδίκη, και να συζευχθεί την θυγατέρα του Πτολεμαίου, την |Βερενίκη την Φερνοφόρο, ως επισφράγιση της συμφωνίας.

Μετά το θάνατο του Πτολεμαίου όμως, ο Αντίοχος εξεδίωξε την Βερενίκη επιστρέφοντας στην παλαιά του σύζυγο στην Έφεσο, στην Ιωνία. Η Βερενίκη κατέφυγε στην Αντιόχεια μαζί με το μικρό τέκνο της.

Αλλά ο Αντίοχος απέθανε αιφνιδιαστικά στην Έφεσο (246 π.Χ.). Η Λαοδίκη κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους της ότι δηλητηρίασε τον πρώην σύζυγό της. Επίσης κατηγορήθηκε και για επακολουθήσασα δηλητηρίαση της Βερενίκης και του πενταετούς γιού της στην Αντιόχεια.

Έτσι στον θρόνο ανέβηκαν οι γιοί της ο Σέλευκος και ο Αντίοχος Ιέρακας με την ίδια ως αντιβασίλισσα.

Τρίτος Αιγυπτοσυριακός Πόλεμος[]

Όταν γεγονότα αυτά έγιναν γνωστά στην Αίγυπτο εξέσπασε θύελλα αγανάκτησης. Ο νέος βασιλέας και αδελφός της Βερενίκης Πτολεμαίος Γ' ο Ευεργέτης ανέλαβε άμεσα το έργο της εκδίκησης. Έτσι εξερράγη ο Τρίτος Αιγυπτοσυριακός Πόλεμος, γνωστός και ως Λαοδίκειος Πόλεμος.

Ο Πτολεμαίος αφού εισέβαλε στη Συρία, κατευθύνθηκε ανατολικά στην Μεσοποταμία και προέλασε ως την Βαβυλώνα, στον ποταμό Τίγρη και ίσως και μακρύτερα, σχεδόν χωρίς αντίσταση. Οι ανατολικές επαρχίες του Συριακού κράτους παραδόθηκαν σε αυτόν, ενώ ταυτόχρονα ο αιγυπτιακός στόλος έπλεε κατά μήκος των ακτών της Μικράς Ασίας.

Εξέλιξη του πολέμου[]

Το 245 π.Χ. η αδελφή του Σέλευκου, η Λαοδίκη αναγκάσθηκε να συζευχθεί τον Μιθριδάτη Β' του Πόντου προκειμένου οι Σελευκίδες να εξασφαλίσουν την συμμαχία του. Με τη μορφή προίκας του δόθηκε σε αυτόν η Φρυγία.

Ενισχυμένος ο Σέλευκος κατάφερε να ελέγξει την κατάσταση στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Όταν ο Πτολεμαίος επέστρεψε στην Αίγυπτο, ο Σέλευκος ανέκτησε τη βόρεια Συρία καθώς και την Μεσοποταμία, την Περσίδα και άλλες όμορες περιοχές. Ταχύτατα η κατάσταση αναστράφηκε και οι διάφοροι αποστατήσαντες έπαρχοι έσπευσαν να επαναπροσδεθούν στο Συριακό άρμα. Ακολούθησε εκστρατεία κατά της ίδιας της Αιγύπτου αλλά εδώ η τύχη ανεστράφη και πάλι και η εκστρατεία αυτή απέτυχε.

Ανεξαρτησία Παρθίας[]

Από τις αιγυπτοσυριακές διαμάχες επωφελήθησαν οι ανατολικοί σατράπες και ο Ανδραγόρας κυρήσσει ανεξάρτητη την Παρθία (245).

Ενδοσυριακός Πόλεμος[]

Το 241 π.Χ. ο Τρίτος Συριακός Πόλεμος λαμβάνει τέλος, αλλά οι δυσκολίες δεν σταματούν. Ο Αντίοχος Ιέραξ, νεότερος αδελφός του Σέλευκου και συμπαραστάτης του στον αγώνα κατά της Αιγύπτου, επαναστατεί και δημιουργεί δικό του κράτος στην Μικρά Ασία ζητώντας περισσότερα εδάφη από αυτά που του είχε υποσχεθεί ο αδελφός του.

Ο Σέλευκος Β' αποφασίζει να εισβάλλει στην Μικρά Ασία. Μετά τις αρχικές επιτυχίες οι αντίπαλοι στρατοί συναντώνται στην Άγκυρα, (περίπου το 235 π.Χ.) όπου ο Σέλευκος υφίσταται συντριπτική ήττα. Ετσι αναγκάζεται να δεχθεί συνθήκη σύμφωνα με την οποία και εγκαταλείπει την πέραν του Ταύρου στον νικητή αδελφό του και τους μικρασιάτες συμμάχους του. Αργότερα όμως, ο Αντίοχος Ιέρακας έχασε τα εδάφη του από τον Άτταλο Α', βασιλέα της Περγάμου.

Στάση της Στρατονίκης[]

Το 239/238 π.Χ., η θεία του Σέλευκου, η Στρατονίκη, σύζυγος του βασιλέα της Μακεδονίας, του Δημητρίου Β' του Αιτωλικού, εγκαταλείπει το σύζυγό της και επιστρέφει στην Συρία. Εκεί πιέζει τον ανηψιό της να εκδικηθεί το Δημήτριο ( ή κατά άλλους, να την παντρευτεί ) χωρίς όμως αποτέλεσμα. Εξοργισμένη, υποκινεί επανάσταση εναντίον του, αλλά συνελήφθη και τελικά θανατώθηκε.

Επέμβαση στην Ανατολή[]

Ο Σέλευκος, τα επόμενα έτη έκανε μάταιες προσπάθειες να ανακτήσει την Παρθία, αλλά τελικά έχασε και άλλα τμήματα του κράτους που κήρυξαν την ανεξαρτησία τους.

Το 228 – 227 π.Χ. αντιμετώπισε με επιτυχία τον Αντίοχο Ιέρακα να του αποσπάσει εκ νέου εδάφη στη Μεσοποταμία. Ο τελευταίος πέθανε ως φυγάς.

Θάνατος του Σέλευκου[]

Τελικά λίγο αργότερα, το 225 π.Χ., ο ίδιος ο Σέλευκος σκοτώθηκε εξαιτίας πτώσης από άλογο. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του από τη σύζυγό του Λαοδίκη Β', ο Σέλευκος Γ' ο Κεραυνός, και αργότερα ο νεότερος γιος του, ο Αντίοχος Γ' ο Μέγας. Αναφέρονται ακόμη δύο του κόρες, εκ των οποίων η μία ονομαζόταν Αντιοχίς και συζεύχθηκε τον Ξέρξη της Αρμενίας.

Χρονολόγιο []

Έτος (π.Χ.)	Γεγονός

265 π.Χ.	Γέννηση του Σέλευκου, γιου του Αντίοχου Β' Θεού και της Λαοδίκης.
246 π.Χ.	Θάνατος του Πτολεμαίου Β' Φιλάδελφου, πράγμα που δίνει στον Αντίοχο την ευκαιρία να αποπέμψει τη Βερενίκη και να ανακαλέσει τη Λαοδίκη. Θάνατος του Αντίοχου από δηλητηρίαση στην Έφεσο. Άνοδος στο θρόνο από το Σέλευκο.
	Θανάτωση της Βερενίκης και του μικρού Αντίοχου. Έκρηξη Τρίτου Συριακού ή Λαοδίκειου Πολέμου.
	Απώλεια μεγάλου μέρους της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.
245 π.Χ.	Η Λαοδίκη, αδελφή του Σέλευκου, νυμφεύεται τον Μιθριδάτη Β', βασιλέα του Πόντου. Απώλεια της Παρθίας μετά από εξέγερση.
243 π.Χ.	Γέννηση του Σέλευκου Γ' του Κεραυνού.
242 π.Χ.	Ανεπιτυχής εκστρατεία του Σέλευκου στην Αίγυπτο.
241 π.Χ.	Λήξη του Τρίτου Συριακού Πολέμου.
240 π.Χ.	Ενδοσυριακός Πόλεμος ανάμεσα στο Σέλευκο και τον αδερφό του, Αντίοχο.
239 π.Χ.	Η Στρατονίκη, σύζυγος του βασιλέα της Μακεδονίας, του Δημητρίου Β' του Αιτωλικού, εγκαταλείπει το σύζυγό της και επιστρέφει στην Συρία. Εκεί υποκινεί επανάσταση εναντίον του Σέλευκου, αλλά συλλαμβάνεται και θανατώνεται.
229 π.Χ.	Διαμονή Σέλευκου στη Βαβυλώνα.
228 π.Χ.	Ανεπιτυχής προσπάθεια ανάληψης της εξουσίας από τον Αντίοχο Ιέρακα. Ο τελευταίος πεθαίνει εξόριστος.
225 π.Χ.	Ο Σέλευκος πεθαίνει κατόπιν πτώσεως από άλογο. Τον διαδέχεται ο γιος του Συρία\|Σέλευκος Γ' ο Κεραυνός.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Amelie Kuhrt and Susan Sherwin-White, From Samarkhand to Sardis. "A new approach to the Seleucid empire", 1993 London.
G.F. Del Monte, "Testi dalla Babilonia ellenistica". Vol. 1. Testi Cronografici. Roma 1997, 213-259.
Bert van der Spek, "New Evidence from the Babylonian Astronomical Diaries Concerning Seleucid and Arsacid History" in: Archiv für Orientforschung 44/45 (1997-1998) 167-175.

Ιστογραφία[]

Κίνδυνοι Χρήσης

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.

Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)