Σαβίνοι
- Ένας ιστορικός λαός της Ιταλικής Χερσονήσου
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σαβίνοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Ιστορία[]
Λαός της Ιταλίας αναφερόμενος από τον Στράβωνα.
Οι Σαβίνοι (Sabini) ήταν αρχαίος λαός της αρχαίας Ιταλίας . Η γλώσσα τους (Sabellic) ανήκε στις ιδοευρωπαϊκές γλώσσες και είχε πολλές ομοιότητες με τις γλώσσες των Όσκων και των Ούμβρων.
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι Σαβίνοι με τους Ρωμαίους είχαν πολλές ομοιότητες στην θρησκεία και τη μυθολογία τους. Πιθανότατα, οι Ρωμαίοι παρέλαβαν τους θεούς των Σαβίνων και τους ενσωμάτωσαν στην δική τους θρησκεία. Η περιοχή που κατοικούσαν ήταν πλησίον του ποταμού Τίβερη.
Καταγωγή[]
Για την προελευσή τους υπάρχουν πολλές απόψεις.
Κατ' αρχάς το πιθανότερο είναι ότι οι πρόγονοί τους ήταν οι Σαβέλλοι ενώ συγγενείς ή απόγονοί τους ήταν οι Σαμνίτες.
Σύμφωνα με τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα αλλά και άλλους Ρωμαίους ιστορικούς, όπως ο Porcius Cato και ο Gaius Sempronius, θεωρούσαν την προέλευση των Ρωμαίων Ελληνική[1], παρά το γεγονός ότι οι γνώσεις πάνω στην προέλευση τους προέρχεται από την μυθολογία.
Ο Διόνυσος ο Αλικαρνασσεύς αναφέρει ότι κατά την διάρκεια της βασιλείας του Λυκούργου στην Σπάρτη μια ομάδα εποίκων Λακεδαιμόνιων μετανάστευσε στην περιοχή και ίδρυσε την πόλη Φορωνία και οι Σαβίνοι προέρχονταν από αυτούς[2].
Ο επιφανής ιστορικός Μάρκος Τερέντιος Ρεατίνος Ουάρρων (116 – 27 π.Χ.), ισχυριζόταν ότι οι Ρεατίνοι Σαβίνοι ονομάζονταν και ήταν Αρκάδες[3].
Άλλος ιστορικός υποστηρίζει ότι ήταν Ούμβριοι και άλλαξαν το όνομα τους όταν μετανάστευσαν εκεί.
Ο Porcius Cato υποστήριξε ότι το όνομα τους προέρχεται από τον "Σάβο", υιο του θεού Σάγκου[4].
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι "Ιταλίας και Σικελίας το πλείστον Πελοποννήσιοι" [Πελοποννησιακά Α' 12, 4 ]. Ιταλία εννοεί την εκτός Σικελίας χώρα.
Ο Πλούταρχος αναφέρει:
«Οι Σαβίνοι ήταν ένας πολυπληθής και πολεμοχαρής λαός και κατοικούν σε ατείχιστες πόλεις, σκεπτόμενοι ότι τους άρμοζε, αφού ήταν άποικοι Λακεδαιμόνιοι να είναι θαρραλέοι και ατρόμητοι»
[«Βίοι» , Ρωμύλος, XIV]
Η αρπαγή των Σαβίνων[]
Η Ρωμαϊκή Μυθολογία αναφέρει ότι όταν ο Ρωμύλος έκτισε τη Ρώμη η πόλη αντιμετώπιζε λειψιγυνία.
Τότε ο Ρωμύλος χρησιμοποίησε το εξής σχέδιο: προκήρυξε μεγάλους αγώνες και κάλεσε τους γειτονικούς λαούς να έρθουν και να τους παρακολουθήσουν. Οι Σαμνίτες έφθασαν με τις οικογένειές τους και, ενώ παρακολουθούσαν τους αγώνες, οι Ρωμαίοι επιτέθηκαν και αιχμαλώτισαν τις κόρες των Σαβίνων, οι οποίοι διώχθηκαν έξω από την πόλη.
Ακολούθησε αιματηρός πόλεμος ανάμεσα στους δύο λαούς, που έληξε με τη μεσολάβηση των γυναικών.
Από τότε, Ρωμαίοι και Σαβίνοι ενώθηκαν και αποτέλεσαν ένα λαό με κοινούς βασιλείς. Αποφάσισαν να βασιλεύει εναλλάξ ένας Ρωμαίος και ένας Σαβίνος. Ο Ρωμύλος συμβασίλευσε με τον αρχηγό των Σαμνιτών Τότιο, ενώ από τους μετέπειτα βασιλείς, οι Νουμάς Πομπήλιος και Άγκος Μάρκιος ήταν Σαβινικής καταγωγής.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Ovid, Fasti (Book III 167–258)
- Ovid, Ars Amatoria (Book II 30–47)
- Livy, Ab Urbe Condita (Book I 9–13)
- Cicero, De Republica (Book II 12–14)
- Plutarch, Parallel Lives (Romulus 14–20)
- Juvenal's, Satires (Book III 81-85)
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)