Science Wiki
Advertisement

Σελευκίδες

Seleucids


Seleucids-goog

Σελευκιδικός Στρατός.

Maps-Macedonian-Empire-02-goog

Η διάσπαση της
Μακεδονικής Αυτοκρατορίας
μετά τον θάνατο
του Αντίγονου του Μονόφθαλμου

Maps-Hellenistic-Asia-BC281-01-goog

Ελληνιστική Εποχή (281 π.Χ.)

Maps-Syria-BC-1stC-goog

Η Ελληνιστική Συρία (κατά τον 1ο Αιώνα π.Χ.)

- Ένας Ελληνιστικός Ηγεμονικός Οίκος βασιλεύσας στην Δυτική Ασία και ειδικότερα στην Συρία κατά την Ελληνιστική περίοδο.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Σελευκίδες" σχετίζεται ετυμολογικά με το όνομα "Σέλευκος".

Εισαγωγή[]

Με το όνομα αυτό έγινε γνωστός στην Ιστορία ο Ηγεμονικός Οίκος που προήλθε από τον Σέλευκο Α' το Νικάτορα.

Κυριάρχησε στη Συρία από τα 312 μέχρι τα 64 π.Χ., οπότε αυτή έγινε ρωμαϊκή επαρχία.

Το βασίλειο των Σελευκιδών επεκτεινόταν από τη Μεσόγειο μέχρι τις περιοχές του Ινδού ποταμού, περιλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του κράτους του Μ. Αλέξανδρου.

Στην εποχή των Σελευκιδών, μεγάλη ακμή γνώρισαν τα γράμματα και οι τέχνες και άκμασαν μεγάλες πόλεις στη Συρία, όπως η Αντιόχεια και η Σελεύκεια. Οι Σελευκίδες φρόντισαν για την ενίσχυση και τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην επικράτειά τους.

Κατάλογος[]

Ηγεμόνας Σύζυγος Βασιλεία
Σέλευκος Α' ο Νικάτωρ Απάμα Α'
Στρατονίκη
305 - 281 π.Χ.

Στρατηγός του Αλεξάνδρου του Μεγάλου, πρώτος βασιλέας της Ελληνιστικής Συρίας και ιδρυτής της Δυναστείας των Σελευκιδών.

Αντίοχος Α' ο Σωτήρ Στρατονίκη
281 - 261 π.Χ.

Συμμετείχε ενεργά στις ζυμώσεις που καθόρισαν τον διαμοιρασμό των εδαφών της Μακεδονικής Αυοκρατορίας του Αλεξάνδρου.

Για μια περίοδο διεκδίκησε τη Μακεδονία με αντιπάλους τον Αντίγονο Β' Γονατά και τον Πτολεμαίο Κεραυνό.

Επί των ημερών του διεξήχθη και ο Πρώτος Συριακός Πόλεμος με την Αίγυπτο.

Αντίοχος Β' ο Θεός Λαοδίκη Α'
Βερενίκη Φερνοφόρος
261 - 246 π.Χ.

Επί των ημερών του διεξήχθη ο Δεύτερος Συριακός Πόλεμος με την Αίγυπτο, καθώς και η απόσχιση της Βακτρίας. Η επιλογή του να λάβει διαζύγιο από τη δεύτερη σύζυγό του προς χάριν της πρώτης, έθεσε σε κίνηση τα γεγονότα που οδήγησαν στον Τρίτο Συριακό Πόλεμο.

Σέλευκος Β' ο Καλλίνικος Λαοδίκη Β' 246 - 225 π.Χ.

Κατάφερε να ελέγξει την κατάσταση στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Ανέκτησε τη βόρεια Συρία και τις προσκείμενες επαρχίες του σημερινού Ιράν, ωστόσο η εκστρατεία του κατά της Αιγύπτου ήταν ανεπιτυχής. Σε δεινή θέση των έφεραν η απόσχιση της Παρθίας και η επανάσταση του αδελφού του, Αντίοχου Ιέρακα.

Σέλευκος Γ' ο Κεραυνός 225 - 222 π.Χ.

Κληρονόμησε ένα κράτος συρρικνωμένο και περικυκλωμένο από επίδοξους μνηστήρες των εδαφών του. Μετά από μια σύντομη βασιλεία τριών ετών, δολοφονήθηκε με δηλητήριο στη Μικρά Ασία.

Αντίοχος Γ' ο ο Μέγας Λαοδίκη Γ'
Εύβοια της Χαλκίδας
222 - 187 π.Χ.

Κληρονόμησε ένα κράτος αποδιοργανωμένο το οποίο τελικά αποκατέστησε πραγματοποιώντας μεγάλη εκστρατεία στην Ανατολή. Επέτυχε επίσης σημαντικές στρατιωτικές νίκες εναντίον των Πτολεμαίων, στα πλαίσια του Τέταρτου και Πέμπτου Συριακού Πολέμου.

Τελικά εισέβαλε στην Ελλάδα, αλλά οι βλέψεις του έλαβαν τέλος μετά την ταπεινωτική ήττα που υπέστη από τους Ρωμαίους.

Σέλευκος Δ' ο Φιλοπάτωρ Λαοδίκη Δ' 187 - 175 π.Χ.

Έκανε προσπάθειες αποκατάστασης της ισχύος του με διπλωματικά μέσα. Ευρισκόμενος σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της Ρώμης, αποπειράθηκε να υπεξαιρέσει χρήματα από το Ναό των Ιεροσολύμων.

Αντίοχος Δ' ο Επιφανής Λαοδίκη Δ' 175 - 164 π.Χ.

Ανήλθε στο θρόνο του αδελφού του, παραμερίζοντας τα νόμιμα δικαιώματα των ανηψιών του. Κατόπιν μετέτρεψε την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού σε πολιτικό εργαλείο διαφήμισης των δικών του διεκδικήσεων για απόλυτη εξουσία. Ενεπλάκη σε πόλεμο με την αποδυναμωμένη Αίγυπτο, αλλά ανακλήθηκε στην τάξη από τους Ρωμαίους. Οι σκληρότητά του στην Ιουδαία αποτέλεσε το έναυσμα της Επανάστασης των Μακκαβαίων. Η βασιλεία του υπήρξε η τελευταία περίοδος ακμής για το κράτος των Σελευκιδών.

Αντίοχος Ε' ο Ευπάτωρ 164 - 162 π.Χ.

Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία εννέα ετών με προστάτη – αντιβασιλέα το στρατηγό Λυσία.

Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από επαναστάσεις σε πολλές επαρχίες: την Ιουδαία, τη Μηδία, την Αντιόχεια.

Η Ρώμη με τη σειρά της ενέτεινε την πίεση της για την ικανοποίηση των ταπεινωτικών όρων της Συνθήκης της Απάμειας. Ο Αντίοχος δολοφονήθηκε σε ηλικία ένδεκα ετών από τον εξάδελφό του και νόμιμο διεκδικητή του θρόνου, Δημήτριο.

Δημήτριος Α' ο Σωτήρ Λαοδίκη Ε' 162 - 150 π.Χ.

Προτού ανέλθει στο θρόνο πέρασε τη νεανική του ηλικία ως όμηρος στη Ρώμη. Είναι γνωστός για την ανάκτηση της Βαβυλώνας και την προσωρινή επανένωση του κράτους. Νίκησε επίσης τους Μακκαβαίους και αναμείχθηκε στον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στην Καππαδοκία. Προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των γειτόνων του, της Ρώμης και της Αιγύπτου, ο Δημήτριος ανετράπη από τις συνασπισμένες δυνάμεις τους.

Αλέξανδρος Α' ο Βάλας Κλεοπάτρα Α' η Θεά 150 - 146 π.Χ.

Η βασιλική του καταγωγή αμφισβητείται, ωστόσο τελικά διεκδίκησε και πήρε το θρόνο εφόσον τον υποστήριξαν οι πολέμιοι του προκατόχου του. Ωστόσο δυσαρέστησε τους κατοίκους της Αντιόχειας με τον τρόπο διακυβέρνησής του οι οποίοι αποφάσισαν να τον απομακρύνουν. Ήρθε σε σύγκρουση με τον πεθερό του, Πτολεμαίο ΣΤ' Φιλομήτορα, ο οποίος και τον ανέτρεψε.

Δημήτριος Β' ο Νικάτωρ Κλεοπάτρα Α' η Θεά
Ροδογύνη της Παρθίας
146 - 139 π.Χ.
129 - 125 π.Χ.

Ανέβηκε στο θρόνο με την υποστήριξη του Πτολεμαίου ΣΤ', ο οποίος ήταν επιφυλακτικός στο να ενσωματώσει τη Συρία στη δική του επικράτεια. Δεν υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής και τελικά εξερράγη επανάσταση που πνίγηκε στο αίμα. Ανετράπη από τον Διόδοτο και λίγο αργότερα έπεσε στα χέρια των Πάρθων, στη χώρα των οποίων διέμεινε επί δεκαετία. Όταν κατάφερε να επανέλθει στο θρόνο, το κράτος ήταν μια σκιά του παλαιού του εαυτού. Η επιλογή του να εμπλακεί στις διαμάχες διαδοχής των Πτολεμαίων οδήγησε στην πτώση του.

Αντίοχος ΣΤ' ο Διόνυσος 145 - 142 π.Χ.

Όταν ο Διόδοτος ανέτρεψε το Δημήτριο Β', τοποθέτησε στη θέση του τον ανήλικο Αντίοχο, ορίζοντας επίτροπο τον εαυτό του. Λίγο αργότερα τον θανάτωσε ώστε να ανέβει ο ίδιος στο θρόνο.

Διόδοτος ο Τρύφων 142 - 138 π.Χ.

Στρατηγός και υποστηρικτής του Αλεξάνδρου Βάλα κατέλαβε την πρωτεύουσα του κράτους αποπέμποντας το Δημήτριο Β'. Ανέβασε στο θρόνο τον γιο του Αλεξάνδρου, τον ανήλικο Αντίοχο, τον οποίο όμως αργότερα δολοφόνησε για να κρατήσει ο ίδιος το στέμμα. Ενεπλάκη σε ανεπιτυχή πόλεμο στην Ιουδαία, την οποία τελικά εγκατέλειψε στα χέρια των Μακκαβαίων. Ηττήθηκε και ανετράπη από τον Αντίοχο Σιδήτη.

Αντίοχος Ζ' ο Σιδήτης Κλεοπάτρα Α' η Θεά 138 - 129 π.Χ.

Την περίοδο που ο Δημήτριος Β' ήταν αιχμάλωτος στην Παρθία, ο αδελφός του, Αντίοχος, νίκησε και εκθρόνισε το σφετεριστή του θρόνου Διόδοτο και βασίλεψε ο ίδιος. Πολιόρκησε και γκρέμισε τα τείχη της Ιερουσαλήμ, όμως επέτρεψε στους Εβραίους να διατηρήσουν τη θρησκευτική τους ελευθερία. Στράφηκε κατά των Πάρθων, και για λίγο ανέκτησε τη Μεσοποταμία, τη Βαβυλωνία και τη Μηδία, αποκαθιστώντας τα παλαιά σύνορα του κράτους των Σελευκιδών στο Ιράν.

Αλέξανδρος Γ' ο Ζαβίνας 128 - 123 π.Χ.

Πιθανώς μη βασιλικής καταγωγής, αναδείχτηκε μετά την περίοδο χάους που ακολούθησε την κατάληψη της Μεσοποταμίας από τους Πάρθους. Υποστηρίχθηκε από τον βασιλέα της Αιγύπτου, Πτολεμαίου Η' Φύσκωνος, ο οποίος και τον προώθησε για να αποσπάσει το θρόνο της Συρίας. Όταν η υποστήριξη της Αιγύπτου έπαψε να υφίσταται, με τη σειρά του ο Αλέξανδρος ηττήθηκε από τον Αντίοχο Η' Γρυπό.

Σέλευκος Ε' ο Φιλομήτωρ 125 π.Χ.

Μετά το θάνατο του πατέρα του, Δημητρίου Β', διεκδίκησε το θρόνο του εξαιρετικά περιορισμένου εδαφικά κράτους των Σελευκιδών. Κινήθηκε όμως χωρίς την έγκριση της μητέρας του, της δυναμικής Κλεοπάτρας Θεάς, η οποία τελικά διέταξε τη δολοφονία του.

Αντίοχος Η' ο Γρυπός Κλεοπάτρα Β' η Τρύφαινα
[[Κλεοπάτρα Γ' η Σελήνη
125 - 96 π.Χ.

Αντιμετώπισε την επανάσταση του ετεροθαλούς αδελφού του Αντίοχου Θ' του Κυζικηνού, με τον οποίο διεξήγαγε έναν αμφίρροπο πόλεμο.

Καθένας από τους δύο βρήκε από έναν σύμμαχο ανάμεσα στους διεκδικητές του θρόνου της Αιγύπτου.

Τελικά διαίρεσαν το κράτος στα δύο, στο βόρειο και το νότιο τμήμα. Τη διαμάχη τους συνέχισαν οι γιοι τους.

Την περίοδο της βασιλεία του η Ιουδαία ανέκτησσε την ανεξαρτησία της.

Αντίοχος Θ' ο Κυζικηνός Κλεοπάτρα Δ'
Κλεοπάτρα Γ' η Σελήνη
114 - 95 π.Χ.

Έζησε την παιδική του ηλικία στην Κύζικο όπου και προστατεύθηκε από τις ενδοοικογενειακές διαμάχες. Ο γάμος του με την Κλεοπάτρα Δ' του έδωσε τα εφόδια ώστε να αρχίσει επανάσταση κατά του αδελφού του, Αντίοχου Η'.

Τελικά διαίρεσαν το κράτος στα δύο, στο βόρειο και το νότιο τμήμα.

Μετά το θάνατο του αντιπάλου του ετοιμάστηκε να ενώσει και πάλι το κράτος, ωστόσο θανατώθηκε από τον ανηψιό του, Σέλευκο ΣΤ' τον Επιφανή

Σέλευκος ΣΤ' ο Επιφανής 96 - 95 π.Χ.

Εκθρόνισε και θανάτωσε τον Αντίοχο Κυζικηνό, αλλά εκθρονίστηκε από το γιο του τελευταίου το επόμενο έτος.

Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Συρία με προορισμό τη Μουψουεστία (εναλλακτικά Μόψος ή Σελεύκεια-προς-το-Πύραμο) στη Μικρά Ασία. Εκεί εγκατέστησε την αυλή και την έδρα του. Βρήκε τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια επανάστασης.

Αντίοχος Ι' ο Ευσεβής Κλεοπάτρα Γ' η Σελήνη 95 - 92 π.Χ.

Κυβέρνησε την Αντιόχεια και τα περίχωρα αυτής, μαχόμενος ατερμόνως με τους εξαδέλφους του και τους εξωτερικούς εχθρούς του.

Απέτρεψε με επιτυχία την κατάληψη της πόλης.

Σκοτώθηκε κατά μία εκδοχή μαχόμενος τους Πάρθους, κατά μία άλλη κατά την εισβολή του βασιλέα Τιγράνη της Αρμενίας.

Αντίοχος ΙΑ' ο Επιφανής 95 - 92 π.Χ.

Από κοινού με το Φίλιππο Α' πραγματοποίησε μια ανεπιτυχή απόπειρα κατάληψης της Αντιόχειας. Μετά την αποτυχία αυτή, εξαναγκάσθηκε σε φυγή.

Βρήκε το θάνατο από πνιγμό, καθώς προσπάθησε να διασχίσει έφιππος τον ποταμό Ορόντη.

Δημήτριος Γ' ο Εύκαιρος 95 - 87 π.Χ.

Τις βλέψεις του για το θρόνο υποστήριξε ο Πτολεμαίος Θ' Λάθυρος, της Ελληνιστικής Αιγύπτου. Με τη βοήθεια του ο Δημήτριος ανέκτησε τμήμα των εδαφών του πατέρα του στη Συρία.

Έχοντας ως έδρα την πόλη της Δαμασκού διεκδίκησε το σύνολο της νότιας Συρίας καθώς και της Παλαιστίνης.

Στράφηκε κατά του αδελφού του, Φιλίππου Α', αλλά εκείνος τον νίκησε με τη βοήθεια των Πάρθων και τον εξόρισε.

Φίλιππος Α' ο Φιλάδελφος 95 - 83 π.Χ.

Μετά την ανεπιτυχή κατάληψη της Αντιόχειας, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αδελφό και πρώην σύμμαχό του, Δημήτριο.

Με την βοήθεια των Πάρθων τον υποχρέωσε σε ήττα, και λίγο αργότερα κατέλαβε την Αντιόχεια.

Δεν κατάφερε να αποσπάσει τη |Δαμασκό από το νεότερο αδελφό του, Αντίοχο ΙΒ' Διόνυσο.

Τα ίχνη του χάνονται κατά την εισβολή του Τιγράνη της Αρμενίας.

Αντίοχος ΙΒ' ο Διόνυσος 87 - 84 π.Χ.

Διαδέχθηκε τον αδελφό του Δημήτριο Γ' στη διακυβέρνηση ενός τμήματος του κράτους των Σελευκιδών, και συγκεκριμένα την περιοχή γύρω από τη Δαμασκό.

Ήταν ο τελευταίος από τους Σελευκίδες που έδειξε στρατιωτική δεινότητα αν και σε τοπικό επίπεδο. Πραγματοποίησε μια σειρά επιδρομών στην Ιουδαία και προσπάθησε ανεπιτυχώς να περιορίσει την επέκταση των Ναβαταίων Αράβων.

Σέλευκος Ζ' ο Κυβιοσάκτης - -

προσεχώς

Αντίοχος ΙΓ' ο Ασιατικός - -

προσεχώς

Φίλιππος Β' ο Φιλορρωμαίος - -

προσεχώς

Χρονολόγιο[]

300 π.Χ. (στις 22 του μηνός Αρτεμισίου – Μαΐου, περί την ανατολή – 1η ώρα) Ο Σέλευκος Α' θεμελιώνει και ιδρύει την Αντιόχεια παρά τη θέση του βωμού του Βροττίου Διός, (1η πόλη) προσδιορίζοντας τα τείχη αυτής.

293 π.Χ. Ο Αντίοχος Α' συμβασιλεύς των άνω του Τίγρη Σατραπειών.

281 π.Χ. Δολοφονείται ο Σέλευκος Α'. Βασιλεύς ο γιός του Αντίοχος Α'.

280 π.Χ. Ο Αντίοχος Α' ιδρύει τη προς Α. 2η συνοικία πόλη της Αντιόχειας.

275 π.Χ. Συμβασιλεύς ο Σέλευκος, πρωτότοκος γιος του Αντίοχου Α. Πρωτεύουσα της Δυτικής Συρίας η Αντιόχεια.

266 π.Χ. Θανατώνεται ο Σέλευκος. Συμβασιλεύς ο Αντίοχος Β', δευτερότοκος γιος του Αντίοχου Α'.

261 π.Χ. Ο Αντίοχος Α' τραυματίζεται θανάσιμα σε μάχη παρά την Έφεσο. Βασιλεύς ο Αντίοχος Β'.

246 π.Χ. Ο Αντίοχος Β πεθαίνει στην Έφεσο μάλλον δηλητηριασθείς*. Βασιλεύς ο Σέλευκος Β'.

245 π.Χ. Ο Σέλευκος Β' (γιος του Αντίοχου Β') θεμελιώνει τη προς Β. 3η συνοικία-πόλη της Α επί νησίδας του Ορόντη. Πρωτεύουσα του βασιλείου πλέον η Αντιόχεια.

226 π.Χ. Πεθαίνει ο Σέλευκος Β' σε πτώση του από ίππο. Βασιλεύς ο Σέλευκος Γ'.

223 π.Χ. Δολοφονείται ο Σέλευκος Γ' (γιος του Σέλευκου Β'), Βασιλεύς ο Αντίοχος Γ', γιος του Σέλευκου Β'.

220 π.Χ. Ο Αντίοχος Γ' συμπληρώνει το κτίσιμο της 3ης συνοικίας πόλης Αντιόχειας με περικαλλή ανάκτορα.

193 π.Χ. Πεθαίνει ο πρωτότοκος γιος του Αντίοχου Γ'.

187 π.Χ. Συμβασιλεύς ο Σέλευκος Δ' (δευτερότοκος γιος του Αντίοχου Γ').

187 π.Χ. Φονεύεται ο Αντίοχος Γ'. Βασιλεύς ο Σέλευκος Δ' .

175 π.Χ. Ο Σέλευκος Δ' δηλητηριάζεται. Βασιλεύς ο Αντίοχος Δ'. Κτίζεται η 4η συνοικία πόλη της Αντιόχειας.

170 π.Χ. Ο Αντίοχος Δ' Βασιλεύς και της Αιγύπτου.

164 π.Χ. Ο Αντίοχος Δ' πεθαίνει υπό σκοτεινές συνθήκες. Βασιλεύς ο γιος του Αντίοχος Ε'.

163 π.Χ. Ο Αντίοχος Ε' θανατώνεται από τον Δημήτριο γιο του Σέλευκου. Βασιλεύς ο Δημήτριος Α'.

1;; π.Χ. Βασιλεύς ο σφετεριστής του θρόνου Αλέξανδρος Α' ο Βάλας.

147 π.Χ. Εξέγερση Αντιοχέων κατά Αλέξανδρου Α'.

146 με 145 π.Χ. Βασιλεύς ο Αντίοχος ΣΤ', γιος του σφετεριστή Αλέξανδρου Α' του Βάλα.

143 με 142 π.Χ. Ο Αντίοχος ΣΤ' φονεύεται από τον νέο σφετεριστή στρατηγό Τρύφωνα. Βασιλεύς ο Τρύφων.

139 π.Χ. Ο Αντίοχος Ζ' (γιος του Δημητρίου Α') αφού εξέβαλλε του θρόνου τον σφετεριστή Τρύφωνα ανακηρύσσεται Βασιλεύς.

130 π.Χ. Ο Αντίοχος Ζ' φονεύεται σε μάχη από τον Φραάτη, βασιλέα των Πάρθων.

130 π.Χ. Βασιλεύς ο Δημήτριος Β', γιός του Δημητρίου Α', αδελφός του Αντίοχου Ζ'.

129 π.Χ. Στάση των Αντιοχέων κατά του Δημητρίου Β'.

125 π.Χ. Βασιλεύς ο Σέλευκος Ε', γιος του Δημητρίου Β'. Λίγο αργότερα δηλητηριάζεται.

125 π.Χ. Βασίλισσα η Κλεοπάτρα. Συμβασιλεύς ο Αντίοχος Η' γιος του Δημητρίου Β'.

121 π.Χ. Ο Αντίοχος Η' βασιλέας, μετά τη δηλητηρίαση της Κλεοπάτρας.

96 π.Χ. Πεθαίνει ο Αντίοχος Η'. Βασιλεύς ο Σέλευκος ΣΤ' (γιος του Αντίοχου Η').

95 π.Χ. Ο Αντίοχος Θ' (γιος του Αντίοχου Ζ') πολεμώντας τον ανηψιό του Σέλευκο ΣΤ' φονεύεται από αυτόν. Ο γιος του όμως Αντίοχος νικώντας τον Σέλευκο ΣΤ' τον εξανάγκασε να κλειστεί στη Μοψουεστία όπου κάηκε ζωντανός εντός των ανακτόρων.

95 π.Χ. Ο Αντίοχος Ι' (γιος του Αντίοχου Θ') φονεύει τον Σέλευκο ΣΤ'. Βασιλεύς ο Αντίοχος Ι'.

ΧΧ π.Χ. Ο Αντίοχος ΙΑ' γιος του Αντίοχου Η', αδελφός του Σέλευκου ΣΤ' (;).

86 π.Χ. Ο Αντίοχος ΙΒ' γιος του Αντίοχου Η' και αδελφός του ΙΑ'. Βασιλεύς στη Δαμασκό.

83 π.Χ. Οι Αντιοχείς ανοίγουν τις πύλες στον βασιλέα της Αρμενίας. Ο Τιγράνης εκβάλει τον Αντίοχο Ι' από το θρόνο. Βασιλεύς ο Τιγράνης.

69 π.Χ. Τέλος κυριαρχίας Τιγράνη. Βασιλεύς ο Αντίοχος ΙΓ' γιος του Αντίοχου Ι'.

65 π.Χ. Η επιχείρηση καθαίρεσης του βασιλέως από Αντιοχείς δίνει το έναυσμα της Ρωμαϊκής επικυριαρχίας. Τέλος βασιλείας Αντίοχου ΙΓ' από Πομπήϊο. Η Συρία Ρωμαϊκή επαρχία.

Γενεαλογία[]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antiochus
 
Laodice
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σέλευκος Α' ο Νικάνωρ
Kg. 305–281
 
Apama
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Achaeus
 
 
Stratonice
 
Antiochus I Soter
Kg. 281–261
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Andromachus
 
 
 
 
Antiochus II Theos
Kg. 261–246
 
Laodice I
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Achaeus
Kg. 220–213
 
 
Laodice II
 
Σέλευκος Β' ο Καλλίνικος
Kg. 246–226
 
Antiochus Hierax
Kg. 240–228
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σέλευκος Γ' ο Κεραυνός
Kg. 226–223
 
Antiochus III the Great
Kg. 223–187
 
Laodice III
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σέλευκος Δ' ο Φιλοπάτωρ
Kg. 187–175
 
Laodice
 
Antiochus IV Epiphanes
Kg. 175–163
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Apama
 
Δημήτριος Α' ο Σωτήρ
Kg. 161–150
 
Antiochus V Eupator
Kg. 163–161
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλέξανδρος Α' ο Βάλας
Kg. 150–146
 
Cleopatra Thea
 
Δημήτριος Β' ο Νικάτωρ'
Kg. 145–125
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antiochus VII Sidetes
Kg. 138–129
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antiochus VI Dionysus
Kg. 144–142
 
Σέλευκος Ε' ο Φιλομήτωρ
Kg. 126–125
 
Antiochus VIII Grypus
Kg. 125–96
 
Cleopatra
 
 
 
Antiochus IX Cyzicenus
Kg. 116–96
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σέλευκος ΣΤ' ο Επιφανής
Kg. 96–95
 
Antiochus XI Epiphanes
Kg. 95–92
 
Philip I Philadelphus
Kg. 95–83
 
Δημήτριος Γ' ο Εύκαιρος'
Kg. 95–88
 
Antiochus XII Dionysus
Kg. 87–84
 
Antiochus X Eusebes
Kg. 95–83
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Seleucus VII Cypriotus
Kg. 49–47
 
Philip II Philoromaeus
Kg. 69–63
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antiochus XIII Asiaticus
Kg. 69–64

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement