Σηλυμβρία
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σηλυμβρία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Χάρυβδις" ή προήλθε από το όνομα Σήλυς (~ Σκύλλυς)
Ίδρυση[]
Ο χρόνος ίδρυσής της είναι άγνωστος.
Γεωγραφία[]
Η ακριβής θέση της είναι:
Ιστορία[]
Η Σηλυβρία ή Σηλυμβρία (σημερινή πόλη: Silivri) ήταν αρχαία πόλη της Ανατολικής Θράκης επί της Προποντίδας, και έδρα της ιστορικής Μητροπόλεως Σηλυβρίας. Βρίσκεται κοντά στην Κωνσταντινούπολη, της οποίας και ήταν προπύργιο κατά την Βυζαντινή Εποχή. Ωστόσο, η κατάληξη -βρία, η οποία έχει αρχαία θρακική ρίζα, υποδηλώνει ότι η περιοχή κατοικούταν από την αρχαιότητα.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Κατά τον Στράβωνα, "ωνομάσθη Σηλυμβρία από του Σήλυος"[1], ενώ από εκεί καταγόταν και ο Ηρόδικος, αρχαίος Έλληνας ιατρός και δάσκαλος του Ιπποκράτη[2]. Ο Σκύμνος ο Χίος αναφέρει ότι ήταν αποικία Μεγαρέων, η οποία ιδρύθηκε περίπου το 675 π.Χ. [3]
Κλασσική Εποχή[]
Η Σηλυβρία από την αρχαιότητα αποτέλεσε εμπορικό κέντρο για τη πέριξ περιοχή.
Το 410 π.Χ. κατελήφθη από τον Αλκιβιάδη με προδοσία [4]και έκτοτε παρέμεινε σύμμαχος των Αθηναίων μέχρι την κατάληψή της το 342 π.Χ. από το Φίλιππο Β' τον Μακεδόνα.
Από την εποχή αυτή σώζονται αργυρά νομίσματα, τα οποία χρονολογούνται γύρω στο 509-450 π.Χ. Στο εμπρόσθιο τους μέρος φέρουν την επιγραφή ΣΑ και δείχνουν έναν πετεινό, ενώ στην αντίθετη πλευρά ένα τετράγωνο σχεδιασμένο και διαιρεμένο σε 4 μικρότερα[5].
Ελληνιστική Εποχή[]
Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου περιήλθε υπό την εξουσία του Λυσίμαχου, βασιλέα της Θράκης,
Αργότερα περιήλθε στους Ρωμαίους.
Βυζαντινή Εποχή[]
Κατά τη Βυζαντινή Εποχή, η Σηλυβρία ήταν γνωστή με την ονομασία Ευδοξιούπολις, προς τιμήν της Ευδοκίας, συζύγου του αυτοκράτορα Αρκάδιου (395 - 408 ).
Το 479 κατελήφθη από τον Θεοδώριχο τον Μεγάλο των Οστρογότθων, ενώ το 805 από το Βούλγαρο ηγεμόνα Κρούμο.
Στα τέλη του 9ου αιώνα, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ' ο Μέθυσος έκτισε ένα κάστρο, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα, προκειμένου να προστατέψει την πόλη από Σαρακηνούς πειρατές και άλλους εχθρούς.
Το 1082, ο Αλέξιος Α' Κομνηνός επέτρεψε στους Ενετούς να μετατρέψουν την πόλη σε εμπορική αποικία.
Μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1261, ο Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος μετέφερε στη Σηλυβρία τα οστά του Βασίλειου Β'.
Κατά το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Σηλυβρία ήταν μια από τις λίγες περιοχές που άντεξαν περισσότερο στην Οθωμανική πολιορκία, μέχρι και την τελική πτώση της πόλης το Μάρτιο του 1453[6].
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Στράβωνα Γεωγραφικά, Βιβλίο Θ', Β19
- ↑ Στράβωνα Γεωγραφικά, Βιβλίο Θ', 313
- ↑ Περιήγησις, 715-716
- ↑ Pétridès, S. (1912). Selymbria. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ↑ http://www.wildwinds.com/coins/greece/thrace/selymbria/i.html Ancient coins of Selymbria
- ↑ http://www.jstor.org/pss/1291427 Byzantine Churches of Selymbria, by Paul Magdalino, 1978
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)