Σουμέριοι
Ακκαδία
Ελυμαΐδα
Κυσσία (Σουσιανή)
- Ένας ιστορικός λαός της Νότιας Μεσοποταμίας
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σουμέριοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Σουμερία".
Εισαγωγή[]
Οι Σουμέριοι ήταν αρχαίος λαός ο οποίος εμφανίστηκε στη περιοχή της Μεσοποταμίας μεταξύ 6000 και 4000 π.Χ. και ονόμαζαν τους εαυτούς τους, Ελ-ε-γκιρ ("μαυροκέφαλοι" άνθρωποι).[1] Οι Σουμέριοι βρίσκονταν στο απόγειο της ακμής τους περίπου μεταξύ του 3000 και 1500 π.Χ. Η κυριότερη εποχή ακμής ήταν κατά την περίοδο βασιλείας του Χαμουραμπί ( 1730 - 1695 π.Χ.), του οποίου το όνομα φέρει η αρχαιότερη γραπτή νομοθεσία που σώθηκε χαραγμένη σε μια λίθινη στήλη, ο Κώδικας του Χαμουραμπί.
Σουμέριους τους ονόμασαν οι Ακκάδιοι για να ορίσουν γεωγραφικά τη περιοχή. Αυτό τον καιρό υπάρχει η θεωρία ότι ήρθαν από τη περιοχή του Αφγανιστάν ή άλλη ορεινή χώρα επειδή στα ανάγλυφα τους εμφανίζουν τους θεούς τους στα όρη. Η θεωρία συνεχίζει λέγοντας ότι οι ναοί τους-τα ζιγκουράτ- γίνονταν πάνω σε τεχνητούς βαθμιδωτούς λόφους, μιμούμενοι τα όρη της παλιάς πατρίδας τους. Βέβαια άλλος λόγος για θα μπορούσε να είναι και η προστασία του ναού από τις πλημμύρες οι οποίες κατέστρεφαν τα πρώτα πλίνθινα ιερά που κτίστηκαν σε παραποτάμιες περιοχές.
Θεωρούνται οι πρώτοι κάτοικοι του της Σουμερίας, μιας περιοχής στη νότια Μεσοποταμία που εκτείνεται μεταξύ του Τίγρη, του Ευφράτη[2] και του Περσικού Κόλπου[2].
Οι Σουμέριοι αργότερα απορροφήθηκαν από τον βαβυλωνιακό πολιτισμό που αναπτύχθηκε και αυτός στη νότια Μεσοποταμία.
Ιστορία[]
Ο πολιτισμός των Σουμερίων εμφανίστηκε γύρω στο 5000 π.Χ., στη πρώτη πόλη του κόσμου, την Εριντού. Οι πρώτοι οικισμοί γύρω από τον Ευφράτη, καλαμένιες καλύβες, σιγά-σιγά με την εξέλιξη της γεωργίας και την διαχείριση των υδάτων του Ευφράτη οδήγησαν στην εμφάνιση πόλεων-κρατών και τη δημιουργία αποθέματος τροφίμων.
Οι πρώτες πόλεις όπως η Εριντού και η Ουρούκ είχαν επίσης μεγάλους ναούς κτισμένους στην αρχή από λασπότουβλα.
Από το 3000 π.Χ. η διοίκηση πέρασε στα χέρια ενός αρχιερέα-βασιλιά, τον Ενσί, που αντιπροσώπευε τους Θεούς εδώ κάτω στη γη, συνεργαζόταν με ένα συμβούλιο γερόντων και ζούσε μέσα στους ναούς. Την ίδια περίοδο αναπτύχθηκε και το πρώτο σύστημα γραφής στο κόσμο. Το βιβλίο της Σουμερικής Λίστας των Βασιλέων γράφει για το πέρασμα της εξουσίας από την Εριντού, προς βορρά στη Σουρουπάκ, μέχρι τη περίοδο του κατακλυσμού(=μεγάλες πλημμύρες των δύο ποταμών,Τίγρη και Ευφράτη, που βύθισαν τις πόλεις.) Την ηγεμονία παραδοσιακά την ασκούσαν-με εναλλαγές- οι πόλεις Κις, Oυρ, Ουρούκ, Ανταμπ και Ακσάκ.
Μετά τον κατακλυσμό, γύρω στο 2600 π.Χ, η βασιλεία πέρασε στη πόλη της Κις (=1η δυναστεία της Κις) που είχε επίσης και ισχυρό ποσοστό ακκαδικής καταγωγής πληθυσμού. Ο πρώτος μονάρχης που είναι γραμμένος στη σουμερική Λίστα των Βασιλέων είναι ο Ενμενμπαραγκε-σι της Κις γύρω στο 2600 π.Χ., ο οποίος νίκησε τους Ελαμίτες και έκτισε το ναό του Ενλίλ στη Νιππούρ.
Μετά η ηγεμονία πέρασε στην Ουρούκ με την δική της 1η δυναστεία. Ο πιο διάσημος βασιλιάς της Ουρούκ είναι ο Γιλγαμές-ήρωας του πρώτου έπους στην ανθρώπινη ιστορία. Η πρώτη δυναστεία της Ουρ, με βασιλιά τον Μεσκαλαντούγκ, είναι η πρώτη δυναστεία επιβεβαιωμένη και από τα αρχαιολογικά ευρήματα. Ο Λουγκάλ Άνε-μούντου της Αντάμπ διατήρησε για κάποιο διάστημα τη κυριαρχία στην Ουρούκ, την Ουρ και τη Λαγκάς, συμπεριλαμβανομένου και του Ελαμ. Μια σύντομη αυτοκρατορία που διαλύθηκε με το θάνατο του βασιλιά.
Στα 2300 π.Χ. η κυριαρχία πέρασε στον Λουγκάλ Ζάγκε-σι, αρχιερέας στην Ούμμα που υπέταξε την Ουρούκ και την Ουρ. Η εμφάνιση του Σαργών της Ακκάδης έθεσε τέλος στη κυριαρχία του. Μετά την πτώση της Ακκαδικής αυτοκρατορίας και την εμφάνιση των Γκούτιων, έχουμε την 5η δυναστεία της Ουρούκ που έδιωξε τους Γκούτιους από τη Σουμερία-γύρω στο 2050 π.Χ.- υπό τη βασιλεία του Ούτου-χεγκάλ. Ο Ουρ-ναμμού υπέταξε τη δυναστεία της Ουρούκ και ανέδειξε τη κυριαρχία της 3ης δυναστείας της Ουρ μέχρι το 2004 π.Χ.
Μετά την εμφάνιση των Ακκάδιων, η σουμερική ταυτότητα άρχιζε να ενοποιείται με αυτή των Ακκάδιων. Οι θεοί τους έγιναν κοινοί, γλώσσα τους έγιναν τα ακκαδικά και γενικά η κοινωνία εκσημιτιζόταν όλο και πιο πολύ. Οι Ελυμαίοι κατέστρεψαν τη 3η δυναστεία της Ουρ, το 2000 π.Χ..
Οι Σημίτες κυριάρχησαν σε όλη τη Μεσοποταμία και το όνομα και η γλώσσα της Σουμερίας πέρασαν στην Ιστορία.
Σουμεριακή γλώσσα[]
Τα πρώτα γραπτά κείμενα ήταν γραμμένα στη Σουμεριακή Γλώσσα. Μετά τη 2η χιλιετία π.Χ. φαίνεται ότι η γλώσσα τους αντικαταστάθηκε, για την καθημερινή χρήση, από την ακκαδική. Όμως φαίνεται να διατηρήθηκε η γλώσσα των λογίων τους σε λογοτεχνικά κείμενα μέχρι την Ελληνιστική Εποχή.
Πολιτισμός[]
Ο Σουμεριακός πολιτισμός ήταν ο πρώτος υψηλού επιπέδου πολιτισμός.[2] Περί το 6000 π.Χ. ανέπτυξαν τη κουλτούρα την ονομαζόμενη από τους επιστήμονες Hassuna, από την ομώνυμη πόλη κοντά στη Μσούλη που βρέθηκαν τα πρώτα ευρήματα, σε έναν προϊστορικό οικισμό στα εδάφη που αργότερα κατέλαβαν οι Ασσύριοι. Εκεί ανέπτυξαν τη καλλιέργεια της κριθής, την εξημέρωση και χρησιμοποίηση των οικιακών ζώων, την κατεργασία του χαλκού και τα σταμπαρισμένα και ζωγραφισμένα κεραμικά.
Αργότερα ανέπτυξαν την ονομαζόμενη κουλτούρα Ubaid, πάλι από την ομώνυμη πόλη που περιλάμβανε το τροχό, τη ναυσιπλοΐα, τεχνικές άρδευσης και κάποιου είδους νομισματικού συστήματος.[3]
Οι Σουμέριοι είχαν αναπτύξει τη γεωργία, τη ναυτιλία και το εμπόριο, και ένα σύστημα λογιστικής.[2] Σημαντικά επιτεύγματα είναι η επίλυση των συγκρούσεων των τοπικών κοινωνιών για το πόσιμο νερό, τα κτήματα και η ρύθμιση του εμπορίου.[2]
Οι Σουμέριοι είχαν μια ανεπτυγμένη μυθολογία. Σημαντικό λογοτεχνικό έργο λογοτεχνίας που προέρχεται από αυτούς είναι το έπος του Γκιλγκαμές.
Επιτεύγματα[]
Επιτεύγματα του πολιτισμού των Σουμερίων, «το λίκνο των πολιτισμών»
- Η πρώτη γραφή στην ιστορία είναι η Σουμερική σφηνοειδής γραφή
- Ο πρώτος νόμος στην ιστορία είναι ο Νόμος του Ur-Nammu
- Ο πρώτος λαός που κατασκεύασε άρμα
- Το πρώτο δικαστήριο στην ιστορία ήταν η αυλή του Dab-lal-Makh, η οποία ιδρύθηκε από τον βασιλέα Ur-Nammu, ηγέτη της Τρίτης Δυναστείας του Ur.
- Η πρώτη κατοικημένη πολιτισμένη πόλη στην ιστορία ήταν η πόλη Uruk των Σουμερίων
- Το πρώτο λογοτεχνικό έπος στην ιστορία είναι το Έπος του Gilgamesh
- Η πρώτη βασίλισσα στην ιστορία ήταν η βασίλισσα των Σουμερίων Kubaba
- Ο πρώτος συγγραφέας στην ιστορία ήταν ο Σουμεριανός συγγραφέας Dodo
- Το πρώτο ζιγκουράτ στην ιστορία είναι το Ζιγκουράτ του Ουρούκ
- Ο πρώτος λαός που παρήγαγε ζύθο
- Ο πρώτος λαός που κατέγραψε τους πλανήτες
- Το πρώτο μουσικό όργανο που παίχτηκε σε χορδή στην ιστορία ήταν η λύρα της Ur
Πολιτική[]
Σημαντική πολιτική οντότητα στους Σουμέριους ήταν οι πόλεις κράτη, τα οποία είχαν εσωτερική ανεξαρτησία[2]. Κάθε πόλη-κράτος κυβερνόταν από έναν βασιλέα, ο οποίος ήταν κληρονομικός και εκπρόσωπος του Θεού.[2] Οι Σουμέριοι είχαν λύσει σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, ώστε να υπάρχει πολιτική ομαλότητα σε σχέση με άλλους λαούς της εποχής. Υπήρχαν πολλές διαμάχες για την ύδρευση.
Αρχηγός του Σουμέριων ήταν ο Μεγάλος Βασιλέας, δηλαδή ο βασιλιάς της ισχυρότερης πόλης. Ο Μεγάλος βασιλέας όφειλε να διαιτητεύσει στις τοπικές διαμάχες και να διατηρήσει την τάξη, υποστηρίζοντας κάθε φορά τη νόμιμη ή την ισχυρότερη εξουσία.
Ως εκπρόσωπος του Θεού, οι αποφάσεις του όφειλαν να ήταν συνετές και ισορροπημένες.[2] Τροχοπέδες αυτού του συστήματος ήταν η μονομέρεια σε θέματα που αφορούσαν την πόλη του Μεγάλου Βασιλιά, η κατάχρηση εξουσίας, η έλλειψη ισχυρής συγκεντρωτικής εξουσίας του και οι συνασπισμοί άλλων πόλεων που αποσκοπούσαν στην ανατροπή του.
Θρησκεία[]
Σχεδόν κάθε πόλη-κράτος είχε τον δικό της προστάτη-θεό. Οι πολιτικοί άρχοντες ήταν εκπρόσωποί του και έπαιρναν αποφάσεις για την επίλυση διαφορών. Ακολουθεί κατάλογος με τις πόλεις και τους θεούς προστάτες:
- ο Anu προστάτευε την πόλη Ουρούκ
- ο Ninurta τη Νιπούρ
- ο Enki την Εριντού
- ο Nanna λατρευόταν στην Ουρ και Χαράν
Θεός όλων των Σουμέριων ήταν ο Ninurta.
Οι ναοί των Σουμερίων[]
Το πιο σημαντικό σημείο κάθε πόλης ήταν ο ναός που ήταν το μεγαλύτερο και λαμπρότερο οικοδόμημα κάθε πόλης. Παρ’όλο που μία ήταν η κυριότερη θεότητα της πόλης υπήρχαν μέσα στο ναό και ιερά και άλλων Θεών ή και μικροί ναϊσκοι δίπλα στο κυρίως ιερό. Θυσίες από ζώα και φαγητά, όπως οίνος, γάλα, ζύθος και κρέας γίνονταν καθημερινά. Περιστασιακά γίνονταν και εορτές, μερικές από αυτές, διαρκούσαν ακόμη και ημέρες. Οι πιο σημαντικές ήταν η γιορτή του νέας Σελήνης, κάθε 7 και 15 του μήνα και με προεξάρχουσα όλων τη εορτή του Νέου έτους.
Ο διοικητής του ναού ονομαζόταν sanga, και ήταν υπεύθυνος για τη καλή λειτουργία του ναού σε όλους τους τομείς ενώ ο αρχιερέας ονομαζόταν en και ήταν είτε άνδρας είτε γυναίκα ανάλογα με τη θεότητα.
Υπό τον en υπήρχαν πολλές τάξεις ιερέων οι αρμοδιότητες των οποίων δεν μας είναι ιδιαίτερα γνωστές εκτός από τον Γκαλά που ήταν αοιδός και ποιητής και τον Ισίμπ τον υπεύθυνο των προσφορών οίνου.
μαθηματικά και γραφή. Διδάσκονταν από τα πιο απλά μαθηματικά όπως πρόσθεση και πολλαπλασιασμός μέχρι γεωμετρία και τετραγωνικές ρίζες. Ο δάσκαλος ονομαζόταν Ούμια.
Διεθνείς σχέσεις[]
Διεξήγαγαν εμπόριο με
Αναφορές[]
Οι Σουμέριοι δεν αναφέρονται ακριβώς στην Παλαιά Διαθήκη, πλην όμως η βιβλική περιοχή Σεναάρ που αναφέρεται στη Γένεση είναι πιθανό να αντιστοιχεί με το Σουμερικό Kengir που στην ακκαδική αποδίδεται ως «σουμαρού» και που σημαίνει «χώρα του Σουμέρ». Συνεπώς στη Γένεση φαίνεται ότι με το όνομα αυτό αναφέρεται ολόκληρη η Βαβυλωνία.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- [ ]
- [ ]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)