Συμπληρωματικότης
Μοναδικότητα Δυικότητα Τριαδικότητα Τετραδικότητα
Μοναδικότητες Δυικότητες Τριαδικότητες Τετραδικότητες
Συμπληρωματικότητα
Φιλοσοφικός Δυισμός Φιλοσοφικές Δυικότητες
Μαθηματικός Δυισμός Μαθηματικές Δυικότητες
Πληροφορικός Δυισμός Πληροφορικές Δυικότητες
Φυσικός Δυισμός Φυσικές Δυικότητες
Χημικός Δυισμός Χημικές Δυικότητες
Γεωλογικός Δυισμός Γεωλογικές Δυικότητες
Βιολογικός Δυισμός Βιολογικές Δυικότητες
Οικονομικός Δυισμός Οικονομικές Δυικότητες
Κοινωνικός Δυισμός Κοινωνικές Δυικότητες
Αστρονομικός Δυισμός Αστρονομικές Δυικότητες
Δυικός Χώρος Δυικό Πολύπτυχο Δυική Βάση Δυική Αναπαράσταση
- Μία ιδιότητα.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Συμπληρωματικότητα" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "συμπλήρωμα".
Εισαγωγή[]
Τον Σεπτέμβριο του 1927, ο Niels Bohr υπέβαλε την αρχή συμπληρωματικότητάς του η οποία έδωσε μια φυσική ερμηνεία των σχέσεων αβεβαιότητας του Χάισενμπεργκ.
Πρότεινε τη συμπληρωματικότητα των αντιλήψεων και των εικόνων, του σωματίου-κύματος, των συζευγμένων μεταβλητών, της κβαντικής εξέλιξης - κλασσικές μετρήσεις κλπ ως μια πλήρως νέα ερμηνεία των θεμελίων της κβαντικής θεωρίας.
Σε αυτή τη δημοσίευση υποστήριξε τις ιδέες του, εναντίον των συνεχών προσπαθειών, που υπήρχαν από τους αντιπάλους της κβαντικής θεωρίας, ώστε να αποβληθούν από αυτήν αντιληπτές δυσκολίες όπως η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίων του φωτός και πολλών άλλων ατομικών φαινομένων.
Το σημείο από το οποίο ξεκινούσε ήταν ότι κάποιος δεν μπορούσε να διακρίνει ικανοποιητικά μεταξύ της πραγματικής συμπεριφοράς των ατομικών αντικειμένων, και της αλληλεπίδρασης τους με τα όργανα μέτρησης που εξυπηρετούν στον καθορισμό των όρων κάτω από τους οποίους εμφανίζονται τα φαινόμενα.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι οι ενδείξεις που λαμβάνονται για τα αντικείμενα ατομικού μεγέθους, κάτω από διαφορετικές πειραματικές συνθήκες, δεν μπορούν να σχηματίσουν μια μοναδική εικόνα για το αντικείμενο, αλλά πρέπει να θεωρηθούν ως συμπληρωματικές.
Με αυτό εννοούσε ότι μόνο το σύνολο των παρατηρήσεών, δηλαδή μόνον όλες μαζί οι εκδηλώσεις του φαινομένου, εξαντλούν όλες τις δυνατές πληροφορίες για τα αντικείμενα.
Ο Bohr έμεινε πιστός στην αρχή αυτή και την αναπαράστησε το 1947 στο οικόσημό του με το ρητό:
- "Contraria sunt complementa" (Τα αντίθετα είναι συμπληρωματικά)
πάνω από τα σύμβολα της ανατολικής φιλοσοφίας Γιν και Γιανγκ.
Μαζί με το Αξίωμα της Απροσδιοριστίας του Χάιζενμπεργκ και τα κύματα πιθανότητας του Μαξ Μπορν, αυτή η αρχή εμφανίστηκε στο προσκήνιο στη διάσκεψη του Solvay του 1930 (η τελευταία φορά που την παρακολούθησε ο Αϊνστάιν) ως αυθεντικότερη και ως η ευρύτατα αποδεκτή θεωρία, για να περιγράψει τα ατομικά φαινόμενα.
Ο Bohr σκέφθηκε ότι οι ιδέες του σχετικά με τη συμπληρωματικότητα μπορούν να παίξουν ένα σπουδαίο ρόλο σε άλλα πεδία εκτός από την Κβαντική Φυσική και εργάστηκε πάνω σε αυτές τις ιδέες σε όλο το υπόλοιπο της ζωής του.
Μελέτησε εφαρμογές στη Βιολογία, την Ψυχολογία και την Επιστημολογία.
Έχει προταθεί ότι η ιδέα της συμπληρωματικότητας προήλθε από πεδία εκτός της Φυσικής.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- παραπληρωματικότητα
- συμπλήρωση
- πλήρωση
- πληρότητα
- πληρωμή
- Αρχή Συμπληρωματικότητας
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)