Σόλοι
Κλασσική Μικράς Ασία.
- Μία ιστορική πόλη της Κιλικίας.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Σόλοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη Σόλυμοι καθώς και με
To όνομα προέρχεται από την ονομασία Ura.
Και ο παρακείμενος ποταμός Σάρος προέρχεται από την ίδια ρίζα καθώς και το όρος Ταύρος και η ονομασία της περιοχής Τυρρηνία εξ ού και το κλασσικό όνομα "Τραχεία" (Κιλικία) και ο θεός Τάρκων
Παρετυμολογικά σημαίνει «μάζα σιδήρου» (ή άλλου μετάλλου) και να σχετίζεται με τη χετιτική λέξη sulai (= μόλυβδος). Κατά μία άλλη εκδοχή, σόλος σημαίνει χάλκινο τάλαντο.
Ίδρυση[]
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι Σόλοι ταυτίζονται με την Χετταϊκή πόλη Ura.
Ura was very important port on the east Mediterranean coast of the southern Anatolia, in the Late Bronze Age and Iron Age. Probably located modern Silifke, or further west of Gilindere.
In the Late Bronze Age Ura belonged to the kingdom of Tarhuntassa.
Ura was the major port of Anatolia to which grain and goods were brought from Egypt and Canaan via Ugarit for transshipment to the Hitite Empire.
Ura is perhaps to be identified with the site of Soli (later Pompeipolis). This city was founded by Greeks on the Mediterranean coast, in 8th century BC.
Την έκτισαν οι Ρόδιοι πιθανώς κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. και ίσως αργότερα επανίδρυσαν οι Αθηναίοι (κατά τον Στράβωνα).
Ο ελληνικός οικισμός ιδρύθηκε στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ.
Οι πρώτοι οικιστές πρέπει να ήταν Λίνδιοι άποικοι από τη Ρόδο, αν και παραδίδεται και ως Αχαϊκή ή Αργειακή αποικία.
Επίσης διατυπώθηκε η υπόθεση, που δεν έχει γίνει αποδεκτή από όλους, ότι έλαβαν χώρα δύο αποικιστικές αποστολές, με πρώτη των Αχαιών ή Αργείων το 12ο αι. π.Χ. και ακολούθησε τέσσερεις αιώνες αργότερα εκείνη των Λινδίων.
Γεωγραφία[]
Η ακριβής θέση της είναι:
Οι Σόλοι ήταν ελληνική παράκτια πόλη και λιμένας της Κιλικίας, στο δυτικό άκρο της Πεδιαίας Κιλικίας (ή αντίστοιχα στην ανατολικό άκρο της Τραχείας Κιλικίας), ΝΔ της Ταρσού, ανάμεσα στις εκβολές του ποταμού Λάμου και την πόλη Μερσίνα, 11 km δυτικά από τη σύγχρονη "Μερσίνη" (κοντά στο χωρίο Viransehir) στην περιοχή Mezetlı της Τουρκίας
Ιστορία[]
Για να διακρίνονται από τους Σόλους της Κύπρου ονομάζονταν Σόλοι οι Κιλίκιοι (ή της Κιλικίας). Οι κάτοικοί τους καλούνταν συνήθως Σολείς, ενώ της Κυπριακής πόλης Σόλιοι.
Μυκηναϊκή Εποχή[]
Ο Ησίοδος ανέφερε το θάνατο του μάντη Αμφιλόχου στους Σόλους από τον Απόλλωνα.
Αρχαϊκή Εποχή[]
Ο Στέφανος Βυζάντιος βασιζόμενος σε πρωιμότερες πηγές αναφέρει ότι οι Σόλοι της Κιλικίας ιδρύθηκαν από τον Αθηναίο νομοθέτη Σόλωνα.
Άλλοι συγγραφείς εξηγούν ότι ο Σόλων εγκατέλειψε την Αθήνα την περίοδο που ανέβαινε στην εξουσία ο Πεισίστρατος. Τοποθετούν μάλιστα την ίδρυση της αποικίας κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής αποδημίας του Σόλωνα, μετά την περιπλάνησή του στην Αίγυπτο, την Κύπρο και τη Λυδία. Θεωρείται μάλιστα ότι ο όρος σολοικισμός οφείλει την ύπαρξή του σε εκείνους τους πρώτους Αθηναίους που ίδρυσαν μαζί με τον Αθηναίο νομοθέτη τους Σόλους, όταν ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα εκβαρβαρίστηκαν και λησμόνησαν την ορθή εκφορά της Αττικής γλώσσας. Τους αποκαλούσαν σολοίκους, εξ ού και ο όρος σολοικισμός, που σημαίνει το γλωσσικό (για την ακρίβεια γραμματικό ή συντακτικό) λάθος.
Η σύγχρονη έρευνα δέχεται συνήθως ότι οι Σόλοι υπήρξαν ροδιακή αποικία, τουλάχιστον από τον 8ο αι. π.Χ. και μετά.
Κλασσική Εποχή[]
Αναφέρεται η ύπαρξη της πόλης από τον Εκαταίο.
Οι Σόλοι αναφέρονται επίσης από τον Σκύλακα τον Καρυανδέα, εξερευνητή του 5ου αιώνα π.Χ..
Οι Σόλοι φαίνεται ότι από το 472 π.Χ. υπήρξαν σύμμαχοι της Αθήνας.
Αναφέρεται ότι εκεί κατέφυγε ο Ευαγόρας, βασιλέας της Σαλαμίνας της Κύπρου το 411 π.Χ., όταν κινδύνευσε η ζωή του. Τα νομίσματα που έχουν βρεθεί μαρτυρούν ότι τουλάχιστον από το 420 π.Χ. η πόλη βρίσκονταν υπό Περσική κυριαρχία.
Μακεδονική Εποχή[]
Το 333 π.Χ. η πόλη καταλήφθηκε από τον Αλέξανδρο, ο οποίος εγκατέστησε φρουρά και επέβαλε στους κατοίκους πρόστιμο 200 ταλάντων, επειδή ήταν με το μέρος των Περσών. Διοργάνωσε, επίσης, μια θυσία και αγώνες (γυμνικούς και μουσικούς) προς τιμήν της Αθηνάς και του Ασκληπιού.
Το 332 π.Χ. οι Σολείς ενίσχυσαν υλικά την εκστρατεία του Αλεξάνδρου προσφέροντας τρεις τριήρεις για την πολιορκία της Τύρου.
Ελληνιστική Εποχή[]
Κατά τη διάρκεια του 3ου αι. π.Χ., η Κιλικία αποτέλεσε το θέατρο των αγώνων ανάμεσα στους Διαδόχους. Όταν κατέλαβε την Κιλικία ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, το 299 π.Χ., φαίνεται ότι πολιόρκησε και τους Σόλους.
Στη συνέχεια περιήλθαν στους Σελευκίδες, ενώ το 246 π.Χ. βρίσκονταν στην κατοχή του Πτολεμαίου Γ΄ (246-221 π.Χ.).
Το 197 π.Χ. περιήλθαν στον Αντιόχο Γ' (223-187 π.Χ.).
Μετά το 189 π.Χ. οι Σόλοι βρίσκονται ακόμη υπό Σελευκιδική κατοχή, παρ’ όλες τις προσπάθειες των Ροδίων να την αποτινάξουν. Ζήτησαν μάλιστα από τη Ρωμαϊκή σύγκλητο να μεσολαβήσει για να εξαιρεθούν από το βασίλειο του Αντιόχου, με την αιτιολογία ότι οι Ρόδιοι και οι Σολείς είχαν κοινούς προγόνους, τους Αργείους.
Στις αρχές του 1ου αι. π.Χ. (περί στο 83 π.Χ.) ο βασιλέας της Αρμενίας Τιγράνης (83 - 69 π.Χ.) κατέστρεψε την πόλη και μετέφερε τους κατοίκους της στα Τιγρανόκερτα.
Ρωμαϊκή Εποχή[]
Οι Σόλοι έμειναν ερημωμένοι έως ότου ο Πομπήιος εγκατέστησε εκεί όσους πειρατές έκρινε άξιους σωτηρίας και μετονόμασε την πόλη σε Πομπηιόπολη. Η χρονολογία που συνέβη αυτό τοποθετείται μετά το 67 π.Χ. (terminus post quem), το έτος δηλαδή που ο Πομπήιος αντιμετώπισε τους πειρατές της Μεσογείου με μια σύντομη, αλλά νικηφόρο εκστρατεία.
Τα κρίσιμα χρόνια του 3ου αι. μ.Χ. ο βασιλέας των Περσών Σαπώρ Α΄ κυρίευσε πολλές μικρές πόλεις της Κιλικίας. Φαίνεται πως τότε πολιόρκησε και την Πομπηιόπολη, αλλά χωρίς επιτυχία. Από τα μαρτυρολόγια διαπιστώνεται ότι τον ίδιο αιώνα διαδόθηκε ευρύτερα και ο χριστιανισμός.
Οικονομία[]
Ο Στράβων αναφέρει ότι από τους Σόλους έως και την Ισσό η χώρα ήταν πολύ εύφορη. Η πευκόφυτη πλαγιά των μειοκαινικών υψωμάτων, ανατολικά από τον ποταμό Λάμο, αποτελούσε το νοτιοδυτικό φυσικό όριο της επικράτειας των Σόλων.
Αμέσως μετά απλωνόταν η αλλουβιακή παράκτια πεδινή έκταση, που βόρεια οριζόταν από την οροσειρά του Ταύρου. Ο Θεόφραστος επισημαίνει ότι στους Σόλους οι σπόροι του κριθαριού έδιναν μιάμιση φορά περισσότερο αλεύρι από άλλες περιοχές. Επίσης, η εικονογράφηση νομισμάτων με βότρυες σταφύλων δείχνει την ενασχόληση των κατοίκων με την αμπελουργία.
Οικονομικά οφέλη ίσως είχαν και από την επεξεργασία ή το εμπόριο των μετάλλων. Ο Αθήναιος παραδίδει ότι οι Σόλοι και η Ρόδος παρήγαν ένα περίφημο άρωμα από κρόκινο. Τα μοναδικά γνωστά επαγγέλματα είναι του υπορράφου, του χαρκοτύπου (= χαλκοτύπου) και του ιτριπώλη (μάλλον, πωλητή γλυκών).
Στην επικράτεια των Σόλων ανακαλύφθηκε Μυκηναϊκή κεραμική και ένας θησαυρός χάλκινων αντικειμένων. Τα ευρήματα αυτά, που ομοιάζουν με έργα της Κρήτης και της Κύπρου και η καίρια θέση της πόλης πάνω στον παράκτιο δρόμο επέβαλαν την ιδέα ότι ήδη από τη 2η χιλιετία π.Χ. υπήρξε εμπορικό λιμένας. Η θεωρία αυτή ελέγχεται ως προς την αξιοπιστία της, καθώς οι Σόλοι διέθεταν αξιόλογη λιμενική εγκατάσταση μόνο στη Ρωμαϊκή Εποχή. Πάντως, παραδίδεται ότι οι Σόλοι συνδέονταν οδικά με την ενδοχώρα έως και τη Σινώπη.
Άρχισαν να κόβουν νομίσματα (βασικά σίκλους) στο 2ο τέταρτο του 5ου Αιώνα π.Χ. Την εποχή της Περσικής κυριαρχίας (δυναστεία των Αχαιμενιδών) συναντούμε τις επιγραφές «ΣΟΛΕΩΝ», «ΣΟΛΙΚΟΝ» και σπανιότερα «ΣΟΛΙΟ», «ΣΟΛΙΚΩΝ».
Νομίσματα έκοψε και ο Πέρσης σατράπης Τιρίβαζος, για να χρηματοδοτήσει τις εκστρατείες του.
Από την εποχή του Βαλάκρου, σατράπη της Κιλικίας μετά το 333 π.Χ., συνυπάρχουν επί του ιδίου νομίσματος τα αρχικά των ονομάτων 4 πόλεων της Κιλικίας Πεδιάδος (Σόλοι, Ταρσός, Μαλλός, Ισσός). Μετά την επανίδρυση της πόλης από τον Πομπήιο τα νομίσματα επιγράφονται με το εθνικό καταρχήν «CΟΛΟΠΟΛΕΙΤΩΝ» και στη συνέχεια «ΠΟΜΠΗΙΟΠΟΛΕΙΤΩΝ».
Αρχαιολογικές έρευνες δείχνουν ότι η πόλη κατοικούνταν ήδη από την Χάλκινη Εποχή, από τους Χετταίους. [1]
Σε αρκετά από τα νομίσματα των Σόλων εμφανίζεται στη μια πλευρά ως σύμβολο ένα τσαμπί σταφύλια.[2]
Το 83 π.Χ. οι Σόλοι καταλήφθηκαν από τον βασιλέα της Αρμενίας Τιγράνη τον Μεγάλο ο οποίος και την κατέστησε νέα πρωτεύουσα της Χώρας του.
Δύο δεκαετίες μετά καταστράφηκε και επανακτίστηκε από τον Ρωμαίο στρατιωτικό και πολιτικό ηγέτη Πομπήιο, όταν νίκησε εκεί τους Κιλίκιους πειρατές. Τότε προς τιμήν του η πόλη μετονομάστηκε σε Πομπηιόπολη, όπου και σε απόσταση μισού χιλιομέτρου δημιουργήθηκε περίφημος Ρωμαϊκός λιμένας.
Κατά τον Στράβωνα και τον Διογένη Λαέρτιο[3] από το όνομα της πόλης αυτής προέρχεται ο όρος σολοικισμός, ο οποίος αναφέρεται σε λανθασμένη χρήση συντακτικών δομών της αρχαίας αττικής γλώσσας.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)