Science Wiki
Science Wiki
Advertisement

Τίμαρχος

Timarchus


Rulers-Syria-Seleucus-goog

Σελευκίδες
Ηγεμόνες Ελληνιστικής Συρίας
Ελληνιστική Συρία

- Βασιλέας της Συρίας, ενός Ελληνιστικού Κράτους, στην Δυτική Ασία, που προέκυψε από τον κατακερματισμό της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας.

- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Ελληνιστική Εποχή, 225 - 223 π.Χ.

- Γέννηση:

- Θάνατος:

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Τίμαρχος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "τιμή ".

Καταγωγή[]

Ikl Ηγεμόνες Ikl
της Συρίας
Βασιλείς
- ο Μονόφθαλμος 
  306 - 301 π.Χ.
- ο Πολιορκητής 
  306 - 301 π.Χ.

- ο Νικάνωρ 
  301 - 281 π.Χ.
-  ο Σωτήρ 
  281 - 261 π.Χ.
- ο Θεός 
  261 - 246 π.Χ.

- ο Ευεργέτης 
  246 - 241 π.Χ.

- ο Καλλίνικος 
  246 - 225 π.Χ.
- ο Ιέραξ
- ο Παίς
- ο Κεραυνός 
  225 - 223 π.Χ.
- ο Μέγας
  223 - 187 π.Χ.

- ο Φιλοπάτωρ 
  188 - 175 π.Χ.
- ο Αφανής 
  176 - 170 π.Χ.
- ο Επιφανής 
  175 - 164 π.Χ.
- ο Ευπάτωρ 
  165 - 162 π.Χ.
  • Τίμαρχος
- ο σφετεριστής
  163 - 160 π.Χ.
- ο Σωτήρ 
  162 - 150 π.Χ.
- ο Βάλας 
  151 - 145 π.Χ.

- ο Φιλομήτωρ 
  148 - 145 π.Χ.

- ο Νικάτωρ 
  145 - 140 π.Χ.
  129 - 127 π.Χ.
- ο Διόνυσος 
  144 - 142 π.Χ.
- Διότιμος 
  142 - 137 π.Χ.
- ο Σιδήτης 
  138 - 129 π.Χ.
- η Θεά
  126, 125 - 121 π.Χ.
- ο Ζαβίνας
  128 - 123 π.Χ.
- ο Φιλομήτωρ
  125 - 125 π.Χ.
- ο Γρυπός
  125 - 96 π.Χ.

- ο Κυζικηνός
  113 - 95 π.Χ.
- ο Επιφανής
 95 - 95 π.Χ.
- ο Εύκαιρος 
  95 - 88 π.Χ.
- ο Ευσεβής
  95 - 92 π.Χ.

- ο Φιλάδελφος
  94 - 94 π.Χ.
- ο Φιλάδελφος
  94 - 83 π.Χ.
- ο Βάκχος
- ο Διόνυσος
  88 - 84 π.Χ.

- ο Φιλέλλην 
  85 - 72 π.Χ.
- ο Μέγας 
  83 - 69 π.Χ.

  • Σέλευκος Ζ'
- ο Κυβιοσάκτης 
- ο Φιλομήτωρ
  83 - 69 π.Χ.
- ο Ασιατικός 
  69 - 67 π.Χ. 
  65 - 63 π.Χ.
- ο Φιλορρωμαίος 
  67 - 65  π.Χ.

  • Προσάρτηση στην Ρώμη
  65 π.Χ.


- Οίκος: -.

- Πατέρας: Άγνωστος Μιλήσιος ευγενής

- Μητέρα: Άγνωστη

- Σύζυγος:

- Τέκνα:

Βιογραφία[]

Ο Τίμαρχος ήταν κυβερνήτης τμήματος της Συριακής Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών κατά την Ελληνιστικής Εποχής.

Κυβέρνησε κατά το διάστημα 163 - 160 π.Χ..

Η ταυτότητα των γονέων του είναι άγνωστη.

Προφανώς, ήταν ένας ευγενής Ελληνικής καταγωγής, πιθανώς από την Μίλητο της Μικράς Ασίας. Δεν αποτελεί μέλος των Σελευκιδών εξ αίματος καθώς δεν ήταν απόγονος του Σέλευκου Α' του Νικάτορος, αλλά ήταν κυβερνήτης επαρχίας που επεδίωξε να αυτονομηθεί.

Κατά την περίοδο που ο πρίγκηπας Αντίοχος, εκρατείτο στη Ρώμη ως όμηρος, ο Τίμαρχος ήταν μέλος της ακολουθίας του.

Όταν ο Αντίοχος ανέβηκε στο θρόνο της Συρίας το 175 π.Χ. ως Αντίοχος Δ' ο Επιφανής, ο Τίμαρχος διορίσθηκε έπαρχος της Μηδίας, ενώ ο αδελφός του, Ηρακλείδης, διορίσθηκε επόπτης οικονομικών.

Με δεδομένη την πίεση της γειτονικής Παρθίας είναι πιθανό ότι ο Τίμαρχος να διέθεσε μεγάλο μέρος του χρόνου του οργανώνοντας την άμυνά του.

Ο θάνατος του Αντίοχου Δ' του Επιφανούς, κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας, αποτέλεσε αφορμή ταραχών στο εσωτερικό Συριακής Αυτοκρατορίας.

Ο Τίμαρχος άρπαξε την ευκαιρία και διακήρυξε την αυτονομία της Μηδίας, μετατρεπόμενος σε πόλο αντιπολίτευσης κατά του Λυσία, επιτρόπου του ανήλικου βασιλέα |Αντίοχου Ε' του Ευπάτορος.

Το 162 π.Χ. ο Δημήτριος Α' ο Σωτήρ, νόμιμος κληρονόμος του θρόνου, ανέτρεψε τον Λυσία και τον θανάτωσε μαζί με τον |Αντίοχο Ε' τον Ευπάτορα. Αυτή ήταν προφανώς η αφορμή που αναζητούσε ο Τίμαρχος για να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως και να ανακηρύξει τον εαυτό του βασιλέα. Επέτυχε να επεκτείνει την επικράτειά του μέχρι και τη Βαβυλωνία, όπου αναφορές στην περίοδο βασιλείας του έχουν καταγραφεί στα αστρονομικά ημερολόγια.

Όμως, οι δυνάμεις του δεν ήταν αρκετές να αντισταθούν σε αυτές του νόμιμου αυτοκράτορα της Συριακής Αυτοκρατορίας, Δημήτριου Α' του Σωτήρος.

Στην σύγκρουση μεταξύ τους ο Τίμαρχος υπέστη καίρια ήττα (160 π.Χ.) χάνοντας και την ζωή του.

Μετά τον θάνατό του η Συριακή Αυτοκρατορία επανενώθηκε αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα. Οι κάτοικοι της Βαβυλωνίας, για να τιμήσουν το Δημήτριο, που τους απήλλαξε από τον Τίμαρχο του απένειμαν την επωνυμία "Σωτήρ".

Για την βασιλεία του Τίμαρχου είναι γνωστά στους σύγχρονους μελετητές ελάχιστα στοιχεία. Εξαίρεση αποτελεί μια σύντομη και κάπως στερεότυπη αναφορά από τον ιστορικό Αππιανό, ο οποίος χαρακτηρίζει τον Τίμαρχο "τύραννο". Στα νομίσματά του αναγραφόταν «Βασιλέως Μεγάλου», τίτλος που παραδοσιακά αποδιδόταν στους Αχαιμενίδες βασιλείς της Περσίας, και που κατά πάσα πιθανότητα αντικατοπτρίζει την προσπάθεια του Τιμάρχου να είναι αρεστός στον τοπικό πληθυσμό και να κερδίσει την υποστήριξή του κατά των Σελευκιδών. Την έμπνευση του ενδεχομένως του έδωσε ο βασιλέας της Βακτρίας Ευκρατίδης Α', που είχε υιοθετήσει τον ίδιο τίτλο λίγα έτη πριν.

Τον θάνατο του Τίμαρχο εκδικήθηκε ο αδελφός του Ηρακλείδης, ο οποίος τάχθηκε με το μέρος του Αλεξάνδρου Α' του Βάλα, ενός νεαρού που διακήρυξε ότι ήταν γιος του Αντίοχου Δ' του Επιφανούς. Ο Ηρακλείδης έπεισε τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο να υποστηρίξει τον νεαρό διεκδικητή του θρόνου του Δημήτριου Α' του Σωτήρος, ο οποίος ηττήθηκε και έχασε τη ζωή του το 150 π.Χ.

Χρονολόγιο[]

Έτος (π.Χ.) Γεγονός
? Πιθανή γέννηση του Τιμάρχου, κατά πάσα πιθανότητα στη Μίλητο της Μικράς Ασίας.
? Ο Τίμαρχος εισέρχεται στην ακολουθία του πρίγκιπα των Σελευκίδων, Αντίοχο, και τον συνοδεύει στη Ρώμη, όπου και διέμενε ως όμηρος.
175 π.Χ. Ο Αντίοχος Δ' ο Επιφανής αποκτά ανεπίσημα την εξουσία του κράτους, ορίζοντας τον Τίμαρχο διοικητή στις ανατολικές επαρχίες. Τον δε αδελφό του, Ηρακλείδη, τον διορίζει υπουργό οικονομικών.
164 π.Χ. Ο Αντίοχος Δ' πεθαίνει και ο Τίμαρχος βρίσκει αφορμή να ημιαυτονομηθεί. Αποτελεί πόλο αντιπολίτευσης για το Λυσία, επίτροπο του ανήλικου βασιλέα Αντίοχου Ε'.
162 π.Χ. Ο Δημήτριος Α', νόμιμος διεκδικητής του θρόνου των Σελευκιδών, ανατρέπει και θανατώνει τον Αντίοχο Ε' και τον Λυσία και ανέρχεται στο θρόνο. Ο Τίμαρχος αυτοανακηρύσσεται βασιλέας και εισβάλλει στη Βαβυλωνία.
160 π.Χ. Ο Δημήτριος νικά και θανατώνει τον Τίμαρχο, λαμβάνοντας την επωνυμία "ο Σωτήρ".

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

  • Amelie Kuhrt and Susan Sherwin-White, From Samarkhand to Sardis. "A new approach to the Seleucid empire", 1993 London.
  • G.F. Del Monte, "Testi dalla Babilonia ellenistica". Vol. 1. Testi Cronografici. Roma 1997, 213-259.
  • Bert van der Spek, "New Evidence from the Babylonian Astronomical Diaries Concerning Seleucid and Arsacid History" in: Archiv für Orientforschung 44/45 (1997-1998) 167-175.

Ιστογραφία[]


Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement