Έτος Γέννησης: 01-01-1950 Έτος Θανάτου: 14-05-2008
Nikos Tziotis was born in Athens in 1950, and attended painting classes at the Athens School of Fine Arts for two years. In 1975, he settled in Paris, continuing his path in art as a self-taught artist. He dabbled in sculptures, constructions and video. In his first exhibitions, he presented clay cubes framed by small light sources. In the 1990s, he began to organize units of sculptural figures in space and to use cement and marble as a surface to create shapes and engrave texts. Later, he also used other materials and made videos. One of his most important exhibitions was held in 1997 at the House of Cyprus.
Γλυπτική. "Τυπικό" γλυπτό του Dali.
Ο Νίκος Τζιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών για δύο χρόνια. Από το 1975 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, συνεχίζοντας την πορεία του στην τέχνη ως αυτοδίδακτος. Καταπιάστηκε με τα γλυπτά, τις κατασκευές και το βίντεο. Στις πρώτες του εκθέσεις είχε παρουσιάσει χωμάτινους κύβους πλαισιωμένους από μικρές φωτιστικές εστίες. Στην δεκαετία του 1990 άρχισε να οργανώνει ενότητες γλυπτικών αριθμών στον χώρο και να χρησιμοποιεί το τσιμέντο και το μάρμαρο ως επιφάνεια για να πλάσει σχήματα και να χαράξει κείμενα. Αργότερα προχώρησε και στη χρήση άλλων υλικών ενώ έκανε και βίντεο. Μία από τις σημαντικότερές του εκθέσεις είχε γίνει το 1997 στο Σπίτι της Κύπρου.
- Χρονολογία:
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα γεγονότα του βίου του είναι:
Εργογραφία[]
H συνεισφορά του στην Γλυπτική, και γενικότερα στην Τέχνη, είναι:
Υποσημειώσεις[]
ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ / 30 Σεπτεμβρίου 1981 / Νίκη Λοϊζίδη
Ο Νίκος Τζιώτης είναι ένας νέος καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Θεματική αφετηρία της δουλειάς του που εκθέτει για δεύτερη φορά στην Αθήνα, στην γκαλερί «Μέδουσα» είναι η εισδοχή στο χώρο της τέχνης των σημείων που ορίζουν την κοινωνική, αισθητική αλλά και μυθολογική φύση του τεχνοκρατικού πολιτισμού (μηχανή, μαζική επικοινωνία, οδικά σινιάλα). Στις νέες σειρές των έργων του ο Τζιώτης μετατρέπει τον αυστηρά ενημερωμένο πληροφοριακό χώρο του μηχανιστικού σχεδίου σε μια επίπεδη ζωγραφική επιφάνεια που τα συνθετικά στοιχεία της (φόρμα, χρώμα, παραλλαγές γεωμετρικών συνδυασμών) τείνουν να αποκτήσουν μια καθαρά πλαστική αυτονομία. Τα αριθμητικά στοιχεία όπως παλιότερα οι λεκτικοί αναγραμματισμοί, ενσωματώνονται στο ζωγραφικό χώρο του Τζιώτη σαν βασικά σημεία αναφοράς μιας πλαστικής έρευνας που αποβλέπει στο να μετουσιώσει σε ζωγραφική τις συγκεκριμένες λειτουργίες μιας μηχανιστικής τοπογραφίας. Πρόκειται για μια προβληματική παλιά όσο και καίρια επίκαιρη που επανεξετάζει τις σχέσεις τέχνης και τεχνικής και γενικότερα τις σχέσεις τέχνης και τεχνολογικού πολιτισμού υιοθετώντας όμως μια ερευνητική θέση που δεν είναι ούτε φιλολογική ούτε άστοχα κριτική.ΜΕΔΟΥΣΑ / Νίκος Τζιώτης «Εικαστικός προβληματισμός για ένα κέντρο βάρους» / 30 Νοεμβρίου – 29 Δεκεμβρίου 1983 Τετάρτη 30 Νοεμβρίου εγκαινιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης Μέδουσα η έκθεση του Νίκου Τζιώτη. Στην προηγούμενη εργασία που είχε παρουσιάσει ο Νίκος Τζιώτης στην Μέδουσα έδειξε μια σειρά ζωγραφικών έργων όπου η ιδέα να μεταπλαστούν σε ζωγραφική, μηχανολογικά σχέδια, σκόπευε στην εξοικείωση του θεατή με τα δεδομένα της σύγχρονης τεχνολογίας, δια μέσου της τέχνης. Επίσης ένας αριθμός “οδικών σημάτων κατασκευών” αποσκοπούσε στην όχι απλή μεταγραφή αυτών των εννοιών, αλλά οι λέξεις κώδικες με τους ανάποδα γυρισμένους ορίζοντες, διαμόρφωσαν μια άλλη σχέση με τον καθημερινό θεατή αυτών των σημάτων του κατασκευασμένου περιβάλλοντος. Στην καινούργια του έκθεση δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα τεχνολογικά ή “κοινωνικά” δεδομένα. Είναι μια σειρά ζωγραφικών και γλυπτικών εικόνων όπου με την χρησιμοποίηση σύγχρονων δομικών υλικών όπως αλουμίνιο, πλέξιγκλας και φώτα, και έχοντας σαν αναφορά την αστροφυσική και την βιολογία, δημιουργεί μια συμπαντική “τοπιογραφία” από την οπτική γωνία άνθρωπος-σύμπαν, σύμπαν-άνθρωπος. Λέει σε ένα σημείωμά του ο Νίκος Τζιώτης: Τι είναι πάνω, τι είναι κάτω ή τι δεν είναι. Αυτή η προϋπάρχουσα οπτική του της αμφισβητήσιμης σχέσης των πραγμάτων με ένα κέντρο βάρους λ.χ. Μία θρησκεία. Μια πολιτική ιδεολογία. Μια εφήμερη κοινωνική ηθική και σε αναζήτηση μιας άλλης. ΜΕΔΟΥΣΑ / Νίκος Τζιώτης / 12 Νοεμβρίου – 5 Δεκεμβρίου 1987 Στις 12 Νοεμβρίου στις 8 το βράδυ η Μαρία Δημητριάδη θα παρουσιάσει στην Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης την τελευταία δουλειά του Νίκου Τζιώτη. Από το 1983 που είχε ο Νίκος Τζιώτης την προηγούμενη παρουσίαση της δουλειάς του στην Μέδουσα είχε γράψει.
“ Τι είναι άνω τι είναι κάτω ή τι δεν είναι. Αυτή η προϋπάρχουσα οπτική μου της αμφισβητήσιμης σχέσης των πραγμάτων με ένα κέντρο βάρους. Μια θρησκεία. Μια πολιτική ιδεολογία. Μια εφήμερη κοινωνική ηθική ”. Σε αναζήτηση μιας άλλης σχέσης λοιπόν. Προχωρώντας στον ίδιο προβληματισμό παρουσιάζει στην ίδια αίθουσα μια ενότητα έργων φτιαγμένων από βασικά υλικά όπως χώμα – φως, καθώς και μέταλλα και πλαστικά.
Γράφει ο Μάνος Στεφανίδης για τον Νίκο Τζιώτη. “Απαιτούμενο της προβληματικής που παρουσιάζει η εργασία του Νίκου Τζιώτη είναι ο φυσικός χώρος με την πολλαπλότητα των δυνάμεων που την αποτελούν. Θα λέγαμε ότι η έρευνα του οδηγεί στην επίτευξη μιας τοπιογραφίας του σύμπαντος όπου ο αρχέγονος μύθος συμπορεύεται με την σύγχρονη ιστορική στιγμή.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Γλύπτες Ελλάδας
- Γλύπτες Γης
- γλυπτό
- Γλυπτική
- Χαρακτική
- Ζωγραφική
- Ζωγράφοι Ελλάδας
- Χαράκτες Ελλάδας
- Τεχνοκριτικοί Ελλάδας
- Ιστορικοί Τέχνης Ελλάδας
- Επιμελητές Εκθέσεων Ελλάδας
- Γκαλερίστες Ελλάδας
- Εικαστικοί Χώροι Ελλάδας (γκαλερί)
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)