Τηλεόραση

Τηλεόρασις

Είναι σύστημα τηλεπικοινωνίας

Ετυμολογία[]

Η ονομασία " Τηλεόραση" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "όραση".

Τηλεόραση, γενικά, είναι ο τομέας της ηλεκτρονικής φυσικής που παρέχει τη δυνατότητα να μεταφερθούν εικόνες ακίνητων και κινητών αντικειμένων από μεγάλες αποστάσεις με τη βοήθεια ειδικών ηλεκτρονικών συσκευών και των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.

Για τη μεταφορά εικόνων σε σχετικά μεγάλες αποστάσεις γίνεται χρήση τριών βασικών φυσικών φαινομένων

του μετασχηματισμού των φωτεινών χαρακτηριστικών μιας εικόνας σε ηλεκτρικά ρεύματα, τα οποία διαμορφώνουν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που παράγει ένας πομπός ,

της εκπομπής στο χώρο και της διάδοσης των διαμορφωμένων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων μέχρι το σημείο λήψης και

της αποδιαμόρφωσης αυτών, που γίνεται στο δέκτη της τηλεόρασης και πάλι σε ηλεκτρικά ρεύματα, που η οθόνη τα μετετρέπει σε φωτεινά χαρακτηριστικά.

Στην τηλεόραση γίνεται ακόμη χρήση και μερικών φυσιολογικών φαινομένων. Όλες π.χ. οι ατέλειες της ανθρώπινης όρασης (οξύτητα της όρασης, μεταίσθημα) χρησιμοποιούνται τόσο κατά τη μετατροπή των εικόνων σε ηλεκτρικά σήματα στον πομπό, όσο και κατά την αναπαραγωγή τους στο δέκτη.

Η δημιουργία του σύγχρονου ηλεκτρικού συστήματος της τηλεόρασης οφείλεται στην ανακάλυψη (1928) της πρώτης λυχνίας εικονοληψίας που ονομάζεται "εικονοσκόπιο". Παλιότερες προσπάθειες δημιουργίας μηχανικών συστημάτων τηλεόρασης (μηχανικό σύστημα Νίπκοφ, 1884) δεν μπόρεσαν ν' αποδώσουν τις λεπτομέρειες μιας εικόνας. Το εικονοσκόπιο είναι μία ηλεκτρονική συσκευή που μεταφέρει τις φωτεινές ακτίνες σε ηλεκτρικά ρεύματα και βρίσκεται στο σταθμό της τηλεόρασης. Βασικά αποτελείται από δύο διατάξεις, από μία φωτοευπαθή πλάκα κι ένα ηλεκτρονικό πυροβόλο. Η φωτοευπαθής πλάκα αποτελείται από ένα φύλλο μίκας, της οποίας η μία όψη καλύπτεται από στρώμα με μικρούς κόκκους αργύρου (μωσαϊκό) μονωμένους μεταξύ τους. Η άλλη όψη της μίκας καλύπτεται από αγώγιμο οπλισμό, που ονομάζεται συνήθως "άνοδος σήματος". Στην άνοδο σήματος συνδέεται η αντίσταση φορτίου, από την οποία παίρνουμε το σήμα εικόνας. Οι φωτεινές ακτίνες που εκπέμπονται από το αντικείμενο εστιάζουν με τη βοήθεια ενός φακού και προσπίπτουν στο μωσαϊκό. Τότε, με μια πολύπλοκη ηλεκτρονική διεργασία, "αποτυπώνεται" στο μωσαϊκό η εικόνα του αντικειμένου με μορφή ηλεκτρικών φορτίων. Στη συνέχεια προκύπτει το πρόβλημα της μετατροπής της εικόνας, που αποτυπώθηκε σε ηλεκτρικό ρεύμα. Γι' αυτό το σκοπό χρησιμοποιείται το ηλεκτρονικό πυροβόλο. Αυτό είναι μια διάταξη που παράγει μια λεπτή δέσμη ηλεκτρονίων. Η ηλεκτρονική δέσμη, με τη βοήθεια ενός συστήματος απόκλισης, μπορεί να κινείται στο μωσαϊκό από την άνω αριστερή άκρη της επιφάνειάς του προς τα δεξιά και κάτω, ως την κάτω δεξιά άκρη της. Η κίνηση της ηλεκτρονικής δέσμης είναι ακριβώς η ίδια με την κίνηση των οφθαλμών κατά την ανάγνωση μιας σελίδας βιβλίου και ονομάζεται "σάρωση". Η σάρωση των κόκκων του μωσαϊκού προκαλεί τη κυκλοφορία ηλεκτρικού ρεύματος μέσα από την αντίσταση φορτίου, που είναι ανάλογο προς τη φωτεινότητα κάθε στοιχείου της εικόνας. Το ρεύμα αυτό δημιουργεί μια Ηλεκτρική Τάση στα άκρα της αντίστασης φορτίου που αποτελεί το σήμα εικόνας. Το σήμα εικόνας ενισχύεται κατάλληλα και, αφού διαμορφώσει έναν πομπό, ακτινοβολείται στο γύρω χώρο με μορφή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, που δημιουργούνται από την κεραία του πομπού, οδεύουν προς την κεραία του δέκτη και επάγουν σ' αυτή μια μικρή ηλεκτρική τάση. Η τάση οδηγείται στο δέκτη και, ύστερα από ορισμένους μετασχηματισμούς, καταλήγει στον "καθοδικό σωλήνα" ή "λυχνία εικόνας". Ο Καθοδικός Σωλήνας είναι η διάταξη που μετατρέπει το σήμα εικόνας σε φωτεινές ακτίνες, δηλαδή που εκτελεί μια λειτουργία αντίθετη από εκείνη του εικονοσκόπιου. Ο καθοδικός σωλήνας αποτελείται επίσης από ένα ηλεκτρονικό πυροβόλο, το οποίο δημιουργεί λεπτή δέσμη ηλεκτρονίων. Ο αριθμός των ηλεκτρονίων που μεταφέρει η δέσμη (δηλαδή το ρεύμα της δέσμης) μεταβάλλεται με τη βοήθεια της τάσης που φτάνει από το δέκτη. Όμως η τάση αυτή μεταβάλλεται ανάλογα με τη φωτεινότητα κάθε στοιχείου της εικόνας που μεταφέρει κι επομένως με τον ίδιο ρυθμό μεταβάλλεται κι η ποσότητα των ηλεκτρονίων της δέσμης. Η δέσμη κινείται κατά μήκος του σωλήνα και προσπίπτει στην οθόνη. Η οθόνη, καλύπτεται εσωτερικά από στρώμα υλικού που φθορίζει και στη θέση της πρόσπτωσης της δέσμης σχηματίζεται ένα φωτεινό στίγμα. Η φωτεινότητα του στίγματος είναι ανάλογη προς την ποσότητα των ηλεκτρονίων της δέσμης. Για να σχηματιστεί η εικόνα στην οθόνη πρέπει η Ηλεκτρονική Δέσμη, επομένως και το φωτεινό στίγμα, να μετακινείται στην επιφάνειά της όπως ακριβώς μετακινείται η δέσμη του εικονοσκόπιου πάνω στην επιφάνεια του μωσαϊκού. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια του συστήματος απόκλισης της δέσμης. Οι κινήσεις που εκτελούν οι δύο δέσμες (εικονοσκοπίου και καθοδικού σωλήνα) πρέπει να είναι σύγχρονες. Για την επιτυχία του συγχρονισμού των κινήσεων, τα συστήματα απόκλισης της δέσμης τροφοδοτούνται από ειδικές πηγές, που ονομάζονται "γεννήτριες σαρώσεις". Οι ηλεκτρικές τάσεις που παράγουν οι γεννήτριες σάρωσης στον πομπό και στο δέκτη είναι της ίδιας ακριβώς μορφής και εξελίσσονται ταυτόχρονα (συγχρονισμός). Ο συγχρονισμός των γεννητριών σάρωσης ελέγχεται με τη βοήθεια ειδικών ηλεκτρικών παλμών συγχρονισμού. Σημειώνουμε ότι η ομιλία ή η μουσική που συνοδεύει την εικόνα εκπέμπεται από ξεχωριστό πομπό και η λήψη γίνεται από το τμήμα ήχου του δέκτη της τηλεόρασης.

Τηλεόραση στην Ελλάδα[]

Μετά από μια δοκιμαστική περίοδο, η τηλεόραση λειτούργησε στην Ελλάδα την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974. Την εποχή εκείνη υπήρχαν δύο κρατικά κανάλια εκπομπής, το ΥΕΝΕΔ (Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων) και το Ε.Ι.Ρ.Τ. (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης).

Με τη μεταπολίτευση το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας μετονομάσθηκε σε Ε.Ρ.Τ. και τα κανάλια σε Ε.Ρ.Τ. 1 και Ε.Ρ.Τ. 2.

Σήμερα ονομάζονται ΕΤ1 και ΝΕΤ και δημιουργήθηκε και η ΕΤ3 με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Αρκετά χρόνια μετά την παγίωση της Δημοκρατίας, δημιουργήθηκε η ανάγκη της νομιμοποίησης των μέχρι τότε πειρατικών ραδιοφωνικών ιδιωτικών σταθμών. Πρώτα εφαρμόστηκε το 1987 στο χώρο του ραδιοφώνου με τη δημιουργία ανεξάρτητων ιδιωτικών ραδιοφωνικών σταθμών.

Η νομιμοποίηση προχώρησε το 1989 και στο χώρο της τηλεόρασης, όπου δημιουργήθηκαν ιδιωτικοί ανεξάρτητοι τηλεοπτικοί σταθμοί σε όλη την Ελλάδα.

Κυριαρχούντες όμιλοι την δεκαετία του 2000:

Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, (MEGA),
Πήγασος Εκδοτική του Γιώργου Μπόμπολα (MEGA),
Χ.Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις (MEGA),
Όμιλος Μίνωα Κυριακού (ANT1),
Όμιλος Κοντομηνά (ALPHA),
Όμιλος Βαρδινογιάννη (STAR),
Όμιλος Κουρή (ALTER) και
Όμιλος Αλαφούζου (ΣΚΑΪ).
Όμιλος Κόκκαλη (TV MAGIC),
Όμιλος Ρέστη (MEGA μέσω ΔΟΛ) και Μαρινάκη (ΣΚΑΪ),

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]

Κίνδυνοι Χρήσης

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.

Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)