Τιμόθεος
- Ένας στρατηγός και πολιτικός της Αθήνας.
- Ένας μισθηγέτης της Αρχαίας Εποχής.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος: 354 π.Χ.
Ετυμολογία[]
Πολιτικοί |
---|
της Αθήνας |
|
Το όνομα "Τιμόθεος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "τιμή".
Γενεαλογία[]
- Οίκος:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα: Κόνων ο Νεώτερος
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Ο Τιμόθεος (απέθανε το 354 π.Χ.) ήταν Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός. Ήταν υιος του στρατηγού Κόνωνος από μια παλλακίδα[1].
Σπαρτο-Θηβαϊκός Πόλεμος[]
Κατά τα έτη 378 - 376 π.Χ., ο Τιμόθεος έδρασε ως στρατηγός στους πολέμους μεταξύ της Αθήνας (συμμάχου της Θήβας) κατά της Σπάρτης.
Το 375 π.Χ., ενώ ο κύριος Αθηναϊκός στόλος (υπό τον Χαβρία) δρούσε στο Αιγαίο, οι Θηβαίοι ζήτησαν Αθηναϊκή ναυτική δραστηριότητα στο Ιόνιο ώστε να περιορισθεί η ικανότητα Σπαρτιατικής εισβολής στην Βοιωτία.
Στα πλαίσια αυτής της λογικής συγκροτήθηκε στόλος 60 πλοίων (υπό τον Τιμόθεο) που έπλευσε περί την Πελοπόννησο, δηώνοντας ταυτόχρονα τις ακτές της Λακωνίας και μερικών άλλων περιοχών, και έφθασε στις Ιόνιες νήσους.
Εκεί προέτρεψε σε συμμετοχή στην Αθηναϊκή Συμμαχία τους Πρώννους της Κεφαλληνίας, τους Ακαρνάνες, τους Μολοσσούς (υπό τον βασιλέα Αλκέτα) και την Κέρκυρα
Τον Οκτώβριο του 375 κλείσθηκε η συνθήκη ειρήνης μεταξύ Σπάρτης και Αθήνας-Θήβας και ο Τιμόθεος διατάχθηκε να επιστρέψει.
Όμως, στην επιστροφή αποβίβασε Ζακυνθίους δημοκρατικούς εξορίστους στην Ζάκυνθο οι οποίοι επέτυχαν να καταλάβουν την πόλη και να κάνουν αίτημα εισόδου στην Αθηναϊκή Συμμαχία που η Αθήνα έκανε άμεσα δεκτό.
Το γεγονός προκάλεσε οργή στην Σπάρτη και έτσι το θέρος του 374 η ειρήνη έληξε.
Το 373 π.Χ. ο Τιμόθεος διατάχθηκε να πλεύσει στην Κέρκυρα που πολιορκούταν από τους Σπαρτιάτες.
Όμως, ο Τιμόθεος έκρινε ότι δεν διέθετε ικανά πληρώματα για την επιχείρηση και έπλευσε στο Αιγαίο για να προσλάβει συμμαχικές επικουρίες.
Δίκη στην Αθήνα[]
Όμως, κατηγορήθηκε για ανυπακοή από τους αντιπάλους του και παραπέμφθηκε σε δίκη στην Αθήνα.
Τότε για να υπερασπισθούν τον Τιμόθεο στην δίκη, κατέφθασαν στην Αθήνα
- ο βασιλέας των Μολοσσών, Αλκέτας και
- ο Ιάσων, τύραννος των Φερών και ταγός των Θεσσαλών.
- Επιπλέον, ο βασιλέας Αμύντας της Μακεδονίας έστειλε ξυλεία στην Αθήνα με παραλήπτη τον ίδιο τον Τιμόθεο για να τον υποστηρίξει.
Τελικά ο Τιμόθεος αθωώθηκε.
Επιχειρήσεις σε Κέρκυρα[]
Μετά την αθώωσή του, ηγήθηκε και πάλιν του στόλου του και έσπευσε το Ιόνιο όπου κατέλαβε την Κέρκυρα
Στη συνέχεια νίκησε τους Σπαρτιάτες στα ανοικτά της Αλυζίας (Ακαρνανία).
[Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα (Ελληνικά 5,4, 66) οι Λακεδαιμόνιοι αντιδρώντας στην Αθηναϊκή δραστηριότητα, έστειλαν πενήντα τριήρεις, υπό την αρχηγία του ναυάρχου Νικόλοχου ή Ναύλοχου, να εµποδίσει τις ενέργειες του αθηναϊκού στόλου υπό τον Τιμόθεο. Στη ναυμαχία νίκησαν οι Αθηναίοι µετά από στρατήγηµα του Τιµόθεου, το οποίο αναφέρει ο αρχαίος στρατιωτικός συγγραφέας Πολύαινος (Στρατηγήµατα 3, 10, 4). Ο Τιμόθεος έστησε έτσι τρόπαιο στην Αλυζεία και ανέλκυσε τα πλοία του για επισκευές στον λιμένα της πόλης.]
Μισθοφορά σε Περσία[]
Έχοντας, όμως, περιέλθει σε δεινή οικονομική θέση (καθόσον είχε χρησιμοποιήσει τα δικά του κεφάλαια για τη δημιουργία του αθηναϊκού στόλου) εγκατέλειψε την Αθήνα και ανέλαβε μισθοφορική υπηρεσία (372 π.Χ.) στα στρατεύματα του βασιλέα της Περσίας Αρταξέρξου Β'.
Αποστέλλεται στην Αίγυπτο (με τον ιδιωτικό του στόλο, προφανώς) και συμμετέχει στις επιχειρήσεις κατά του Αιγύπτιου Νεκτανεβώ Β'
Στο μεταξύ ο Πελοπίδας επισφραγίζει στα Σούσα την Περσο-Θηβαϊκή συμμαχία (θέρος 367).
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα (367 π.Χ.), ο Τιμόθεος αποδέχεται νέα προσφορά μισθοφορίας (έαρ 366 π.Χ.), για να υποστηρίξει Αριοβαρζάνη, σατράπη της Φρυγίας.
Όταν, όμως, έφθασε στην Μικρά Ασία (θέρος 366) και πληροφορήθηκε ότι ο Αριοβαρζάνης συμμετείχε στην Αποστασία των Σατραπών πρόταξε τις οδηγίες του να μην εμπλακεί άμεσα σε κατά μέτωπο επίθεση με τον Πέρση αυτοκράτορα (κάτι που θα ήταν αντίθετο στην τότε επίσημη πολιτική της Αθήνας)
Πολιορκία Σάμου[]
Έτσι αποφάσισε να πλεύσει (πιθανότατα σε συμφωνία και με τον Αριοβαρζάνη) κατά της Σάμου και να την πολιορκήσει (παρά το γεγονός ότι την υποστήριζε Περσική φρουρά) (Ιούλιος 366)
Στην Σάμο είχε τοποθετηθεί Περσική φρουρά από τον Τιγράνη (πιθανόν σατράπη της Ιωνίας, αντίπαλο του Αριοβαρζάνου) και κατοχικό καθεστώς υπό τον τύραννο Κυπρόθεμιδα.
Προφανώς η πολιορκία αυτή καθήλωνε τον Τιγράνη και τον εμπόδιζε να εμπλακεί και με τις δικές του δυνάμεις κατά του Αριοβαρζάνου
Μετά από επίμονη πολιορκία για περίοδο ένδεκα μηνών (Ιούλιος 366 - Μάιος 365 π.Χ.) ο Τιμόθεος την κατέλαβε.
Τότε θα ήταν που πρέπει να έπλευσε σε Ρόδο και Χίο και να τις υποχρέωσε σε φορολογία προκειμένου να καλύψει τα έξοδα πολιορκίας (αργότερα θα κατηγορηθεί για αυτό σε δίκη στην Αθήνα).
Το γεγονός αυτό θα εξόργισε Χίους και Ρόδιους.
Στην συνέχεια (Μάιος 365 π.Χ.) ο Τιμόθεος μετέβη στον Ελλήσποντο και εγκαταστάθηκε στον Ελαιούντα (που τον μετέτρεψε σε ναυτική βάση) εμποδίζοντας έτσι με τον στόλο του τον Κότυ να καταλάβει τις δύο Ελλησπόντιες πόλεις (Σηστό και την Κριθώτη), κτήσεις του Αριοβαρζάνου.
Ως αμοιβή για την συνδρομή αυτή, ο Τιμόθεος παρέλαβε από τον Αριοβαρζάνη τις δύο αυτές Ελλησπόντιες πόλεις (την Σηστό και την Κριθώτη) (Ιούλιος 365) και τις επανέφερε στην Αθηναϊκή Συμμαχία.
Παράλληλα ο βασιλέας Αρταξέρξης Β' αποδέχεται τις Αθηναϊκές αξιώσεις στην Αμφίπολη. Οι Αθηναίοι ειδοποιούν τον Τιμόθεο για παύση των επιχειρήσεων στον Ελλήσποντο.
Επιχειρήσεις σε Θράκη[]
Επιστρέφει στην υπηρεσία της Αθήνας και αναλαμβάνει τις Αθηναϊκές επιχειρήσεις, στο Βόρειο Αιγαίο, διαδεχόμενος τον καθαιρεθέντα (Μάιος 365) Ιφικράτη.
Ακολούθως, φαίνεται ότι μία απόπειρά του να καταλάβει την Αμφίπολη απέτυχε (ίσως Αύγουστος 365).
Στο μεταξύ Όλυνθος και Αμφίπολη συμμάχησαν (θέρος 365)
Αυτό προκάλεσε συμμαχία Περδίκκα Γ' με Αθήνα (θέρος 364)
Από την άνοιξη έως το θέρος του 364 π.Χ. η Αθήνα πρέπει να ήταν σε επιφυλακή παρακολουθώντας απλά τις κινήσεις του στόλου του Επαμεινώνδα.
Μάλλον, λοιπόν, το έαρ του 364 ο Τιμόθεος κατέπλευσε στην Χαλκιδική όπου πολιόρκησε την Τορώνη και την κατέλαβε (ίσως Αύγουστος 364) και μικρές πόλεις, ίσως Σκιώνη και Μένδη (φθινόπωρο 364).
Η Ποτίδαια πολιορκήθηκε από το φθινόπωρο 364 έως την άνοιξη του 383 οπότε και παραδόθηκε.
(Αργότερα, προ της Ολυνθιακής επανακατάληψης, δέχθηκε κληρουχία από την Αθήνα (361)).
[Ίσως, το φθινόπωρο του 364 π.Χ. ο Τιμόθεος επέτυχε να εγκλωβίσει τον Χαρίδημο (μισθηγέτη της Ολύνθου από το φθιν. 364) σε κάποια θέση, στην Θρακική ακτή, και να τον αιχμαλωτίσει.]
Ο Τιμόθεος έμεινε στην Χαλκιδική μέχρι το θέρος 363. Επίσης κατέλαβε και άλλες μικρότερες πόλεις. Ακολούθησε εκεί ο Εργόφιλος.
Το φθινόπωρο του 364 η Κύζικος πολιορκούμενη από τον Φιλίσκο ζητά βοήθεια από Τιμόθεο την οποία και λαμβάνει. Όμως τελικά καταλαμβάνεται από τον Φιλίσκο (φθινόπωρο του 364).
Στην συνέχεια (θέρος - φθινόπωρο 364) μετέβη στον Βόσπορο όπου υποστήριξε την Κύζικο που πολιορκείτο από αντι-αθηναίους αντιπάλους, πιθανότατα από δυνάμεις του Αρταβάζου Β'. According to Nepos, Timotheus liberated Cyzicus from siege (Nepos Tim. 1.3)
Παράλληλα, από το θέρος έως τον χειμώνα του 363 π.Χ. ο Καλλισθένης πολιορκούσε την Αμφίπολη που όμως απέτυχε.
Τον χειμώνα του 363 ο Περδίκκας εγκαταλείπει την συμμαχία της Αθήνας και στέλνει υποστηρικτική δύναμη στην Αμφίπολη.
Το επόμενο έτος ο Τιμόθεος έπλευσε στην Πιερία όπου κατέλαβε Πύδνα (ίσως έαρ 362) και Μεθώνη (ίσως θέρος 362)
(παράλληλα ο Καλλισθένης εισέβαλε στην κυρίως Μακεδονία.)
Το φθινόπωρο του 362 μετέβη στον Ελλήσποντο για να προστατεύσει την Προκόννησο από την απειλή της Κύζικο (συμμάχου, πλέον, του Βυζαντίου και της Καλχηδόνας).
Συμφιλίωση με Ιφικράτη[]
Επιστροφή Iφικράτους (αρχές του 360) στην Αθήνα όπoυ συμφιλιώνεται με τoν εχθρό τoυ Τιμόθεο.
(Η συμφιλίωση αυτή επικυρώθηκε με τo γάμo τoυ υιoύ τoυ Iφικράτους, Μενεσθέως με την θυγατέρα τoυ Τιμόθεου).
Επιχειρήσεις στην Θράκη[]
Ακολουθούν επιχειρήσεις στην Χαλκιδική του Αθηναϊκού στόλου (υπό τoν Τιμόθεο) κατά της Ολύνθου και των συμμάχων της (360).
Στη συνέχεια στρέφεται κατά της Αμφίπολης.
Τμήμα τoυ Αθηναϊκoύ στόλου εισέρχεται στoν ποταμό Στρυμόνα ώστε να απoκλειστεί πλήρως η πόλη.
Ήττα των Αθηναίων (χειμ. 360/59) έξω από την Αμφίπολη από τoυς Αμφιπολίτες με την πιθανή συμμετοχή Ολυνθίων, Μακεδόνων και Θρακών.
Τα πλοία πoυ είχαν εισχωρήσει στoν Στρυμόνα εγκλωβίζονται. Πρoκειμένoυ να πέσoυν στις χείρες των εχθρών o Τιμόθεoς αναγκάζεται να τα καύσει.
Επιχειρήσεις στην Εύβοια (θέρος 358 π.Χ.)[]
Σε 358 π.Χ., μια αθηναϊκή δύναμη, υπό τον Τιμόθεο, αποβιβάσθηκε στην Εύβοια και πολέμησε τους Θηβαίους επί ένα μήνα Όμως την εκστρατεία αυτή την ολοκλήρωσε ο Διοκλής όπως αναφέρετε στο λόγο του Δημοσθένους κατά του Μειδίου.
1ος Συμμαχικός Πόλεμος[]
Κατά τη διάρκεια του Συμμαχικού πολέμου ο Τιμόθεος είχε αποσταλεί ομού με Iφικράτη, Μενεσθέα (υιό του Iφικράτους), και τον Χάρητα για να καταστείλει την εξέγερση. Ο εχθρικός στόλος βλέποντες ένας τον άλλον στο Ελλησπόντου ? αλλά μια θύελλα έπνεε, και Ιφικράτης και ο Τιμόθεος αποφάσισε να μην συμμετάσχει. Ο Χάρης, ενεμπλάκη σε ναυμαχία, αγνοώντας τις συμβουλές των συναδέλφων του, και απώλεσε και πολλά πλοία.
Δίκη στην Αθήνα[]
Στην απολογία του μετά τη μάχη, ο Χάρης αναφέρθηκε στο δικαστήριο για ευθύνες των Ιφικράτη και Τιμόθεο στην ήττα. Οι κατήγοροι ήταν ο Χάρης και Αριστοφών. Ο Ιφικράτης, ο οποίος είχε λιγότερους εχθρούς από τον Τιμόθεο, αθωώθηκε
Όμως, ο Τιμόθεος, ο οποίος ήταν σχετικά αντιπαθής για την αλαζονεία του, καταδικάστηκε να πληρώσει ένα βαρύ πρόστιμο. Όντας σε αδυναμία να το πληρώσει, αποσύρθηκε στην Χαλκίδα, όπου και απέθανε λίγο αργότερα.
Τιμή[]
Οι Αθηναίοι, αργότερα, μεταμελημένοι για την αντιμετώπιση του Τιμόθεου, απέσβησαν το μεγαλύτερο μέρος του προστίμου που είχε περιέλθει στο υιο του, Κόνωνα τον Νεώτερο.
Ο Τιμόθεος τάφηκε στο Κεραμεικό και αγάλματα τοποθετήθηκαν στη μνήμη του στην Αγορά και την Ακρόπολη.
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Αθήναιος, «Δειπνοσοφιστές», XIII, 38.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Αιγαιωτικοί Πόλεμοι, Αμφιπόλειοι Πόλεμοι
- Χερρονήσιος Πόλεμος
- Αθήνα, Ηγεμόνες Αθήνας
- Στρατιωτικοί Αθήνας, Πολιτικοί Αθήνας
- Κεκρωπίδες, Ερεχθείδες, Θησείδες
- Αλκμαιωνίδες, Πεισιστρατίδες, Φιλαΐδες
Βιβλιογραφία[]
- "Ιστορία Ελληνικού Έθνους". Εκδοτική Αθηνών, 1974.
- "Ιστορία της Aρχαίας Ελλάδας". Russell Meiggs & John Bury. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1998.
- Life by Cornelius Nepos; Diodorus Siculus xv., xvi.; Isocrates, De permutatione; Pseudo-Demosthenes, Adversus Timotheum; C. Rehdantz, Vitae Iphicratis, Chabriae, Timothei (1845); and especially Holm, History of Greece (English translation, Volume III.).
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)