Τοκετός
[[ ]].
- Είναι η εξαγωγή του εμβρύου και των εξαρτημάτων του από το μητρικό οργανισμό.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Τοκετός" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "τόκος".
Εισαγωγή[]
Η εξαγωγή του εμβρύου και των εξαρτημάτων του από το μητρικό οργανισμό.
Η φυσιολογική λειτουργία που προκαλεί τον τοκετό παραμένει σε πολλά σημεία σκοτεινή, πιθανότατα όμως οι παράγοντες που συμβάλλουν είναι:
1) Ανασταλτικοί νευρικοί μηχανισμοί. Αυτοί αρχίζουν κυρίως από την πίεση της προσβάλλουσας μοίρας του εμβρύου πάνω στον τράχηλο.
2) Ο Πλακούντας. Αυτός έχει ορισμένη διάρκεια ζωής, κατά το τέλος της οποίας ελαττώνεται σ` αυτόν η κυκλοφορία του αίματος.
3) Το ενάμνιο υγρό. Αυτό αυξάνεται συνέχεια και προκαλεί διάταση του τοιχώματος της μήτρας· εξ αιτίας της διάτασης αυτής διεγείρεται η μήτρα μηχανικά.
4) Οι ορμόνες. Αυτές είναι κυρίως:
- τα οιστρογόνα,
- η ωκυτοκίνη και
- η προγεστερόνη.
5) Η ακτομυοσίνη. Αυτή αυξάνεται και έτσι οι συστολές των λείων μυϊκών ινών της μήτρας γίνονται ισχυρότερες.
Ταξινόμηση[]
Ο τοκετός, ανάλογα με το χρόνο της κύησης στον οποίο πραγματοποιείται, διακρίνεται σε:
- εκτρωτικό,
- πρόωρο,
- τελειόμηνο ή όψιμο.
Εκτρωτικός τοκετός ή αποβολή είναι όταν ο τοκετός γίνεται κατά τις πρώτες ημέρες της κύησης και πριν συμπληρωθεί ο 6ος μήνας.
Πρόωρος ονομάζεται ο τοκετός όταν γίνει μεταξύ της 180ης και 265ης ημέρας της κύησης.
Τελειόμηνος, όταν γίνεται μεταξύ της 275ης και 285ης ημέρας, και
όψιμος, όταν γίνεται πέρα από την 295η ημέρα της κύησης.
Ο τοκετός ονομάζεται
- απλός, όταν γεννάται ένα μόνο νεογνό και
- δίδυμος ή πολλαπλός όταν γεννούνται δύο ή περισσότερα.
Ανάλογα με τον τρόπο που γίνεται ο τοκετός διακρίνεται σε ευτοκικό και δυστοκικό.
Ευτοκικός ή φυσιολογικός τοκετός είναι αυτός που γίνεται μόνο με τη βοήθεια των δυνάμεων της Φύσης, χωρίς κίνδυνο για τη μητέρα και το τέκνο. Δυστοκικός ή παθολογικός τοκετός λέγεται αυτός που γίνεται με κινδύνους για τη μητέρα και το τέκνο.
Περιγραφή[]
Οι κινήσεις της μήτρας κατά τον τοκετό εκλύονται από ορισμένα σημεία αυτής. Η κινητικότητα αυτή εκδηλώνεται με μαζικά κύματα, από τον πυθμένα της μήτρας προς το κατώτερο τμήμα της, με τη μορφή έντονων ρυθμικών συστολών, των ωδίνων του τοκετού. Με αυτές επιτυγχάνεται η διεύρυνση του κατώτερου τμήματος της μήτρας η διαστολή του τραχηλικού στομίου και η εξώθηση του εμβρύου.
Οι ωδίνες προηγούνται του τοκετού και μπορεί να αρχίσουν μόνες τους ή να προκληθούν, π.χ. με ουσίες ορμονικής φύσης ικανές να διεγείρουν τη σύσπαση της μήτρας. Η διάρκεια των ωδίνων είναι γενικά μικρότερη στις γυναίκες που έχουν ξαναγεννήσει σε σχέση με τις γυναίκες που γεννούν πρώτη φορά.
Στάδια του τοκετού[]
1) Το πρώτο στάδιο ή στάδιο διαστολής: Αρχίζει με την έναρξη του τ. και συμπληρώνεται με την πλήρη διαστολή του τραχηλικού στομίου. Η διαστολή αυτή πετυχαίνεται με τις διασταλτικές ωδίνες, που επέρχονται κάθε 5λεπτο περίπου και διαρκούν 1 λεπτό. Η διάρκεια του σταδίου διαστολής κυμαίνεται μεταξύ 4-8 ωρών, για δε τις πρωτότοκες 8-20 ώρες.
2) Το δεύτερο στάδιο ή στάδιο εξώθησης. Αρχίζει με τη συμπλήρωση της τέλειας διαστολής του τραχήλου και τελειώνει με την έξοδο του εμβρύου. Κατά το στάδιο αυτό και κατά την ωδίνη η επίτοκος αισθάνεται την ανάγκη της εξώθησης. Σε κάθε εξωθητική ωδίνη η μοίρα του εμβρύου που προβάλλει προωθείται διαμέσου της πυελικής κοιλότητας, μέχρις ότου το έμβρυο εξέλθει από την αιδοιική σχισμή. Το στάδιο αυτό δεν επιτρέπεται να διαρκέσει περισσότερο από μία ώρα, διότι είναι δυνατό να παρουσιαστούν απρόοπτα που να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του εμβρύου και τη ζωή ή την υγεία της επιτόκου.
3) Το τρίτο στάδιο ή στάδιο της υστεροτοκίας. Είναι το στάδιο κατά το οποίο εξέρχεται ο πλακούντας. Η έξοδος αυτή γίνεται συνήθως 5-15 λεπτά μετά την έξοδο του εμβρύου. Για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την έξοδο του εμβρύου η μήτρα ηρεμεί. Έπειτα αρχίζει να συστέλλεται. Πετυχαίνεται έτσι η αποκόλληση του πλακούντα, που συνοδεύεται και από σχετική αιμορραγία. Μερικές φορές η έξοδος του πλακούντα καθυστερεί πάνω από 20 λεπτά. Σε αυτή την περίπτωση η έξοδος του πλακούντα μπορεί να προκληθεί με φάρμακα ή με ειδικούς χειρισμούς. Ύστερα από την έξοδο του πλακούντα η μήτρα συσπάται και έτσι επέρχεται μηχανική συμπίεση των αγγείων και παύση της αιμορραγίας.
Κατά το φυσιολογικό τοκετό το έμβρυο προβάλλει στην είσοδο της ελάσσονος πυέλου με το κεντρικό και οπίσθιο τμήμα του κρανιακού θόλου. Στο 4% περίπου των περιπτώσεων το έμβρυο προβάλλει προς τα κάτω με τα ισχία και αυτά βγαίνουν πρώτα και η κεφαλή βγαίνει τελευταίο.
Σε σπάνιες περιπτώσεις το έμβρυο προβάλλει στην είσοδο της ελλάσσονος πυέλου με τον ώμο, οπότε πρέπει να γίνει μετασχηματισμός ή καισαρική τομή.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)