Τύπος
- Οτιδήποτε που παράγεται από την τυπογραφία σε όμοια αντίτυπα και χρησιμεύει στη διάδοση ιδεών, παραστάσεων κλπ.
- Ωστόσο είναι λέξη με πολλές έννοιες.
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Τύπος" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "τυπικότητα".
Εισαγωγή[]
Στην έννοια του τύπου επομένως υπάγονται και οι φωτογραφίες καθώς και τα βιβλία, ενώ δεν περιλαμβάνονται κείμενα γραφομηχανής και κάθε είδους χειρόγραφα. Επίσης δεν υπάγεται και ο κινηματογράφος.
Βασικά, το πρωταρχικό περιεχόμενο της έννοιας του τ. αποτελεί η εφημερίδα. Η εφημερίδα είναι κάθε έντυπο που εκδίδεται κάθε ημέρα ή σε τακτά χρονικά διαστήματα και έχει σκοπό τη διάδοση κοινωνικοπολιτικών ιδεών.
Στην έννοια του τύπου περιλαμβάνονται και οι εργάτες αυτού, δηλ. οι δημοσιογράφοι, αλλά και η εξουσία την οποία ασκούν με τις εφημερίδες στη σημερινή κοινωνία. Η εξουσία αυτή θεωρείται από πολλούς ως τέταρτη εξουσία στο κράτος και εξηγείται και δικαιολογείται τόσο από το έργο που ασκεί ο τύπος όσο και από το γεγονός ότι η ιστορία του είναι συνυφασμένη με τους αγώνες για την κατάκτηση των λαϊκών ελευθεριών. Πραγματικά, η σταδιοδρομία του τύπου ως εξουσία στην κοινωνία αρχίζει από το 17ο αιώνα, όταν αρχίζει να εκδηλώνεται το φιλελεύθερο κίνημα πρώτα στην Αγγλία και ύστερα στην ηπειρωτική Ευρώπη. Η επιρροή του μάλιστα αυξάνεται συνεχώς παράλληλα με τη βαθμιαία διαμόρφωση των λαοκρατικών πολιτευμάτων και έγινε ο τύπος σχεδόν παντοδύναμος αφότου επιβλήθηκε η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και κατοχυρώθηκαν οι ατομικές ελευθερίες. Στους σκληρούς αγώνες για τις ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα, ο τύπος πολέμησε στις πρώτες γραμμές και η συμβολή του υπήρξε σπουδαιότατη, σε σημείο ώστε να θεωρείται ο επικρατέστερος παράγοντας της λαϊκής χειραφέτησης.
Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι κάθε διαρκής ή προσωρινός περιορισμός των ατομικών ελευθεριών, όπως συμβαίνει στα σύγχρονα δικτατορικά καθεστώτα, συνεπάγεται η μάλλον προϋποθέτει τη δέσμευση του τύπου και τη μείωση της επιρροής του. Ο τύπος επιπλέον θεωρείται δημιουργός της έννοιας της κοινής γνώμης, έτσι όπως γίνεται αντιληπτή στην Σύγχρονη Εποχή.
Πριν υπάρξει τύπος, υπήρχαν λαϊκές μάζες, τάξεις, φατρίες, σχολές, αλλά κοινή γνώμη δεν υπήρχε και δεν ήταν δυνατό να υπάρξει παρά μόνο εκεί που ήταν δυνατή η στενή και διαρκής επικοινωνία σ` ορισμένο τόπο και χρόνο. Οι ρήτορες και οι συγγραφείς επιδρούσαν στο πλήθος, αλλά χωρίς ενότητα χρόνου και χωρίς διαρκή επικοινωνία. Ένα είδος κοινής γνώμης υπήρχε βέβαια σε κάθε κοινωνία και μάλιστα ιδιαίτερα στις πόλεις με δημοκρατικά πολιτεύματα στην αρχαία Ελλάδα. Εκεί το δημόσιο φρόνημα ήταν παράγοντας κυριαρχικός στη δομή της πολιτείας και στη λειτουργία των θεσμών της και οι ρήτορες και οι σοφιστές όχι μόνο το επηρέαζαν, αλλά και το καθοδηγούσαν.
Ιστορία[]
Αλλά η κοινή γνώμη ήταν ασυνεχής χρονικά και περιορισμένη τοπικά, χωρίς να έχει διάρκεια, συνάρτηση και προπαντός έκταση. Είδη "προεφημερίδων" υπήρχαν επίσης και στην Αίγυπτο και στην αρχαία Ρώμη (acta diurua) αλλά και κατά το Μεσαίωνα. Δεν αποτελούσαν όμως όργανο των λαϊκών μαζών, των οποίων άλλωστε η γνώμη δεν υπολογιζόταν καθόλου.
Κοινωνικός Ρόλος[]
Με το τέλος όμως του Μεσαίωνα, η ανάπτυξη των συγκοινωνιακών μέσων και η πραγματοποίηση των τεχνικών εφευρέσεων, εξασφάλισαν στον τύπο τα μέσα της πληρέστερης και καθημερινά αρτιότερης έκδοσης και της ταχύτατης χρονικά και ευρύτατης τοπικά κυκλοφορίας του - όροι που του ήταν απαραίτητοι για να παίξει το ρόλο του. Έτσι ο τύπος εξυπηρετεί το αίσθημα κοινωνικότητας του ατόμου, διαμορφώνει με την ειδησεογραφία του τον "πολίτη του πλανήτη Γη", αποβαίνει παράγοντας σημαντικός της προόδου και παρέχει όλες τις στοιχειώδεις γνώσεις και κρίσεις που χρειάζονται για να κινηθεί κάθε άνθρωπος μέσα σε μια σύγχρονη κοινωνία. Αν και πολλές φορές οξύνει τα πάθη και οδηγεί σε συγκρούσεις, κατά κανόνα βοηθά στην άρση των παρεξηγήσεων και την κατάλυση των προκαταλήψεων μεταξύ ομάδων και τάξεων. Πολλοί βλέπουν τον τύπο μόνο ως μέσο βουλευτικού ελέγχου μέσα σ` ένα δημοκρατικό πολίτευμα.
Παρόλα αυτά όμως (υπόθεση Watergate), δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και ο γεγονός ότι ο Τύπος δεν ελέγχει μόνο αλλά και βοηθά την κρατική εξουσία στην εκτέλεση του έργου της. Επιπλέον εξυπηρετεί την αλήθεια, μολονότι οι εφημερίδες περιέχουν πολλά ψεύδη και υπερβολές.
Αποτελεί, όπως χαρακτηρίσθηκε, την ιστορία στην παγκόσμια διαδρομή της. Εξάλλου, επειδή μοναδικό έδαφος για την ουσιαστική, έστω και ειδησεογραφική πληροφόρηση, μέσω του τύπου, είναι η ελευθερία και όλα τα κακά και μειονεκτήματα του τύπου δε θα έφθαναν κατά το Jοhn Stuart Μill για να ισοφαρίσουν ένα άλλο κακό, τη φίμωσή του.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)