Υπερβόρειοι
Σινική
Σήρες
Σίνες
Βιβλίο για τους Υπερβόρειους.
Χάρτης της Οικουμένης σύμφωνα με τον Ηρόδοτο.
- Ιστορικός Λαός της Ανατολικής Ασίας.
- Πιθανότατα, ταυτίζονται με τους Σήρες (δηλ. τους αρχαίους Κινέζους)
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Υπερβόρειοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη Βορράς
Εισαγωγή[]
Ενώ, αρχικά, οι πρώτοι Έλληνες γεωγράφοι-συγγραφείς είχαν καθορισμένη αντίληψη για τους Υπερβόρειους, ως έναν μη-βάρβαρο, πολισμένο λαό, που κατοικούσε στα βάθη της Ασίας (ασφαλή γνώση που προερχόταν από την Οδό της Μετάξης, τον μεγάλο εμπορικό δρόμο που έφερε σε επαφή, τουλάχιστον από την 3η χιλιετία π.Χ. την Άπω Ανατολή με την Εγγύς Ανατολή και την Ευρώπη), στην συνέχεια, το παραπλανητικό όνομα που τους δόθηκε, οδήγησε τον κάθε γεωγράφο να τους ταυτίζει με όποιο λαό του Ευρωπαϊκού ή Ασιατικού Βορρά του φαινόταν πρόσφορος.
Τους κατοικούντες στο βορρά οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν συλλήβδην Υπερβορείους μη διακρίνοντες επιμέρους έθνη, φύλα ή λαούς.
Ο Στέφανος ο Βυζάντιος στο έργο του «Εθνικά» αναφέρει ότι:
- ο Πρώταρχος ο Επικούρειος ονόμαζε Υπερβορείους τους κατοικούντες υπέρ τα Άλπεια Όρη
- ο Καλλίμαχος ο Κυρηναίος θεωρούσε ότι οι Υπερβόρειοι ταυτίζονταν με τους Αριμασπούς και
- ο Δαμάστης ο Σιγειεύς αναφέρει ότι οι Υπερβόρειοι κατοικούσαν σε χώρα βορειότερα των Αριμασπών άνωθεν των Ριπαίων Ορέων, από τα οποία έπνεε ο Βορέας και ήσαν πάντοτε χιονοσκεπή. Οι Αριμασποί κατοικούσαν πέραν των Ισσηδόνων και αυτοί πέραν των Σκυθών.
- Ο Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει επίσης ότι οι Υπερβόρειοι έφθασαν στην άλλη (ετέραν) θάλασσα, εννοώντας την προς βορράν της Μεσογείου, τη Βόρειο Θάλασσα ή πιθανότατα τον Εώο Ωκεανό (= συγχρ. Ειρηνικό Ωκεανό).
- ""Υπερβόρεοι, έθνος. Πρώταρχος δε τάς Αλπεις Ριπαία όρη ούτω προσηγορεύσθαι, και τους υπέρ τα 'Αλπαια όρη κατοικούντας πάντας "Υπερβορέους" όνομάζεσθαι. Αντίμαχος δέ τούς αύτούς φησιν είναι τοις Αριμασποίς, Δαμάστης δ' έντώ περί έθνών, άνω Σκυθών Ισσηδόνας οικείν, τούτων δ' ανωτέρω Αριμασπούς, άνω δε Αριμασπών τα Pίπαια όρη, εξ ων τόν βορέαν πνείν, χιόνα δ' αυτά μηποτε ελλείπειν, υπέρ δε τα όρη ταύτα Υπερβορέους καθήκειν εις την ετέραν θάλασσαν, και άλλοι άλλως. Ελλάνικος δε "Υπερβόρειοι γράφει διά διφθόγγου"
Οι Σκύθες, λοιπόν, οι Ισσηδόνες, οι Αριμασποί και οι Υπερβόρειοι ανήκουν στους βόρειους λαούς της αρχαίας Κεντρικής και Ανατολικής Ασίας.
Η ασάφεια περί του περιεχομένου του όρου Υπερβόρειοι φαίνεται να επικρατεί και στα κείμενα του Εκαταίου του Αβδηρίτου και ώθησε αρκετούς ερευνητές να συσχετίσουν τους Υπερβορείους με τους Βρεττανούς ενώ είναι προφανές ότι τουλάχιστον αυτή η συγκεκριμένη αναφορά αφορά την Σαρδηνία.
Εκτεταμένη αναφορά περί Υπερβορείων παραδίδεται από τον Διόδωρο "Ιστορική Βιβλιοθήκη B". [1]
Από τα αναγραφόμενά του φαίνεται ότι ο Διόδωρος, ως Υπερβορεία, εννοεί την Βρεττανία αλλά η ευκαρπία της νήσου (καθώς και οι υπάρχοντες εκεί Ελληνόγλωσσοι) παραπέμπουν στην Σαρδηνία, περιβόητη για αυτό το χαρακτηριστικό της ήδη από την Αρχαϊκή Εποχή
Επίσης και τα γραφόμενα από τον Σχολιαστή του Πινδάρου (O 3, 28a) παραπέμπουν στην Σαρδηνία[2]
Η τεράστια σύγχυση που επικρατούσε για την θέση και την ταυτότητα των Υπερβορείων φαίνεται στον Σχολιαστή του Απολλώνιου Ρόδιου (2, 675) [3] Από τα κείμενά του φαίνεται ότι αρχαιότατες Πελοποννησιακές μαρτυρίες της 2ης χιλιετίας π.Χ. θεωρούσαν ως Υπερβόρειους ακόμη και του ηπειρωτικού Ελλαδικού χώρου όπως π.χ. Δελφούς και Λέλεγες /Λοκρούς (καθώς εντάσσουν σε αυτούς τους Επικνημίδιους καὶ Ὀζόλες)
Ο διάσημος Ρωμαίος συγγραφέας Πλίνιος ο πρεσβύτερος (23 - 79 μ.Χ.) στο έργο του Naturalis Historia (Φυσική Ιστορία) (77 π.χ.) αναφέρεται στους Υπερβόρειους χρησιμοποιώντας μόνον πληροφορίες Ελλήνων γεωγράφων από τις οποίες προκύπτει ότι οι Υπερβόρειοι δεν ήταν "βάρβαροι". [4]
Η σύγχυση συνεχίσθηκε και στην Μετα-Χριστιανική εποχή καθώς ο Θεοφάνης στην "Χρονογραφία" του τους ταυτίζει με τους Γότθους
- " ἦσαν δὲ τότε Γοτθικὰ ἔθνη πολλά τε καὶ μέγιστα πέραν τοῦ Δανουβίου ἐν τοῖς Υπερβορείοις τόποις κατῳκισμένα."
Υπερβόρειοι και Απόλλων[]
Οι μαρτυρίες για τις σχέσεις των Ελλήνων με τους Υπερβορείους και τους βορείους λαούς καταγράφηκαν και στη μυθολογία, στο μύθο της Λητούς.
Σε αυτούς κατέφυγε η μητέρα του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος μετά τον τοκετό, για να αποφύγει την οργή της Ήρας. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία βρίσκουμε την αποδημία του θεού του Ηλίου και της Μουσικής και η συγκατοίκησή του με τους Υπερβορείους για ορισμένους μήνες το χρόνο, εξ ου ονομάσθηκε και Υπερβόρειος, ενώ τους άλλους μήνες κατοικούσε στη Δήλο ως Δήλιος Απόλλων.
Υπερβόρειοι και Δήλος[]
Ο Ηρόδοτος αναφέρει τις Υπερβόρειες κόρες Άργη, Ώπιδα, Υπερόχη και Λαοδίκη που έφθασαν στη Δήλο. Χαρακτηριστικά είναι τα ελληνικά τους ονόματα.
Πυθεύς[]
Ο Πυθεύς άλλωστε περιγράφει το ταξίδιο του μέχρι την Θούλη, (δηλ. την Ισλανδία), όπου έφθασε μέσω της Βρετανικής και κατόπιν έπλευσε στις ακτές της Βόρειας Ευρώπης μέχρι την Ταναΐδα Θάλασσα. Ο Πυθεύς παρέσχε πληροφορίες περί Κελτικής, Ευρωπαϊκής Παρωκεανίτιδος και Μεγάλης Νήσου της Κελτικής (Σκανδιναυϊκή Χερσόνησος).
Κατά τον περίπλουν δε της Βρετανικής, παρέπλευσε στην Ορκάδα Άκραν και την νήσο της Μεγάλης Ιέρνης (Ιρλανδία, σημερινή ονομασία Eire). Σπουδαιοτάτη ήταν η ανθρωπογεωγραφική μαρτυρία του Πυθέως, ότι η νήσος Θούλη (= Ισλανδία) ήταν οικήσιμη.
Υπερβόρειοι και Έλληνες[]
Ο Ηρόδοτος επίσης μαρτυρεί ότι οι ιερές προσφορές των Υπερβορείων μεταφέρονται στους Σκύθες και μέσω των γειτόνων λαών στο παράλια της Αδριατικής, στη συνέχεια στέλνονταν στη Δωδώνη και μέσω Μαλιακού Κόλπου, Ευβοίας (Καρύστου), Άνδρου και Τήνου κατέληγαν στη Δήλο.
Ο Ηρόδοτος μαρτυρεί το έθιμο αυτό στη Θράκη και Παιονία. Η συνέχεια των δοξασιών και λατρείας του Θεού του Ηλίου του Απόλλωνα αναδεικνύεται και στις τιμές, που απέδιδαν οι κάτοικοι της Δήλου προς τις Υπερβόρειες Παρθένες, των οποίων η λατρεία εξαπλώθηκε και στη Μικρά Ασία. Εκεί ο Λύκιος Ωλήν συνέθετε ύμνους προς τιμήν τους.
Οι παραδόσεις των Σκυθών (Αγάθυρσοι και Ηρακλής, Ταργίταος γενάρχης τους υιός του Διός) η λατρεία της Εστίας, του Διός, της Γης του Απόλλωνος, της Αφροδίτης, του Ηρακλέους και του Άρεως, δείχνουν τη σχέση των Σκυθών με τους Έλληνες.
Σημαντικές θεωρούμε τις μαρτυρίες του Διόδωρου του Σικελιώτου για την ιδίαν διάλεκτο των Υπερβορείων, τον τρόπο διοικήσεώς τους, οικειότατος προς τους Έλληνες, τα πολυτελή αναθήματα «γράμμασιν Ελληνικοίς γεγραμμένα» που αφιέρωσαν Έλληνες επισκεφθέντες τους Υπερβορείους, ως εκείνες του Λουκιανού για τα προσκομιζόμενα στους Δελφούς αγαθά, όσο γίνονται από τον Απόλλωνα στους Φρύγες, τους Λυδούς, τους Πέρσες, τους Ασσυρίους, τους Φοίνικες, τους Ιταλιώτες και τους Υπερβορείους.
Ο Στράβων εκθέτει περί Υπερβορείων Κιμμερίων και Τρήρων Σκύθων και Κελτών, περί του περίπλου του Πυθέως εν εκτάσει, και αποτελεί κυρία πηγή των γνώσεων των αρχαίων Ελλήνων για το βορειοευρωπαϊκό χώρο, τους κατοίκους και τις επιδράσεις του ελληνικού πολιτισμού. Τα ονόματα, τα τοπωνύμια, οι περιγραφές για συνήθειες, έθιμα, δοξασίες, τελετουργίες και θεότητες και ιερά, παρουσιάζουν ανάγλυφες τις σχέσεις αυτές.
Από τους βόρειους λαούς ο Στράβων περιγράφει τους Γερμανικούς και τους Γαλατικούς λαούς, τους Κίμβρους ή Κιμμερίους, τους βορείως των Θρακών Σκύθες και Σαρμάτες και μνημονεύει τον σοφό Σκύθη, εκ βασιλικού γένους, Ανάχαρσιν, τον επισκεφθέντα την Αθήνα και φίλο του Σόλωνος, ως και τον Άβαριν, Σκύθη εκ των Υπερβορείων, ιερέα του Απόλλωνος.
Ο Στράβων αναφέρει ως γείτονες των Υπερβορείων τους Σαυρομάτες και Αριμαονούς και τους πέραν της Κασπίας Σάκες και Μασσαγέτες.
Υποσημειώσεις[]
- ↑ [2,47] ἡμεῖς δ' ἐπεὶ τὰ πρὸς ἄρκτους κεκλιμένα μέρη τῆς Ἀσίας ἠξιώσαμεν ἀναγραφῆς οὐκ ἀνοίκειον εἶναι νομίζομεν τὰ περὶ τῶν Ὑπερβορέων μυθολογούμενα διελθεῖν. τῶν γὰρ τὰς παλαιὰς μυθολογίας ἀναγεγραφότων Ἑκαταῖος καί τινες ἕτεροί φασιν ἐν τοῖς ἀντιπέρας τῆς Κελτικῆς τόποις κατὰ τὸν ὠκεανὸν εἶναι νῆσον οὐκ ἐλάττω τῆς Σικελίας. ταύτην ὑπάρχειν μὲν κατὰ τὰς ἄρκτους, κατοικεῖσθαι δὲ ὑπὸ τῶν ὀνομαζομένων Ὑπερβορέων ἀπὸ τοῦ πορρωτέρω κεῖσθαι τῆς βορείου πνοῆς. οὖσαν δ' αὐτὴν εὔγειόν τε καὶ πάμφορον, ἔτι δ' εὐκρασίαι διαφέρουσαν, διττοὺς κατ' ἔτος ἐκφέρειν καρπούς. μυθολογοῦσι δ' ἐν αὐτῆι τὴν Λητὼ γεγονέναι· διὸ καὶ τὸν Ἀπόλλω μάλιστα τῶν ἄλλων θεῶν παρ' αὐτοῖς τιμᾶσθαι. εἶναι δ' αὐτοὺς ὥσπερ ἱερεῖς τινας Ἀπόλλωνος διὰ τὸ τὸν θεὸν τοῦτον καθ' ἡμέραν ὑπ' αὐτῶν ὑμνεῖσθαι μετ' ὠιδῆς συνεχῶς καὶ τιμᾶσθαι διαφερόντως. ὑπάρχειν δὲ καὶ κατὰ τὴν νῆσον τέμενός τε Ἀπόλλωνος μεγαλοπρεπὲς καὶ ναὸν ἀξιόλογον ἀναθήμασι πολλοῖς κεκοσμημένον, σφαιροειδῆ τῶι σχήματι. καὶ πόλιν μὲν ὑπάρχειν ἱερὰν τοῦ θεοῦ τούτου, τῶν δὲ κατοικούντων αὐτὴν τοὺς πλείστους εἶναι κιθαριστάς, καὶ συνεχῶς ἐν τῶι ναῶι κιθαρίζοντας ὕμνους λέγειν τῶι θεῶι μετ' ὠιδῆς, ἀποσεμ- νύνοντας αὐτοῦ τὰς πράξεις. ἔχειν δὲ τοὺς Ὑπερβορέους ἰδίαν τινὰ διάλεκτον, καὶ πρὸς τοὺς Ἕλληνας οἰκειότατα διακεῖσθαι, καὶ μάλιστα πρὸς τοὺς Ἀθηναίους καὶ Δηλίους, ἐκ παλαιῶν χρόνων παρειληφότας τὴν εὔνοιαν ταύτην. καὶ τῶν Ἑλλήνων τινὰς μυθολογοῦσι παραβαλεῖν εἰς Ὑπερβορέους, καὶ ἀναθήματα πολυτελῆ καταλιπεῖν γράμμασιν Ἑλληνικοῖς ἐπιγεγραμμένα. ὡσαύτως δὲ καὶ ἐκ τῶν Ὑπερβορέων Ἄβαριν εἰς τὴν Ἑλλάδα καταντήσαντα τὸ παλαιὸν ἀνασῶσαι τὴν πρὸς Δηλίους εὔνοιαν τε καὶ συγγένειαν.
- ↑ πανταχοῦ δὲ οἱ Ὑπερβόρεοι ἱεροὶ Ἀπόλλωνος. ἐκλήθησαν δὲ Ὑπερβόρεοι ἀπὸ Ὑπερβορέου τινὸς Ἀθηναίου, ὥς φησι Φανόδημος (III B)· Φιλοστέφανος (IV) δὲ τὸν Ὑπερβόρεον Θεσσαλόν φησιν εἶναι· ἄλλοι ἀπὸ Ὑπερβορέου Πελασγοῦ τοῦ Φορωνέως καὶ Περιμήδας τῆς Αἰόλου. ὁ δὲ Φερένικος τοὺς Ὑπερβορέους ἀπὸ τοῦ Τιτανικοῦ γένους φησὶν εἶναι. ὁ δὲ Ἑκαταῖος ἄλλως ἱστορεῖ.
- ↑ Ὑπερβορέους μὴ εἶναι τελέως φησὶν Ἡρόδοτος (4, 36) .... Ποσειδώνιος (87 F 103) δὲ εἶναί φησι τοὺς Ὑπερβορέους, κατοικεῖν δὲ περὶ τὰς Ἄλπεις τῆς Ἰταλίας· Μνασέας (V) δέ φησι νῦν τοὺς Ὑπερβορέους Δελφοὺς λέγεσθαι. Ἑκαταῖος δὲ μέχρι τῶν αὑτοῦ χρόνων εἶναί φησι τὸ τῶν Ὑπερβορέων ἔθνος· ἔστι δὲ αὐτῶι βιβλία ἐπιγραφόμενα Περὶ Ὑπερβορέων. τιμᾶται δὲ παρὰ τοῖς Ὑπερβορέοις ὁ Ἀπόλλων, διὸ καὶ ἐκεῖσε χωρῶν ὤφθη. τρία δὲ ἔθνη τῶν Ὑπερβορέων· Ἐπιζεφύριοι καὶ Ἐπικνημίδιοι καὶ Ὀζόλαι.
- ↑ «Πέραν από τον Aquilon, υπάρχει ένας ευλογημένος λαός, οι πολίτες του οποίου αποκαλούνται, σύμφωνα με την παράδοση, Υπερβόρειοι. Οι άνθρωποι αυτοί φθάνουν σε εντυπωσιακή ηλικία. Πολλά θαυμαστά αναφέρονται για αυτό το έθνος. … Η χώρα είναι λουσμένη στο φως του Ηλίου και απολαμβάνει ευχάριστη θερμοκρασία. Η δυσαρμονία εκεί είναι άγνωστη και το ίδιο συμβαίνει με την ασθένεια. Οι άνθρωποι εκεί δεν πεθαίνουν από άλλες αιτίες, παρά μόνο από το γήρας. Μετά από ένα εορταστικό δείπνο, όποιος επιθυμεί να αποθάνει, πλήρης από τις χαρές της ζωής, σε μεγάλη ηλικία, πηδά στη θάλασσα από έναν απόκρημνο βράχο. Έτσι είναι για αυτούς ο ευτυχέστερος τρόπος να ζει κανείς. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ύπαρξη αυτής της χώρας, η οποία περιγράφεται από πολλούς σοβαρούς μελετητές».
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- Εκτενής περιγραφή Hellenicway.ca
- ellinikiglossa-lexarithmoi.blogspot.gr
- spacezilotes.wordpress.com
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)