Φορολογία
Οικονομολόγοι Γης Κλάδοι Οικονομολογίας Νόμοι Οικονομολογίας Θεωρίες Οικονομολογίας
Χρηματιστήρια Γης Χρηματιστήρια Γης
Κλάδοι Οικονομίας Οικονομικά Εργαλεία Οικονομικά Μεγέθη Οικονομικά Παράδοξα Οικονομικά Φαινόμενα Οικονομικές Έννοιες Οικονομικές Διαδικασίες Οικονομικές Θεωρίες Οικονομικές Καταστάσεις Οικονομικές Πράξεις
Οικονομολόγοι Γης Νόμοι Οικονομίας
Μακροοικονομία Μικροοικονομία Οικονομετρία
Οικονομικοί Τομείς Γεωργία Βιομηχανία Εμπορία
Οικονομική Φάση Οικονομική Κρίση Δανεισμός Εταιρεία Επιχειρηματικότητα Χρήμα Αξιόγραφο Νόμισμα Συνάλλαγμα Τράπεζα Χρηματιστήριο Εταιρική Μετοχή
Χρηματιστήρια Γης Τράπεζες Γης Κλάδοι Οικονομίας Οικονομικά Εργαλεία Οικονομικά Παράδοξα Οικονομικά Φαινόμενα Οικονομικές Έννοιες Οικονομικές Διαδικασίες Οικονομικές Θεωρίες Οικονομικές Καταστάσεις Οικονομικές Πράξεις
Οικονομολόγοι Γης
Είναι
Ετυμολογία[]
Η ονομασία "Φορολογία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "φόρος".
Εισαγωγή[]
Η φορολογία των φυσικών και νομικών προσώπων είναι το "εργαλείο" που διαθέτει η Κυβέρνηση ενός Κράτους, προκειμένου να συγκεντρώσει έσοδα προκειμένου να ασκήσει το κυβερνητικό της έργο.
Από την πλευρά βρίσκονται οι δαπάνες (το κόστος εκτέλεσης του κυβερνητικού έργου) που καλύπτονται από τους πόρους που αποκομίζει το κράτος με την φορολογική πολιτική που αποφασίζει να εφαρμόσει.
Γενική Διάκριση Φόρων[]
Οι φόροι διακρίνονται σε δύο είδη:
- άμεση φορολόγηση - άμεσοι φόροι
- έμμεση φορολόγηση - έμμεσοι φόροι
Άμεση Φορολόγηση[]
Η άμεση φορολόγηση είναι ο πλέον καθιερωμένος και αξιοκρατικός τρόπος φορολόγησης των φυσικών προσώπων και νομικών προσώπων.
Όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό συγκέντρωσης εσόδων από αυτό τον τρόπο φορολόγησης, έναντι της έμμεσης, τόσο υγιέστερο και αξιοκρατικό είναι το φορολογικό σύστημα μιας χώρας. Αυτό συμβαίνει διότι η άμεση φορολόγηση ασκείται με βάση κάποιες κλίμακες που καθορίζονται κάθε έτος από το Υπουργείο Οικονομικών κάθε χώρας και οφείλει να φορολογεί πιο ήπια τις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις και πιο επιθετικά τις ανώτερες.
Έμμεση Φορολόγηση[]
Η έμμεση φορολόγηση στηρίζεται στο σκεπτικό άντλησης εσόδων σε περιπτώσεις που δεν είναι αυτό εφικτό ή εύκολο μέσω των κλιμάκων της άμεσης. Παραδείγματα έμμεσης φορολόγησης αποτελούν
- ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ),
- ο Φόρος Κύκλου Εργασιών (πλην ΦΠΑ),
- ο Φόρος Συγκέντρωσης Κεφαλαίων,
- τέλη χαρτοσήμου,
- φόρος μεταβίβασης ακινήτων και
- φόρος μεγάλης ακινήτου περιουσίας (ΦΜΑΠ).
Διπλή Φορολόγηση[]
Διπλή φορολόγηση για την ίδια συναλλακτική δραστηριότητα δεν νοείται σε καμία περίπτωση. Εάν για κάποιο λόγο αυτό συμβεί, δικαιούται ο φορολογούμενος να το γνωστοποιήσει και να ζητήσει συμψηφισμό του καταβληθέντος φόρου. Περιπτώσεις διπλής φορολόγησης προκύπτουν συνήθως όταν ένα πρόσωπο διενεργεί συναλλακτικές δραστηριότητες και στη χώρα μόνιμης κατοικίας του και σε άλλη χώρα.
Για την αποφυγή του φαινομένου αυτού το κράτος έχει προβλέψει ασφαλιστικές δικλείδες. Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως όταν σε μία συναλλαγή επιβάλλεται φόρος, δεν είναι δυνατόν για την ίδια συναλλαγή να επιβληθεί τέλος ή χαρτόσημο και το αντίστροφο.
Για παράδειγμα, στην αγορά κατοικιών καταβάλλεται φόρος, ενώ στην ενοικίαση χαρτόσημο (το οποίο σταδιακά καταργείται).
Χαρακτηριστικά των Διατάξεων[]
Ένα γνωστό χαρακτηριστικό της Φορολογίας, το οποίο είναι ακόμα πιο σύνηθες στην Ελλάδα, είναι ο ευκαιριακός χαρακτήρας των διατάξεων.
Κάθε κυβέρνηση ακολουθεί το δικό της φορολογικό πρόγραμμα, εντός της ίδιας κυβερνητικής θητείας μπορεί να ανατραπεί από έτος σε έτος, ενώ σύνηθες φαινόμενο είναι και η ύπαρξη αντιφατικών διατάξεων και εγκυκλείων.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω πολλοί από τους προαναφερθέντες φόρους μπορεί να έχουν ήδη καταργηθεί και σε άλλους να έχει διαφοροποιηθεί το πεδίο εφαρμογής τους.
Κλίμακες μπορεί να αναπροσαρμόζονται προς εξυπηρέτηση του κυβερνητικού προγραμματισμού και οι φορολογικοί συντελεστές να διαφέρουν από έτος σε έτος.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των φορολογικών διατάξεων, κυρίως στην Ελλάδα, είναι ο αφαιρετικός και γενικόλογος τρόπος σύνταξής τους, ώστε να ερμηνεύονται κατόπιν με εγκυκλίους (που πολλές φορές έχουν αναδρομική ισχύ με ό,τι αυτό συνεπάγεται ή να ορίζουν το ακριβώς αντίθετο από το κοινώς αντιληπτό) ή να ερμηνεύονται σύμφωνα με την προσωπική κρίση των ελεγκτών κατά τη διενέργεια φορολογικού ελέγχου.
Το ζήτημα της επίλυσης των οικονομικών διαφορών δυστυχώς είναι τελείως αποκομμένο από το ζήτημα της ερμηνείας των διατάξεων. Αυτό σημαίνει ότι πέραν από τη δυνατότητα συμβιβασμού, η μόνη οδός επίλυσης των διαφορών είναι η δικαστική οδός. Το γεγονός αυτό δημιουργεί και ποικίλλα προβλήματα στους ισολογισμούς των εταιρειών που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στη "συντηρητική λογιστική" των ελληνικών νόμων και τα επιτακτικώς εφαρμοζόμενα πλέον "Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης".
Αυτό συμβαίνει διότι επηρεάζονται οι σχηματιζόμενες προβλέψεις (τις οποίες επηρεάζουν οι οικονομικές διαφορές που μπορεί να εκκρεμούν για έτη στα δικαστήρια).
Οι προβλέψεις κατ' επέκταση επηρεάζουν και τα αποτελέσματα της επιχείρησης και μπορεί να αποτελέσουν πεδίο σχολιασμού για τον ορκωτό ελεγκτή που θα κληθεί να ελέγξει τις καταστάσεις της (με ό,τι αυτό συνεπάγεται).
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)