Χάρης
- Χρονική Περίοδος Ακμής: 4ος Αιώνας π.Χ.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Πολιτικοί |
---|
της Αθήνας |
|
Το όνομα "Χάρης" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "[[ ]]".
Γενεαλογία[]
- Οίκος:
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Διακρίθηκε το 367 π.Χ. όταν οι Αθηναίοι τον απέστειλαν να βοηθήσει τους Φλειασίους, οι οποίοι δέχονταν σφοδρή επίθεση από τους Αργείους και τους Σικυωνίους.[1]
Το 361 διαδέχθηκε τον ναύαρχο Λεωσθένη που ηττήθηκε από τον Φεραίο Αλέξανδρο. Έπλευσε στην Κέρκυρα όπου βοήθησε τους ολιγαρχικούς να καταλάβουν την εξουσία. Όμως διέρρηξε την σχέση μαζί τους όταν αυτοί σφαγίασαν τους δημοκρατικούς. Αυτό οδήγησε στην έξοδο της Κέρκυρας από την συμμαχία της Αθήνας μόλις άρχισε ο Συμμαχικός Πόλεμος.
Τον Σεπτέμβριο του 357 π.Χ., (αμέσως μετά την ανακατάληψη της Εύβοιας) στάλθηκε στην Θράκη (με ισχυρό στόλο και πολυάριθμους μισθοφόρους) και υποχρέωσε τον Κερσοβλέπτη και τον Χαρίδημο σε οριστική επικύρωση της συμφωνίας με τον Αθηνόδωρο. Η Χερρόνησος έγινε και πάλι Αθηναϊκή κτήση.
Κατά τον Συμμαχικό Πόλεμο (357 - 355 π.Χ.) οι Αθηναίοι έστειλαν στη Χίο 60 πλοία και στρατό υπό τους Χαβρία και Χάρητα, οι οποίοι αντιμετώπισαν εκεί τις ενωμένες δυνάμεις των αποστατών και του Μαυσώλλου.
Η πρώτη μεγάλη σύγκρουση έγινε την άνοιξη του 356 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι στρατηγοί προχώρησαν σε συνδυασμένη επίθεση εναντίον της πόλης από ξηρά και θάλασσα.
Ενώ ο Χάρης με το πεζικό μαχόταν εναντίον των εχθρών που πραγματοποιούσαν έξοδο, ο Χαβρίας με το στόλο προσπαθούσε να εισέλθει στον λιμένα.
Όμως, η επίθεση αποκρούσθηκε και ο Χαβρία φονεύθηκε έπειτα από σκληρό αγώνα, αρνούμενος να εγκαταλείψει το πλοίο του.
Μετά από αλλεπάλληλες νίκες των αποστατών, η Αθήνα αντέδρασε στέλνοντας προς ενίσχυση του Χάρητος 60 ακόμη πλοία με επικεφαλής τους Τιμόθεο, Μενεσθέα και Ιφικράτη.
Οι Αθηναίοι στρατηγοί αποφάσισαν να πλήξουν πρώτα το Βυζάντιο. Τότε οι αποστάτες έλυσαν την πολιορκία της Σάμου και έπλευσαν βόρεια για να βοηθήσουν την απειλούμενη πόλη.
Όμως, οι Αθηναίοι αδυνατώντας να πράξουν οτιδήποτε εναντίον του Βυζαντίου εγκατέλειψαν τον Βόσπορο και τον Ελλήσποντο και κατευθύνθηκαν νότια, στην περιοχή της Χίου.
Οι δύο στόλοι συναντήθηκαν και ετοιμάστηκαν για ναυμαχία πλησίον της τοποθεσίας Έμβατα, κοντά στις Ερυθρές, στα τέλη θέρους του 356 π.Χ.
Παρά την αιφνίδια επιδείνωση των καιρικών συνθηκών ο Χάρης επέμεινε να εμπλακεί, αγνοώντας την αντίθετη άποψη των συστρατηγών του.
Ακολούθησε σύγκρουση, κατά την οποία η μοίρα του Χάρητος ηττήθηκε καθώς δεν ενισχύθηκε από τις υπόλοιπες.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο Χάρης κατηγόρησε τους άλλους στρατηγούς για προδοσία και τελικά παρέμεινε μοναδικός διοικητής των εκεί δυνάμεων. Στη συνέχεια, οι επιχειρήσεις φαίνεται γενικά να διακόπηκαν, λόγω και της έλευσης του χειμώνα.
Στις αρχές του 355 π.Χ. ο πόλεμος έλαβε νέα τροπή, όταν ο Χάρης, για να συντηρήσει το μισθοφορικό κυρίως στρατό του, αποδέχθηκε να υπηρετήσει τον Αρτάβαζο τον Νεώτερο, σατράπη της Ελλησποντικής Φρυγίας, που είχε επαναστατήσει εναντίον του βασιλέα Αρταξέρξου Γ'.
Ο Χάρης κατέλαβε για λογαριασμό της Αθήνας τη Λάμψακο και το Σίγειο και είχε επιτυχίες εναντίον των Περσών στη Μικρά Ασία.
Σε μία μάχη στην Φρυγία (που την απεκάλεσε "αδελφή μάχη του Μαραθώνα") συνέτριψε κυριολεκτικά, τον αντίπαλο του Αρταβάζου, Τιθραύστη.
Όμως, ο Πέρσης μονάρχης έστειλε πρέσβεις στη Αθήνα απαιτώντας την ανάκληση του Χάρητος, γιατί διαφορετικά, όπως έλεγαν οι φήμες, θα διέθετε 300 πλοία στους αποστάτες.
Αυτό έδωσε ουσιαστικά τέλος στο Συμμαχικό πόλεμο στα μέσα του θέρους του 355 π.Χ.
Νίκησε τον Μακεδόνα στρατηγό Αδαίο σε μάχη στα Κύψελα της Θράκης θέρος (353 π.Χ.)
Η επόμενη μεγάλη αποστολή που ανατέθηκε στο Χάρητα ήταν να απεγκλωβίσει την Όλυνθο από την Μακεδονική πολιορκία (349 π.Χ.). Όμως απέτυχε οικτρά, ηττήθηκε από τον Φίλιππο, δεν επέτυχε να την σώσει και επέστρεψε με βαρείες απώλειες στην Αθήνα.
Το 340 Φίλιππος πολιόρκησε στη Θράκη την Πέρινθο και το Βυζάντιο.
Η βοήθεια που έστειλαν οι Αθηναίοι υπό τον Χάρητα (και τον Πρόξενο) ήταν και πάλι ανεπαρκής.
Τότε, πιθανώς (340) ο Χάρης ενίκησε παρά τον Έβρο Μακεδονική δύναμη.
Ωστόσο, ο Χάρης δεν έγινε δεκτός, στο Βυζάντιο, από αυτό και τους συμμάχους του, Ρόδιους, Χίους, Κώους. Οι Αθηναίοι ήταν έτοιμοι να τους εγκαταλείψουν. Παρενέβη, όμως, ο Φωκίων και τους εμπόδισε. Τότε η Αθήνα τον αντικατέστησε με τον Φωκίωνα (340 π.Χ.). Ο Φίλιππος αναγκάστηκε να λύσει την πολιορκία των δύο πόλεων. Τελικά, το 339 υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τους Αθηναίους.
Το 338 π.Χ. ο Χάρης ήταν ένας από τους διοικητές των Αθηναϊκών δυνάμεων στη 1η Μάχη της Χαιρώνειας.
Την άνοιξη του 338 π.Χ. συγκρούεται στην Άμφισσα με το στρατό του Φιλίππου, ηττηθείς όμως κατέφυγε στην Περσική Αυτοκρατορία.
Εθεωρείτο σκληρός προς τους υφισταμένους του.
Υποσημειώσεις[]
- ↑ Ξενοφών, Βιβλίο Ζ΄, κεφάλαιο II, 18-22
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Αθήνα
- Ηγεμόνες Αθήνας
- Στρατιωτικοί Αθήνας
- Πολιτικοί Αθήνας
- Κεκρωπίδες
- Ερεχθείδες
- Θησείδες
- Αλκμαιωνίδες
- Πεισιστρατίδες
- Φιλαΐδες
Βιβλιογραφία[]
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν "ΗΛΙΟΥ"", τ. ΙΗ' , σελ. 551
- "Ιστορία Ελληνικού Έθνους". Εκδοτική Αθηνών, 1974.
- "Ιστορία της Aρχαίας Ελλάδας". Russell Meiggs & John Bury. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1998.
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)