Χάρυβδις
Charybdis ή Χάρυβδη

Χάρυβδις, το μυθικό τέρας

Βυζάντιο
Καλχηδών
Βόσπορος
Σκύλλα
Χάρυβδις

Το μυθικό τέρας, Χάρυβδις

Μαθηματικά
εκλαΐκευση
Η Χάρυβδις είναι ένα θηλυκό τέρας της Ελληνικής Μυθολογίας.
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Χάρυβδις" σχετίζεται ετυμολογικά με τις λέξεις:
Μυθική Περιγραφή[]
Θεωρείται θυγατέρα του Ποσειδώνα και της Γαίας.
Κατοικούσε στην ασιατική ακτή του πορθμού του Βοσπόρου (στην ευρωπαϊκή ακτή κατοικούσε ένα άλλο τέρας, η Σκύλλα) και ρουφούσε το νερό της θάλασσας, καταπίνοντας μαζί διερχόμενα πλοία και ναυτικούς.
Αργότερα οι μυθογράφοι μετέφεραν την κατοικία των δύο τεράτων στον πορθμό της Μεσσήνης μεταξύ Ιταλίας και Σικελίας.
Τόσο η Χάρυβδη όσο και η Σκύλλα εμπλέκονται στους μύθους τόσο του Οδυσσέα όσο και των Αργοναυτών, οι οποίοι πέρασαν από τα στενά αυτά με μικρές απώλειες.
Ιστορική Ερμηνεία[]
Προφανώς πρόκειται για την πόλη Καλχηδόνα της Βιθυνίας, όπως αυτή αποκαλούταν κατά την Μυκηναϊκή Εποχή.
Αν θεωρηθεί ότι η Γεωγραφία της Μεσογείου, όπως παριστάνεται στις αρχαίες μυθολογικές πηγές (όπως Όμηρος, τραγικοί κ.α) ίσως είναι η μακρυνή ηχώ της πραγματικής Γεωγραφίας της περιοχής κατά τους 12ο , 11ο , 10ο αιώνες π.Χ. τότε η ένα θαλάσσιο τέρας, όπως η Χάρυβδις, πιθανόν να αποτελεί τον μυθικό απόηχο ενός πειρατικού λαού. Ειδικά στους πορθμούς εγκαθίσταντο σκληρότατοι πειρατές που «δασμολογούσαν» το κάθε διερχόμενο πλοίο.
Στην σημερινή εποχή όπου το διεθνές δίκαιο έχει επικρατήσει στις θάλασσες, οι δασμοί (ή τέλη κυκλοφορίας) είναι μία λογική χρηματική καταβολή όπως οι φόροι. Στην Αρχαιότητα όμως, ο «δασμός» μπορούσε να αφορά την κατακράτηση από τους πειρατές (ή τον λαό που είχε την κυριότητα του στενού) μέρους ή ολόκληρου του φορτίου που έφερε το πλοίο ή ακόμη και την καταστροφή του αν κρινόταν ως μη φίλιο. Επειδή το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών που αφορούσαν μακρυνές τοποθεσίες καλυπτόταν από συνεχώς διασπειρόμενες φήμες με έντονο το στοιχείο της υπερβολής, γρήγορα η ονομασία του λαού (ή της ομάδα πειρατών) που έλεγχε ένα στενό κατέληγε να περιτυλίσσεται από θρύλους και τελικά σε πολλές περιπτώσεις μετεξελισσόταν σε ονομασία τέρατος.
Εφόσον λοιπόν δεχθεί κανείς ότι πίσω από το όνομα της Χάρυβδης υποκρύπτεται το όνομα ενός αρχαίου λαού, προχωρά στο επόμενο στάδιο που είναι η αναζήτηση της ταυτότητας του λαού αυτού.
Η γλωσσολογική εξέταση δείχνει ότι η λέξη «Χάρυ-βδις» είναι ετυμολογικά παρόμοια με την λέξη «Χάλυ-βες (Chaly-wa)». Η ρίζα (Chary-) σχεδόν ταυτίζεται με την ρίζα (Chaly-). Η εναλλαγή των υγρών συμφώνων (r, l ) αποτελεί κανόνα της διαγλωσσικής μεταφοράς λέξεων. [Ας σημειωθεί ότι η κατάληξη (–wa) είναι συνήθης στην Χετταϊκή Γεωγραφία και σημαίνει χώρα].

Χάρυβδις, το μυθικό τέρας
Χάλυβες είναι το όνομα ενός λαού που αναφέρεται από τον Ηρόδοτο να κατοικεί στην Μικρασιατική παραλία της Μαύρης θάλασσας (αρχ. Εύξεινος Πόντος)) κατά την κλασσική περίοδο. Επίσης ο Όμηρος αναφέρει πόλη ή χώρα Αλύβη στην περιοχή αυτή. Επίσης και ο Στράβων αφιερώνει αρκετές αναφορές στο λαό αυτόν.
Οι Χάλυβες ήταν ένας λαός που κατοικούσε κατά την Κλασσική Εποχή στον Εύξεινο Πόντο. Φαίνεται, όμως, ότι ένας κλάδος τους είχε εγκατασταθεί κατά το τέλος της 2ης χιλιετίας στην Ασιατική παραλία του Βοσπόρου και εισέπραττε διόδια από τα διερχόμενα πλοία. Ταχύτατα το όνομά τους έγινε ο τρόμος των εμπόρων - ναυτικών που κατευθυνόταν που διέπλεαν τα Στενά.
Όταν βέβαια αργότερα, εξοντώθηκαν ή απωθήθηκαν ανατολικότερα (κάτω από την πίεση νεο-εισβαλλόντων Θρακικών λαών στην Μ. Ασία) οι δύο ονομασίες, του τέρατος των Στενών και του εναπομείναντος λαού, διαχωρίστηκαν και η κοινή καταγωγή τους λησμονήθηκε.
Παρόμοια ενδεχομένως να είναι και η προέλευση της ονομασίας του άλλου τέρατος της ευρωπαϊκής ακτής, της Σκύλλας που ενδεχομένως υποδηλώνει τον Σκυθικό λαό των Σκολότων. [Ας ληφθεί υπ΄όψιν και η ονομασία της μεταγενέστερης πόλης "Κάλλατις" < (Σ)κάλλα-τις»].
Έτσι, όταν οι ναυτικοί που διέρχονταν τον Βόσπορο, στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ., ακολουθούσαν
- την ευρωπαϊκή ακτή ήταν αναγκασμένοι να διαπλεύσουν τα «χωρικά ύδατα» των Σκολότων (τέρας Σκύλλα) ενώ
- αν ακολουθούσαν την ευρωπαϊκή ακτή ήταν αναγκασμένοι να διαπλεύσουν τα «χωρικά ύδατα» των Χαλύβων (τέρας Χάρυβδις).
Είναι προφανές ότι από την στιγμή που οι ονομασίες των δύο τεράτων αποδεσμεύτηκαν από την εθνολογική προέλευσή τους αυτά μεταφέρθηκαν από τους μυθογράφους, χωρίς κανένα πρόβλημα, και στα Ιταλικά στενά της Μεσσήνης.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)