Χαβρίας \Αθήνα

Το 388 π.Χ. ανέλαβε διοικητής του στόλου που έπλευσε προς βοήθεια του Ευαγόρου κατά των Περσών. Ωστόσο, στο δρόμο για την Κύπρο, στάθμευσε στην Αίγινα, την οποία κατέλαβε, νικώντας τις Σπαρτιατικές δυνάμεις και φονεύοντας σε ενέδρα τον Σπαρτιάτη αρμοστή Γοργώπα.

Πρώτη Μισθοφορία[]

Αρχηγός μισθοφορικής αποστολής με δέκα τριήρεις και 800 μισθοφόρους συμμετείχε υπό τον βασιλέα της Κύπρου Ευαγόρα στην πολιορκία της Τύρου.

Στη συνέχεια το 385 π.Χ. προσέφερε τις υπηρεσίες στον Νεκταναβώ της Αιγύπτου στην επανάσταση του εναντίον των Περσών. Ύστερα, όμως, από απαίτηση του Μεγάλου Βασιλέα ανακλήθηκε στην Αθήνα.

Θηβαϊκός Πόλεμος[]

Τον Ιανουάριο του 378 π.Χ. ο Χαβρίας και ο Δημοφών ηγούμενοι τμήματος Αθηναίων εθελοντών μετέβησαν στην Βοιωτία για να βοηθήσουν τους Θηβαίους δημοκρατικούς να απελευθερώσουν την Θήβα από την Σπαρτιατική φρουρά (υπό τον Ηριππίδα)

Όμως, περί τον Φεβρουάριο του 378 π.Χ. κατέφθασε στην Βοιωτία Σπαρτιατικός στρατός υπό τον νεοαναρρηθέντα βασιλέα Κλεόμβροτο για ενισχύσει την φρουρά της Καδμείας, η οποία όμως ήδη είχε συνθηκολογήσει και αποχωρήσει.

Στην Αθήνα επικράτησε πανικός (όπως και στην ίδια την Θήβα) και οι ολιγαρχικοί κυριάρχησαν και παρέπεμψαν σε δίκη για τους δύο στρατηγούς, αποκηρύσσοντας ως αυτόβουλες τις ενέργειές τους.

Όμως, ο Κλεόμβροτος μετά από παραμονή 16 ημερών έξω από την Θήβα αποχώρησε και οι εχθροί της Σπάρτης αναθάρρησαν.

Μετά και την απαλλαγή του Σφοδρίου στην δίκη του στην Σπάρτη (ίσως Μάιος 378), οι δημοκρατικοί επανήλθαν στην εξουσία, οι ποινές των δύο στρατηγών προφανώς ακυρώθηκαν και η Αθήνα αποφάσισε να συμμαχήσει με την Θήβα (μετά από πρόταση του Κεφάλου).

Τον Ιούνιο του 378 π.Χ. οι δύο στρατηγοί επαναδραστηριοποιήθηκαν. Ο Χαβρίας απέκλεισε (με σώμα πελταστών) την διέλευση στις Ελευθερές της Αττικής, προσπαθώνας να αποτρέψει την είσοδο του βασιλέα της Σπάρτης, Αγησιλάου στην Βοιωτία που όμως διήλθε από την δίοδο του Κιθαιρώνα.

Την άνοιξη 377 φαίνεται ότι ο Χαβρίας, ηγήθηκε της Αθηναϊκής υποστηρικτικής δύναμης κατά την νέα εισβολή του Αγησιλάου στην Βοιωτία. Προφανώς, συνέβαλε στην αποτυχία των Σπαρτιατών να κυριεύσουν την Θήβα.

Τότε πρέπει να τοποθετηθεί χρονικά η λαϊκή παράδοση σύμφωνα με την οποία ο Χαβρίας παρέταξε τις δυνάμεις του σε ύψωμα, δίνοντας διαταγή στους οπλίτες του να τοποθετήσουν τις ασπίδες παρά πόδα (ακριβέστερα στηριγμένη στο γόνατο). Θεωρήθηκε ότι η εικόνα αυτή έκανε εντύπωση στους Σπαρτιάτες και στον ίδιο τον Αγησίλαο που απέφυγε να δώσει μάχη. Το συγκεκριμένο γεγονός υπερεκτιμήθηκε και χάρισε μεγάλη φήμη στον Χαβρία, ο οποίος έκτοτε ήθελε να αναπαρίσταται με την ασπίδα παρά πόδα.

Πιθανότατα, η εξήγηση είναι ότι ο Αγησίλαος, αφού παρέκαμψε και παραπλάνησε τους Θηβαίους βαδίζοντας παράλληλα με τα σύνορας της Αττικής, συνάντησε την Αθηναϊκή δύναμη του Χαβρίου, αλλά καθώς βιαζόταν να φθάσει στην αφρούρητη Θήβα, αποχώρησε χωρίς μάχη.

Αιγαιωτικοί Πόλεμοι[]

Τον Ιούνιο ή Ιούλιο του 377 ο Χαβρίας (αφού πλέον ο Αγησίλαος είχε εκκενώσει την Βοιωτία) ηγήθηκε στόλου που έδρασε σε Εύβοια και Ανατολικές Σποράδες (Σκίαθο κλπ)

Το 376 π.Χ. ο Σπαρτιατικός στόλος υπό τον ναύαρχο τον Πόλλιδα απέκλεισε την Αττική. Οι Αθηναίοι ετοίμασαν 83 τριήρεις και απέπλευσαν με ναύαρχο τον Χαβρία. Ο Χαβρίας συνόδευσε ως τον Πειραιά τα σιταγωγά που είχαν αποκλειστεί στον Γεραιστό και έπειτα έπλευσε στη Νάξο. Ο Πόλλις έσπευσε να βοηθήσει την πόλη και η ναυμαχία (Ναυμαχία της Νάξου) έγινε στο στενό μεταξύ Πάρου και Νάξου. Οι Αθηναίοι επέτυχαν μεγάλη νίκη (Σεπτέμβριος του 376 π.Χ.), η οποία εξασφάλισε την Αθηναϊκή θαλασσοκρατία σε όλο το Αιγαίο.

Επιπλέον πολλές Κυκλαδικές πόλεις προσχώρησαν στη συμμαχία.

Ο Χαβρίας επέστρεψε στον Πειραιά με 49 αιχμάλωτα εχθρικά πλοία, 3.000 αιχμαλώτους και 110 τάλαντα, τα οποία προσέφερε στο Δημόσιο Ταμείο.

[Ήταν η πρώτη νικηφόρα ναυμαχία για τους Αθηναίους κατά των Σπαρτιατών μετά από τις Αργινούσες (406 π.Χ) και σηματοδότησε μια περίοδο ναυτικής υπεροχής που κράτησε 54 έτη μέχρι την οριστική παρακμή λόγω της ήττας το 322 π.Χ. (Ναυμαχία της Αμοργού στον Λαμιακό Πόλεμο)].

Το 375 π.Χ. οι Αθηναίοι (υπό τον Χαβρία) πραγματοποιούν νέες ναυτικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Την άνοιξη του 375 π.Χ. ο Χαβρίας λεηλάτησε την Ιστιαία, έπλευσε στο Αιγαίο και στη συνέχεια στα Άβδηρα. Εκεί έσωσε την πόλη από τον κίνδυνο της πολιορκίας των Τριβαλλών και άλλων Θρακικών φύλων. Επίσης τερμάτισε και τις εμπόλεμη κατάστασή τους με την Μαρώνεια. Οι επιχειρήσεις του Χαβρίου στα Θρακικά παράλια στέφθηκαν με μια συνθήκη συμμαχίας με το Μακεδόνα βασιλέα Αμύντα Γ' αποκομίζοντας την υποχρέωση του για προμήθεια με ξυλεία.

Το 372 έπλευσε στην Κέρκυρα.

Το 369 π.Χ., η Αθήνα άλλαξε στρατόπεδο, συμμαχώντας με τη Σπάρτη κατά της Θήβας.

Δράση στην Πελοπόννησο[]

Τότε, διορίστηκε αρχιστράτηγος των Αθηναίων, των Λακεδαιμόνιων, των Κορινθίων, των Μεγαρέων και των άλλων συμμάχων στην Κορινθία, όπου και νίκησε τις δυνάμεις των Βοιωτών (υπό τον Επαμεινώνδα) που ενήργησαν επίθεση στην Κόρινθο.

Απέτυχε, όμως, στον Ισθμό της Κορίνθου να αποτρέψει την είσοδο του Επαμεινώνδα στην Πελοπόννησο.

Ζήτημα Ωρωπού[]

Κατηγορήθηκε (ομού με τον επώνυμο άρχοντα Καλλίστρατο) το 366 π.Χ. ότι παρέδωσε τον Ωρωπό στους Θηβαίους, αλλά αθώωθηκε.

Αιγαιωτικοί Πόλεμοι[]

Την άνοιξη (ίσως Μάρτιος) του 363 π.Χ., επικεφαλής ναυτικής δύναμης, επαναφέρει τις Κυκλάδες στην Αθηναϊκή Συμμαχία ανατρέποντας την κατάσταση που είχε διαμορφώσει εκεί ο στόλος του Επαμεινώνδα το προηγούμενο έτος (364 π.Χ.).

Ειδικότερα στην Κέα και στην Νάξο επαναφέρθηκαν οι εξόριστοι Αθηναΐζοντες εκδιώκοντας τους Θηβαΐζοντες.

[Όμως, αργότερα, (ίσως φθινόπωρο του 363 π.Χ.) οι Θηβαΐζοντες επανήλθαν στην Κέα και κατέλαβαν την εξουσία. Οι Αθηναίοι με νέα εκστρατεία (Ιούνιος του 362 π.Χ) υπό τον Αριστοφώνα ανακατάλαβαν την Κέα]

Δεύτερη Μισθοφορία[]

Μετά την μάχη της Μαντίνειας μετέβη στην Αίγυπτο επικεφαλής μισθοφορικής δύναμης και προσέφερε υπηρεσίες στον Αιγύπτιο Ταχώ. Συμμετείχε σε κρίσιμη ναυμαχία με τον Περσικό στόλο που όμως κατέληξε σε ήττα.

Την άνοιξη του 360 π.Χ ο νεοαναγορευθείς βασιλέας Ταχώς ηγήθηκε μίας μεγάλης εκστρατείας μέσα στην Περσική Αυτοκρατορία (επί βασιλείας Αρταξέρξου Β'

Ο Ταχώς συμμάχησε με τον σατράπη Ορόντη, την Σπάρτη και ζήτησε και μισθοφόρους από την Αθήνα.

Από την Σπάρτη εκκίνησε με ικανή μισθοφορική δύναμη ο βασιλέας Αγησίλαος Β' έλαβε μεγάλη ανταμοιβή.

Ο Χαβρίας καθώς οι μισθοί ήταν δελεαστικότατοι, έσπευσε να συμμετάσχει (άνοιξη 360) με δική του πρωτοβουλία

Στην Αίγυπτο ανέλαβε την διοίκηση του Αιγυπτιακού στόλου, ενώ ο Αγησίλαος την ηγεσία των χερσαίων δυνάμεων.

Αρχικά η εκστρατεία είχε μεγάλη επιτυχία και ο στρατός έφθασε στην Φοινίκη χωρίς να συναντήσει τις Περσικές δυνάμεις.

Στο μεταξύ Περσική πρεσβεία στην Αθήνα, ζήτησε την παύση της Αθηναϊκής σύμπραξης και την αποχώρηση του Χαβρία από το μέτωπο.

Οι Αθηναίοι τότε έθεσαν προθεσμία στον Χαβρία να επιστρέψει στην Αθήνα καθόσον σε αντίθετη περίπτωση θα καταδικαζόταν σε θάνατο.

Ο Χαβρίας υπάκουσε, αποχώρησε (Αύγουστος 360) και επέστρεψε στην Αθήνα.

Αιγαιωτικός Πόλεμος[]

Αρχές Μαίου του 359 π.Χ. αντικαθιστά στην αρχηγία του στόλου τον αποπεμφθέντα Κηφισόδοτο.

Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα ανέλαβε νέα αποστολή στην Θράκη (358 π.Χ.) για να υποστηρίξει τον Κερσοβλέπτη και να επιβάλλει την συνομολογείσα συνθήκη του Χαρίδημου. Επειδή, όμως, δεν του χορηγήθηκαν οι απαραίτητες δυνάμεις (μόνον μία τριήρης) για την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος απέτυχε στην αποστολή του.

Συμμαχικός Πόλεμος[]

Συμμετείχε ως ναύαρχος στον πόλεμο Αθήνας με τους Συμμάχους της.

Φονεύθηκε μαχόμενος στον λιμένα της Χίου το 356, κατά τη διάρκεια του 1ου Συμμαχικού Πολέμου διότι δεν θέλησε να εγκαταλείψει το κατεστραμμένο πλοίο του.

Ο περιηγητής Παυσανίας είδε τον τάφο του στον Κεραμεικό, ο οποίος ήταν δίπλα στα μνήματα του Περικλέους και του Θρασύβουλου.

Σύνοψη[]

Ο Χαβρίας ήταν ένας από τους κορυφαίους στρατηγούς της εποχής του μαζί με τον Ιφικράτη και τον Τιμόθεο, ενώ διακρινόταν για την μετριοπάθεια του χαρακτήρα του.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

"Ιστορία Ελληνικού Έθνους". Εκδοτική Αθηνών, 1974.
"Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας". Russell Meiggs & John Bury. Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1998.
Ξενοφών, «Ελληνικά»
Διόδωρος Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη»
Πολύαινος, «Στρατηγήματα»
Πλούταρχος, «Βίος Αγησιλάου», «Βίος Φωκίωνος»
Παυσανίας, «Αττικά»

Ιστογραφία[]

Κίνδυνοι Χρήσης

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.

Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)

Χαβρίας \Αθήνα

Περιεχόμενα

Ετυμολογία[]

Γενεαλογία[]

Βιογραφία[]

Πρώτη Μισθοφορία[]

Θηβαϊκός Πόλεμος[]

Αιγαιωτικοί Πόλεμοι[]

Δράση στην Πελοπόννησο[]

Ζήτημα Ωρωπού[]

Αιγαιωτικοί Πόλεμοι[]

Δεύτερη Μισθοφορία[]

Αιγαιωτικός Πόλεμος[]

Συμμαχικός Πόλεμος[]

Σύνοψη[]

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]

Fan Feed