Ωλίαρος
Cyclades, Αντίπαρος
- Μία νήσος του Αιγαίου Πελάγους που ανήκει στις Κυκλάδες.
Ετυμολογία[]
Κυκλάδες
|
---|
Δυτικές Κυκλάδες |
|
Κεντρικές Κυκλάδες |
|
Ανατολικές Κυκλάδες |
|
Μικρές Κυκλάδες |
|
Νότιες Κυκλάδες |
|
Η ονομασία "Ωλίαρος" σχετίζεται ετυμολογικά, με την λέξη [[ ]].
Γεωγραφία[]
Μορφολογία[]
Τα σημαντικότερα όρη της είναι:
Δημογραφία[]
Οικονομία[]
Ιστορία[]
Στην ίδια την Αντίπαρο ίχνη ζωής την προϊστορική εποχή έχουν βρεθεί στο περίφημο σπήλαιο.
Αναφέρεται ο μύθος ότι ο θεός της θάλασσας, ο Ποσειδώνας έπληξε με την τρίαινά του στη Νάξο, την Πάρο και την Αντίπαρο, που ήταν ενωμένες, και τις χώρισε.
Έκανε τη Νάξο μεγαλύτερη και την πρόσφερε στη σύζυγό του την Αμφιτρίτη, χάρισε στην Πάρο ωραίες ακρογιαλιές για να μην είναι παραπονεμένη και έκανε την Αντίπαρο καταπράσινη για τους κτηνοτρόφους.
Φαίνεται ότι η Αντίπαρος είναι πράγματι καταπράσινη την Αρχαία Εποχή.
Το πρώτο όνομά της είναι Ωλίαρος και αποδίδεται στους Φοίνικες από τη Σιδώνα, που θεωρήθηκαν ως πρώτοι κάτοικοί της κατά τους ιστορικούς χρόνους. Σημαίνει «δασώδες όρος».
(Πιθανότατα, όμως, δεν πρόκειται για τους Σιδώνιους της Ασιατικής Φοινίκης αλλά για τους Φοίνικες-Ιναχιείς του Άργους)
Οι ειδικοί υποθέτουν ότι υπάρχει δασική βλάστηση για μακρές χρονικές περιόδους, αλλά αποψιλώνεται σταδιακά από την υλοτομία.
Η νήσος αναφέρεται με το όνομα Ωλίαρος από τον Έλληνα γεωγράφο του 3ου π.Χ. αιώνα Ηρακλείδη τον Κριτικό στο έργο του «Περί Νήσων». Το έργο δεν σώζεται, αλλά στις αρχές του 6ου μ.Χ. αιώνα ο βυζαντινός λόγιος Στέφανος Βυζάντιος διασώζει το απόσπασμα που αναφέρεται στην Αντίπαρο.
«. Ωλίαρος των Κυκλάδων μία, περί ής Ηρακλείδης ο Ποντικός εν τω περί νήσων ούτω φησίν, Ωλίαρος Σιδωνίων άποικος, απέχουσα Πάρου σταδίους νη΄.» Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, «η Ωλίαρος, μία από τις Κυκλάδες, για την οποία ο Ηρακλείδης ο Ποντικός αναφέρει ότι είναι αποικία κατοίκων από τη Σιδώνα και απέχει από την Πάρο πενήντα οκτώ σταδίους».
Ο Βυζάντιος προφανώς συγχέει τον αρχαίο γεωγράφο Ηρακλείδη τον Κριτικό με τον φιλόσοφο του 4ου π.Χ. αιώνα Ηρακλείδη από την Ηράκλεια του Πόντου.
Η Ωλίαρος αναφέρεται, επίσης, από τον Έλληνα γεωγράφο Στράβωνα στο βιβλίο Ι΄ του έργου του «Γεωγραφικά». «. Κίμωλον και Πρεπέσινθον και Ωλίαρον . Τας μες ουν άλλας των δώδεκα νομίζω, την δε Πρεπέσινθον και Ωλίαρον και Γύαρον ήττον.»
Είναι η εποχή που ο μεγάλος γεωγράφος, που ζει από το 67 π. Χ. ώς το 23 μ.Χ., θεωρεί ότι οι Κυκλάδες είναι δώδεκα και ονομάζει τις νοτιότερες νήσους, "Σποράδες" (και προφανώς μεταξύ αυτών την Πρεπέσινθο και την Ωλίαρο).
Λίγο αργότερα η Ωλίαρος αναφέρεται και από τον Λατίνο συγγραφέα Πλίνιο στον τέταρτο τόμο του έργου του «Φυσική Ιστορία».
Και ο Πλίνιος αναφέρει την Πρεπέσινθο, το αρχαίο όνομα της νήσου "Δεσποτικό", απέναντι από τη δυτική ακτή της Αντιπάρου, στο οποίο έχουν έρθει στο φως ευρήματα από την Προϊστορική Εποχή και ένα από τα σπουδαιότερα ιερά του Απόλλωνα στις Κυκλάδες κατά την Αρχαϊκή και Κλασσική Εποχή.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)