3ος Ιερός Πόλεμος

Πόλεμοι Αρχαίας Εποχής Αρχαία Εποχή
Πόλεμοι Μεσαιωνικής Εποχής Μεσαιωνική Εποχή
Πόλεμοι Νεότερης Εποχής Νεότερη Εποχή
Πόλεμοι Σύγχρονης Εποχής Σύγχρονη Εποχή
Πόλεμοι 3ης Χιλιετίας π.Χ. Πόλεμοι 2ης Χιλιετίας π.Χ. Πόλεμοι 1ης Χιλιετίας π.Χ. Πόλεμοι 1ης Χιλιετίας μ.Χ. Πόλεμοι 2ης Χιλιετίας μ.Χ. Πόλεμοι 3ης Χιλιετίας μ.Χ.

- Πόλεμος του 4ου Αιώνα π.Χ..
Ετυμολογία[]
Πρότυπο:Wars
- Η ονομασία "Ιερός" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Ιερότητα".
Σύνοψη[]
- Μάχες:
- Μάχη
- Μάχη
Περιγραφή[]
Ο 3ος Ιερός Πόλεμος ήταν ο τρίτος κατά σειρά πόλεμος που έγινε στην Ελλάδα με αφορμή τον έλεγχο του Δελφικού Μαντείου.
Ο πόλεμος εξέσπασε, το 356 π.Χ., όταν οι Φωκείς αρνούμενοι να υποστούν τις συνέπεις της τιμωρίας που τους επιβλήθηκε από το Αμφικτυονικό Συνέδριο, κατέλαβαν τους Δελφούς.
Εναντίον τους τότε σχηματίστηκε ένας αντίπαλος συνασπισμός υπό από την ηγεσία της Θήβας αρχικά και της Μακεδονίας στην συνέχεια με αποτέλεσμα την οριστική συντριβή των Φωκέων δέκα έτη μετά.
Ο πόλεμος αυτός αποτέλεσε αφορμή για την πρώτη εμπλοκή της Μακεδονίας στις εξελίξεις της Νότιας Ελλάδας.
Αφορμή του πολέμου[]
Το 362 π.Χ. οι Φωκείς, σύμμαχοι τότε των Θηβαίων, αθέτησαν υποχρέωσή τους σε συμμετοχή στην Θηβαϊκή εκστρατεία του στην Πελοπόννησο. Για την Θήβα αυτή ήταν μία εκδήλωση εχθρικής συμπεριφοράς.
Η κατάσταση εκτραχύνθηκε όταν οι Θηβαίοι, κατέθεσαν καταγγελία στην Δελφική Αμφικτυονία για ιεροσυλία εκ μέρους τους επειδή είχαν καλλιεργήσει μέρος των ιερών κτημάτων των Δελφών. Το Αμφικτυονικό Συνέδριο αποφάσισε να τους επιβάλλει βαρύ πρόστιμο το οποίο οι Φωκείς αδυνατούσαν να πληρώσουν.[1]
Σε συνέλευση στην Φωκίδα, ο Φιλόμηλος από την πόλη Λέδων διακύρηξε την αδυναμία της χώρας του να πληρώσει αυτό το ποσό και έστρεψε τις Φωκικές πόλεις στο δρόμο της ανυπακοής.
Άμεση συνέπεια ήταν ο Φωκικός στρατός να καταλάβει τους Δελφούς και ακολούθως να ακυρώσει την απόφαση του προστίμου.
Η ενέργεια αυτή οδηγούσε, βέβαια, σε μετωπική σύγκρουση με την ηγεμονική Ελληνική δύναμη, την Θήβα.
Οι Φωκείς ετοιμάσθηκαν για πόλεμο μέχρις εσχάτων. Εξέλεξαν ως ομοσπονδιακό στρατηγό τον Φιλόμηλο και παράλληλα αναζήτησε εξωτερική βοήθεια από τον κύριο εχθρό της Θήβας, την Σπάρτη.
Οι Σπαρτιάτες δεν μπορούσαν να απορρίψουν την έκκληση της Φωκίδας αφού έτσι θα αποκτούσε η Θήβα έναν ισχυρό αντίπαλο στην περιοχή της.
Όμως, η διπλωματική τους θέση ήταν δύσκολη καθώς η συμμαχία με μία δύναμη που προέβαινε σε ιερόσυλες ενέργειες δημιουργούσε δυσφορία σε Πανελλήνια κλίμακα.
Έτσι προσέφεραν στους Φωκείς ένα ποσό 15 ταλάντων για να συντηρήσουν τον στρατό τους[2].
Οι Φωκείς κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα στρατό 5.000 ανδρών. Ο Φιλόμηλος οχύρωσε τους Δελφούς.
Πρώτη Περίοδος[]
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα μέλη της Δελφικής Αμφικτυονίας υπό την ηγεσία της Θήβας κήρυξαν στον πόλεμο στους Φωκείς.[3] Με την Φωκίδα συνέπλεαν (όχι όμως ρητά) η Αθήνα, η Σπάρτη και οι Φερές της Θεσσαλίας.
Το πρώτο έτος του πολέμου οι Λοκροί της Άμφισσας, σύμμαχοι των Βοιωτών, προσπάθησαν να καταλάβουν τους Δελφούς αλλά απωθήθηκαν από τις δυνάμεις του Φιλόμηλου.
Ένα έτος μετά ο Φιλόμηλος φονεύθηκε στην μάχη που διεξήχθη στην Νέωνα της Φωκίδας (κοντά στην Τιθορέα) σε μία σύγκρουση εναντίον των Βοιωτών.
Τον διαδέχθηκε, στην ηγεσία της Φωκικής Ομοσπονδίας, ο Ονόμαρχος. Ο Ονόμαρχος δαπανώντας χρήματα από τους θησαυρούς των Δελφών δημιούργησε έναν ισχυρό μισθοφορικό στρατό 20.000 πεζών και 1000 ιππέων ενώ την ίδια περίοδο άρχισε να οχυρώνει τις Φωκικές πόλεις.
Εξεστράτευσε κατά των γειτονικών Επικνημίδειων Λοκρών καταλαμβάνοντας το Θρόνιο.[4] Επίσης εξεστράτευσε κατά της Δωρίδας αλλά και της Βοιωτίας καταλαμβάνοντας τον Ορχομενό. Στην συνέχεια στράφηκε εναντίον της Θεσσαλίας προκαλώντας για πρώτη φορά την αντίδραση της Μακεδονίας.
Η εμπλοκή της Μακεδονίας[]
Το 354 π.Χ. κινήθηκαν εναντίον των Φωκέων οι Μακεδόνες του Φιλίππου, γεγονός που αποτέλεσε την πρώτη εμπλοκή των Μακεδόνων στα γεγονότα της νότιας Ελλάδας.
Αρχικά οι Μακεδόνες νίκησαν μία Φωκική δύναμη υπό τον Φάυλλο, πλησίον των Φερών (1η Μάχη Πελασγιώτιδας).
Όμως, η κατάσταση άλλαξε όταν ο Ονόμαρχος εγκατέλειψε την πολιορκία της Χαιρώνειας και ηγούμενος πολυάριθμου μισθοφορικού στρατού εισέδυσε στην Θεσσαλία.
Στην πρώτη σύγκρουση (2η Μάχη Πελασγιώτιδας) φαίνεται ότι οι Μακεδόνες θα υπερτερούσαν αλλά η χρήση, εκ μέρους του Ονόμαρχου, καταπελτών που έπληξαν την Μακεδονική Φάλαγγα από την πλαγιά ενός παρακείμενου όρους έδωσε στους Φωκείς την νίκη.
Ο Φίλιππος δεν απογοητεύθηκε. Ανασύνταξε την δύναμή του και συνήψε νέα μάχη (3η Μάχη Πελασγιώτιδας). Η μάχη αυτή κατέληγε σε καθαρή ήττα των Μακεδόνων. Ο Μακεδονικός στρατός, σε κατάσταση διάλυσης, εκκένωσε την Θεσσαλία και επέστρεψε στην Μακεδονία.
Ο Φίλιππος κατάφερε να επιβληθεί των Φωκέων ένα έτος μετά το 353 π.Χ., στην Μάχη του Κρόκιου Πεδίου κοντά στον Παγασητικό Κόλπο.
Στην μάχη αυτή φονεύθηκε ο Ονόμαρχος και τον διαδέχθηκε στην ηγεσία της Φωκικής Ομοσπονδίας, ο Φάυλλος.
Στην συνέχεια, ο Φιλίππος κινήθηκε κατά της Φωκίδας. Η κάθοδος των Μακεδόνων στην νότια Ελλάδα ανησύχησε τους Αθηναίους οι οποίοι έσπευσαν να αντιμετωπίσουν τους Μακεδόνες στις Θερμοπύλες και επέφεραν να τους σταματήσουν.
Το επόμενο έτος απεβίωσε ο Φάυλλος και ηγέτης της έγινε Μνάσων και μετά ο Φάλαικος.
Τα επόμενα έτη οι Φωκείς εξεστράτευσαν κατά της Βοιωτίας αλλά χωρίς επιτυχία. Κατόρθωσαν, όμως, στο διάστημα αυτό να διατηρήσουν τις κτήσεις τους.
Η Φιλοκράτεια Ειρήνη που υπογράφηκε μεταξύ Αθηναίων και Μακεδόνων απομόνωσε τους Φωκείς που έμειναν χωρίς συμμάχους.[1] Τελικά το 346 π.Χ. οι Φωκείς αναγκάστηκαν να παραδοθούν.
Μετά την έκπτωση του Φαλαίκου, ηγέτες των Φωκέων αναδείχθηκαν οι Δεινομένης, Καλλίας και Σωφάνης. Αυτοί πολιόρκησαν τον Ορχομενό και την Κορώνεια. Έτσι αναγκάστηκαν οι Θηβαίοι να προσφύγουν στην βοήθεια του Φιλίππου.
Αυτός μαζί με τους Θεσσαλούς εισέβαλε στη Φωκίδα, την οποία κατέλαβε και αμέσως συγκάλεσε το αμφικτιονικό συνέδριο.
Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν πολύ σκληρή:
α) Όλες οι Φωκικές πόλεις που συμμετείχαν στην ιεροσυλία να κατασκαφούν, οι κάτοικοί τους να μεταφερθούν και να προσφέρουν στο ναό κάθε έτος φόρο 60 ταλάντων έως ότου αποκατασταθούν οι ζημίες από τις λεηλασίες, και οι φυγάδες τους να θεωρούνται μολυσμένοι.
β) Οι δύο ψήφοι των Φωκέων στο συνέδριο τους αφαιρούνται και περιέρχονται στους Μακεδόνες.
Κριτική[]
Οι συνέπειες του πολέμου αυτού ήταν:
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
- Πόλεμοι 4ου Αιώνα π.Χ.
- Μάχες 4ου Αιώνα π.Χ.
- Πόλεμος
- Μάχη
- Διελληνικοί Πόλεμοι
- Ολυμπιακοί Πόλεμοι
- 1ος Ολυμπιακος Πόλεμος
- 2ος Ολυμπιακος Πόλεμος
- 3ος Ολυμπιακός Πόλεμος
- Ιεροί Πόλεμοι
- 1ος Ιερός Πόλεμος
- 2ος Ιερός Πόλεμος
- 3ος Ιερός Πόλεμος
- 4ος Ιερός Πόλεμος
- Ολυμπιακοί Πόλεμοι
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)