Ε' Αιών π.Χ.
- Αιώνας της 1ης Χιλιετίας π.Χ.
Χρονολόγιο[]
Πρώτο Τέταρτο (500 - 476)[]
500
Πολιτειακή μεταβολή στην Νάξο
Άνοδος των δημοκρατικών στην εξουσία
Εξαναγκασμός σε εξορία ωρισμένων αριστοκρατών.
Καταφυγή των εξορισθέντων στην ημιαυτόνομη Μίλητο (βασική ανταγωνίστρια, άλλοτε, της πατρίδας τους για την ηγεμονία του χώρου των Κυκλάδων).
Αίτηση τους για βοήθεια στον επαναπατρισμό τους.
500
Αποδοχή της αίτησης από την ηγεσία της Μιλήτου (υπό τον τύραννο Αρισταγόρα)
Οι προφανείς λόγοι ήταν:
α) η αναβάθμιση του κύρους της άλλοτε θαλασσοκράτειρας Μιλήτου γεγονός που θα ενίσχυε την ευστάθεια του τυραννικού καθεστώτος
β) η προσφορά εκδούλευσης στην επικυρίαρχο Περσική αυτοκρατορία γεγονός που συνεπαγόταν ευμενέστερη προσωπική αλλά και πολιτειακή μεταχείρηση.
Διαβίβαση της αίτησης στην σατραπεία της Λυδίας.
500
Αποδοχή της αίτησης από την σατραπεία της Λυδίας (υπό τον σατράπη Αρταφέρνη τον Πρεσβύτερο)
Ο προφανής λόγος ήταν:
η επέκταση της Περσικής αυτοκρατορίας στον Αιγαιωτικό και Ελλαδικό χώρο
500/499 Winter
Περσική εκστρατεία κατά της Νάξου
Προετοιμασία της Περσικής εκστρατείας
Την αποφασισθείσα εκστρατεία συνδιοργάνωσαν από κοινού η σατραπεία της Λυδίας και η τυραννίδα της Μιλήτου. Αρχηγός ανέλαβε ο ίδιος ο Μιλήσιος τύραννος Αναξαγόρας και «επίτροπος» ο Πέρσης στρατηγός Μεγαβάτης.
Η συγκέντρωση της χερσαίας δύναμης (περί τους 10.000 οπλίτες, Πέρσες και υπηκόους (Λυδοί κ.α.) έγινε στις Σάρδεις της Λυδίας ενώ η ναυτική δύναμη (περί τα 200 πλοία, τα περισσότερα τριήρεις, στην συντριπτική τους πλειοψηφία Μ.Ασιατο-ελληνικές (δηλ. Ιωνικές, Αιολικές και Δωρικές)) παραλήφθηκε ή ναυπηγήθηκε από τις διάφορες Αιγαιωτικές Μ.Ασιατο-ελληνικές πόλεις.
500/499 Winter
Προετοιμασία της Ναξιακής άμυνας
Αν και αρχικά το σχέδιο της επίθεσης κατά της Νάξου κρατήθηκε μυστικό, διέρρευσε τελικά και έτσι δόθηκε η δυνατότητα και στην Νάξο να διοργανώσει την άμυνά της.
Έτσι επισκευάστηκαν τα τείχη της πόλης, επισιτιστικές προμήθειες συγκεντρώθηκαν και συγκεντρώθηκε πεζική δύναμη (περί τους 8000 οπλίτες, Νάξιοι και άλλοι Κυκλάδιοι) καθως και ισχνή ναυτική δύναμη.
499 Spring
Περσική εισβολή στην Νάξο
Οι Πέρσες διεκπεραίωσαν τις όλες (πεζικές και ναυτικές) δυνάμεις τους στην Μίλητο όπου η πεζική δύναμη επιβιβάστηκε στα πλοία. Από την Μίλητο ο Περσικός στόλος απέπλευσε αρχικά προς την Χίο, όπου προσορμίσθηκε στην θέση Καύκασα (ίσως στη Ν.Α. ακτή της νήσου). (Πιθανότατα η πορεία αυτή ακολουθήθηκε στα πλαίσια της παραπλάνησης των Ναξίων ότι η εκστρατεία δεν αφορούσε αυτούς αλλά προοριζόταν για τον Ελλήσποντο).
Στην συνέχεια, ταχύτατα, ο στόλος άλλαξε πορεία και εμφανίστηκε προ της νήσου Νάξου.
Οι Νάξιοι δεν αντιπαρατάχθηκαν στην θάλασσα (εφόσον προφανώς η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο στόλων απέκλειε κάθε δυνατότητα νίκης) και οι Πέρσες ανενόχλητοι αποβιβάστηκαν στην νήσο, απέκλεισαν την πόλη από ξηρά και θάλασσα και άρχισαν να την πολιορκούν.
499 Summer
Αποτυχία της Περσικής πολιορκίας της Νάξου
Επακολούθησε άκαρπη τετράμηνη πολιορκία, κατά την οποία εμφανίστηκαν και προστριβές μεταξύ της Ιωνικής ηγεσίας (Αρισταγόρας) και της Περσικής επιτροπείας (Μεγαβάτης).
Τελικά, οι Πέρσες αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να εγκαταλείψουν την νήσο, αφήνοντας σε αυτήν και τους εξορίστους ολιγαρχικούς Ναξίους συνεργάτες τους.
Ο Περσικός στόλος επέστρεψε στην Ιωνία και εστάθμευσε στην Μυούντα, παρά τις εκβολές του π. Μαιάνδρου.
Εκεί ο μέν στόλος τέθηκε υπό την ηγεσία διαφόρων Ιώνων και Καρών τυράννων (Κώης της Μυτιλήνης, Αρισταγόρας της Κύμης, Ολίατος των Μυλάσων της Καρίας, Ιστιαίος των Τερμέρων της Καρίας κ.α ) ενώ από τον Αρισταγόρα της Μιλήτου ζητήθηκαν, υπό της σατραπείας της Λυδίας (Αρταφέρνης), τόσο η καταβολή των εξόδων της εκστρατείας όσο και εξηγήσεις για την αποτυχία της
499 Autumn
Ιωνική επανάσταση - Aυτοκατάργηση της τυραννίδας στην Μίλητο
Έχοντας περιέλθει ο Αρισταγόρας σε δυσχερή θέση αποφάσισε να εξωθήσει την πόλη του σε εξέργεση κατά της Περσικής επικυριαρχίας. Συγκάλεσε πιθανώς πολιτειακή διαταξιακή συνέλευση όπου και παραιτήθηκε από το τυραννικό αξίωμα.
Σε μία έξαρση πολιτικής μεταστροφής, που έμελλε να επαναλειφθεί ιστορικά από απειράριθμους πολιτικούς ηγέτες του μέλλοντος, ο Αρισταγόρας απεκδύθηκε τον τυραννικό χιτώτα και μετέτρεψε, «εν μία νυκτί», τον εαυτόν του από στυλοβάτη της ξένης εξάρτησης σε ένθερμο υποστηρικτή της ελευθερίας και ψυχή της αντιπερσικής εξέγερσης.
Ταυτόχρονα επανέφερε την δημοκρατία στην Μίλητο και ζήτησε την αποτίναξη του Πεσικού ζυγού.
499 Autumn
Η εξέγερση της Μιλήτου
Η πρόταση του Αρισταγόρα έγινε πανηγυρικά αποδεκτή από την Μιλησιακή συνέλευση.
Οι δημοκρατικοί φαίνεται ότι όχι μόνον στην Μίλητο αλλά και στις περισσότερες Μ.Ασιατο-ελληνικές πόλεις είχαν, πιθανώς από καιρό, ενστερνιστεί την ιδέα της αποτίναξης του ζυγού του Περσικού κράτους.
Ωστόσο, οι ευγενείς γαιοκτήμονες πρέπει να θεωρούσαν την Περσική παρουσία ως εγγύηση ασφάλειας.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ήταν η αντίθεση του ιστορικού Εκαταίου που παρέθεσε χάρτη με την τεράστια έκταση και επομένως και ισχύ της Περσικής αυτοκρατορίας. Η πρότασή του προφανώς απορρίφθηκε (καθώς η λήψη μιας επαναστατικής απόφασης γίνεται συνήθως υπό καθεστώς συναισθηματικής και ιδεοπολιτικής φόρτισης οπότε ο ορθολογισμός αν δεν εκληφθεί ως προδοσία τουλάχιστον παραμερίζεται).
Επίσης αξιοσημείωτη είναι και η δεύτερη πρόταση του Εκαταίου που, για την κάλυψη των οικονομικών εξόδων της επανάστασης, ζήτησε την εκποίηση των θησαυρών του ναού του Διδυμαίου Απόλλωνος (όπου και το μαντείο των Βραγχιδών).
Ούτε και αυτή η πρόταση έγινε δεκτή (επειδή πιθανώς οι σύνεδροι έκριναν, και μάλλον όχι άδικα, ότι το ηθικοθρησκευτικό κόστος της θα ήταν μεγαλύτερο από το οικονομικό όφελός της).
499 Autumn
Το εγχείρημα της Μυούντας
Η πρώτη αντιπερσική εκδήλωση της επαναστατημένης Μιλήτου ήταν η επιτυχημένη εξουδετέρωση του Περσικού στόλου, που αγκυροβολούσε ακόμη, στην Μυούντα. Πιο συγκεκριμένα, μικρή Μιλησιακή στρατιωτική δύναμη (υπό τον στρατηγό Ιατραγόρα) κατέφθασε ταχύτατα στην Μυούντα, στις εκβολές του π. Μαιάνδρου και επέτυχε την αστραπιαία σύλληψη των Ιώνων και Καρών τυράννων που είχαν αντικαταστήσει τον Αρισταγόρα στην διοίκηση του Περσικού στόλου (Κώης της Μυτιλήνης, Αρισταγόρας της Κύμης, Ολίατος των Μυλάσων της Καρίας, Ιστιαίος των Τερμέρων της Καρίας κ.α).
Στην συνέχεια τα Ελληνικά (Ελλησποντιοι, Αιολείς, Ίωνες και Δωριείς) και Καρικά πληρώματα του στόλου προσεχώρησαν με πανηγυρικό, πιθανώς, τρόπο στην εξέγερση.
Η σημασία της επιτυχίας της Μυούντας ήταν διττή. Αφ΄ενός προσεπόρισε στους επαναστάτες μία σημαντική ναυτική δύναμη (στερώντας της ταυτόχρονα από τους Πέρσες) και αφ΄ετέρου η σύλληψη των τυράννων βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στην εξάπλωση της επαναστατικής φλόγας στις πόλεις τους.
499 Autumn - Wiinter
Επέκταση της επανάστασης σε Ιωνία και Αιολίδα
Η επιτυχία της Μυούντας ήταν ουσιαστικά ο καταλύτης για την μετατροπή της εξέγερσης μίας πόλης, της Μιλήτου, σε επανάστασης μίας ολόκληρης επαρχίας, της Αιγαιωτικής Μ. Ασίας.
Ταχύτατα οι φλόγες της επαναστατικής εξέγερσης της Μιλήτου κάλυψαν όλο το χερσαίο τμήμα της Ιωνίας και της Αιολίδας, ταυτόχρονα. Διαδοχικά οι διάφορες πόλεις τους απεκύρησαν την Περσική επικυριαρχία. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε όμως η άμεση προσχώρηση στην επανάσταση των τριών ισχυρότερων νησιωτικών πόλεων δηλ. της Αιολικής Μυτιλήνης και των Ιωνικών Σάμου και Χίου που μαζί με την Μίλητο απετέλεσαν τον σκληρό πυρήνα της επανάστασης.
Την αποτίναξη της Περσικής επικυριαρχίας συνόδευε καθεστωτική μεταβολή ( δηλ. η κατάργηση τυραννίδων και η αντικατάστασή τους με δημοκρατίες).
Θεωρείται πιθανόν ότι μερίδα των αριστοκρατικών παρατάξεων των πόλεων, που τα συμφέροντά τους είχαν ταυτιστεί με την Περσική κατοχή, θα είδαν με σκεπτικισμό την επαναστατική απόφαση. Τελικά όμως το σωβινιστικό, αντιπερσικό ρεύμα επικράτησε υπερκαλύπτοντας τους πάντες.
Σε ωρισμένες πόλεις, η καθεστωτική μεταβολή ήταν τόσο ορμητική που επέφερε την θανάτωση του εκπεσόντος τυράννου (θανάτωση του Κώη στην Μυτιλήνη). Στις περισσότερες όμως οι εκπεσόντες ηγέτες απλώς εξωρίστηκαν.
498
Επέκταση της επανάστασης στην Δωρίδα
495
Ναυμαχία στην Παμφυλιακή παραλία
498
Αναζήτηση συμμαχιών στην Βαλκανική Ελλάδα
498
Ιωνική εκστρατεία κατά των Σάρδεων
498
Mάχη της Εφέσου
496
Επαναγκατάσταση Μιλτιάδη στην Χερρόνησο
494
493
Οριστική εγκατάλειψη της Χερρονήσου από Μιλτιάδη
493/492 Winter
Α΄ Πόλεμος μεταξύ Περσικής αυτοκρατορίας και Ελληνικών πόλεων της Ευρώπης
Οι Πέρσες συγκεντρώνουν πεζικές και ναυτικές δυνάμεις σε παράλιες πόλεις της Κιλικίας.
492, Spring
Περσική εκστρατεία στην Θράκη
Οι Πέρσες διέρχονται τον Ελλήσποντο και προελαύνουν στην Θράκη.
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)