Feynman Richard-Phillips


Richard Feynman
Φύση
Απλότητα

κατανόηση (comprehension)
Φύση

Paul Dirac
Richard Feynman

μαθηματικοί

μελέτη

Θεός


εξήγηση
Richard Feynman

διάζευξη
Feynman's second wife, Mary Louise Bell, divorced him because she could not stand his obsession with calculus and physics. She claimed that he was constantly working on mathematical problems in his head, even while driving, sitting, or lying in bed. She also said that he was emotionally distant and uninterested in her. She filed for divorce in 1956, after only four years of marriage

Νομπελίστες

Φυσικοί Γης
Φυσικοί Νομπελίστες
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Σύγχρονη Εποχή, 20ος Αιώνας μ.Χ.
- Γέννηση: 1918, in Far Rockaway, Queens, New York City
- Θάνατος: 1988
Ετυμολογία[]
To όνομα "Feynman" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη " ".
Γενεαλογία[]
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα βιογραφικά στοιχεία του βίου του είναι:
O Richard P. Feynman γεννήθηκε σε ένα μικρό παραθαλάσσιο προάστιο της Νέας Υόρκης το 1918 από γονείς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Έζησε εκεί μέχρι το 1935. Από πολύ νωρίς -με την ενθάρρυνση του πατέρα του- καλλιέργησε τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα οργανώνοντας με επιτυχία το προσωπικό του εργαστήριο.
Το 1939 πήρε το πρώτο του δίπλωμα στη φυσική από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).
Απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Princeton το 1942, υπό την επίβλεψη του John Wheeler.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Πρόγραμμα Manhattan, που οργανώθηκε στο Los Alamos κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Στη συνέχεια διορίστηκε καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Cornell όπου ασχολήθηκε με το αντικείμενο που χαρακτηρίστηκε ως έργο της ζωής του: Την Κβαντική Ηλεκτροδυναμική (QED) η οποία σύμφωνα με τον ίδιο αποτελούσε την «παράξενη θεωρία του φωτός και της ύλης».
Aπό το 1950 και μέχρι το τέλος της ζωής του ο Feynman δραστηριοποιήθηκε επιστημονικά και εκπαιδευτικά στο Ινστιτούτο Τεχνολογιας της Καλιφόρνιας (Calrech). Εκεί ασχολήθηκε με τη διερεύνηση διαφόρων προβλημάτων που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα: τις ασθενείς αλληλεπιδράσεις, τη συμπεριφορά του υγρού ηλίου, την εσωτερική δομή του πρωτονίου.
Ο Feynman υπήρξε ένας ιδιαίτερα ικανός δάσκαλος καθώς διέθετε το χάρισμα της άμεσης επικοινωνίας. Από όλες τις τιμητικές διακρίσεις τις οποίες έλαβε, ήταν ιδιαίτερα υπερήφανος για το Μετάλλιο Διδασκαλίας Oersted, το οποίο κέρδισε το 1972. Στον πρόλογο του κλασικού πλέον έργου του The Feynman Lectures on Fhysics, ο ίδιος γράφει «Η καλύτερη διδασκαλία γίνεται εφικτή μόνο όταν υπάρχει άμεση, προσωπική σχέση ανάμεσα στον φοιτητή και έναν καλό δάσκαλο».
Υπήρξε πνεύμα ανήσυχο και περιπετειώδες, με βαθειά περιέργεια, έμπνευση και προσωπική ακεραιότητα, η οποία έγινε φανερή όταν του ζητήθηκε η συμμετοχή του στην ανακριτική επιτροπή για το τραγικό δυστύχημα του Challenger. Οι επίμονες και οξυδερκείς έρευνές του καθώς και η υπέρβαση της γραφειοκρατικής νοοτροπίας, οδήγησαν στον εντοπισμό των αιτίων της τραγωδίας.
Εκτός από την φυσική, κατά καιρούς ασχολήθηκε και με την επιδιόρθωση ραδιοφώνων, την παραβίαση κλειδαριών, τη Βιολογία, τη ζωγραφική, το χορό, το παίξιμο κρουστών, ακόμη και με την αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής των Μάγια.
Διαρκώς περίεργος για τον κόσμο που τον περιέβαλλε, υπήρξε ένας υποδειγματικός εμπειριστής .
Πέθανε στο Los Angeles στις 15 Φεβρουαρίου 1988. Χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Τime ως ένας από τους πλέον σημαντικούς ανθρώπους του 20ου Αιώνα.
- Τιμήθηκε με το βραβείο Nobel Φυσικής το έτος 1965 από κοινού με τους Tomonaga και Shwinger για την εργασία του στην Κβαντική Ηλεκτροδυναμική.
Εργογραφία[]
Οι σημαντικότερες συνεισφορές του στην Επιστήμη και ειδικότερα στην Φυσική είναι:
- Η εργασία του στην Κβαντική Ηλεκτροδυναμική που αφορά στον τρόπο αλληλεπίδρασης της Ύλης με την Ακτινοβολία και η επινόηση των περίφημων διαγραμμάτων Feynman τα οποία αναπαριστούν τις αλληλεπιδράσεις στοιχειωδών σωματιδίων.
- Η ερμηνεία του φαινομένου της Υπερρευστότητας του υγρού Ηλίου.
- Η εισαγωγή του μοντέλου των παρτονίων (partons) (υποθετικών σωματιδίων στον πυρήνα του ατόμου) η οποία συνέβαλε στην ανάπτυξη της θεωρίας των quarks.
Αποφθέγματα για Μαθηματικούς[]
- "Mathematicians prepare abstract reasoning that’s ready ‘to be used’ even though they don’t know what it’s being used for"
- "Mathematicians are only dealing with the structure of the reasoning and they do not really care about what they're talking about. They don't even need to know what they're talking about, as they themselves say, or whether what they say is true."
- Now, I explained that if you state the axioms to say "such and such is so" and "such and such is so", what then? Then the logic can be carried out without knowing what the "such and such" words mean. That is, if the statements about the axioms are true, i.e. carefully formulated and complete enough, it is not necessary for the man doing the reasoning to have any knowledge of the meaning of these words. He will be able to deduce, in the same language, new conclusions. If I use the word triangle in one of the axioms there might be some statement about triangles in the conclusion. Whereas, the man who is doing the reasoning, he might not even know what the triangle is! But, then he can read his thing back and say "oh, a triangle, that's just a three sided what-have-you and so and so", and so I know this new fact.
In other words, mathematicians prepare abstract reasoning that's ready "to be used".
- Οι μαθηματικοί ασχολούνται μόνο με τη δομή του συλλογισμού και δεν τους ενδιαφέρει πραγματικά αυτό για το οποίο oμιλούν. Δεν χρειάζεται καν να ξέρουν σε τι είδους πράγμα αναφέρονται, όπως λέγουν οι ίδιοι, ή αν αυτό που διατυπώνουν αποτελεί αλήθεια (στον Πραγματικό Κόμο).
- Τώρα, εξήγησα ότι αν δηλώσεις τα αξιώματα για να πεις "έτσι έχουν τα πράγματα" και "έτσι έχουν τα πράγματα ούτως ή άλλως", τι τότε; Τότε η λογική μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να γνωρίζουμε τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις. Δηλαδή, εάν οι δηλώσεις σχετικά με τα αξιώματα είναι αληθείς, δηλ. προσεκτικά διατυπωμένες και αρκετά πλήρεις, δεν είναι απαραίτητο ο άνθρωπος που κάνει τη συλλογιστική να γνωρίζει το νόημα αυτών των λέξεων. Θα μπορέσει να συναγάγει, στην ίδια γλώσσα, νέα συμπεράσματα. Εάν χρησιμοποιήσω τη λέξη τρίγωνο σε ένα από τα αξιώματα, μπορεί να υπάρχει κάποια δήλωση σχετικά με τα τρίγωνα στο συμπέρασμα. Ενώ, ο άνθρωπος που κάνει τον συλλογισμό, μπορεί να μην ξέρει καν τι είναι το τρίγωνο! Αλλά, μετά μπορεί να διαβάσει το πράγμα του και να πει "ω, ένα τρίγωνο, αυτό είναι απλώς ένα τρίπλευρο αυτό που έχεις-έχεις και έτσι και έτσι", και έτσι ξέρω αυτό το νέο γεγονός.
- The physicist has meaning to all the phrases and there's a very important thing that a lot of people who study physics, but don't come from mathematics don't appreciate: That physics is not mathematics and mathematics is not physics. One helps the other.
But, you have to have some understanding of the connection of the words with the real world. If necessary, to at the end translate what you figured out into English, into the world of blocks of copper and glass that you're going to do the experiment with, to find out whether the consequences are true. This is a problem which is not a problem of mathematics at all. I've already mentioned the only other relationship that.. of course it obvious how the mathematical reasoning which have been developed are of great power and are in use for physics. On the other hand, sometimes the physicists' reasoning is useful for mathematicians.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
Ιστογραφία[]
![]() ![]() |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)