Γίλγαμος
Gilgamesh, Γιλιγάμης, Γιλγκαμές, Γκιλγκαμές, Γκιλγαμές
Sumerian Rulers, Sumerian King List
Έγκινδος
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
Ινάννεια (Inanna)
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
αναζήτηση Ελιξιρίου Αθανασίας
(αυθαίρετη σύγχρονη αναπαράσταση)
θνητότητα
Ηγεμόνες Μεσο-Σουμεριακής Εποχής
26ος Αιώνας π.Χ.
Όνομα: Γίλγαμος
Ηγεμονικά Ονόματα
Σουμερία (Sumer)
Ηγεμόνες Σουμερίας
Ωρύγεια (Uruk)
Ηγεμόνες Ωρύγειας
Ακκαδία (Akkad)
Ηγεμόνες Ακκαδίας
Ελυμαΐς (Elam)
Ηγεμόνες Ελυμαΐδας
Κίσεια (Kish)
Ηγεμόνες Κίσειας
Αδάβεια (Adab)
Ηγεμόνες Αδάβειας
Ώρεια (Ur)
Ηγεμόνες Ώρειας
Αξάγεια (Akshak)
Ηγεμόνες Αξάγειας
Λαγάσεια (Lagash)
Ηγεμόνες Λαγάσειας
Ώμμεια (Umma)
Ηγεμόνες Ώμμειας
Λάρισα (Larsa)
Ηγεμόνες Λάρισας
Ισίνεια (Isin)
Ηγεμόνες Ισίνειας
Εσνύννεια (Esnunna)
Ηγεμόνες Εσνύννειας
Μάρεια (Mari)
Ηγεμόνες Μάρειας
Ασσυρία
Ηγεμόνες Ασσυρίας
Βαβυλωνία
Ηγεμόνες Βαβυλωνίας
Μιταννία (Mitanni)
Ηγεμόνες Μιταννίας
Ουραρτία (Urartu)
Ηγεμόνες Ουραρτίας
Χετταϊκή Αυτοκρατορία (Hatti)
Ηγεμόνες Χετταϊκής Αυτοκρατορίας
Αιγυπτιακή Αυτοκρατορία (Egypt)
Ηγεμόνες Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας
Αμορραίοι
Αραμαίοι
Χαναναίοι
Αθανασία
Αιώνια Νεότητα
- Ένας βασιλέας της Ωρυγείας (Uruk), πόλης της Σουμερίας (Sumer) (2570 - 2550 π.Χ.).
- Ο μεγαλύτερος ήρωας της Παγκόσμιας Προϊστορίας.
- Χρονική Περίοδος Διακυβέρνησης: Μεσο-Σουμεριακή Εποχή.
- Γέννηση:
- Θάνατος:
Ετυμολογία[]
Το όνομα "Γίλγαμος" συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη "Gilgamesh".
Γενεαλογία[]
Θεωρούταν ότι ήταν κατά τα δύο τρίτα ήταν θεϊκός και κατά το ένα τρίτο θνητός. Χαρακτηριζόταν από απαράμιλλο κάλλος, θάρρος και σοφία.
- Οίκος:
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
- Τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, κατά την διάρκεια του βίου του, είναι:
Ο Σουμεριακός βασιλικός κατάλογος αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν νομάδας, ενώ ο μύθος ότι είναι ο υιος της θεάς Νινοσύνειας (Ninsun) και ενός ιερέα της Κυλλάβειας (Kullaba).
Η αποτίναξη της επικυριαρχίας της Κίσειας[]
Γίλγαμος και Έγκινδος
αλλά ο 5ος, ιστορικά καταγεγραμμένος,
βασιλέας της Ωρύγειας (Uruk) (2570 - 2550 π.Χ.).
που όταν ανέλαβε τον θρόνο
αποκήρυξε την επικυριαρχία της Κίσειας (Κish)
αρνηθείς να πληρώσει τον φόρο υποτέλειας
οπότε
υπέστη την πολιορκία του βασιλέα της ισχυρής Κίσειας, Άγγη (Agga)
Και ενώ
οι πάντες στην Σουμερία ήταν σχεδόν βέβαιοι
ότι ο Άγγης θα κυρίευε εύκολα την Ωρύγεια
ο Γίλγαμος άντεξε και μάλιστα κατέστρεψε τον στρατό του πολιορκητή.
Ακολούθησε γενική εξέγερση στην Σουμερία κατά της Κίσειας (Κish)
και όλες οι Σουμεριακές πόλεις προσχώρησαν
στην συμμαχία της Ωρύγειας (Uruk)
Στην συνέχεια
κατέκτησε τους ορεσίβειους κάτοικους της οροσειράς του Ζάγρου
που έκαναν συχνές επιδρομές στην Σουμεριακή πεδιάδα
και έναν αρχηγό από αυτούς τον Έγκινδο (Enkidu)
τον έκανε αρχηγό των "μισθοφόρων" του
Ακολούθως
έχοντας έναν τεράστιο για την εποχή του στρατό
(και αδυνατώντας να τον θρέψει)
αποφάσισε να εισβάλλει στην μακρινή Συρία
(που διέθετε για χιλιετίες εμπορικές συναλλαγές με την Σουμερία
αλλά αποτελούσε μυθική Γη για τον μέσο Σουμέριο)
Κατασκεύασε εντυπωσιακές γέφυρες για την εποχή
και έτσι διήλθε τον Ευφράτη
(εντυπωσιάζοντας τους πάντες)
και έφτασε στο όρος Λίβανος
από όπου έκοψε τους περίφημους κέδρους
και έστειλε (τα πολύτιμα για την εποχή) ξύλα τους
μέσω του ποταμού στην Σουμερία
αφήνοντας άναυδο τον πληθυσμό της
που τα έπαιρνε έως τότε μέσω του εμπορίου
πληρώνοντάς τα ακριβά
(αφού η Σουμερία δεν είχε ξυλεία)
Στην συνέχισε προχώρησε έως την Μεσόγειο θάλασσα
όπου τελετουργικά "έπλυνε τα όπλα του"
Μια θάλασσα που για τους τότε Σουμέριους
ήταν απόλυτα μυθική και
οι περισσότεροι δεν πίστευαν ότι υπήρχε.
Εκεί στην Συρία κατέστρεψε το κράτος της Halpa (Χαλέπιο)
που έλεγχε και φορολογούσε το εμπόριο Συρίας - Σουμερίας
(και μυθοποιήθηκε ως τέρας Humbaba)
Επιστρέφοντας στην Σουμερία
κατέπνιξε στο αίμα όλες τις επαναστάσεις στις πόλεις
που είχαν εξεγερθεί πιστεύοντας ότι δεν θα επιστρέψει. Εκεί ενδεχομένως φονεύθηκε ο Έγκινδος (Enkidu)
Πιστεύοντας πλέον ότι
είχε κατακτήσει τα 4/4 του Κόσμου
και ήταν επομένως κατά 3/4 θεός
θέλησε να καταλάβει και την "νήσο των θεών"
και να γίνει και αυτός θεός
Αυτό ήταν το περίφημο δασώδες νησί Dilmun
( = σημερινό Qeshm)
που έγινε αργότερα γνωστό
με τα ονόματα
Ώγυρις, Οάρακτα, Αρακία, Σώφθα, Σάγδανα, Ίκαρος, Αλεξανδρόνησος
Η νήσος αυτή ήταν κέντρο του εμπορίου
με τα εξωτικά προϊόντα
που έρχονταν στην Μεσοποταμία από την Ινδία
Ο Γίλγαμος ναυπήγησε στόλο
σάλπαρε στον σημερινό Περσικό Κόλπο
και έφθασε στην θρυλική νήσο
(στην άλλη άκρη του Κόλπου
τεράστια ναυτική απόσταση για εκείνη την εποχή)
αλλά
απέτυχε να την καταλάβει.
Γύρισε καραβοτσακισμένος (σαν τον Οδυσσέα)
με μία λέμβο
και απέθανε στην παραλία της Μεσοποταμίας
Αργότερα
η εκστρατεία αυτή μυθοποιήθηκε
ότι δήθεν ο Γίλγαμος την έκανε
για να βρει το ελιξίριο της ζωής
που θα τον έκανε αθάνατο
και έτσι πλάστηκε από τους μεταγενέστερους
το "Γιλγάμειο Έπος"
το παλαιότερο Έπος στον Πλανήτη
2000 έτη περίπου πριν το Ομηρικό
Όταν ανήλθε στον θρόνο, η Ωρύγεια(Uruk) πιθανότατα ήταν υπό την κυριαρχία της Κίσειας (Kish).
Η άρνηση του Γίλγαμου να δεχθεί αυτήν την υποτέλεια, παρά την αντίθετη γνώμη των ευγενών της πόλης, προκάλεσε την επέμβαση του Άγγη (Agga), βασιλέα της Κίσειας που πολιόρκησε την πόλη. Η πολιορκία απέτυχε και ο Γίλγαμος απέκτησε μεγάλο κύρος μεταξύ των Σουμεριακών πόλεων.
Γρήγορα η ηγεμονία της Κίσειας κατέρρευσε και η Ωρύγεια απέκτησε τον έλεγχο της Σουμερίας.
Επιπλέον, ο Γίλγαμος ενίσχυσε τα τείχη της Ωρυγείας (Uruk), όπου η ιστορία του Γίλγαμου χαράχθηκε σε πέτρινες πινακίδες.
Η άφιξη του Έγκινδου στην Ωρύγεια[]
Τόσο διαβόητη ήταν η δόξα του Γίλγαμου που κανένας άνδρας δεν τολμούσε να αναμετρηθεί μαζί του. Η Αρώρεια (Aruru), η θέαινα της δημιουργίας, δημιούργησε τον Έγκινδο (Enkidu), τον πολεμιστή.
Αυτός κατοικούσε στο δάσος (πιθανότατα στην Ζαγραία Οροσειρά), το σώμα του ήταν τριχωτό όπως των ζώων, συναναστρεφόταν ζώα και αγνοούσε την ύπαρξη του ανθρώπινου γένους.
Μια ιέρεια από τον ναό της Ινάννας, της θεάς του Έρωτα, τον αποπλάνησε και από τότε ο Έγκινδος έχασε την αγνότητά του και δεν μπορούσε να κατοικεί πλέον στο δάσος. Έτσι η ιέρεια τον πήρε μαζί της στην Ωρύγεια (Uruk), όπου συναντήθηκε με τον μεγάλο Γίλγαμο. Η συνάντησή τους ήταν άγρια. Μετά από τιτάνια πάλη, ο αγώνας τους έληξε αμφίρροπος. Όμως, μέσα από την πάλη τους γεννήθηκε μια μεγάλη φιλία.
Ίσως, η σύγκρουση αυτή να απηχεί ιστορικά τον αγώνα του βασιλέα Γίλγαμου να υποτάξει ορεινές περιοχές του Ζάγρου από όπου οι φυλές αυτές πραγματοποιούσαν συχνές επιδρομές στην Μεσοποταμία.
Στην συνέχεια, αφού αυτό έγινε εφικτό, θα στρατολογήθηκαν αρκετοί ορεσίβειοι που απετέλεσαν τμήμα του στρατού της Ωρύγειας, καθώς ο Γίλγαμος σχεδίαζε μεγάλες εκστρατείες εκτός Μεσοποταμίας.
Η ηγεσία του στρατιωτικού αυτού τμήματος ανατέθηκε προφανώς στον Έγκινδο. (Κάτι αντίστοιχο έγινε άλλωστε πολλές φορές μεταγενέστερα όπως π.χ. όταν οι Μακεδόνες βασιλείς Φίλιππος Β' και Μέγας Αλέξανδρος συμπεριέλαβαν στις εκστρατείες τους υποτεταγμένους Θράκες και Ιλλυριούς).
Η εκστρατεία στην Συρία[]
Μεσοποταμία
Ο μεγαλύτερος, και περισσότερο θρυλικός, άθλος του Γίλγαμου είναι η εκστρατεία στην Συρία όπου αντιμετωπίζει, μαζί με τον Έγκινδο, τον Χουβάβη (Humbaba, Huwawa), ένα αήττητο δύσμορφο τέρας που κατοικεί και ελέγχει το όρος Λίβανος. Πιθανότατα, πρόκειται περί της μυθολογικής μετεξέλιξης της Συριακής πόλης Χάλπας (Halpa) (σημερινό Χαλέπιο).
Μετά από σκληρότατη πάλη και την βοήθεια του θεού Σαμάσιδα οι δύο ήρωες καταφέρνουν να το εξοντώσουν.
Προφανώς, ο μύθος αυτός απηχεί τις πρώτες μετα-κατακλυσμιαίες επιχειρήσεις των Σουμερίων της Ωρύγειας στην πλούσια Συρία, καθώς το κράτος της πόλης Χάλπα, (Halpa), μάλλον, φορολογούσε άγρια τους Σουμέριους εμπόρους που μετέβαιναν εκεί (κυρίως, ακολουθώντας τον ποταμό Ευφράτη). (Φαίνεται ότι οι λέξεις Halpa και Huwawa προέρχονται από την ίδια ρίζα).
Η εκστρατεία αυτή είναι η πρώτη γνωστή Σουμεριακή επιχείρηση στην Συρία, που αναφέρεται στις πηγές, και προφανώς η εκτέλεσή της απετέλεσε για την εποχή της άθλο ανάλογο με εκείνον της εκστρατείας του Μ. Αλεξάνδρου, στην Ελληνιστική Εποχή.
Οι δύο ήρωες επέστρεψαν θριαμβευτές στην Ωρύγεια όπου μετέφεραν και φορτία πολύτιμης ξυλείας από κέδρους του όρους Λιβάνου.
Ωστόσο, οι Σουμέριοι θεοί δεν ήταν όλοι ευχαριστημένοι από το νικηφόρο αποτέλεσμα της εκστρατείας.
Η εξόντωση του Ουράνιου Ταύρου[]
Η Ινάννα, η Σουμέρια Αφροδίτη, ερωτεύθηκε τον Γίλγαμο. Όμως ο ήρωας την απέκρουσε. Ο πόθος της Ινάννας μετατράπηκε σε μίσος.
Αποτάνθηκε στον Άνωνα, τον πατέρα της και ζήτησε να της παραδώσει τον Ουράνιο Ταύρο, το ιερό τέρας των θεών. Αυτός δεν αρνήθηκε και ο "Ταύρος του Ουρανού" οδηγήθηκε στην Ωρύγεια και προσγειώθηκε δίπλα στον ποταμό. Αμέσως, σκότωσε τριακόσιους νέους της Ωρυγείας.
Οι δύο ήρωες έπρεπε να επέμβουν. Ο Έγκινδος άρπαξε τον Ταύρο από τα κέρατα. Ο Γίλγαμος βύθισε το ξίφος του στο λαιμό του Ταύρου, τον έσφαξε και πρόσφερε την καρδιά του στον Σαμάσιδα (Samash), τον θεό του Ήλιου.
[Πιθανότατα, το μυθικό αυτό περιστατικό απηχεί εξέγερση των Σουμεριακών πόλεων που θα υφίσταντο βαρεία φορολογία από την άρχουσα τάξη της Ωρύγειας (που θα προσπαθούσε επιπλέον να καλύψει τα μεγάλα έξοδα της Συριακής εκστρατείας). Η σκληρή καταστολή της από το στρατιωτικό σώμα του Έγκινδου υποτίθεται ότι θα επέσυρε το θεϊκό μένος].
Ο θάνατος του Έγκινδου[]
Καθώς πέθαινε ο Ταύρος, η Ινάννα καταράσθηκε τους δύο ήρωες. Την άλλη ημέρα ο Έγκινδος είπε στον Γίλγαμο:
«Απόψε είδα ένα όνειρο. Είδα τους θεούς να συσκέπτονται. Εκεί ήταν Άνος, θεός του Ουρανού, ο Σάμασις, θεός του Ηλίου, ο Ένλιλος, θεός του Ανέμου, και ο Έγκις ο θεός του Ύδατος.
Ο Άνος ανέφερε ότι επειδή φονεύσαμε τον Ταύρο του Ουρανού, ένας από εμάς πρέπει να αποθάνει. Ο Άνος, ο Ένλιλος και ο Έος πρότειναν εμένα. Ο Σάμασις προσπάθησε να με σώσει, αλλά ήταν ένας εναντίον τριών. Επομένως πρέπει να αποθάνω».
Την ίδια μέρα ο Έγκινδος ασθένησε βαρέως. Μετά από δεκατρείς ημέρες ξεψύχησε.
Η αναζήτηση της Αθανασίας[]
Αθανασία
Oh, Gilgamesh, where are you hurrying to?
You will never find that life for which you are looking.
When the Gods created man
they allotted to him death,
but life they retained in their own keeping.
As for you, Gilgamesh, fill your belly with good things;
day and night, night and day,
dance and be merry, feast and rejoice.
Let your clothes be fresh,
bathe yourself in water,
cherish the little child that holds your hand,
and make your wife happy in your embrace;
for this, too, is the lot of man
Ω, Γίλγαμε πού βιάζεσαι να πας?
Δεν θα βρείς ποτέ την (Αιώνια) Ζωή που αναζητάς.
Όταν οι Θεοί δημιούργησαν τον άνθρωπο
του προσέδωσαν τον Θάνατο,
και κράτησαν τη (Αιώνια) Ζωή για τους εαυτούς τους.
Όσο για σένα, Γίλγαμε, φάγε εκλεκτά εδέσματα
ημέρα και νύχτα, νύκτα και ημέρα,
χόρεψε και εφραίνου, με συμπόσια και ευωχίες.
Φόρεσε καθαρά ενδύματα
λούσου στο ύδωρ,
αγάπησε το μικρό τέκνο σου
και δώσε ευτυχία στην γυναίκα σου.
Αυτή είναι η μοίρα του ανθρώπου.
Αθανασία
Θρηνώντας για τον φίλο του, ο Γίλγαμος αντιλήφθηκε ότι και οι ημίθεοι πεθαίνουν. Αυτό ήταν κάτι που τον συγκλόνησε.
Μέχρι τότε δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι ήταν και αυτός ένας θνητός.
- «Γιατί πρέπει να πεθαίνουμε;» αναρωτήθηκε.
- "Οι θεοί ζουν αιώνια, αλλά η ζωή των θνητών κρατά όσο μια ανάσα".
Έτσι, αποφάσισε να βρεί τον πρόγονό μου, τον Ατράχαση ή Ωτοναπίστη (Utnapishtim) (ετυμολογικά το όνομα του σημαίνει αυτός που βρήκε τη ζωή), τον μόνο άνθρωπο που οι θεοί διέσωσαν από τον Κατακλυσμό και του χάρισαν την αθανασία, ώστε να μάθει το μυστικό της θεοποίησης.
Ήταν αδιανόητο για τον Γίλγαμο να υπάρχει (ή να έχει υπάρξει) άνθρωπος που να άξιζε την αθανασία περισσότερο από αυτόν. Ήταν αποφασισμένος να δεχθεί κάθε είδους αναμέτρηση για να αποδείξει την αξία του.
Η αρχή της Μεγάλης Αναζήτησης[]
Ελυμαΐδα
Κυσσία (Σουσιανή)
Αίγυπτος
Ο Γίλγαμος άρχισε την μεγάλη αναζήτηση (ανάλογη με αυτήν των Ιπποτών του βασιλέα Αρθούρου για το Graal).
Διάβηκε πεδιάδες και οροσειρές ώσπου έφθασε στις δίδυμες κορυφές του Μάσιου Όρους, που φρουρούν τον Ήλιο στην ανατολή και τη δύση του. Στην πύλη του Μάσιου, στέκονταν οι τρομεροί Σκορπιοί, ημίσειοι άνθρωποι και ημίσειοι δράκοντες, που το βλέμμα τους προκαλεί τον θάνατο.
Όμως, ο Γίλγαμος ήταν κατά τα δύο τρίτα θεός.
- «Γιατί ήρθες σε αυτό το απαγορευμένο μέρος;» τον ερώτησαν
- «Ζητώ τον πρόγονό μου, τον Ωτοναπίστη (Utnapishtim)», τους αποκρίθηκε. «Θέλω να του θέσω ερωτήματα σχετικά με την ζωή και τον θάνατο».
- «Κανένας άνθρωπος, δεν έχει διαβεί αυτό το δρόμο», του είπαν. «Είναι ο δρόμος του Απόλυτου Σκότους.»
- «Εγώ, όμως, δεν είμαι απλός άνθρωπος. Είμαι ο Γίλγαμος και πρέπει να διέλθω», απάντησε ο Γίλγαμος.
Η περιπλάνηση στην Πικρή Θάλασσα[]
Περσίδα
Περσικός Κόλπος
Αρμόζειος Πορθμός
Αρμόζειος Πορθμός
Οι Σκορπιοί άνοιξαν την πύλη. Ο Γίλγαμος βρέθηκε μέσα στο βαθύ σκότος. Συνέχισε να βαδίζει, ενώ έξω ο Ήλιος ανέτειλε και έδυε. Ώσπου, επιτέλους, ο Γίλγαμος βγήκε στο φως, στον κήπο του Ήλιου.
Εκεί, στην άκρη της Πικρής Θάλασσας (Περσικός Κόλπος), συνάντησε τη θεά της Απόλαυσης, τη Σιδώρα (Siduri). [Πολλοί μελετητές διέκριναν την εντυπωσιακή αναλογία της Σουμέριας αυτής θέαινας με την Κίρκη της Οδύσσειας.]
Αυτή του είπε:
- «Είσαι κουρασμένος και στην ψυχή σου έχεις την απόγνωση. Γνώριζε, όμως, ότι η αναζήτηση της Αθανασίας είναι απλά μία ματαιότητα».
Αποφασιστικά, ο Γίλγαμος της απάντησε:
- «Αδιαφορώ για την κόπωση, θέλω να συναντήσω τον Ωτοναπίστη (Utnapishtim)»
- «Κανείς θνητός δεν έχει διασχίσει αυτή την Θάλασσα του Θανάτου», απήντησε η Σιδώρα (Siduri).
- «Μόνον ο Σάμασις (Samash), ο θεός Ήλιος μπορεί να διαβεί αυτόν τον ωκεανό. Μην προσπαθείς ασκόπως. Επέστρεψε, λοιπόν, στην χώρα σου. »
Και καθώς ο Γίλγαμος φαινόταν αμετάπειστος του είπε:
- «Θα σου δώσω την σοφότερη συμβουλή. Φάγε, πίε, ευφραίνου. Ο άνθρωπος πεθαίνει, για αυτό πρέπει να βιώνει την ζωή είναι όσο γίνεται καλύτερα».
Αλλά ο Γίλγαμος επέμενε.
- «Πήγαινε τότε στο δάσος», είπε η Σιδώρα (Siduri) «και βρες τον Ουρσάναβη, το πλοηγό-λεμβούχο, που θα σε μεταφέρει στην άλλη πλευρά της θάλασσας, στον Ωτοναπίστη (Utnapishtim). Αλλά, πρόσεξε, ποτέ, μην αγγίξεις τα "ύδατα του θανάτου"».
Η συνάντηση με τον Ωτοναπίστη στην Τύλο[]
Ώγυρις (Dilmun)
Επιτέλους, ο Γίλγαμος έφθασε στην νήσο Τύλο όπου κατοικούσε ο ευδαίμων Ωτοναπίστης (Utnapishtim), ο προγόνος του.
- «Είμαι ο Γίλγαμος, ο βασιλέας της Ωρύγειας», του είπε. «Έρχομαι από την Σουμερία, διαπέρασα το "Απόλυτο Σκότος" και διέσχισα το "Πικρή Θάλασσα" και ήλθα εδώ για να σε ερωτήσω τον λόγο που αποθνήσκουν οι άνθρωποι. Ο Έγκινδος, ο φίλος μου, είναι νεκρός και εμένα με έχει κυριεύσει ο φόβος του θανάτου. Μήπως πρέπει να τον συναντήσω στην "Οικία της Σκόνης"; Όμως, κάποτε, ήσουν και εσύ θνητός όπως εγώ. Πες μου, λοιπόν, την ιστορία σου, Πρόγονέ μου».
- «Είναι απλό, ότι αναπτύσσεται αποθνήσκει», απάντησε ψυχρά ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim). «Όλοι πεθαίνουν, και ο σοφός και ο μωρός. Ο Θάνατος είναι όπως ο Ύπνος, έρχεται σε όλους. Οι θεοί έδωσαν στους θνητούς τις ημέρες της ζωής αλλά και τις ημέρες του θανάτου. Όμως, αφού το ζητάς θα σου πω την ιστορία μου.»
Μεσοποτάμειος Κατακλυσμός[]
Έτσι ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim) άρχισε να αφηγείται την ιστορία.
"Κάποτε, κατοικούσα στην πόλη Συροππάγεια, στην Σουμερία, στις όχθες του ποταμού Ευφράτη και ήμουν πιστός υπηρέτης του σοφού θεού Έγκιδα.
Κάποια στιγμή αυτός με ειδοποίησε να κατασκευάσω ένα πλοίο επειδή οι θεοί, αγανάκτησαν από την απληστία και τις φιλονικίες των ανθρώπων και αποφάσισαν να πνίξουν την Οικουμένη.
Έξι ημέρες και έξι νύκτες λυσσομανούσε η καταιγίδα. Άγριος άνεμος και βροχή έπνιξαν τον Κόσμο. Εγώ, άγρυπνος, οδηγούσα συνέχεια το πλοίο. Την έβδομη μέρα η καταιγίδα σταμάτησε.
Τελικά, το πλοίο προσάραξε στην κορυφή του όρους Νισίρ. Θέλησα να διαπιστώσω αν η στάθμη της θάλασσας έπεσε αρκετά και έτσι ελευθέρωσα πρώτα μία περιστερά, μετά μία χελιδόνα και μετά ένα κόρακα.
Η περιστερά και η χελιδόνα επέστρεψαν, όχι όμως και ο κόρακας. Αυτό ήταν σημείο ότι κάπου είχε συναντήσει ξηρά. Γεμάτος από χαρά προσέφερα θυσία στους θεούς.
Όμως, μόλις, ο πανίσχυρος θεός Ένλιλος οσμίσθηκε τον ευωδιαστό καπνό της θυσίας μου, θύμωσε πολύ.
- "Μήπως επιβίωσαν μερικοί από αυτούς τους ενοχλητικούς θνητούς; Έπρεπε να είχαν πεθάνει όλοι. Άρα, κάποιος θεός θα τους προειδοποίησε!"
Τότε ο σοφός Έγκις απάντησε:
- Η πλημμύρα ήταν μια πολύ σκληρή τιμωρία για όλο το ανθρώπινο γένος. Αυτός ο άνθρωπος, τουλάχιστον, δεν έπρεπε να πεθάνει. Κατάφερε να παραμείνει άγρυπνος έξι ημέρες και έξι νύκτες. Επιπλέον, δεν τον προειδοποίησα εγώ. Το είδε στο όνειρό του".
Με αυτόν το λόγο, η οργή του Ένλιλου κατέπεσε. Έπιασε τη χείρα μου και ταυτόχρονα οδήγησε, στο πλευρό μου, τη σύζυγό μου. Γονατίσαμε και αυτός μας άγγιξε στο μέτωπο.
- "Μέχρι τώρα ο Ουτναπιστίμ ήταν θνητός. Στο εξής όμως, αυτός και η σύζυγός του θα είναι αθάνατοι όπως οι θεοί." είπε.
Έτσι απέκτησα την αθανασία μου είπε ολοκληρώνοντας".
Η πάλη με τον Ύπνο[]
Ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim) αφού τέλειωσε την διήγησή του έριξε ένα διαπεραστικό βλέμμα στον Γίλγαμο.
- «Και τώρα εσύ, ώ Γίλγαμε, πώς θα πείσεις τους θεούς να σου χαρίσουν την αθανασία; Μπορείς να νικήσεις τον Ύπνο, όπως έκανα, τότε, εγώ?»
- «Ναί, μπορώ» είπε αποφασιστικά, ο Γίλγαμος
- «Αφού το πιστεύεις, και νομίζεις ότι έχεις τόσο δυνατή θέληση ας εκτελέσουμε την δοκιμασία. Για να νικήσεις τον Ύπνο πρέπει να παραμείνεις και εσύ άγρυπνος έξι ημέρες και έξι νύκτες».
Αμέσως, ο Ύπνος τύλιξε τον Γίλγαμο όπως η ομίχλη. Αυτός δεν μπόρεσε να αντιδράσει ούτε για ένα λεπτό. Κοιμήθηκε έξι ημέρες και έξι νύκτες. Κάθε ημέρα η σύζυγος του Ωτοναπίστη (Utnapishtim) τοποθετούσε έναν αχνιστό άρτο δίπλα του.
Τελικά ο Γίλγαμος αφυπνίσθηκε. Συναισθανόμενος, από το βλέμμα του άλλου, ότι απέτυχε στην δοκιμασία αντέδρασε ενστικτωδώς.
- «Μόνο ένα λεπτό με πήρε ο Ύπνος», είπε δικαιολογούμενος.
«Ψεύδος», αναφώνησε εκνευρισμένος ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim). «Κοίταξε αυτούς τους άρτους δίπλα σου. Ο σημερινός είναι αχνιστός, αλλά οι άλλοι έξι είναι ξηροί. Αυτή είναι η απόδειξη»
Ο Γίλγαμος απελπίσθηκε.
- «Άρα, δεν μπορώ να αποκτήσω την αθανασία», μονολόγησε. «Αφού ο Ύπνος με νίκησε τόσο εύκολα επομένως το ίδιο θα κάνει και ο Θάνατος ...».
«Όπως κατάλαβες, δεν κέρδισες τίποτα με το ταξίδιο σου ως εδώ», απάντησε ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim). «Και τώρα φύγε».
Ρόδο Αιώνιας Νεότητας[]
O Γίλγαμος βρίσκει το Ρόδο Αιώνιας Νεότητας
Ο Γίλγαμος ένοιωσε την απελπισία να τον πλημμυρίζει. Τότε, η σύζυγος του Ωτοναπίστη (Utnapishtim) τον λυπήθηκε.
- «Είναι κρίμα» είπε στον σύζυγό της «Ο άνθρωπος αυτός έκανε ένα πολύ δύσκολο ταξίδιο για να έλθει ως εδώ. Δώσε του μία τελευταία ευκαιρία».
Ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim) αναγκάσθηκε να υποχωρήσει.
- «Εντάξει» του είπε. «Θα σου δώσω την ύστατη δυνατότητα να λάβεις αυτό που ζητάς».
- «Άκουσε, λοιπόν. Στην αντίπερα ακτή της "Θάλασσας του Θανάτου" φυτρώνει ένα φυτό με μυτερούς άκανθες όμοιο με ρόδο. Όποιος το φάει, αποκτά τη Αιώνια Νεότητα».
Ο Γίλγαμος ένοιωσε την ευτυχία να τον πλημμυρίζει από άκρου εις άκρο. Επιτέλους είχε πλέον την μεγάλη του ευκαιρία. Έφυγε με την λέμβο του, από την νήσο Τύλο και άρχισε την νέα αναζήτηση για το "Ρόδο της Νεότητας".
Τελικά, το ανακάλυψε στο βυθό ενός κόλπου. Καταδύθηκε χωρίς δισταγμό στον θαλλάσιο βυθό, έκοψε το πολύτιμο φυτό και το ανέβασε στη επιφάνεια. Το ονόμασε Η αναγέννηση του Γέροντα.
Όμως, ταχύτατα ο ενθουσιασμός του εξατμίσθηκε καθώς η αμφιβολία ρίζωσε στην ψυχή του. Πως μπορεί να εμπιστευθεί κανείς τους θεούς; Πόσες φορές εξαπατούν τους ανθρώπους;
Φοβούμενος, λοιπόν, μήπως ο Ωτοναπίστης (Utnapishtim) τον εξαπάτησε δίνοντάς του το "Ρόδο του Θανάτου" αντί για το "Ρόδο της Νεότητας" αποφάσισε να μεταφέρει το φυτό στην Ωρύγεια (Uruk), αποφασισμένος να το δοκιμάσει πρώτα στους γέροντες της πόλης και μετά στον εαυτό του.
Έτσι, το τοποθέτησε στο σακίδιο του και εκκίνησε για το ταξίδιο της επιστροφής.
Η εμφάνιση του Όφεως[]
Αυτή η δυσπιστία του όμως θα ήταν και το ύστατο μεγάλο του σφάλμα. Καθώς στον μακρό δρόμο της επιστροφής σταμάτησε σε μία λίμνη για να πλυθεί, ένας όφις εισήλθε στο σακκίδιο και έφαγε όλο το απόθεμα του πολύτιμου ρόδου.
Από τότε οι όφεις απεκδύονται το δέρμα τους και ανανεώνονται. Και, η Ανθρωπότητα δεν ξαναβρήκε, ποτέ, το Ρόδο της Αιώνιας Νεότητας.
Ο θάνατος του Γίλγαμου[]
Vanitas vanitatum
et
omnia vanitas
Η συνέχεια δεν διασώθηκε αλλά μπορεί να εικασθεί από τα προλεχθέντα.
Ο Γίλγαμος καταδυόμενος στα Ύδατα της Θάλασσας του Θανάτου έπρεπε να πεθάνει. Η οσμή, όμως, του Ρόδου της Αιώνιας Νεότητας τον κρατούσε πρόσκαιρα ζωντανό.
Από την στιγμή που ο όφις έφαγε το φυτό δεν υπήρχε, πλέον, άλλο περιθώριο. Ο μεγάλος ήρωας, θύμα της "δυσπιστίας του προς το θείο", άφησε την τελευταία πνοή στην παραλία της λίμνης.
Προφανώς, οι τελευταίες του σκέψεις του, καθώς η ψυχή του εγκατέλειπε το σώμα του, θα ήταν οι λόγοι της θεάς Σιδώρας (Siduri):
- Ζήσε την θνητή ζωή σου με ευδαιμονία και μην ματαιοπονείς για την αναζήτηση της αθανασίας.
- Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης.
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- George, Andrew [1999], The Epic of Gilgamesh: the Babylonian Epic Poem and Other Texts in Akkadian and Sumerian, Harmondsworth: Allen Lane The Penguin Press, 1999 (published in Penguin Classics 2000, reprinted with minor revisions, 2003. ISBN 0-14-044919-1
- George, Andrew, The Babylonian Gilgamesh Epic - Introduction, Critical Edition and Cuneiform Texts, Oxford: Oxford University Press, 2 volumes, 2003.
Αρχαία Βιβλιογραφία[]
- http://www.wsu.edu/~dee/MESO/GILG.HTM
- The Epic of Gilgamesh: A Spiritual Biography
- Sumerian texts: ETCSL
Translations for several legends of Gilgamesh in the Sumerian language have been written by:
- Black, J.A.,
- Cunningham, G.,
- Fluckiger-Hawker, E,
- Stephen Mitchell
- Stripped Books: Stephen Mitchell on Gilgamesh - a comic-book adaptation of a talk by Stephen Mitchell about the epic poem.
- Mitchell's translation was also adapted as a radio play for Radio 3 by Jeremy Howe, first broadcast on Sunday 11 June 2006 from 19:30-21:30 [1]
- Robson, E.,
- Zólyomi, G.,
Ιστογραφία[]
- Ομώνυμο άρθρο στην Βικιπαίδεια
- Ομώνυμο άρθρο στην Livepedia
- http://users.otenet.gr/~anima01/myths1.htm
- Gilgamesh and Huwawa, version A - (the adventure of the cedar forest)
- Gilgamesh and Huwawa, version B
- Gilgamesh and the Bull of Heaven
- Gilgamesh and Aga
- Gilgamesh, Enkidu and the nether world
- The death of Gilgamesh
- Comparison of The Epic of Gilgamesh to the Genesis flood
- The Electronic Text Corpus of Sumerian Literature (http://www-etcsl.orient.ox.ac.uk/), Oxford 1998-.
- video
 Κίνδυνοι Χρήσης
|
|---|
|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)