Science Wiki
Register
Advertisement

Κιλικία

Cilicia, Αώα, Κοία, Que


Maps-Cilicia-Trachea-01-goog

Κιλικία

Maps-Asia-Cilicia-01-goog

Κιλικία

Maps-Cilicia-05-goog

Κιλικία

Maps-Cilicia-06-goog

Κιλικία

Maps-Asia-Cilicia-02-goog

Κιλικία

Maps-Cilicia-03-goog

Κιλικία

Maps-Asia-Minor-goog

Κλασσική Μικρά Ασία

Maps-Cilicia-01-goog

Κιλικία

Maps-Cilicia-02-goog

Κιλικία

Maps-Cilicia-04-goog

Κιλικία

Maps-Neohititic-Syria-01-goog

Νεοχετταίοι
Συρία
Κιλικία

Maps-Cilicia-Tarhuntassa-goog

Κισσία
Κιλικία

Maps-Cilicia-01-goog

Συρία Κιλικία
Κισσοβάνδη

Maps-Cilicia-Armenia-01-goog

Κιλικία
Αρμενία

- Μία ιστορική χώρα της Μικράς Ασίας.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Κιλικία" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "Kilakku".

Γεωγραφία[]

Συνορεύει με τις εξής χώρες:

Μορφολογία[]

  • Οι σημαντικότεροι ποταμοί της είναι (από Δυτικά προς Ανατολικά):

Δημογραφία[]

  • Οι λαοί που την κατοίκησαν σε διάφορες ιστορικές περιόδους ήταν:
  • Οι σημαντικότερες ιστορικές πόλεις της ήταν:

Εισαγωγή[]

Ikl Μικρά Ασία Ikl
Χώρες
Δυτική Μικρά Ασία
Ίωνες
Αιολείς
Βιθυνοί
Τρώες
Μυσοί
Λυδοί
Μαίονες
Κάρες
Λύκιοι
Μέση Μικρά Ασία
Παφλαγόνες
Φρύγες
Γαλάτες
Ίσαυροι
Λυκάονες
Πάμφυλοι
Πισίδες
Κίλικες
Ανατολική Μικρά Ασία
Πόντιοι
Καππαδόκες
Αρμένιοι
Κατάονες
Κομμαγήνες



Η Κιλικία είναι η νοτιοανατολικότερη παράλια περιοχή της Μικράς Ασίας (έναντι της Κύπρου).

Οι Μυκηναίοι την αποκαλούσαν "Αώα" ( = Ηώς = Ανατολή)

Η Κιλικία που σήμερα αποτελεί επαρχία της Τουρκίας εκτείνεται από το Κορακήσιο (αρχ. Αλαία) μέχρι τις Κιλίκιες Πύλες. Φυσικά όριά της είναι ανατολικά το Αμανό Όρος, βόρεια και δυτικά η οροσειρά του Ταύρου και νότια το Κιλίκιο πέλαγος (ΒΑ. λεκάνης Μεσογείου).

Μία περιοχή της με το όνομα Κιλικία βρίσκεται στα Ν.Α. της Καππαδοκίας.

Η συνολική της έκταση 35.000 τ.χλμ διαιρείτο χωρογραφικά σε δύο τμήματα

  • το δυτικό καλούμενο Τραχεία Κιλικία ή Τραχειώτις (πρόποδες και υψίπεδο του Ταύρου) και
  • το ανατολικό καλούμενο Πεδιάδα.

Τις περιοχές αυτές τις χωρίζει ο ποταμός Καλύκανδος.

Ακόμη και σήμερα η Τραχεία Κιλικία στερείται μεγάλων δρόμων με έδαφος γενικά άδενδρο και άγονο. Αντίθετα η Πεδινή είναι ευφορότατη.

Τρεις ποταμοί διαρρέουν τη πεδινή χώρα κανένας όμως πλωτός:

Μεγάλη η παραγωγή σε δημητριακά, οίνο, λάδι και του χαρακτηριστικού χονδρού υφάσματος κιλίκιου(*).

Το κλίμα της μεν Τραχείας ηπειρωτικό, της δε Πεδιαίας μεσογειακό.

Κάτοικοι της χώρας οι Κίλικες.

Γεωγραφία[]

Πόλεις άξιες λόγου ήταν η Ταρσός (πρωτεύουσα επί του Κύδνου π.),

παράλιες δε

Ιστορία[]

Χετταϊκή Εποχή[]

Αρχικά αναφέρονται εμπλοκές (πολεμικές και διπλωματικές) με την Χετταϊκή Αυτοκρατορία.


The area had been known as Kizzuwatna in the earlier Hittite era (2nd millennium BC).

The region was divided into two parts,

  • Uru Adaniya (flat Cilicia), a well-watered plain, and
  • "rough" Cilicia (Tarza), in the mountainous west.

The Cilicians appear as Hilikku in Assyrian inscriptions, and in the early part of the first millennium BC were one of the four chief powers of Western Asia.

Homer mentions the plain as the "Aleian plain" in which Bellerophon wandered, but he transferred the Cilicians far to the west and north and made them allies of Troy.

The Cilician cities unknown to Homer already bore their pre-Greek names:

There exists evidence that circa 1650 BC both Hittite kings Hattusili I and Mursili I enjoyed freedom of movement along the Pyramus River (now the Ceyhan River in southern Turkey), proving they exerted strong control over Cilicia in their battles with Syria.

After the death of Murshili around 1595 BC, Hurrians wrested control from the Hitties, and Cilicia was free for two centuries.

The first king of free Cilicia, Išputahšu, son of Pariyawatri, was recorded as a "great king" in both cuneiform and Hittite hieroglyphs.

Another record of Hittite origins, a treaty between Išputahšu and Telipinu, king of the Hittites, is recorded in both Hittite and Akkadian.

In the next century, Cilician king Pilliya finalized treaties with both King Zidanta II of the Hittites and Idrimi of Alalakh, in which Idrimi mentions that he had assaulted several military targets throughout Eastern Cilicia.

Niqmepa, who succeeded Idrimi as king of Alalakh, went so far as to ask for help from a Hurrian rival, Shaushtatar of Mitanni, to try and reduce Cilicia's power in the region.

It was soon apparent, however, that increased Hittite power would soon prove Niqmepa's efforts to be futile, as the city of Kizzuwatna soon fell to the Hittites, threatening all of Cilicia. Soon after, King Sunassura II was forced to accept vassalization under the Hittites, becoming the last king of ancient Cilicia.

In the 13th century BC a major population shift occurred as the Sea Peoples overran Cilicia.

The Hurrians that resided there deserted the area and moved northeast towards the Taurus Mountains, where they settled in the area of Cappadocia.

In the 8th century BC, the region was unified under the rule of the dynasty of Mukšuš, whom the Greeks rendered Mopsos and credited as the founder of Μοψουστία (Mopsuestia), though the capital was Adana.

Mopsuestia's multicultural character is reflected in the bilingual inscriptions of the ninth and eighth centuries, written both in Indo-European hieroglyphic Luwian and West Semitic Phoenician.

Ασσυριακή Εποχή[]

Ακολουθεί υποταγή της στη Ασσυρία.

Κατά την Ασσυριακή Εποχή, στην αρχή της 1ης Χιλιετίας, η Κιλικία αποτελεί Νεο-Χετταϊκό Κράτος, υποτελές στην Ασσυριακή Αυτοκρατορία.

In the ninth century BC it became part of Assyria and remained so until the late seventh century BC.

Στις Ασσυριακές πηγές αποκαλείται Que, Kue, Qeve, Coa, Kuê, Quwe και Keveh

Ταυτίζεται με την Hiyawa

Μετά τη καταστροφή του κράτους των Ασσυρίων (607 π.Χ) παρέμεινε ανεξάρτητη.

Κλασσική Εποχή[]

Αργότερα έγινε επαρχία της Περσικής Αυτοκρατορίας. Το 400 π.Χ. προσχώρησε στο Κύρο τον νεότερο.

Επί του Μ. Αλεξάνδρου απετέλεσε ίδια επαρχία, επί δε των διαδόχων του η Κιλικία υπήρξε θέατρο σκληρών αγώνων μεταξύ των Σελευκιδών και των Πτολεμαίων μέχρι που ο Αντίοχος την κατέλαβε.

Ρωμαϊκή Εποχή[]

Το 103 π.Χ. καταλήφθηκε από τον Μάρκο Αντώνιο μετά πέρασε στη κυριαρχία του Μιθριδάτη τον οποίο και εκδίωξε ο Σύλλας το 92 π.Χ.

Το 78 π.Χ ο Ανθύπατος Σερβίλιος ηττήθηκε από τους πειρατές που εκείνη τη περίοδο είχαν καταστήσει τη Κιλικία ορμητήριό τους με μεγάλους στόλους που κυριαρχούσαν στη Μεσόγειο φθάνοντας μέχρι και τον Τίβερη.

Τότε οι Ρωμαίοι αναγκάσθηκαν να αναλάβουν τον αποκαλούμενο "Πειρατικό πόλεμο" τη διεξαγωγή του οποίου ανάλαβε ο Πομπήιος (67-63 π.Χ.) που και επέφερε μεγάλη καταστροφή στους πειρατές. Από τότε η Κιλικία γίνεται ρωμαϊκή επαρχία, διοικητής της οποίας ήταν αρχικά ο Κικέρων.

Μεσαιωνική Εποχή[]

Κατά τους πρώτους βυζαντινούς χρόνους η χώρα διαιρέθηκε σε "Πρώτη" και "Δεύτερη" Κιλικία. Οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες αντιλαμβανόμενοι τον χαρακτήρα των κατοίκων, τους προσλάμβαναν στο αυτοκρατορικό ναυτικό όπου και αποδείχθηκαν επιδέξιοι ναύτες.

Νεότερη Εποχή 1916 - 1920[]

Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η τύχη της Κιλικίας και των λοιπών χωρών της Τουρκίας εξαρτήθηκαν από διαδοχικές συμφωνίες μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων που ήταν και οι ακόλουθες:

Το 1916 η Κιλικία αναγνωρίστηκε ως Ιταλική ζώνη ενώ το 1917 ως Γαλλική.

Αργότερα με τη Συνθήκη των Σεβρών αποσπάσθηκε της επιρροής της Γαλλίας αποδιδόμενη στη Τουρκία.

Αλλ΄ όμως η Γαλλία δια του από Σεβάστεια πληρεξούσιού της Πικό σε ιδιαίτερη συνεννόηση με τον Μουσταφά Κεμάλ είχε προχωρήσει σε συνθήκη με όρους που η μεν Γαλλία παραιείτο της Κιλικίας υπέρ της Τουρκίας, ο δε Μουσταφά Κεμάλ αναγνώριζε τους Γάλλους διπλωμάτες της περιοχής.

Η Γαλλία το έπραξε αυτό επειδή η Αγγλία από το Σεπτέμβριο του 1919 είχε ήδη αρχίσει την απόσυρση 24 Ταγμάτων προς την Μοσούλη που τον ίδιο καιρό απεκαλύφθησαν και τα κοιτάσματα πετρελαίου.

Από την άλλη ο Μουσταφά Κεμάλ είχε αντιληφθεί τις μεταξύ των Δυνάμεων έριδες και στράφηκε κατά των Γάλλων στη Κιλικία και Συρία.

Ο Γάλλος στρατηγός Γκουρώ μετέφερε στη Κυβέρνησή του την εξέλιξη των πραγμάτων αλλά έλαβε από τον Κλεμανσώ τη διαταγή "η αντικατάσταση να γίνει αμέσως τιθέμενου ενός Γάλλου πανταχού όπου υπάρχει είς Άγγλος, όπως στην αντικατάσταση ενός σκοπού"

Με αυτές τις συνθήκες το φθινόπωρο του 1919 ελάχιστες γαλλικές δυνάμεις διασπάρθηκαν. Οι συγκοινωνίες ήταν στη χώρα σπάνιες. Ο ανεφοδιασμός των στρατιωτικών τμημάτων δύσκολος. Έτσι ο επερχόμενος χειμώνας επέδρασε ολέθρια τόσο στην υγεία των Γάλλων όσο και στο ηθικό τους. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τη κατάσταση, ο στρατηγός Γκουρώ προσπάθησε να συγκροτήσει ένοπλα τμήματα από Αρμένιους.

Αυτό εξώθησε το φανατισμό των Κούρδων της περιοχής κατά των "μισητών απίστων" Αρμενίων. Αλλά και ο Εμίρης Φεϋζάλ στη Συρία δεν ήταν και τόσο φιλικός στους Γάλλους. Σ΄ αυτή τη κατάσταση η Γαλλία άφησε τους αντιπάλους της να ενισχύονται από το κεμαλικό στρατό προχωρώντας στην απόλυση των κληρωτών 1918.

Έτσι επί μετώπου 400 km από Μερσίνα μέχρι Ούρφα (Έδεσσα) τα εγκατασταθέντα γαλλικά τάγματα υπέστησαν αιματηρές ήττες.

Από 21 Ιανουαρίου μέχρι 9 Φεβρουαρίου 1921 τα εγκλωβισμένα και πολιορκούμενα στο Μαράς γαλλικά τάγματα αναγκάστηκαν να παραδοθούν.

Τον δε Απρίλιο του 1921 δύο γαλλικά τάγματα συντρίφθησαν στην Αϊντάμπ. Τον Αύγουστο (1921) ο στρατηγός Γκουρώ εισηγήθηκε και προέτρεπε επανειλημένα τη Κυβέρνησή του για την εκμετάλλευση της από Σαγγάριο - Άγκυρα Ελληνικής εκστρατείας.

Εκείνη όμως αρνήθηκε κάθε παρέμβαση και προτίμησε να συνάψει στις 20 Οκτωβρίου 1921 στην Άγκυρα τη καλούμενη "Συνθήκη του Φραγκλέν Μπουγιόν" (από το όνομα του Γάλλου αντιπροσώπου).

Κατά την αποχώρηση του, ο γαλλικού στρατός επώλησε στους Τούρκους (σχεδόν χάρησε) αξιόλογο πολεμικό υλικό όπως αεροπορικό υλικό, πυροβόλα, όπλα, πυρομαχικά κλπ με τα οποία ενισχύθηκε σημαντικά ο έναντι του ελληνικού μετώπου στη Μικρά Ασία συγκεντρωμένος κεμαλικός στρατός.

Μετά την Συνθήκη της Λωζάνης, Οκτώβριος 1922, διακανονίστηκαν και τα προς Συρία όρια της Τουρκίας καθώς και η ακώλυτη χρησιμοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής: Οσμαγιέ - Μουσλίμ - Χαράμ - Νισεμπίν (Μοσούλης).

Μάχες Κιλικίας[]

Γενικά η Κιλικία λόγω θέσεως αποτέλεσε στο πέρασμα των αιώνων μέγα θέατρο πολεμικών συγκρούσεων σε εισβολές από Α. προς Δ. και αντίθετα. Οι μεγαλύτερες μάχες που διεξήχθησαν σε αυτή τη χώρα ήταν

  • Μάχη στην Ισσό (όπου ο Αλέξανδρος νίκησε τον Δαρείο Γ')
  • Μάχη κατά των Περσών (όπου ο Χοσρόης βασιλέας των Περσών την κατέλαβε)
  • Αποβίβαση του Ηράκλειου που κινήθηκε κατά του Χοσρόη.
  • Επανειλημμένες καταλήψεις της χώρας από τους Άραβες.
  • Διέλευση των Σταυροφοριών όπου ο αρχηγός της Γ' Σταυροφορίας Φρειδερίκος Βαρβαρόσσας πνίγεται στο ποταμό Κύδνο.
  • Ακολουθεί Τουρκική κατάκτηση.
  • Διέλευση των Μογγόλων υπό τον Ταμερλάνο.
  • Κατάληψη από τον Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου το 1832 πριν νικήσει τους Τούρκους στο Ικόνιο και τέλος
  • Κατάληψη από τους Γάλλους το 1919 κατά τον Α'Π.Π. παραμένοντας μέχρι το 1921 οπότε και αναχώρησαν παραδίδοντάς την πάλι στους Τούρκους.

Σημερινή Κατάσταση[]

Η Κιλικία σήμερα αποτελεί τμήμα του τουρκικού κράτους υπαγόμενο στο βιλαέτιο (διαμέρισμα) των Αδάνων (Adana) με κύριο λιμάνι την Μερσίνα.

Άλλες πόλεις σημαντικές είναι η Ταρσός (δυτικά των Αδάνων), Μισίς (αρχ. Μόψου εστία), Καρά ισαλού (αρχ.Μόψου κρήνη) και Οσμανιγέ (Osmaniye).

Ανατολικά των Αδάνων και εντός του όρμου της Αλεξανδρέττας (Iskenderun) βρίσκεται το νέο λιμάνι Τζεϋχάν (Ceyhan) όπου και καταλήγουν δύο πετρελαιαγωγοί από το Ιράκ.

Μέσω πεδινής Κιλικίας διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Βαγδάτης από τις Κιλίκιες Πύλες προς τις Αμανικές με διακλάδωση προς Άδανα και Μερσίνη.

Πρό του 1922 είχε 422.000 κατοίκους εκ των οποίων 128.000 ήταν Έλληνες.

Τρωική Κιλικία[]

Πιθανότατα στην Βιθυνική Χερσόνησο πρέπει να τοποθετηθεί η Χετταϊκή karkisa.

Επομένως, η Καλχηδών είναι ελληνοποιημένη μεταποίηση της Χετταϊκής ονομασίας.

Είναι πολύ πιθανόν ότι όταν διέπλευσαν τον Βόσπορο νέες Θρακικές φυλές, οι Καλχηδόνιοι εκτοπίσθηκαν.

Επομένως, ίσως αυτοί να ήταν οι Κίλικες της Τρωάδας που αναφέρονται στην Ιλιάδα και ίσως μία ομάδα τους να εγκαταστάθηκε και στην Χαλκίδα όπου και παρέμεινε το όνομά τους.

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]

Χαρτογραφία[]

Maps-Cilicia-02-goog

Κιλικία.



Ikl Κίνδυνοι ΧρήσηςIkl

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.



Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

IonnKorr-System-00-goog



>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)


Advertisement