Nikola Tesla
- Διαπρεπής φυσικός.
- Χρονική Περίοδος Ακμής: Σύγχρονη Εποχή, 19ος Αιώνας μ.Χ.
- Γέννηση: 10 Ιουλίου 1856
- Θάνατος: 7 Ιανουαρίου 1943
Ετυμολογία[]
To όνομα "[[]]" προέρχεται ή συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη " ".
Γενεαλογία[]
- Πατέρας:
- Μητέρα:
- Σύζυγος:
- Τέκνα:
Βιογραφία[]
Τα σημαντικότερα γεγονότα του βίου του είναι:
Ο Νίκολα Τέσλα ήταν εφευρέτης, μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός, ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς στην ιστορία της επιστήμης.
Παιδική Εποχή[]
Γεννημένος στο Σμίλιαν στην περιοχή Λίκα της σημερινής Κροατίας, άνηκε στη Σερβική κοινότητα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και αργότερα έγινε Αμερικανός πολίτης.
Πατέρας του ήταν ο ορθόδοξος ιερέας του χωριού Σμίλιαν Μιλούτιν Τέσλα (1819 - 1879), μητέρα του ήταν η Γκεοργκίνα-Τζούκα Μάντιτς (1822 - 1892), κόρη ορθόδοξου ιερέα. Επίσης είχε έναν μεγαλύτερο κατά επτά έτη αδελφό, ο οποίος έχασε τη ζωή του, όταν ο Νίκολα ήταν επτά ετών.
Ο Tesla από μικρή ηλικία εντυπωσιάστηκε από το φαινόμενο του ηλεκτρισμού όταν άρχισε να τρίβει το τρίχωμα των ζώων που είχαν στην οικία του.
Σπουδές[]
Το 1863 μετακόμισε με τους γονείς του στο Γκόσπιτς όπου ο Tesla έλαβε τη βασική εκπαίδευση και έμαθε τη Γερμανική Γλώσσα.
Το 1870 ο Tesla συνέχισε την εκπαίδευση του μέχρι το 1873] στο Real Gymnasium στην πόλη Ράκοβατς, κοντά στο Κάρλοβατς (σημερινό Κόρντουν) όπου και έμενε στην οικία της θείας του.
Εκεί ο καθηγητής του Μάρτιν Σέκουλιτς, μαζί με το συμμαθητή του Ιούλιους Μπαρτόκοβιτς, τον παρότρυναν να ασχοληθεί περισσότερο με τη μελέτη του ηλεκτρομαγνητισμού.
Τελικά στις 26 του Ιουνίου του 1873 αποφοίτησε με βαθμό «πολύ καλά» και επέστρεψε στη γενέτειρα του όπου προσβλήθηκε από χολέρα.
Το 1875 θεραπεύθηκε και ζήτησε και του δόθηκαν δύο υποτροφίες από τη διοίκηση της Βόινα Κράνα και από τη Στρατιωτική Περιφέρεια του Κάρλοβατς για την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή του Γκράτς.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι άλλες τρεις παρόμοιες σχολές λειτουργούσαν στη Βιέννη, στο Μπρνο και στη Πράγα.
Στο Γκρατς ο Tesla έγινε μέλος της Σερβικής εθνικιστικής φοιτητικής ομάδας Σερμπάντια η οποία του χρηματοδότησε διαλέξεις όπως τη «Περί Τριχοειδών Αγγείων» και «Περί Ρινών» ενώ επίσης τον βοηθούσαν να ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις.
Το 1877 αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα καθώς ζούσε άσωτη ζωή.
Το 1878 το Πανεπιστήμιο τον έδιωξε από τους χώρους του χωρίς φυσικά να πάρει πτυχίο.
Το 1879 ο Tesla επιστρέφει για το θάνατο του πατέρα του στη γενέθλια πόλη του αλλά δεν παραμένει καθώς εγγράφεται στη Φυσικομαθηματική σχολή της Πράγας.
Αντιμετώπισε όμως πάλι οικονομικά προβλήματα και έτσι σε ηλικία 24 ετών έφυγε από τη Πράγα χωρίς να αποκτήσει πάλι κάποιο πτυχίο ενώ αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές για να αφοσιωθεί στην τεχνική εμπειρία.
Αρχή της καριέρας[]
Μετά τη Πράγα φεύγει για τη Βουδαπέστη όπου βρίσκει εργασία ως τεχνικός σχεδιαστής στο Κεντρικό Τηλεγραφικό Γραφείο της Ουγγαρίας.
Σύντομα έγινε προϊστάμενος του τηλεφωνικού κέντρου της πόλης.
Αργότερα η διεύθυνση του γραφείου τον στέλνει στο Παρίσι ως εξωτερικό συνεργάτη.
Το 1883 του δόθηκε η ευκαιρία να αφήσει έκθαμβους τους πάντες στα γραφεία της εταιρείας "Edison's Club for Europe" για την οποία εργαζόταν, όταν τον έστειλαν να διορθώσει τον ηλεκτρικό σταθμό του Στρασβούργου στον οποίο σημειώθηκε έκρηξη ακριβώς όταν τον επισκεπτόταν ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος Α'. Ο Tesla διόρθωσε τη βλάβη με επιτυχία το 1884 οπότε ο Τσάρλς Μπάρτσελορ τον συμβούλευσε να επισκεφθεί τον Thomas Edison (1841 - 1931).
Η σταδιοδρομία στις Η.Π.Α.[]
Ο Tesla έφθασε στις Η.Π.Α. το 1884 σε ηλικία 28 ετών.
Αμέσως συναντήθηκε με τον Thomas Edison, ο οποίος του ανέθεσε την επισκευή της γεννήτρια ενός ατμόπλοιου. Οι σχέσεις των δυο ανδρών δεν ήταν ποτέ καλές διότι ο Edison ήταν άνθρωπος πρακτικός και βασιζόταν περισσότερο στην εργατικότητα και στις εμπειρίες του, πράγμα που ερχόταν σε αντίθεση με τον Tesla που διακρινόταν από αλαζονεία και παραφορά.
Επιπλέον είχαν διαφωνίες στο επιχειρηματική εκμετάλλευση των τεχνολογιών τους καθώς ο Edison ήταν υποστηρικτής της χρήσης του συνεχούς ρεύματος ενώ ο Tesla υποστήριζε τη χρήση του εναλλασσόμενου ρεύματος.
Επιπλέον ο Edison είχε ενοχληθεί από την ενασχόληση του Tesla με μυστικιστικές θεωρίες και σχετικά πειράματα.
Τελικά, οι δρόμοι των δυο εφευρετών χώρισαν το 1886.
Ο Tesla μετά από κάποιες αποτυχημένες επιχειρηματικές του ενέργειες βρίσκει νέο χρηματοδότη για τα πειράματα του το 1887. Ο νέος χρηματοδότης ήταν ο διευθυντής της τηλεγραφικής εταιρείας "Western Union" Α. Μπράουν, ο οποίος του δημιούργησε το εργαστήριο του, πολύ πλησίον του εργαστηρίου του Edison.
Τον Οκτώβριο του 1887 η πατέντα του με το όνομα "Πολυφασικό Σύστημα Tesla" κατοχυρώθηκε στην Αμερικάνικη Επιτροπή Ευρεσιτεχνιών.
Το 1888 ο Tesla έδωσε μια διάλεξη με θέμα «Το Νέο Σύστημα Κινητήρων και Μετασχηματισμών Εναλλασσόμενου Ρεύματος», στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Ηλεκτρομηχανικής, η οποία έδωσε το έναυσμα στον βιομήχανο Τζώρζ Γουέστινχαουζ (1846 - 1914) να συνεργασθεί μαζί του.
Ο Edison με τον χρηματοδότη του Μόργκαν άνοιξαν μέτωπο δυσφήμισης εναντίον του Τέσλα και των χρηματοδοτών του Γουέστινχαουζ και Μπράουν και ειδικά όταν ο τελευταίος πούλησε στις φυλακές Σινγκ-Σινγκ το σχέδιο κατασκευής και λειτουργίας της ηλεκτρικής καρέκλας με εναλλασσόμενο ρεύμα του Τέσλα.
Η διοίκηση συμφώνησε και το 1890 έπειτα από πολλές επαναλήψεις εκτέλεσαν τον πρώτο κατάδικο στην Ηλεκτρική Καρέκλα, τον Γουίλιαμ Κέμλερ.
Στη συνέχεια ο Γουέστινχάουζ αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και δεν μπόρεσε να καταβάλλει την αμοιβή του Τέσλα, ο οποίος όμως συνέχιζε να δουλεύει για αυτόν.
Την ίδια στιγμή η εταιρεία του Μόργκαν, Thompson Huston “άνθιζε” και εξαγόρασε την General Electric του Έντισον, η οποία συνεχίζει να υφίσταται μέχρι σήμερα με την ίδια ονομασία.
Η κορύφωση της δόξας[]
Το διάστημα 1890 - 1891 ο Τέσλα έδωσε δεκάδες διαλέξεις για το Εναλλασσόμενο Ρεύμα και τη χρήση του.
Το 1891 εφηύρε το πηνίο Tesla (Tesla coil).
Το 1892 έλαβε μήνυμα ότι η μητέρα του πεθαίνει οπότε βρήκε ευκαιρία να δώσει σειρά διαλέξεων στο Λονδίνο και να γνωριστεί με τη βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας και ύστερα στο Παρίσι.
Στη συνέχεια πήγε να επισκεφθεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του και μετά πήγε στο Βελιγράδι όπου τον βράβευσε ο βασιλέας και η Σερβική Βασιλική Ακαδημία.
Το 1892 έως το 1903 ο Τέσλα αγωνιζόταν να αποδείξει ότι η εκπομπή και λήψη ραδιοκυμάτων ήταν δική του εφεύρεση καθώς στηριζόταν σε 13 δικές του πατέντες και όχι του Ιταλού Marconi.
Τελικά, δικαιώθηκε το 1940, ενώ αναγνωρίστηκε ως ο εφευρέτης του ραδιοφώνου το 1955.
Παράλληλα, τη νύκτα της 1η Μαΐου του 1893 στη Διεθνή Έκθεση του Σικάγου, ο Γκρόβερ Κλήβελαντ, ο 24ος πρόεδρος των Η.Π.Α., φωταγώγησε την πόλη του Σικάγου με λυχνίες που λειτουργούσαν με Εναλλασσόμενο Ρεύμα.
Στο περίπτερο του Tesla και του Γουέστινχαουζ στην έκθεση επικρατούσε πανηγυρικό κλίμα.
Το 1895 ο Ρέντγκεν ανακάλυψε τις ακτίνες Χ και γεγονός που θεωρήθηκε ως συνέπεια των εργασιών του Tesla ως και έτσι η φήμη του εκτοξεύτηκε.
Στο αποκορύφωμα της λάμψης του δήλωσε ότι είχε καταγωγή από εξωγήινους πολιτισμούς.
Το 1898 ισχυρίστηκε δημιουργώντας και χρησιμοποιώντας μια συσκευή τηλεγεωδυναμικής ότι ήταν υπεύθυνος για μικρό σεισμό που συνέβη στη Νέα Υόρκη.
Ήταν προφανές πλέον ότι ο Tesla βρισκόταν στο έδαφος της Μεταφυσικής
Ωστόσο κείνη την περίοδο, η φήμη του Tesla στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλου εφευρέτη ή επιστήμονα,
Όμως ταυτόχρονα ήταν η εποχή που, λόγω της εκκεντρικότητάς του και των περίεργων και των εξωφρενικών ισχυρισμών του για τις δυνατότητες της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης, εξοστρακίσθηκε από την Διεθνή Επιστημονική Κοινότητα που θεώρησε ότι προσβλήθηκε από τρέλα.
Από το 1898 έως το 1903 ο Tesla άλλαξε αρκετούς χρηματοδότες ενώ είχε στραφεί σε πειράματα για τη λεγόμενη «ελεύθερη ενέργεια» στο Colorado Springs και στο Long Island,και τα οποία διακόπηκαν τελικά λόγω παύσης χρηματοδότησης όταν και ο τελευταίος χρηματοδότης του, ο J. P. Morgan, πείσθηκε για τον παραλογισμό του.
Την επόμενη εποχή, έως το 1910 ο Tesla εξαφανίσθηκε από την δημοσιότητα λόγω των νέων εφευρέσεων και θεωριών των αδελφών Wright, των Couri και του Einstein και της εμμονής του να θεωρεί τον εαυτό του και τις εφευρέσεις του υπαίτιους για την έκρηξη στη Τουγκούσκα.
Από το 1915 έως το 1917 κέρδισε πολλές διακρίσεις από διάφορες ακαδημίες αλλά έχασε την ευκαιρία να προταθεί για Νόμπελ φυσικής από τον Έντισον.
Ωστόσο το διάστημα από το 1918 έως το 1922 ο Tesla επέτυχε να κατοχυρώσει διάφορες πατέντες και ευρεσιτεχνίες στον τομέα της Υδρομηχανικής οι οποίες αγοράστηκαν από διάφορες εταιρίες για να τις εμπορευματοποιήσουν.
Το 1924 ο Tesla ισχυρίστηκε ότι είχε εφεύρει την περιβόητη «ακτίνα θανάτου», ένα υπερόπλο ικανό να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις δηλαδή έως και 10000 αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλιών, ενώ επίσης ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν υπεύθυνο για την έκρηξη στην Τουγκούσκα, φυσικά οι δημοσιογράφοι και ο επιστημονικός κόσμος τον περιγέλασαν.
Το 1926, όταν έγινε 70 ετών, τα πανεπιστήμια του Βελιγραδίου και του Ζάγκρεμπ τον εξέλεξαν ως επίτιμο διδάκτορα.
Ο Θάνατος[]
Από το 1936 έως το θάνατο του, το FBI παρακολουθούσε τις συνομιλίες και τις κινήσεις του, φοβούμενοι ότι είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση.
Το 1937 σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα τραυματίσθηκε σοβαρά και η υγεία του άρχισε να κλονίζεται.
Το κράτος της Γιουγκοσλαβίας, μετά το ατύχημα του, του χορήγησε ισόβια σύνταξη.
Το 1941, με τον αναβρασμό του Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τέσλα ισχυρίσθηκε ότι επρόκειτο να κατασκευάσει ένα «νέο» υπερόπλο για να σώσει την πατρίδα του.
Τελικά απέθανε το 1943 στις 7 Ιανουαρίου.
Υστεροφημία[]
Ο Τέσλα είναι κυρίως γνωστός για τις επαναστατικές του συνεισφορές στους κλάδους του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Οι ανακαλύψεις και η θεωρητική εργασία του αποτέλεσαν τη βάση για την εφαρμογή του σημερινού συστήματος εναλλασσόμενου ρεύματος.
Εφευρέσεις, όπως τα πολυφασικά συστήματα διανομής ισχύος και ο κινητήρας εναλλασσόμενου ρεύματος, συνετέλεσαν στην εκδήλωση της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Η μονάδα της έντασης του Μαγνητικού Πεδίου στο SI, το Tesla, ονομάστηκε προς τιμή του στο Γενικό Συνέδριο Μέτρων και Σταθμών των Παρισίων το 1960.
Το 1943 το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών τον αναγνώρισε ως τον εφευρέτη της Ασύρματης Επικοινωνίας.
Ο Tesla ισχυριζόταν επίσης ότι το 2035 η μόλυνση του ύδατος θα είναι πολύ χαμηλή, τα ποσοστά παραγωγής δημητριακών πολύ υψηλά, αναδάσωση όλων των καμένων και άνυδρων περιοχών και εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας με τρόπο φιλικό για το περιβάλλον.
Σύγχρονοι μελετητές του έργου του τον έχουν αποκαλέσει με μεγάλη υπερβολή «τον άνθρωπο που εφηύρε τον Εικοστό Αιώνα» και «προστάτη άγιο του σύγχρονου ηλεκτρισμού».
Εργογραφία[]
Οι σημαντικότερες συνεισφορές του στην Επιστήμη και ειδικότερα στην Φυσική είναι:
- Ο Ηλεκτρομαγνητισμός και τα Συστήματα Ισχύος
Υποσημειώσεις[]
Εσωτερική Αρθρογραφία[]
Βιβλιογραφία[]
- Στάμκος Γεώργιος, Νικολά Τέσλα Ο προφήτης του 21ου αιώνα, εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ, Δ’ έκδοση, Αθήνα/ Θεσσαλονίκη, 2001
- Tesla Nikola, Moji Pronalasci: My inventions, Skolska Knjiga, Zagreb 1977
- O’ Neill John, Prodigal Genius, Neville Spearman, 1977
- Wells Orson, Secret of Nikola Tesla, 1989
- Childress David, The fantastic inventions of Nikola Tesla, Adventures Unlimited Press, 1993
Ιστογραφία[]
Κίνδυνοι Χρήσης |
---|
Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες "Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι Επίσης, |
- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν
- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)