Δάρδανοι

Maps-Mysia-01-goog — Μυσία Τρωάδα Λέσβος Ελλήσποντος

- Ένας ιστορικός λαός της Βαλκανικής Χερσονήσου.

Ετυμολογία[]

Η ονομασία "Δάρδανοι" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη " Σάρδεις" καθώς και Αρσαβία (Arzawa) και Τευθρανία

Οι Δαρδάνιοι ήσαν οι βορειότεροι και δυτικώτεροι όλων των υπεράνω του Αίμου Θρακικών φυλών, συγχρόνως δε οί βόρειοι γείτονες των Παιόνων, ενοχλητικοί και επικίνδυνοι επιδρομείς των πλουσιωτάτων Παιονικών χωρών.

Οι Δαρδάνιοι πέρασαν σε αρχαιότατη εποχή από την Εύρώπη στην Μικρασιατική ακτή του Ελλησπόντου. Ενα μέρος όμως από αυτούς έμεινε στις άρχικές τους εστίες.

Μερικοί ιστορικοί θεωρούν πως οι Δαρδάνιοι δεν ανήκον στην Θρακική οικογένεια.

Οί Δαρδάνιοι ήσαν τελείως άγριοι και ρυπαροί, αλλά εφημίζοντο ως φίλοι της μουσικής. "Άγριοι δε όντες οι Δαρδάνιοι τελείως, ωσθ' υπό ταίς κοπρίαις ορύξαντες σπήλαια ενταύθα δίαιτας ποιείσθαι, μουσικής δ' όμως, επεμελήθησαν αεί χρώμενοι και αυλοίς και τοίς εντατοίς οργάνοις". [Στράβ. Ζ,313]

"Δαρδανείς, Ιλλυρικόν έθνος, τρις εν τω βίω λούονται μόνον, όταν γεννώνται και επί γάμοις και τελευτώντες". [Fragm. Hist. Graec. Τόμ. Γ', Νικολ.. Δαμασκ. 110.]

Η γνώμη του γεωγράφου Στράβωνος, οτι οι Δαρδάνιοι κατοικούσαν υπό τάς κοπρίας σκάπτοντες ύπ' αυτάς σπήλαια, δεν φαίνεται ακριβής, διότι υπήρχαν πολλές πόλεις τους, όπως ρητά αναφέρουν ο Λέπιδος και ο ένα αιώνα ακριβώς μετά τον Στράβωνα, περί τα 150 μ.Χ., ακμάσας Αλεξανδρινός γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος. "Σκούποι, πόλις Θράκης. Λέπιδος εν Ιστορικής Επιτομής ογδόω. [Τόμ. Δ', Λεπίδου]

Πόλεις της Δαρδανίας γνωστές ήσαν

η Ναϊσσός (Νύσσα),
το Αρριβάντιον,
το Ουλπιανόν και
οι Σκούποι (σημ. Σκόπια). [Πτολεμ. Γεωγρ. Τόμ. Α', σελ, 455.]

Κατά τόν Αππιανό οι Δαρδάνιοι και οι γείτονες αυτών Μαίδοι επέδραμον το 119 π.Χ. μετά των Κελτών και Ιλλυριών στην Ελλάδα και εσύλησαν πολλά από τα Ιερά, ανάμεσά τους και το Δελφικό.

Ιδίως δε κατά τα έτη 90 και 85 π.Χ. οι Θράκες όχι μόνον την Μακεδονίαν κατέκλυσαν, άλλ' εισβαλόντες ερήμωσαν το μεγαλύτερον μέρος της Ηπείρου, λεηλατήσαντες καί τον ναόν της Δωδώνης. Διά της συνδρομής όμως της Θρακικής φυλής των Δενθηλατών ο Ρωμαίος διοικητής της Μακεδονίας τους εκδίωξε από την χώρα.

"Ότι οι Θράκες αναπεισθέντες υπό του Μιθριδάτου την τε Ήπειρον και τά άλλα μέχρι Δωδώνης κατέδραμον, ώστε και τό του Διός ιερόν συλήσαι". [Δίων. Κασσ. Τόμ. Α', σελ. 56.-Χέρτσβεργ. Ίστορ. Τόμ. Α', σελ. 436]

"Οι Δάρδανοι την πρόσορον σφίσι Μακεδονίαν εκακούργουν". [Ιωάν. Ζωναρά, Ιστορ. Τόμ. Β', σελ. 294. "Εκδ. Λειψίας.]

Δάρδανοι Ασίας[]

Ο ένας αρχηγός τους, Αινείας, ήταν ο γιος της θεάς Αφροδίτης και του Αγχίση. Η Αφροδίτη είχε λάβει το μήλο από τον Πάριδα υποσχόμενη σε αυτόν ως έπαθλο την βασίλισσα Ελένη, σύζυγο του Μενέλαου.

Όπως λέει ο Ηρόδοτος, την Αφροδίτη Ουρανία, με το όνομα "Αλίλα", λάτρευαν οι αραβικές φυλές.

Αλλοι αρχηγοί των Δαρδανίων ήταν ο Αρχέλοχος και ο Ακάμας, γιοι του Αντήνορα.

O Αντήνωρ ήταν στην τάξη της Τροίας δεύτερος μετά τον Πρίαμο. Είχε σύζυγο την Θεανώ, κόρη του Κισσέως που ήταν η ιέρεια του ναού της Αθηνάς, ο οποίος βρισκόταν στην ακρόπολη της Τροίας. (Ιλιάς Ζ, στ. 297).

Επειδή αυτός είχε φιλοξενήσει τον Μενέλαο και τον Οδυσσέα όταν είχαν μεταβεί στην Τροία να ζητήσουν πίσω την Ελένη με ειρηνικό τρόπο, οι Έλληνες, κατά τον Τρωικό πόλεμο, δεν πείραξαν την οικία τους, σεβόμενοι τον δεσμό ‘ξενίας’ που τους συνέδεε.

Ο Αντήνορας και η Θεανώ, μαζί με την οικογένειά τους, μετά τον Τρωικό πόλεμο, αφέθηκαν ελεύθεροι από τους Έλληνες.

Ο περιηγητής Παυσανίας, στο βιβλίο Χ, ‘Φωκικά’ (κεφ. 27, 4), περιγράφοντας τον πίνακα του Πολύγνωτου που υπήρχε στους Δελφούς και απεικόνιζε την άλωση της Τροίας, αναφέρει ότι είχε απεικονισθεί και η οικογένεια της Θεανούς και του Αντήνορα, να φορτώνουν τα απαραίτητα σε έναν όνο και να ετοιμάζονται να φύγουν στην Θράκη (εκεί όπου βασίλευε ο πατέρας της Θεανούς, ο Κισσεύς).

Παρόμοια αναφορά και από τον Στράβωνα, 13:608: «Τον μεν ουν Αντήνορα και τους παίδας μετά των παραγενομένων Eνετών εις την Θράκην περισωθήναι, κακείθεν διαπεσείν εις την λεγομένην κατά τον Αδρίαν Ενετικήν».

Αναφορές της Ιλιάδας στον Αντήνορα και την οικογένειά του:

Β, στ. 802 -
Γ, στ. 148 -
Γ, στ. 203 -
Γ, στ. 262 -
Γ, στ. 312 -
Ζ, στ. 299 -
Η, στ. 347 -
Η, στ. 357 -
Λ, στ. 262 -
Μ, στ. 99 -
Ξ, στ. 463 -
Ξ, στ. 473 -
Ο, στ. 517 -
Υ, στ. 396 -
Φ, στ. 546 -
Φ, στ. 577

Υποσημειώσεις[]

Εσωτερική Αρθρογραφία[]

Βιβλιογραφία[]

Ιστογραφία[]

Κίνδυνοι Χρήσης

Αν και θα βρείτε εξακριβωμένες πληροφορίες
σε αυτήν την εγκυκλοπαίδεια
ωστόσο, παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπ' όψη ότι
η "Sciencepedia" δεν μπορεί να εγγυηθεί, από καμιά άποψη,
την εγκυρότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει.

"Οι πληροφορίες αυτές μπορεί πρόσφατα
να έχουν αλλοιωθεί, βανδαλισθεί ή μεταβληθεί από κάποιο άτομο,
η άποψη του οποίου δεν συνάδει με το "επίπεδο γνώσης"
του ιδιαίτερου γνωστικού τομέα που σας ενδιαφέρει."

Πρέπει να λάβετε υπ' όψη ότι
όλα τα άρθρα μπορεί να είναι ακριβή, γενικώς,
και για μακρά χρονική περίοδο,
αλλά να υποστούν κάποιο βανδαλισμό ή ακατάλληλη επεξεργασία,
ελάχιστο χρονικό διάστημα, πριν τα δείτε.

Επίσης,
Οι διάφοροι "Εξωτερικοί Σύνδεσμοι (Links)"
(όχι μόνον, της Sciencepedia
αλλά και κάθε διαδικτυακού ιστότοπου (ή αλλιώς site)),
αν και άκρως απαραίτητοι,
είναι αδύνατον να ελεγχθούν
(λόγω της ρευστής φύσης του Web),
και επομένως είναι ενδεχόμενο να οδηγήσουν
σε παραπλανητικό, κακόβουλο ή άσεμνο περιεχόμενο.
Ο αναγνώστης πρέπει να είναι
εξαιρετικά προσεκτικός όταν τους χρησιμοποιεί.

- Μην κάνετε χρήση του περιεχομένου της παρούσας εγκυκλοπαίδειας
αν διαφωνείτε με όσα αναγράφονται σε αυτήν

>>Διαμαρτυρία προς την wikia<<

- Όχι, στις διαφημίσεις που περιέχουν απαράδεκτο περιεχόμενο (άσεμνες εικόνες, ροζ αγγελίες κλπ.)